6676 resultaten.
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Een vacuum, zwart, eenzaam, eindeloos en koud."…
Winterdag, begroet mijn ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 212 Winterdag, begroet mijn ziel
neem even mijn gedachten weg
langs landelijke kronkelwegen
onzichtbaar in gedachten
als een clown in droef besef
waar de mensen om mij lachten
en negeerden mijn humeur
slenter ik eenzaam langs de grachten
nergens ooit een open deur
er slaapt een schim in mijn geweten
daar waar de dood de vijand huwt
heb…
Fado
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.618 Ben ik traag omdat ik droef ben,
Alles vergeefs vind en veil
Op aarde geen hogere behoefte ken
Dan wat schaduw onder een zonnezeil?…
Zondaar’s lentegoed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 434 Gaat niet droef
bij over-lijden
De huid past stroef
-in hemelsnaam-
de ruches aan een
klam geweten
Verpakt tot
zondaar’s lentegoed…
verten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 196 de dag komt
in gezongen
woorden
die een klacht
in klank
verstoorde
met een droef
en dralend
lied
dat men klinkend
in de verten
ziet…
De avond heeft de ontroerde golven
poëzie
4.0 met 20 stemmen 4.973 Zo vaak ben ik kalm en rustig
En word plotseling droef te moe;
Tranen rijzen in mijn ogen,
‘k Word in ’t diepst der ziel bewogen
En weet zelf waarom noch hoe.…
Duivelsgetallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 589 bloedkoralen letters uitgevlakt
tegen de mozaïeken wanden
door gesloten verten
over rillingen in steen
gaan diep uitgekerfde vingers
ze krassen kringen van geween
maar vinden slechts verdwijnen
in die nacht toen ook de maan verscheen…
O wees mij goed
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.061 O wees mij goed, gij die mijn vrienden zijt
of simpel mensen, die de mensen mint;
ik ben zo zwak, zo droef, zo lafgezind,
zo zonder veerkracht in de mannenstrijd.…
ZO stil, als lang nog na een onweersbui
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.937 ZO stil, als lang nog na een onweersbui
het laatste vocht zijgt van de zomertakken,
de avond valt, maar in het ronde drupt het
zo gul, zo stil:
Zo stil zinkt weemoed neder in mijn ziel,
gedachten, die een zacht verdriet meebrengen,
druppelen neer en vloeien effen uit
zo droef, zo stil.…
Het vergane populieren bos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 693 Eens deelde ik in hun vreugde
en mocht ik leven om mijn schaduw
te brengen op hen die nu mij verwonden
door met een snede mijn stronk te doorklieven
behartig ik de dood zonder razernij
want ik weet, ik ben slechts boom
die zonder hart doch met aderen
de hemel spreekt bij nacht, die mijn wake
was wanneer ik schreide om de wind
die zonder…
MELISSA
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.038 En sinds: ik vond niet wat ik zo behoef,
En zo mijn woorden luid soms blijheid veinzen,
Mijn ziel is stil en vol verlangst en droef.…
Ziekenhuis
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.069 Van zorgen kan ik deze nacht niet slapen.
Ik staar door 't venster doelloos voor mij uit...
Werd zó de wereld van eerstaf geschapen
Met maan en wolken, zonder een geluid
En zonder licht? Waar ik vanmorgen zag
De bomen met hun gele en groene verven
Raad ik het ziekenhuis, waar dag aan dag
Gemartelden in duizend angsten sterven.
't…
O klamme koude
poëzie
4.0 met 1 stemmen 481 O klamme koude, die me 't krimpend herte
beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten,
als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten,
doet nederbuigen onder 't lood der smerte,
- doet nederbuigen in wanhopig smachten,
zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
toch pijnlijk krimpen kàn om al…
IN DE AVOND
poëzie
4.0 met 4 stemmen 503 En ik word droef. Want derft mijn ziel de tover
Dier lieve stem die 't wrangst gemis verzoet
Dan welkt mijn trots en ben ik naakt en pover,
Alleen verschroeid door felle hartstochtgloed.…
zondagsdenker spreekt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 219 het stemt niet te stelpen zo diep droef
dat groene blaadjes in de lente uitbotten
om in de herfst te vallen en weg te rotten
voor hetzelfde geld waren ze waterproof…
Depressie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 262 Hoofd van het
Leven afgewend
Dode ogen zoeken
Droef de dood
Ver weg van
Het leven waarin
Ik zinloos
Mijn tranen vergoot…
Markt zonnepanelen stuikt ineen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 Na de laatste schroef
gedenken ze droef
de dag waarop hun zon niet meer scheen.…
God is zo ver!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.642 Hoe zal Hij zien mijn droef en eenzaam dwalen?
