1768 resultaten.
zonder enig voorbehoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 254 hier jacht en jaagt
het leven om mijn oren
zonder enig voorbehoud
loopt het in mij verloren
hals over mijn kop
volgt t overvolle hoofd
rondtollende ogen
van zuiver zicht beroofd
hol ik voor de tuinman uit
ik wil zo graag nog even
niet nagezeten door de dood
uit volle borst het leven
leven…
De tuinman en de dood
poëzie
4.0 met 310 stemmen 122.739 Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.…
Mijn grasveld en de mol
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 186 Mijn mooi grasveld is een woestenij,
een mol huist in mijn tuin,
heuvel na heuvel komt erbij,
het tuintje is niet al te ruim,
de tuinman maaide net ons gras
het leek of dat voor meneer Mol de aanzet was,
om nog meer heuvels te gaan maken!…
Kruidkunde
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.518 Verwarrend, denk je dan,
dat zoiets toch bestaat,
ik nochtans geen tuinman,
heb hierbij geen baat.
Mijn plantenspuit in de hand,
ga ik ze allen te lijf,
de distel en paardebloem,
de netel die zo brandt,
het staat buiten kijf,
het onkruid is verdoemd.…
Late Herfstrozen (triolet)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 173 ‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
die door de laatste zonneweelde zijn gevoed
hoe vuurrood de hanggeraniums nog gloeien
‘ k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
tot de Tuinman straks alles weer gaat snoeien
brengt een speelse vlinder zijn afscheidsgroet
‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
die door de laatste zonneweelde…
LATE HERFSTROZEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 82 ‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
die door de laatste zonneweelde zijn gevoed
hoe vuurrood de hanggeraniums nog gloeien
‘ k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
tot de Tuinman straks alles weer gaat snoeien
brengt een speelse vlinder zijn afscheidsgroet
‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
die door de laatste zonneweelde…
Nog lang niet dood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 Ik riep op luide toon
een tuinman verwacht je in Ispahaan.
ga weg dood, je kunt me niet bekoren
Oké, dan niet, zei de dood
Dit keer heb ik verloren
Ik wacht wel af,
je zult ooit nog van mij horen.…
Kleine dingen die groot
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 154 Ik dank dat ik denken,
dat ik schenken mag
dat ik schrijven en bedrijven
dat er beschutting en schaduw
onder boom,
met daarachter man die altijd
dat er weer bloesems
en daaruit vruchten,
dat blauw, vergeet me niet volop,
dat er stronken liggen, staan,
dat de sneeuwbal bloeit
door de liefste tuinman ooit
dat de regen voedt vandaag
zoals…
Flipje, de vader en de tuinman
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.159 De tuinman:
Een boom, die al te veel moet dragen,
Verliest zijn kracht,
Ook zou de vrucht zo niet behagen,
Als gij verwacht.
Uw vader heeft graag goede peren!
De vader:
't Is wel gezegd:
En 't deel van die te veel begeren
Is doorgaans slecht.…
Pasen 2006
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 610 Een tuinman, bezig aan de heg
groet onverwacht, en weet een naam te noemen.
De steen al weggerold, de engelen gezeten.
Wie had dit uit geloof geweten
of zijn het beelden uit een droom?
Reeds bloeit de levensboom
en welt het licht uit waterbronnen.
Dit einde is het einde niet,
de wereld niet genezen,
maar Jezus is verrezen.…
Dit einde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 295 Een tuinman, bezig aan de heg,
groet onverwacht en weet een naam te noemen.
De steen is weggerold, de engelen gezeten.
Wie had dit uit geloof geweten
of zijn het beelden uit een droom?
Reeds bloeit de levensboom
en welt het licht uit waterbronnen.
Dit einde is het einde niet,
de wereld niet genezen,
maar Jezus is verrezen.…
Koude Zomerdagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 81 ook hoogzomer brengt koude dagen
die ons humeur lelijk kunnen plagen
de tuinstoelen moeten weer ingeklapt
't lijkt of we naar de herfst zijn overgestapt
geen kleurige parasols meer op het gazon
geraniums hangen verwaaid op het balkon
bloeisels laten zich plukken door de wind
de tuinman kijkt niet langer fier en blij gezind
doch hij weet…
twee vuilniszakken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 's Morgens vroeg staan ze daar
in de miezerige regen
op de rand van de stoep
twee grijze jassen
tegen elkaar aangeleund
stijf van de kou
vol afgedankt leven
maar ook zo breekbaar
zo weerloos als twee bloemen
die zonder verwijt
de tuinman aanzien
die ze plukt.…
danseres
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 176 elke man die niet op mijn tenen staat,
zal ik vast en zeker durven vragen
dan wil ik wel een tango dansen
zomaar, met iemand die mij kent
onstuimig, want ik ben niet veel gewend
en gretig grijp ik dan mijn kansen
de tuinman en de krantenman,
en ook de melkman kan mij behagen,
zelfs met de buurman dans ik dan
de dokter vraag ik alle…
Vasthouden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 917 Aan normen en waarden
Huizen en haarden
Koninkrijken moeten komen, hier
Deuren dicht, zelfs niet op een kier
Ik kwam dus achterom
Tuindeur wagenwijd open, wat stom
De tuinman was aardig
Zelfs ietwat eigenaardig
Liet mij zijn kwekelingen zien
Was hij plantengek, misschien ?…
Gedichtendag een slinger liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Wie op deze speciale dag naar geluk wordt geleid
zo verbonden af wil wijken van traditionele paden
zijn " haar " met liefdesgedichten wil overladen
wordt tuinman , juist nu en voor altijd zonder spijt .
