Alle inzendingen over kam

In de spiegel zag ik dat ik net zo grauw was als de morgen want er hing een nevel van motregen rondom het huis snel knoopte ik mijn overhemd dicht en haalde een kam door mijn haar maar ze belde al enfin, het gaf toch niets meer we waren versteend tot beelden met de tafel tussen ons in en het dode oog van de televisie op ons gericht ik zou…

Tandeloze kam. Een bij harpoeneert mijn arm en verliest lijf en leven. Zoals eenieder die tot in de kern tracht door te dringen, in de huid steken blijft. Er is een steen die men niet vormen kan naar zijn hand. ----------------------------------------------------- uit: 'Toendra', 2006 bekroond met de C.…

er moet een wereld van verloren dingen zijn waarin een handschoen, inderhaast vergeten, het aanlegt met een oude krant, een sjaal, een zakdoek of een kam. de handschoen mist de hand niet meer, de zakdoek hoeft geen jammernis, en zelfs de sjaal taalt niet naar warmte van kindermeiden en van moeders. - al wat verloren is, is samenhorig.…

Zij was een schoonheid in haar gloriedagen, Want waarom anders in haar tombe lagen Het spiegeltje, de kam, het verfpalet? Nu moet zij eeuwig in het duister wonen, De trotse dochter van de Pharaonen ... . Of is haar ziel als ster bij Ré gezet?…

Af en toe haalt ze een kam door haar haar. Ze werd ziek en kon een paar dagen niet komen. Toen kwam ze terug en op een verloren zaterdagmiddag is ze gewurgd door haar vriend.…

Waarom zo velen onbeschaamd over één kam te scheren, integerheid ten spijt? O Heer, alleen U kent de oorlogssporen, U, die vernederden verhoogt, alleen U doet de echte Vrede gloren. Geschreven bij het gelijknamige boek van Alex Verburg.…

Die lach van uithuilen Depressie op het gezicht Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander…

trommelvlies tot in de haren van het slakkenhuis tonen wringen binnen hun maat elke tel volgt de harstslag elke ademstoot een zin ik struikel over kwinten en kwarten één noot hupt over de maatstreep heen het galmt door een gepolijste kast tussen kin en schouder geklemd paardenhaar strijkt over schapendarm mijn vinger krult om de kam…

vol zijn van rust eerst dan willen snaren worden beroerd de stok beademt een kwartet van snaren terwijl het spel de klank zoekt in harmonie met een verlengde arm in een melancholische kleur als tenor van het orkest vaak zo dramatisch warm het strelen kent zijn grens naar boven tot de hals en ontmoet in de diepte de plek waar de kam…

je woorden vangen me in een ademloos moment ik kan niets zeggen hoef niets te weerleggen de pijn is fijn maar keert me om ineens is alles krom de waarheid scherper rood geluk ontkennen wordt verwennen van de dood ik sluit je in mijn handen warm en koester je je bent zo broos een streling door je haar ogen half gesloten kam…

Ik kam mijn haar. Zon op je steen. Zij wandelt door de laan. Het waait. De wereld heeft zich rood geverfd. (memorial day op de Amerikaanse begraafplaats Margraten) ---------------------------- uit: 'Zielverstand', 2007.…

Met drie, vier tanden, roestig-groen, begint De geelkoperen kam haar werk, en slaat er Op los in roos en schurftgebergte, en staat er Een luis of teek, knappende dood hij vindt. De luizen vluchten naar hun stedennesten: Ze hebben men'ge Zaterdag doorstaan, En laten zich door 't nat lawaai niet pesten.…

Sta zo opgewekt mogelijk op dus, poets je tanden, omhels je vrouw, kam je haar, lach tegen de spiegel, ontbijt met thee en een eitje. Je begint vanzelf in de loop van de ochtend een beetje te fluiten. Dat doe je de hele dag door met wisselende intensiteit.…

Wanneer ik in de spiegel kijk, de zoveelste vetrol weer aanschouw Denk ik mens, die spijkerbroek wordt te nauw, wat moet ik nou Je wordt ouder en dikker Wanneer ik in de spiegel kijk, mijn haren kam, de zoveelste grijze haar aanschouw Denk ik bij mezelf, wat moet ik nou, Je wordt ouder, dikker en grijzer.…

