Alle inzendingen over menigmaal

Zwakste stuk in het spel der schaak Van oudsher van oneindige waarde Glanzend met zijn donkere kroon Waar de schaakspeler overheen staarde Tegen de witte koning elke strijd begonnen In overvloed verloren Doch menigmaal de slag overwonnen Nu uitkijkend over wuivend koren Hoog daar op de vensterbank Op opa’s stoffige oude zolder Met zijn…

Alle kwaad zou ‘k vergeten, Kon ‘k omzien naar ’t jaar Met zijn dagen zo droef, en zijn nachten zwaar, Met zijn uitzicht op bitterheidsbeten; Enkel noodde ik bedroefden En weldoeners uit Tot een stille bijeenkomst en jaarsbesluit, Aan de haard, waar ze menigmaal toefden.…

hoe streelt Arme strijdren, op hun wegen, Menigmaal, uw vreselijk beeld! Gij voert hen, in stiller streken. Hier gaan ze onder ’t kruis gebukt, Hier zijn ze onder het pak bezweken, Dat hun zwakke schouders drukt! Zij gebruiken schild - noch wapen, ’t Hoofd is hun van ’t schreien warm – Ach!…

Backpackers trekken door het land Hun vrijheid ligt er vacant De tijd nemen om te genieten De vele voetstappen die ze achterlieten Akkers met wuivende granen doorkruist Menigmaal de wandelkaart uitgepluisd Hun rugzak met een opgerolde slaapzak Een veldfles voor als de dorst uitbrak Door bossen, heuvels en dwars over de hei Ze voelen zich…

Wel honderd handen heffen hoog de schaal gevuld met wierookdampen, minnevuur, bewegen heen en weer met harten, puur gewassen in het bloed van 't oud verhaal of 't nieuw zo je verkiest, zo menigmaal herhaalt en weer herhaalt tot op de duur de woorden niet meer aarden in het zuur van 's werelds honger naar een heilloos maal.…

mens is het tracht vast te klinken; men zoekt immers niet het gemis doch wil het liefst in het hemelse langzaam dromerig wegzinken de helse nevel, immer aanwezig ligt, geheel aards,op de loer hij kent geen generaal pardon of geeft mij meer eer dan jou nee, het is het onvoorspelbaar lot dat als enige wikt onder de zon vaak zo zot doch menigmaal…

De wensen die wij allen kennen in dromen Die in illusie vast geworteld in ons zit De wanen waarvan wij nooit los kunnen komen Van hoop op rijkdom en steeds groter bezit Zij bouwen kastelen van waterdamp en lucht Ontworpen met onze rijkste woordenschat Verwaaien menigmaal met ingehouden zucht Langs Pruisisch blauw in gouden rand gevat Zo…

Een lastige bult of verraderlijk gat zal menigmaal plotseling opduiken, terwijl ogen al de einderglans ruiken. Raadgevend klinkt een verborgen molenrad: "Mijn water wordt getild, buitelt, valt weer, maant tot leven en werken naar Gods wil; vertrouw je toe aan de almachtige Heer."…

Hebt ons menigmaal ook het warme onthaal van een oplawaai gegeven. Hebt ons grootgebracht, we waren met acht, zes zijn nog in leven... allemaal met je handen. Heet waren ze en koud, nu zijn ze oud. En met al onze schade en schande zijn we huiswaarts gegaan en we schikken weer aan en dan strelen we je handen.…

uitgegleden op de medeklinkers, uiteen – gespat in zinnenloze verhalen, steeds voor gelijke droom te betalen, een spoorboom die niet open gaat, vandalen op de hoeken van elke straat, talrijk zijn de klinkers met een eigen gelaat in de geest die ontspoort in eindigheid, gesloten door de realiteit te beliegen, zich te laten wegen, menigmaal…

'k Heb zo menigmaal gegaan waar de wilgen te treuren staan, buiten stad, naar 't dodenveld ... 'k Heb bij woeste windgeweld 't geel gebladert dwarren zien en onwetend op de knien neergezakt en nagedacht dat de dood met 't mensdom lacht lijk de wind met 't dorre blad ... Kranke mensdom, sta hier wat bij de graven.…

moment sterft een kind van de honger De tijd gaat onverbiddelijk door In het verre land sneuvelt een soldaat Zijn laatste glimlach Hij hoefde nooit meer te doden De vreugde van de oorlog De vreugde van een rebel Het kind oog in oog met zijn ouders Met het geweer in de hand En de tijd gaat verder Eén schot, één seconde Afrika Waar menigmaal…

Menigmaal heeft het wagentje doelen vol loerend gevaar of geheim, botst en stoot, staat soms gedeukt, brandend aan verwoesting bloot, om toch steeds verwinning en herstel te voelen. Het voertuig, gekoesterd door heer Bommel, toont de wereld oersterke levenswil, bromt bij elke reis als een blije hommel.…

