Alle inzendingen over mens. aarde

ik dans en raak de schel die de hemel voor me opent tast naar ijle twijgen om ze voor het breken te behoeden en nergens zie ik god een engel of de messias maar wel het leven op deze aardse wei het bidden kan ik nu wel laten…

aard van het beestje Moeder Aarde, herinner mij woordeloos te spreken met dieren, onze broeders, levend en stervend als wij alle beesten zie ik: de wezens met bont, wezens met vinnen, gevederden, vierpotigen, de kruipende wezens ik voel hun grootsheid samen met hen zing ik het lied van de schepping Titelgedicht…

in je aura wil ik wel zweven aarden als engel, in je hoofd wil ik vanzelf in je hemelen leven, en nergens de duivel - maar jij die me looft aan je adem wil ik me warmen branden mijn handen, aan je borst wil ik vanzelf je in vlammen omarmen, en nergens is water - dan houden we dorst in je ogen wil ik verdrinken nat onze monden, op…

In 't midden van China's aarde eb ik weg van de vervloed van het vele, grote, mooie dat alsmaar verwonderen doet en de oevers, wanden, rotsen, banken nu nog droog met steen, gruis en groen worden bodems van verloren oude steden nieuwe stromen wat in feitelijk mensenhanden doen om meer welvaart, meer welzijn te verkrijgen zou China zijn ego…

eenzaamheid kent vaak een verleden hoe men ook de steen des aanstoots zoekt in het heden in liefde in haat de pijn kan niet worden vermeden de bezeerde ziel is dan blind, soms dagen en nachten lang men voelt zelfs niet door wie men wel wordt bemind het zijn uitzichtloze momenten in een aards gevang…

daar bijt het getij gaten in de koppen van de schutting alsof zout hier ook af en toe langskomt in 't roest en een streep trekt in 't groen van hieruit midden het akkerland ruik ik het verband tussen de knoesten in de bossen en het zilte zoenen in de zee jodium en cellulose die het azuren uitspansel aantrekken om zich te vermeien in de aarde…

verliep elk uur van de dag maar zo rustig als dit moment, nu ik aan tafel zit, de thee inschenk, op mijn gemak de krant open sla beseffend dat de zin van het bestaan wellicht in gewone, aardse beslommeringen sluimert en dagelijks voor het grijpen ligt ik vouw de krant weer dicht, de hond verheft zich langzaam uit haar mand, geeuwt en…

Deze oude aarde kreunt onder veel te zware last, sleept steeds meer 'verleden' mee in haar wedloop met de tijden. Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden.…

Verward, rechts- links, Boven, over. Gele ogen, Een scheve mond. Apart, drie banden, Voor elkaar. Zwarte strepen, Een gele velg. Raadsels, wat zijn dat, Op z’n kop. Punt en boog, Een dikke vraagteken. Actie, snel-weg, Rennend racen. Stok met bord, Een protest.…

Verre gedachten verlopen in een orde en hun gemeten pas en tempo die niet zinloos zijn, slechts herinneringen die voorbij gaan in een intrinsieke schijn als vervallen aards gerief, dat wanneer het oude stierf nooit meer z’n originele lijst verwierf in de galerij van bedoelde wensen wat naar andere gebieden leidt, waar duidelijk de hand…

Een in Kampen hevig uitslaande brand beroerde nogal de gemoederen want, je kan wel met z'n allen bidden tot de Heer Maar daarmee krijgen ze hun kinderen niet weer. Nee, die schaapjes zijn ze voorgoed kwijt. Dát is de keiharde werkelijkheid.…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

Wat betekent het stof der aarde, waarom ben ik een grote filosoof?…

Ik dacht, ik dien je van repliek, maar jij hield slechts een betoog, over hoe het wel en niet moest zijn, en dat men jou nooit tegenspreken zou. Ik dacht, ik heb jou niets misdaan, maar jij herhaalde steeds mijn fout, alleen al in je buurt te zijn, maakte jouw schande veel te groot. Ik dacht, en misschien dacht ik te veel, dat jij wel menselijk…

Nee sprak de dood in doodsnood, nee, nee Nee, ik ben niet dood, om de dooie dood niet Ik dartel er lustig op los, dodelijker dan ooit Dood is als je dood bent, er niet meer bent En ik zal de laatste zijn…