Sinds deze dag voel jij je dan nooit meer berooid
heb jij later al vaker dan eens 't roer omgegooid.…
huis-houden-smart-lap
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.035 de gouvernante is ontslagen
de werkster al vijf jaar ziek
de kok is van de kook geraakt
de tuinman gevallen over zijn riek
de chauffeur een blokje om gereden
de secretaresse verliefd op een blind typje
de accountants onzichtbare inkt omstreden
de klusjesman lijdt aan een roestig piepje
het huis heeft gelukkig stand gehouden
de witte tornado…
Een tuinman snoeide rozen in een gaarde
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.284 Een tuinman snoeide rozen in een gaarde,
Gelegen in een duivengrijze streek,
Het was opeens, dat hij de Dood ontwaarde,
Die roerloos, spottend grijnzend naar hem keek.
Zijn adem stokt, hij beeft en wordt zeer bleek,
Zou graag nog toeven op de goede aarde,
Die hem zo weinig zorgen baarde,
Voor hem steeds mild en goedertieren bleek.…
Het juweeltje beneden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 78 kamertjes
de ruimte uitgetekend hebt
in samen delen ben je
al heel snel met velen
laagbouw flitst en filmt
in schrik en afwering
waar sensoren je bezoek
te vlot registreren als je
onverhoopt je komst als
verrassing wilt presenteren
zij hebben elkaar
nooit echt gezien
hij van nummer duizendtien
zij het juweeltje beneden
over haar tuinman…
Japanse tuin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 404 hier de kroon draagt laat zich simpel raden
de straf voor hen die regels overtraden
was onontkoombaar wreed en maximaal
ook bomen buigen voor de strenge wetten
een zwaar regime vanaf het morgenrood
het lot van elke loot is zwaar als lood
een vlijmscherp zwaard zal vrije groei beletten
ze doen geen poging om zich te verzetten
want voor de tuinman…
harken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 665 waar
ik pak de hark
geen idee
wat ik eigenlijk moet doen
dan kom jij
met een kop koffie
en een
hele dikke zoen
morgen
is het
ongetwijfeld
hetzelfde verhaal
het is een ongelijke strijd
waar ik
vreselijk van baal
echter het harken
gaat veel lichter
met jou zo aan mijn zij
wellicht schuilt er
naast een dichter
toch nog een tuinman…
Lacrimae
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.866 wederwoord
mijn vriend, je woorden raakten doel
als zaad, dat slechts eenmaal ontkiemt
tot bloei gekomen
onderscheidt het kaf van koren
de wind blaast wat te licht is voor verdriet
naar alle streken
de boeren zeggen dat het sneeuwt
doch het is mei en
op de bodem van de zeef
liggen jouw tranen
als oesterloze parels
schenk ze aan de jonge tuinman…
Heengaan
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.007 die van mijn opa, naamgenoot,
een maand voor mijn geboorte dood
er was in dertig, veertig jaar
haast niemand die nog omkeek naar
dit simpel graf, een steen, wat grind,
betreden door geen vrouw, geen kind
een man, een vader indertijd,
rest jou alleen vergetelheid
je letters vaag, je steen verzakt
een laag van troep en vogelkak
een tuinman…
Het lied van Magdalena - Paassonnet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 276 Ach tuinman haalde jij mijn Liefste weg ?
Waar bracht je Hem naar toe, waar vind ik Hem
zo langs de graven van Jeruzalem ?
Alvorens ik mijn hoofd te ruste leg
ga ik Hem zoeken in de stad, langs heg
en steg, bij nacht, als plots een zoete stem
mij roept: ’Maria, huil je?’ en ik klem
me vast aan Hem.…
Verliefde olifanten
gedicht
4.0 met 5 stemmen 5.697 Misschien een tuinman, denk ik, bomen snoeiend.
Het is een amoureuze olifant.
Hij duwt zijn kop tegen haar zachtste zijde.
Zij zet zich schrap tegen haar muzikant
en houdt zo tegen al die hartstocht stand,
of tracht ze slechts om vallen te vermijden?…
Maria van Magdala
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Maar toen als tuinman Hij je plots verscheen
nadat de dood Hem niet voorgoed had meegenomen
en jij doorheen je tranen en geween
Hem niet herkende daar tussen de bomen,
toen noemde Hij jouw naam – de angst verdween.
‘Houd Mij niet vast. De Helper moet nog komen.’…
Paasfeest vandaag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Het zwarte huis dat
Zich kennen laat door
Ramen van angst
En muren van schuld
Waarin ik stijf bevroren
Gevangen zit - geen
Spoor van leven meer te zien,
Op het magere omhulsel na
Van de persoon die
Ik genoemd wordt -
Vanmorgen is alles anders,
In de vroege ochtend van
Paaszondag is er die vrouw
Die nietsvermoedend op
De tuinman…
VERSCHROEIENDE ZOMER
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 314 verschrompelt hun harten meer en meer
het juligras verschroeit door een brandende zon;
waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen
nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen
alleen de akkerwinde die verzengende hitte overwon
tropische dagen hebben de zomerpracht verknoeid
en voor de bloei zijn vele kleuren en geuren vergaan…
- tot de tuinman…
Mysterie rond het graf
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 165 en ze zag opeens de tuinman komen
‘Maria!’ De klank van Zijn stem
was Hij dan waarlijk opgestaan?
dichtbij haar herkende zij Hem
“Nee, Maria raak mij niet meer aan”
“De weg heb ik voor allen vrij gegeven
Ik moet terug naar mijn Vader gaan”
“Mijn kruisiging werd het Eeuwig leven
waarvoor ik uit de dood ben opgestaan…
Rustig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 577 Breng mij niet weg straks onder tromgeroffel
maar ga samen rustig pratend en kalm lopend
achter me aan naar de plek die daar geopend
wacht bij de tuinman leunend op zijn schoffel.…