God is zo groot!
God is nabij! - Ik voel zijn adem waren
In 't wuivend woud, dat suizelt, vroom en blij.
Ik voel zijn adem huivren door mijn haren -
God is nabij!…
Senseo Blues
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 139 Ze kan het af met een Senseo apparaat
dat droef getuigend van haar stil en eenzaam leven
twee dunne straaltjes in één kopje lopen laat.…
Stoffige handelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 374 Ik vond mezelf terug in stoffige handelingen
met de halsband van liefde om mijn nek
onderging ik psychiatrische behandelingen
ik masturbeerde als een verdwaalde gek
op school was ik het slachtoffer van pesten
ik verweerde mezelf als een eenzame held
maar ik werkte me steeds weer in de nesten
ik vond geen liefde en ik had geen geld
er doemde…
Gedragen door de wind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 en eenzaam ook
in huizen waar 't wenen
lachen schijnt maar plotseling
ontweken door 't vuur
en vlammend suizen
van de wind waarin 't kind
gedragen door de wind
is vrij onzegbaar blij…
Alleen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 209 God kent jouw verdriet en eenzaamheid
Als een vader wil Hij voor jou zorgen
Bij Hem ben je veilig en geborgen
En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.…
de nood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 zo stopt de
nood in weke
woorden
die het dichte
zingen van
het duister
hoorden
in een droef
en wrang
refrijn
o lege stilte
ik ben zwak
en klagend
klein…
Slechte tijden voor dichters
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Rutger Kopland en Gerrit Komrij
schoven hun dichtersveer droef opzij.
Ze vouwden hun bril
en prevelden stil:
"Claus, pak de fles: we komen er bij!"…
tot ik slaap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 vandaag
ben ik bang
ik weet niet of
ik er ben
noem mij
zeg mijn naam
als ik oplos
in grijze mist
vandaag
ben ik droef
is er iemand
die me hoort
heb me lief
ik ben het kind
hou me vast
tot ik slaap…
Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen
poëzie
3.0 met 82 stemmen 25.105 Gij zijt verschenen,
Ik zie uw ogen in mijn ogen gaan;
'k Hoor in de wind, die langs mijn ruiten henen
En door de schouwe klaagt, uw woorden aan,
Zó vrees'lijk droef en teer, dat 'k u zie staan
Met bukkend hoofd, om in mijn arm te wenen.…
Ellen
poëzie
2.0 met 23 stemmen 3.327 - Mijn Lief is zeer verlaten,
De nacht is koud en duister 't eenzaam land, -
O! mijn verlaten, - o! mijn arm, droef Lam!
Het doet zo bang om zijne Herder blaten,
Of die niet keerde, - en het halen kwam! -…
Moe........
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 813 Het leven maakt me droef!
Ik heb slaap......
Ik wil pas wakker worden
als alles voorbij is
en de zon weer schijnt!
Ik ben zo moe....…
SONNET
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.452 gij zijt verschenen,
Ik zie uw ogen in mijn ogen gaan;
'k Hoor in de wind, die langs mijn ruiten henen
En door de schouwe klaagt, uw woorden aan,
Zó vreeslijk droef en teer, dat 'k u zie staan,
Met bukkend hoofd, om in mijn arm te wenen.…
de uitkijktoren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 115 oneindig landschap, eenzame toren
verstild ochtend- of avondgloren?
de sneeuw heeft het landschap bedekt
met witte massa’s bevreemdend bevlekt
het zien maakt mij droef te moede
alsof het wit het kwade behoedde.…