Hemel en aarde, alles zal U eens prijzen Voor Uw grootheid, liefde en zorg Trouwe God, lieve Vader, onze borg Dat ons gebed ten hemel moge oprijzen. Hemel en aarde, het rijk van onze God Wij mogen tijdelijk deze aarde bewonen Om eens bij God in de hemel te komen Wat een vooruitzicht, wat een heilgenot.…

Een kat is na zes jaar weer terug gevonden Haar naam is Shaffy. Die kent vast geen rust En is wellicht op dooltochten belust Die tot ver buiten Glasgow uit gaan monden Óf blijkt weer dat zo'n Shaffy mettertijd De stilte zoekt? En de geborgenheid?…

Wilskracht draagt de kracht, de macht en ook de laatste hand en adem die ik je in vertrouwen gaf, is uiteindelijk langverwachte adel die zich bloedend wentelt in hervormingen, een gezamenlijke inspanning van woorden, aardse bondgenoten zijn zo ironisch machtig, werken soms zelfs als meedogenloze krachten die in alle financiële richtingen…

met twee voeten erop aards van top to teen mijn lichaam de aarde NEEN…

O, moedertje aarde wat een rust om alleen te zijn want onbewust te wentelen in dag en nacht Uw bloemen nooit meer gezien door mensenogen uw bomen met hun wortels in de grond onopgemerkt alleen omringt door sterrenpracht Rivieren en de grote zee verlost, alleen gelaten ochtendlicht en ondergaande zon Aardse schoonheid spiegel…

het is de slang die ik moet volgen maar veel liever mijd zij glijdt in onmogelijke bochten door het aardse slijk de wrede ogen maken geen onderscheid zij bijt altijd het gif van hebzucht is genadeloos in een levenslange strijd zij bood mij de appel aan symboliek voor macht hoogmoed heeft de eerste hap gedaan het paradijs…

Zo dragen wij de schat in aarden vaten die wij eens moeten achterlaten.…

de wierde op het lage land weerkaatst mijn trots en hemelt het boegbeeld van de horizon dichterbij dan ik kan kijken een avontuur of een vallende wind temeer daar de zee is ingetoomd en haar wallen nu rusten tegen het moderne leven toch, misschien ook doch beleef ik het verleden al was ik nog geen mens en kon ik de gloed verstaan die…

Je handen die krommen De beide ruggen zijn gericht naar de zwaarte Naar het gezicht van de Aarde Naar de grond en het felle licht Twee levende kommen onder de kin geplaatst Twee kuiltjes met tranen Evenredig veel namen, ogen en haken. Het verleden verzonnen behuild, geproefd en geslikt De vergissing losgelaten……

op het vredige platteland van Friesland Moeder Aarde, wat ben je mooi ja ja, zelfs in de regen en zonder paraplu hou ik van U…

Een tuin, met bijzondere planten omgeven door kleurrijke en geurige bloemen, de narcis, het lelietje van dalen, de roos en de tulp, het klavertje vier als gelukssymbool. Een prachtig schouwspel van dansende vlinders en bijen die zoemen. Vrolijkheid en vrijheid in Gods wonderlijke natuur.…

Veegt een niet te stuiten wind het lange zwijgen weg, bundelen duiven hun witte lelies tot een eindeloze droom, de verdeling van gestolen buit, heersers wagen te blijven zitten, leveren zich niet uit in hun moraal, maar een springtij is niet te stoppen, vertakt de aarde zich in ons aller mededogen, groene weiden worden autonoom. ” De aardse…

om wie ik ben leest mijn vrees, het beeld dat ik droeg scherpt nog telkens mijn aardse hart was ik beneveld dan dorst mijn besef zich in donkere vaarten en sterf ik vroegtijdig een eigenhandse dood en steeds weer o telg van kwade wonden is het gemis aan liefde te voorhanden in het stadsrumoer…

Aarde wakker watervloed.…

Langzaam ontwaken uit niks. Wat een wonder dat ik het ben. En ook al sluit ik mijn ogen, als ik wakker word ben ik het nog steeds. Er gaan geen dagen voorbij dat ik iemand anders ben. Duizenden keren opgestaan, ik blijf degene die ik ben. Zijn dromen de waan van de dag of een echo van een oude stem. De stem van iemand zoals ik was. Die…