100 resultaten.
Ondertussen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Wolken zijn soms ondoordringbaar
blijven juist hangen om je hoofd
pas als vanuit eigen stilte
de wind langzaam aanzwelt
volgt er weer ruimte
voor zicht op zicht
ondertussen hou elkaar maar vast
als wolken de zon versperren
in het donker van de uren
is elk sprankje
een helpende hand…
Rhododendron
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 90 Waren er geen oleanders,
bossen ondoordringbaar wilde
bramen met die violette
donkere en lichte vuren
Waren er geen assembomen,
bamboestruiken en waringins,
breed hun loverarmen spreidend,
dichte ambergroene muren
Zou de gloed van een verlangen,
in rhododendrons groene grot
niet zinderen in 't avonduur
tongen likkend als de vlammen…
Een prachtig beeld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 136 Als ze je in de verte zien,
roerloos als een regengordijn;
ondoordringbaar, omdat je
afstand genomen hebt van
deze ongedwongen sfeer;
de leegte van het bestaan op-
vullend, je verzettend tegen
waar je nooit thuis was,
op eigen initiatief afstand
nemend van water en aarde,
stille stranden, blauwe luchten,
de ontwakende steden:
definitief…
Hersenwerk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 Hersens nemen de vorm
Aan van een nogal scherpe
Betonboor die gat wil zien
In de betonmuur die het
Leven wordt genoemd -
Beton met keiharde onderlaag,
Laag van pure ondoordringbaarheid
Waar zelfs de scherpste betonboor
Op stuk loopt, hij laat hooguit
Een klein kuiltje achter
Als ultiem bewijs dat er
Een poging is gedaan,
Zonder…
tweezaamheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 in de vooruitgeworpen
schaduw van het afscheid
zien we de grillige sporen
die het leven trok
het ondoordringbaar wit
op de egale muur
de breuken in de spiegel
tegenover het bed
op de flonkerende
gordijnen van groen
de roerloze pauwenogen
van gestrande paradijsvogels
de verkreukelde lijven die
in tweezaamheid reizen
onder de zachte…
stilleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 een huis in een
smalle straat met
lindegroene bomen
is het houvast
van een frèle vrouw
haar baken een
burcht om te kunnen
blijven om te schuilen
achter een donker
ondoordringbaar gordijn
volgen haar ogen
de passanten
niemand ziet ze
over het hoofd
men vindt haar
zoveel later
levenloos in de stoel
de opgezette lapjeskat…
Terwijl ze woelde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 72 Terwijl zij woelde en woelde
van rug naar zij en weer terug
sponnen haar hersenen
starre stekende spinsels
de een na de ander
en ze stapelden een hoge
Ijzige ondoordringbare brij
toen sprong de kat op ‘t bed
perste natte neus tegen
haar koude arm en
legde zachte voorpootjes
midden op die grote zere plek…
Foetushouding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 wanneer komt het verlossende
woord als balsem voor de ziel
verdrongen en opgesloten
evenals zijn armen
opgekruld zichzelf wiegend
op donkere tonen die stemmen
sussen en troosten in 't hoofd
waar zo even nog oorlog heerste
ingesloten door vier muren
ondoordringbaar voor buitenlicht
streelt de ochtend je teder daar
de nacht onvriendelijk…
Eikeldichtje
gedicht
3.0 met 19 stemmen 4.523 gaafgladgezichtje
groenglanzend naar bruin, netjes
verankerd
aan in grondgeworteld
hout
Morgen
valt het gelijk de zijnen
in het aardse slijk
als voer voor de zwijnen
of vergaat tot stof
onder dicht kreupelhout
Maar, misschien
heel misschien dat
dit éne eikelwichtje niet
zal plezieren
tot levensonderhoud
van een van de dieren
in dit ondoordringbaar…
stad
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 506 stad van lange tenen
langs jouw buitenwegen
sluipen mensen weg
met vluchtige, bange benen
onvoltooid - de stad grijnst
schuw in de dag
en hoort niet mijn handgeklap
over het aangezicht
stad van lange tenen
ik wil niet ten ondergaan
op de straten
van jouw ondoordringbaarheid
omarm mij met bomen
laat mij zingen
voordat…
Dovemansoren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Een stem, ondoordringbaar als gesteente,
fluisterend in onhoorbare woorden.
