Alle inzendingen over mijzelve

Mijn evennaasten als mij zelve te beminnen? Ik weet het is de helft van 's Heren groot bevel. Maar hoe besta ik met mij zelve te beginnen? 'k Bemin mij zelve niet, ik ken mij al te wel.…

Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden, Ik vind mijzelve steeds en overal.…

Ik kan niet anders dan mijzelf verkonden, Ik vind mijzelve steeds en overal.…

ik schouw de wereld wat een teringzooi ik schouw de mensheid want daar komt het door ik schouw mijzelve ja, daar ligt de makke geen beginnen aan dus en derhalve ...…

Lachend ligt de wereld, en volkomen Weet ik mij aan al wat leeft verbonden, Wat mij scheidde werd mij afgenomen En ik heb mijzelve teruggevonden. Is nu ene godheid nog van node, Met mijn hand kan ik de einder raken En ik schrijf mijzelve de geboden En verboden, die gelukkig maken.…

Zonde en schuld bestaan niet, Elk ding is schuldeloos. Begrip en Liefde Komen uit De Gelijkheid van het Heelal. Zij stijgen dus samen, De een door de ander, Hoger en hoger. Zij stijgen nu Tot hogere hoogte Dan zij ooit waren. Zij stijgen nu tot absolute liefde.…

ik krijt mijzelve aan mijn hart verplicht ik kwijt gevoelens, vis achter net, gedicht is net niet wat het moest zijn maar blijf vooral hangen, aan de lijn misschien buigt de schaal onder mijn gewicht…

Sinds ik u álles gaf, ál wat ik ben, En thans in ú mijzelve heerlijkst vind, Wat klage ik dan, daar gij een andre mint, Daar ik me, als de uwe, eraan meêplichtig ken? En daar ik ú ben, ben ’k dan niet verblind, Zo ’k op u toorn en dus mijzelve schen? En me aan úw liefde zoveel minder wen Dan aan mijn eigne, die ons zó verbindt?…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen.…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen.…

kerelings wend ik des dichters droom wentel ik mijzelve de zomer loom in een vermetel gebaar klaar ik verneveld geheel najaar deels, ijskoud versplinterd heb ik de pegels overwinterd vervolgens, neem ik met rente terugkerend, mijn eigen lente…

Ik wil u schoon vergeven Omdat ik wonder-schoon bemin; Vergiffenis in liefde Weet ende nog begin Ik wil u schoon vergeven Omdat ik bij mijzelve weet De zwakheid van m'n herte, De diepte van uw leed.…

Heb ik die nu mijzelve ontroofd of ontdeed ik mij van een waan? Te erkennen te hebben gefaald, niet eens meesleepend en groot, is alle winst die ik heb behaald. Wie weet slaag ik in de dood.…

nu mag ik weer voor mijzelve spreken.’…

Die 't Al kan weten, weet - wanneer Hij 't weten wil - Dat om mijzelve niet mijn tranen branden; Dat ik bij dagen en bij nachten stil Mijn pijnen zou verduren en mijn banden - Verlatenheid van mens en boek en licht Mij niet zou horen kreunen - Verzwaarde niet mijn lot de last daar ge onder zwicht, Mijn lieve!…

in mijn ochtendrijk ben ik alleen zo mooi alleen donker is nog het gordijn naar het licht maar toch geluiden van mijn kippen of nabije hond kleuren de bevalling van de dag dit is rust na slapen stilte balanceren tussen zwart en wit nog niets moet zo luister ik nog in mijzelve zie langzaam de contouren van de geboorte…

Ai, ’k gaf maar mijzelve in die stond! Er flikkerde een vlamme in uw blikken, Waar de flonkrendste starre voor taan’... Ik minde u zo teder, ik minde u... Hoe ziet ge zo koud nu mij aan?…

Daar kom ik vele als mijzelve tegen Die leven zonder liefde, lust, hoop... --------------------------- Soleares III Saudades…

Dit heb ik bij mijzelve overdacht, Verregend, op een miezerige morgen, Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.…

Ik' voor mijzelve, ben weer blij zwarte maandag is voorbij. want al wil je nog zo vrolijk zijn depressief is echt niet fijn: En al helemaal niet als er ook een dag bestaat waarin depressie op de voorkant staat!…

Spiegelend dacht ik Laat ik nu eens mijzelve zijn Maar wezenlijk zoals het moet Niet altijd die gepassioneerde Die man met de strooienhoed En bij het verwerpen van mijn eigen ik Bedacht ik opeens verrek maar en stik Moet die baard en snor dan ook nog eraf Verwenste mijn onzekerheid als onmin en laf Het zijn van die opleeftijd zijnde…

En daarom (zo ik recht mijzelve ken), Zal 'k alijd troosten kunnen, wie als ik Lijden, maar in hun leed geen schoonheid zien.…

Dit heb ik bij mijzelve overdacht, Na weer zo’n heerlijk feestmaal zonder zorgen, Domweg gelukkig, met mijn magnetron.…

En ik begeer der mensen oordeel niet Op 't slechtgetekend prentje, dat zij met Mijn naam eronder hangen in hun ziel En aanzien voor mijn welgeslaagd portret: Dat hebt gij enkel die mijzelve ziet En weet wanneer 'k u wel, wen niet, beviel.…

In huilgezangen brak de bende Buiten muziek en maat en tijd - Verveeld, van angst mijzelve kwijt, Sliep 'k in, vóór het nog erger endde, In 't huis van Smart, waar ik belandde.…

Ik, die mijzelve ken, Hoe weinig ik mijn taak gewassen ben, Ik ben niet trots en niet eerzuchtig meer, Maar 't werkeloze wachten valt mij zwaar. O, dat mijn arbeidsdag verlopen waar!…

Ik die misdreef, die van mijzelve gruw, Ik heb misdrijvend u alleen gediend. Ik die misdreef en die, uw straffen ziend, Staan zal gelijk uw zoon, niet blind, niet schuw, Straf mij en duld dat ik als eenmaal, nu Vóór u zal staan, wel bevend, niet ontvliênd. Ik hief mijn Beeld zoo hoog dat gij alleen Eraan kunt raken.…

Maar om Mijzelve, nimmermeer door U. Thans is het úwe beurt van kracht. Welnu: Tracht éven sterk, als ik nu stérf, te léven In de eenzaamheid van 't leven, dat u wacht.…

Liefde-in-Haat moet ik mijzelve heten, Want geen kan de andere in mijn hart verslaan. In droef begeren heb ik neergezeten, In dreigend gillen ben ik weer opgestaan... Wee! Dat ik nooit dat bittere brok kon eten, Van stil te zijn en héél ver weg te gaan.…

Ik ken mijzelve nauwelijks niet Wie wil uit mijn gedichten Mijn karaktertrekken lichten Of wat hij nog meer van me ziet Wie heeft de moed mij eerlijk te verkonden Aan welke aardse regels ik mij voel gebonden Ook al besef ik dat zelve zelden niet Maar springt het er waarlijk uit Het raadsel is verborgen in mijn gedichten Wie kan mij het…