1663 resultaten.
Manshoog ´t gras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 776 Bijna manshoog
het gras hier
Van watervogels
hoorbaar vertier
´t roept en lokt
Vragen stellen we uit
aan de groengele oever
van de trage rivier
Wij nestelen ons
wijken eerst
aren en halmen
leggen zich als
bij wind neer
Wij,gelieven
weten van geen
talmen
geven ons blozend bloot
En de vogels...…
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.109 De vraag bleef hangen
in de schemering
die het ouderhuis opslorpte,
de vallei toedekte,
aan de rivier van mijn jeugd
haar glans ontnam.
De duisternis viel snel
op deze donkere dag
voor Kerstmis.…
Gegronde wegen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 310 vandaag ligt weemoed aan de voet
van mijn diepst verstopte bergkam
waad ik door ontaarde rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
ze leiden mij naar een warme bron
die zelfs ijsbloemen laat ontdooien
en even sta ik stil bij de tweesprongen
die ooit mijn loopbaan verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte wegen…
Geheimzinnig
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 478 Kijkt door een mistig gordijn
ziet de wereld in een nieuw vuur
de eeuwige rivier bruist en gutst.
Een opwindende wellustige gil
kloppend hart vindt serene rust.
Glansrijk voor passie uitverkoren
heeft zij haar onschuld verloren.…
Voor Aphrodite
hartenkreet
3.0 met 45 stemmen 2.930 Heb je lief, daarom moet ik je verliezen
Wat blijft zijn ankers wankel ingeslagen
in een weerbarstige, zanderige bodem
waaronder een tapijthaai, zeepieren, een slak
een naakte, van wie de kleuren blijven bekoren
zichzelf niet meer zijn zoals zand verschilt
van rivier en zee, in meer of minder rond
versleten zijn tot er weinig meer overblijft…
Park
gedicht
2.0 met 127 stemmen 30.472 middag een peinzende
introverte gestalte die niemand groet
hij zag een man passeren
hij zag een man met hond passeren
hij zag een man met vrouw passeren
Toen is hij naar de vijver gelopen
en heeft het glanzende oppervlak doorboord
met zijn laarzen
hij heeft het rondgejaagd met de schoolslag
-------------------------------------
uit: 'De rivier…
ons huwelijk
hartenkreet
2.0 met 49 stemmen 6.922 De rivier kan niet zonder water
De maan niet zonder nacht
De zon niet zonder dag
Wij niet zonder elkaar.…
Hier
hartenkreet
1.0 met 42 stemmen 4.285 Op een eigen verzonnen rivier
drijf ik van berg naar dal
en hoor mijn klanken klinken
in ieder uitverkochte hal.
Dit alles zegt niks
over de pijn in mijn hart
of al die stomme liedjes
over de smart
maar dit hier
is nu eenmaal het leven
Keihard.…
Vallende ster
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 214 En steeds weer
verlangde ik
naar het licht
de rivier van kristal
de roep
van de ochtendvogel
de dans
van de windvlinder
de geur van de roos
die bloeide
voorbij de schaduwen
van eenzaamheid
Daarom, menslief
Gedenk niet mij
maar alleen mijn woorden…
de droom die erin schuilt...
een vallende ster
schitterend...
