8660 resultaten.
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Je zou mijn moeder worden en je hand naar me uitstrekken: je kleine, blauw-dooraderde hand.…
Mijn moeder
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 620 Ik weet dat hij apetrots op mijn moeder is.
En hoe hij nabij blijft.…
Soms zie je beren op je pad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Ik luister naar het knirpen van het grind
de wind en haar lange zuchten
beide laten mij ademen
er zingen vogels die ik niet herken.
Ik loop in mijn eigen tempo
begroet de oeroude bomen
de rivier waarin ik denkbeeldig
elke druppel een naam geef.
Hield ik niet juist ook van het leven
de melancholie verweven dageraad
hij vergat mij immers…
Je memo's
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 Je hebt de liedtekst aangegeven
zelf uitgezocht en draait al deuntjes
de tijd en jezelf om als oudere plaat.
Je graf is in zicht
fluister je met broze lippen
vuur en as heeft geen voorkeur.
Wat zul je gaan doen
al bijna weg van hier
wat worden definieerbare momenten.
De onvoorspelbare aarde lonkt
dit gevoel van mysterie knaagt
jouw…
Moeders
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.072 Ik zwaai als een verlatende moeder.
Zij zwaait nog harder.
--------------------------------
uit: 'Jaja de oerknal', 2013.…
meer dan ooit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 juist nu
nu jij niet meer hier bent
nu is er het weten
dat het loslaten ooit
juist in lief en leed
als van zelf sprekend
jou er altijd deed zijn
meer dan ooit ben jij aanwezig
juist nu
nu jij niet meer hier bent
nu is er het weten
mijn hoop en vertrouwen
mijn geloof in liefde
jij gaf mij die schat
om haar door te geven
lieve moeder…
[ Ik liet haar achter ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 Ik liet haar achter,
ik zei Tot Morgen, ik dacht --
het komt wel weer goed.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.822 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
ontwricht gezin
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 488 De dag van afscheid is weer gekomen.
Dit is de dag dat je me wordt ontnomen.
Snel sta ik op en haast me naar beneden.
De tijd die dringt om nog even te spelen.
Hoi die pap en een dikke knuffel.
We spelen ons spel, wie is er hier de buffel?
Maar dan het afscheid, ogen vol met tranen.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
Met duizend draden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 185 hoeft te zijn,
Afscheid dat ik geaccepteerd heb,
En toch blijf ik met duizend draden
Aan je verbonden…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
Ze was...
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.624 die ze terug getoverd had
het echte afscheid
deed me veel meer zeer
want toen werd het
ze was… en is nooit meer…
Juliana thuisgedragen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.084 zij draagt de dood zo vederlicht
neemt afscheid met het blij bericht
‘een graf is slechts een geestessluis’…
slaap (3)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 567 in de onderwereld
neemt Thanatos afscheid
van zijn moeder
de nachtgodin
hij gaat op reis
om mij te halen
grondig snijdt hij
een haarlok af
ik weet het
mijn tijd is gekomen
de doortocht op aarde
loopt dood
zijn tweelingbroer Hypnos
sluit mijn bange ogen
en sust het vasthakende
lijf in diepe slaap
de veerman brengt me
over de rivier…
afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 Het is een jaar van afscheid nemen
en water dragen naar het land
Het is een jaar van tegemoetkomen
en handen reiken naar het heelal
Het is een jaar van last verlichten
en ruggen rechten voor wat komt
Het is een jaar van richting kiezen
en voeten plaatsen op gevoel
Het is een jaar van gas terugnemen
en stil staan bij wat telt
Vrienden, moeders…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Lieve mama
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 554 Lieve mama
We zullen je missen,
als moeder, zus en vrouw.
Afscheid was er nauwelijks,
want het ging veel te gauw.
We zullen je missen,
ook als vriendin.
Maar we zullen je het meest missen,
in dit gezin.
We zullen je missen,
met alles wat we samen deden.
Maar we zullen het onthouden,
als een kleurrijk verleden.…
dubbelportret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 met bagage bestaand uit klein verlangen
kiest ze zonder aarzelen haar doel
rustig ontwaakt, kinderen gewekt
gevoed gedag gekust
het afscheid is altijd voor korte tijd
om het diepe zelf wat rust te gunnen
een zwierige jas in een spiegelruit
jonger: in één snelle oogopslag
'het kind de moeder van de vrouw'
ongedurig rusteloos maar trouw…
Couveuse kindje
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.853 Achter het glas van afscheiding
ligt een arm tenger ventje
hulpeloos en alleen
krijsend wachtend op moeders bevrijding
niets kan de pijn verlichten
moeder kijk machteloos toe
hoort moedeloos het gekrijs aan
niet wetend hoe haar kind te helpen
maanden, weken, dagen, uren
tranen glijden van haar wangen
plasjes vormend aan haar voeten
voelend…
Elegie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 Hoe je vooral buiten weleens zei
die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden,
want ijdel tot het eind.
De snottebel die tijdens een wandeling
soms aan je neus kon blijven hangen,
ergerde je, want 'van oude mensen'.
En nu is het drie jaar geleden
dat je ontleefde lichaam
onder een zwart granieten plaat verdween.
Agnus Dei, dona nobis…
sterf in rood de herfstdood
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 899 terug naar moeders schoot
ik ben een blad
en dwarrel wat
mijn dagen heb ik wel gehad
ik sterf in rood de herfstdood…
De moeder
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 194 is er voor altijd in de eeuwigheid
ze is een blijver
met ijver en nijver
Nu, een andere tijd
ze moet woekeren
met een andere wereld
nemen we van de oude moeder afscheid?…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.764 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 328 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…