Rijk en ziek zou menigmalen (Kon het!) u met goud betalen - Ons zult gij zo licht niet falen; Maar verlangt gij dank en prijs, Kom, dan (kan 't!) gearmd met...spijs!…

uitgegleden op de medeklinkers, uiteen gespat in zinneloze verhalen, steeds voor dezelfde droom te moeten betalen, spoorboom die niet open gaat, vandalen op de hoeken van elke straat, talrijk zijn de klinkers met een broos verleden in de geest ontspoort de eindigheid, uitgenodigd de realiteit te beliegen, zich te laten wegen, menigmaal…

dat de wind land en water brak in zeven zeeën in een uitbarsting van hevige weeën dat ieder elkaars taal verstond en Orion de Schorpioen verslond Zo is de tijd vergleden lichtjaren verder naar het heden Er woekert flora uit oeroude zaden verspreid door weer en wind die men op fossielen vindt en langs platgetreden paden waar men menigmaal…

Hoe zag 'k in 't zinkend avonduur - Een zwarte stip in bleek azuur - O merel menigmaal U zitten op die dode tak, Die boven 't groen nog opwaarts stak Zo dun en dor en kaal En trilde onder uw licht gewicht, Terwijl ge, 't kopje omhoog gericht, Maar klaar en kwettrend floot.…

De tijd heeft mijn bast afgepeld het verwonde vel over mijn geest, een lang verhaal in jaarringen verteld, kwetsbaarheid van onbehandeld hout door bijl en beitel menigmaal gefreesd, tot er niets te pellen overbleef, bewerkt uit ruwe staat, te lezen in de oude zonden, diep geworteld tot in de ruggegraat, in de laatste nerven wordt het koud…

Hij lanceert menigmaal de term een zachte dood dat wens ik hem toe na nog een lang, lang werkzaam leven want hij is nog lang, nog lang niet klaar met het leven, met leven Lang leve Witteman!!…

toen ik terugkeerde naar het noorden liet ik mezelf horen: harder lager heser ik werd wakker zonder stem ik reisde naar het licht sprak zacht iedereen leek te luisteren ik was zachter voor mezelf zong een toontje lager ik leerde zwijgen 100 dagen stil hoe het was het stemde tot nadenken…

Ik heb duizend maal een raad gegeven, maar me menigmaal vergist. Ik had elke dag wel duizend plannen en vervulde er geen één. Ik begaf me tussen duizend mensen en nog was ik vaak alleen. Ik deed duizend ondoordachte dingen, waar geen sterveling van wist. Ik heb duizend spelen willen winnen en toch bleef het onbeslist.…

Ik meende ook: de Godheid woonde verre, In ene troon, hoog boven maan en sterre, En hefte menigmaal mijn oog Met diep verzuchten naar omhoog. Maar toen Gij U beliefde te openbaren, Toen zag ik niets van boven nedervaren, Maar in de grond van mijn gemoed, Daar werd het liefelijk en zoet.…

Ik ben bij haar nog menigmaal geweest. Wij aten chocola en dronken thee. Dan zwaaide zij mij uit bij het vertrek van het tehuis. Er is een oma dood gegaan. Mijn oma wel te verstaan. De laatste jaren werd het minder en het bezoek gaf zelfs soms hinder. In een eigen wereld leefde zij en het contact werd minder met mij.…

'k Zag, met tranen in mijn ogen, menigmaal een' jongeling, Die, met blijdschap op de wangen, naar zijn jeugdig meisje ging. "Liefde, geef mij ook een meisje! stel mijn kloppend hart te vreên! Liefde, geef mij ook een meisje! waarom zwerf ik dus alleen? O! mijn hart is voor uw' invloed, door Natuur, reeds voorbereid! Liefde, ja!…

volk moet eindelijk toch eens leren Om eens de burgers meer te respecteren Het laatste nieuws ik duid hier op de zorg Hiervoor staat Hoogervorst steeds borg Hij gaat 5 euro per maand incasseren Om zo de bonus/malus te financieren Het motto dus van dit verhaal Dit kabinet plukt alle burgers kaal Reeds vele mensen staan in't rood En eten menigmaal…

Wij, wij zullen menigmalen Spreken van de verre vrind, Van zijn droomen en verhalen, Van zijn lach, die harten wint, En in droevige ogenblikken Zal een trouwe groet misschien Uw geliefden wel verkwikken Met een droom van wederzien.…

ja dat kostte zelfs menigmaal bijna mijn leven. mijn laatste reis is nu bijna voorbij. binnenkort sta ik niet meer aan niemand z'n zij. mijn laatste reis is nu bijna af. en nee ik was absoluut niet laf.…

Ik brak zelf menigmaal de Tien Geboden, maar had jij soms iets anders verwacht? Maar nu in mijn geboortedorp aangekomen, herleef ik weer al mijn vroegere dromen. En dronken slenter ik door alle straten, en voel me ondanks alle mensen verlaten. Mensen die van niets willen weten, die liever blind zijn en vergeten.…

'Die kringen vallen uit de toon,' zo had ze menigmaal verklaard. De vrouw was oogverblindend schoon op beider rijtjeshuis en haard. De kringen van z'n glas kon zij tenslotte geenszins meer gedogen. 't Ging fout. Er kwamen kringen bij; hij kreeg ze onder beide ogen. Bij 't zien van glazen op het blad begon ze reflexief te razen.…

Plots kwam hij uit de schaduw van De Das* Een man met staart, bril en een eigen wijs Tot tweemaal toe als eerste in Parijs Zo snel dat Hinault gauw vergeten was Een nieuw Frans talent in het peloton Le Professeur, die erg goed klimmen kon Laurent Fignon was een markant figuur Hij had op journalisten echt de pik En gaf hen menigmaal een forse…