Gesloten gezicht, tot schim geworden,
in volle maan geweken
naar de hemel van een zonloos noorden.…
reizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 reizen voorbij de vleugelslag
van overvliegende ganzen
tot de rand van het bevroren
meer waar de sneeuw de stilte
onderstreept als zij
van de takken glijdt
reizen naar de ijsgrens
waar loodzware leegte
de ruimte ondoordringbaar
bedekt met zwarte dekens
reizen onder de verzengende zon
die het hallucinerende leven
meedogenloos smoort…
Wentelingen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 690 Een groene zee
Vult mijn blikveld
Harsachtige geuren
Dringen in al mijn
Openstaande poriën
Waardoor mijn rust
Eindelijk wederkeert
Dan vervaagt
Alles tot een
Ondoordringbaar
Duister als een deken dat
Mij beschermt tegen
Het onbekende van
Een verloren wereld
Vallend of zwevend
Beweeg ik voort
Richting de eindige
Treden van de wenteltrap…
Wat valt er nog...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 989 Wat valt er nog te doen
nu dat wat fijn en mooi is niet
meer is en het allemaal vervangen
wordt door ondoordringbaar verdriet.…
God en de wetenschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 193 Geen stem wordt gehoord
God gooit het allemaal overboord
Hij luistert niet
Alleen de wind kan het je zeggen
Of de vogels
In de lucht
Ondoordringbaar
God
Kan niet kapot
Blijft
Zijn stem
Overheersend
Bindend
Regerend
In alles aanwezig
Omdat men zoeken moet
Anders stopt het met het stromen
Van het bloed
Alleen als de wetenschap hem kan…
Het zwarte gat
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 40 ik bonkte
met mijn
vuisten tegen
het donker dat
ondoordringbaar
voor mij was
glad en gesloten
het echoën
was in de pijn
van mijn handen
verdwenen slechts
een beurs gevoel
aan het einde van
krachteloze armen
straal voor straal
had ik het laatste
licht ver achter mij
zonder reflectie
of weerkaatsing
bleek ik totaal
gedesoriënteerd…
beproeving van natuurlijke schoonheid
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 313 in de ondoordringbare ochtend mist
waarin het dauwen van de regen
overschaduwd wordt door de stralen
van de zon die zich bevind aan de horizon
zonnebloemen zo mooi en groot in het
pure beleven is dit schilderswerkje een
nostalgische en romantische associatie
met landelijke en romantische tafereeltjes
het juweeltje van deze prachtige natuur…
LAIS CCCXIV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 In de ondoordringbaarheid van mijn zijn,
het artefact dat jij als mij aanschouwt,
terwijl ik nergens ben, ontsta in pijn
als sparteling, terwijl jij muren bouwt
rond het gras met de walg die mij vertrouwt,
in het matte zwart van jouw stalen as
waar alles is, en blijft, dat er nooit was,
in't git waar niemand nog mij raken kan,
waar niemand mij…
Ideaalbeeld
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 360 Ook toen was dat er
En dat
En dat
Gevoelens in lagen
Dichtbij de oorsprong van de natuur
Ook toen was dat er
En dat
En dat
Een schat
Een kennis
Een weten
Een bouwsel
Dat vernietigd wordt iedere keer
Draden in het vragen
Naar de diepere lagen
Het verleden blijft een ondoordringbare muur
Wie wil weten
Ontdekt dat de wereld schoon was…
Ik wil zijn..