Ik hoef nu nimmermeer mijn haar te wassen, Ik leg mijn kam weg, een verouderd wapen, En, zucht elkeen bij zwoel en drukkend weer, Dan is mijn kale kop zo heerlijk koel.…

Kam mijn haar en juich: er zit één grijze tussen. -------------------------------- uit: 'Dieptevrees', 1993.…

verrijzen, scharniert een stilte van victorie luid over daken,loyaliteit in de windroos van geduld, staat hij fier aan top, weigert klachten uit de krop te slaken, arrogantie straalt uit z'n virtuele vrijheid en blikken veren en de kop, weerschijn van het aardse kunnen hem niet deren, als de tijd zich in tegenwind zal keren, z'n kam…

Zoals het er nu voorstaat, zal ze haar zachte manen niet kunnen kammen, ze is zo lief zoals ze daar geduldig wacht op een jongenspaard met een kam.…

de kampioen doet tijdens en vóóraf gewoon vooral heel maf men raapt het balletje op achter in de zaal slentert terug niet naar de tafel maar naar het groene netje kijkt de opponent tijdens één hard moment meedogenloos aan laat het celluloid stuitend traag naar hem toe stuiteren publiek joelt het werkt subiet neem Stef die lachte…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen?…

. ----------------------- uit: 'De Kam', 2007.…

Met drie, vier tanden, roestig-groen, begint De geelkoperen kam haar werk, en slaat er Op los in roos en schurftgebergte, en staat er Een luis of teek, knappende dood hij vindt. De luizen vluchten naar hun stedennesten: Ze hebben meen'ge Zaterdag doorstaan, En laten zich door 't nat lawaai niet pesten.…

Verspreid door wind Breidt het groen uit De korrel zweeft op blaasjes Verscholen in een bloem, een schutblad Soms, door toeval vervoerd Vindt hij de stempel Zoals bij een maïskolf Een kam die in een bundel hangt Maar de wind verspilt hem Zijn olie en eiwit Waar de plant voor in de buidel graait Dus wenkt hij de gonzende bode met een…

voelbare herinneringen het strand van Schier doemt op verlatenheid met plukjes mensen een tractor trekt een huifkar zon schuilt achter donkergrijs gordijn dat openscheurt het perspectief is in een oogwenk veranderend golven bulderen met overslaande stem ik sluit mijn mond doe dop op shampooflacon droog me af trek schone kleren aan kam…

Zie zijn kam !" "Ssst ! Onze lieverd gaat nu praten" klokt de bazige kloek : "Silence, mesdames !" Hij schraapt zich luid zijn schorre pijp en spuit zijn dogma's gutturaal. Geen kip die zijn woorden begrijpt maar hij hanteert vast Godse Taal ! Geen haan duldt hij meer op het erf, dat hoort de hele kroost te weten !…

Die tandenpoetsen helemaal niks vond Wat bijzonder goed te zien is Bij elke keer dat ie zijn mond opendoet Die de ganse dag kan slapen Mijn huisgenoot die doet wat ie zelf wil Vaak in is voor de een of andere maffe gril Die huisgenoot die haren verliest alsof het niks is Je soms stiekem met een oog aanstaart Een kam liever ziet gaan dan komen…

de blauwe bron mijmeringen zo zoet tot in ons diepste wezen door te dringen helder als een melodie geëtst uit ebbenhout klinkt de dwarsfluit door het dal van beloftevolle dromen in stille maneschijn wachten lotusbloemen fluisteren sprookjes in ’t oor wijl minnekozend de rozen knus en klein aan de einder verpozen de gouden kam…

Wat fotootjes, een kam, een broche, het enige dat je tas nog vult. Het leven hoeft voor jou niet langer. Je hebt genoeg je best gedaan. Ach, kon ik je nog heden, moeder, verlossen uit dit aards bestaan.…

JIJ STAPTE door een deur op de grond uit de tijd die jij vorm gaf en ik monteer de posten om jou heen zo strak dat je blijft klemmen voorgoed op een kier ODIN IN ZWOLLE kam in zwembroek tocht op het oog dat loenste samen met het andere kleuren maar moeilijk kon onderscheiden vormen des te meer van dreigende wolken…

Dan is daar de kam: hoe breed! En je kunt nog stukken hoger. Maar even zakt je bezetenheid. De berg heeft zich voor jou gebogen. Rest nog éen grimmig pad: hoe glibber de klimmer alert hogerop jaagt... waar de cairn hem wacht!…