Afgedankt conservenblik
ik kan mijn lichaam niet spreiden
tegen het beeld van zwarte magie
woorden ketsen als vreemde wezens
tegen de sterren uit het heelal
mijn vingers krommen in de nacht
wanneer het bezetene me drijft en verjaagt
en ik moet klimmen tegen horizontale vlaktes
zonder enige vorm van inhoud
nog brandt het restant in een afgedankt
conservenblik
het leven draagt mijn muntstuk als soldij
langs de draden die me binden, spoorloos
tastend naar vreemde tekens blijkt mijn
inzicht te verteren in de vlam van een kaars
Geplaatst in de categorie: emoties
weergaloos werk
fijn je weer live te lezen:-)