inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.425):

Kruidkunde

Opgeschoten plantenpracht,
soms stekelig venijn,
groen waar je kleur verwacht,
de zon, hun hele zijn.

Verwarrend, denk je dan,
dat zoiets toch bestaat,
ik nochtans geen tuinman,
heb hierbij geen baat.

Mijn plantenspuit in de hand,
ga ik ze allen te lijf,
de distel en paardebloem,

de netel die zo brandt,
het staat buiten kijf,
het onkruid is verdoemd.

Schrijver: Ditheke, 22 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: planten

3.9 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.633

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Sylvia, 21 jaar geleden
Groen is toch ook een kleur?
Annejan Kuperus, 21 jaar geleden
Beslist een mooi gedicht; vlotte zinnen, die lekker lezen.
Echter één opmerking: ondergetekende heeft wél groene vingers en raadt jou dan ook aan de beschreven plantenspuit terzijde te leggen, een paar handschoenen aan te trekken en het vermaledijde onkruid met wortel en al te verwijderen.
Succes verzekerd zonder kwalijke gevolgen voor jouw tuin!


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)