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 293 als een natuurlijk blad
vlinderen op de wind
in de zwaarste storm
het sneeuwklokje
dat zich een weg weet te banen
door de ondoordringbare aarde
als de merel, de klanken,
de reikwijdte van haar toverfluit
verstaanbaar, vol van waarde
de sierlijke schelp
een symbool van vertrouwen
voor wie haar treft
als de rietkragen
wuivend in…
eine kleine Nachtmusik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 222 in zijn hoofd woedt
een wervelstorm als
een centrifuge die
volhardend zware
toeren draait
als een
ondoordringbare wals
nadert een
dreigende hoge
geelbruine muur
het zandtapijt groeit in
de verzengende hitte
ontelbare stofdeeltjes
wringen zich in
zijn ogen en oren
zijn schreeuw brengt
geen geluid voort
als hij langzaam…
of met een knik
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 56 kinderschaar
wie waant zich veilig
wie bedwingt haar schaduw
wie ontbeert het licht
wie heeft geen schaduw
wie voelt gebrokenheid
de moeder is de meesteres
van de schaduw
ze onderschept het licht
na het schimmenspel stopt ze
alle poppen in bed
een reusachtige eik
haar kleurrijke schaduwen
laten soms het licht door
andere zijn ondoordringbaar…
Gevleugelde stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 724 Het zwijgen staart onthutst
naar koolzaad stilte
vlak voor de kraag
die genezijde afsluit
van een ondoordringbare mist
ik mis het doordringen
tot de einder
waar haar schaduw slaapt
in een gemis aan korenbloemen
en madeliefjes
pluizende paardenbloemen
en sporen van een trein
brengen mij bij haar
zonder lawaai en loopschoenen
die rust…
Verloren synchroniteit
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.928 Cirkels die ze tekenden
verdwenen op het strand
onder de zachte deken
van het stuivende zand
Kastelen die ze bouwden
werden uiteindelijk prooi
van de gulzige zee
met zijn zilte golven
De zin van de chroniteit
symbool van hun liefde
uitgesleten weggespoeld
verwaaid tot zinloosheid
Nu bouwt hij zijn cellen
ondoordringbare cocons…
Harnas
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.172 Je harnas in vlees en bloed
beschermer van geest en hart
Ondoordringbaar wie kijkt
een puurheid die me tart
Een liefdesbootje meert aan
in een moment van verlies
De wijsheid van levensvisie
een thuishaven die ik verkies
Meer dan ik ooit kan uitspreken
omhelst die glimlach het gemoed
Een zichtbare engel die ik erken
met zuivere stem als…
immer aanwezig
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 345 avond
het is zijn spel
waar schaduwen niet lijken
te bestaan en hindernissen ontweken worden
door de onmacht van het zien
toon mij dan jouw huilen, jouw lachen
jouw honger
schreeuw ik hem toe
jouw spreken, jouw stem
of de grootte van jouw wereld
laat me zien
waarom zo weinig jou lijkt te raken
en de dag steeds herbegint
in een ondoordringbare…
Ik was weer mens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 166 Het ik gevoelloos
Zo lang, te lang,
Emoties die zich
Niet meer lieten
Kennen -
Afgevlakt gevoel
In een mens die zichzelf
Verliest aan een wereld
Verloren in schuld
Asgrauwe hemel overdag
Ondoordringbare nacht
Een lange tunnel
Zonder vluchtstrook
Onbewust biddend
Dat er aan het eind
Van de tunnel weer
Licht mag zijn…
SNEEUWWITTE VOGEL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 70 Hoe hij vloog
met krachtige vleugels
over wilde zeeën en door
ondoordringbare wouden
voor de allerzwakste wezens
de sneeuwwitte vogel
voor niets terugdeinzend
voor niemand wijkend
maar altijd ijzersterk
op weg naar zijn doel
hoe kon hij weten
van de zwarte kraaien
die hem op de rug met valse
kraalogen al zo lang beloerden
op één…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Haat
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.839 Als ik diep in je ogen kijk
Zie ik een rode gloed
Een flonkerende ster
Omringd door zwarte roet
Het brandt in je ogen
Dat felle vuur
Je ogen rood
Een ondoordringbare muur
Zo hoog gebouwd
Onmogelijk over te steken
En dat vuur nog erbij
Vriendschap verkeken
Die blik zo woest
Zo vol van pure haat
Dat als je ernaar kijkt
Je door een…