heel even...…
Dien haar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 191 ga verder dichter
schep de woorden
wek de vele dove oren
met uw natuurlijke akkoorden
u dient haar
die al het leven draagt
en telkens geeft
om dan te laten vieren
feest
gelijk de dieren om u heen
bezing ze onbevreesd
ook de steen
de wolken en rivieren
laat aardse pracht
uw ogenblikken hier verlichten
zodat verwondering de barsten…
Carillon Silence
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 264 ik wil niet denken
aan de wijzers die je in enkelvoud
neerschrijft
tussen alles
en niets
omdat je ziel geen luisterlongen
draagt in het zwarte hart
van de rivier
waarin je torens bouwt
als tijdgeraamtes
getooid met jaarringen uit mijn zacht verdriet
dat in trage schreden
en zonder verweer
neervalt tot laag onder de grijze…
Als je
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 168 als je weg zou vallen
zullen rivieren verdiepen
waardoor stroming zich zal versnellen
als je weg zou vallen
zullen grote donk're wolken samen pakken
en dreigen voor de dag van morgen
als je weg zou vallen
zullen bomen en bloemen nederig buigen
voor een grootheid zoals jij
als je weg zou vallen
zullen er onmetelijk grote gaten ontstaan…
Perpetuum Mobile
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 Groen gras over verre velden
struiken zo hier en daar
een boom die geschiedenis vertelt
of een bos vol frisse geuren
een tuin vol weelderige bloemen
park met borders van kleuren
waarin concerten van vogelzang
mensen op bankjes langs paden
rust van water in rivier, meer of beek
geluid van klaterende waterval
wind zacht ruisend door de…
Droombestaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 180 ik geloofde eerst de woorden niet
zo tegengesteld als ze waren in uitersten
was de ooievaar waarschijnlijk blind
en de boerenkool weer vol met rupsen
in zichzelf gekeerd in automatisme
droomde ik bewegingen, beweringen
veranderingen die niet voorgesteld werden
als een God boven een vastgeroest gezin
toen mijn vader verdwaalde van de rivier…
“Uit het niets”
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 Overloop het water op het
late uur of in zeven sloten
tegelijk, waarvan waarachtige
rivieren blijven stromen,
verwachting uit het niets,
dan te dromen dat die
ene dag nog moet komen.…
durf jij?
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 772 ... met open hart
met de rivier meestromen
richting 'wij zijn'...…
Weer licht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 109 komt snel dichterbij
verlicht de schimmen aan de overzijde
de donder knettert even oorverdovend
het weerlicht verblindt mijn beide ogen
en alles herhaalt zich nu ze zijn gesloten
Dan zwakt het spektakel langzaam af
vreemd genoeg is het nog steeds droog
langzaamaan wordt het weer stiller
ik kan weer kijken en ik luister
Van over de trage rivier…
Potentiële energie
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.895 Hoeveel kan ik
niet verwezenlijken, als lucifers al die
bomen doen knappen, huizen vernielen,
rivieren een andere kan doen uitgaan.
Het ontbreekt me alleen aan een duwtje:
aarde die beeft, bliksem die inslaat. Maar
geen haast als tijd toch aan je zijde staat.
-------------------------------
uit: 'Kritische massa', 2002.…
1
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.738 Zwemmend rivieren oversteken?
Onder de sterrenhemelen slapen
En 's winters een mantel dragen
Van sneeuw? in rotssteen misschien,
Doortje 3017, vereeuwigd worden
Met zware, sierlijke voorwaarts
Gerichte hoorns door een
Verwonderde had uit
Het paleolithicum? Doortje?
-----------------------
uit: 'Tempel', 2013.…
reizen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 333 op de landkaart
volgen onze vingers
de kronkelende blauwe lijn
van een stilgevallen rivier
we lezen de namen
van steden in miniatuur
we beklimmen de bergtoppen
met wijs- en middenvinger
zonder poespas dribbelen we
over stippellijnen van de grens
waar een ander papieren land
in zakformaat
onze verbeelding tart
we schuiven de kaart opzij…
Najaar Normandië
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 284 De grijze koeienlijven drijven
zonder poten boven de rivier.
De geur van vis, die tussen vangst
en slacht hier gebleven is.
De boten hangen op hoge poten,
gevangen in de haven van laagtij.
Het cirkelen van schreeuwende
meeuwen, die elkaar verjagen.
Hij zet zijn kraag op tegen
dit grauw, dit weidse vage.…
Mijn boom herdenkt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 200 herdenkt
de stilte van de zee
het verhaal waarin jij
bent heen gegaan
en mijn wanen
denken mee
mijn droom herleeft
de stilte
van de armoede
in werkelijkheid
mijn boom is beleefd
en leeft in stille aardigheid
zonder opsmuk
met een verlegen gebaar
staat hij daar in weemoed
met alle takken klaar
om het leven te vertakken
naar rivieren…
Voorjaar
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.141 Ze wil het zwijgen aanleren, nog even aanmeren
in de rivier van je woorden, in de bedding van je stem.
Ze luistert, maar laat haar, ja, laat haar en leid haar.
------------------------------------------------
uit: 'De luwte van het late middaguur', 2002.…
Vervagen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 172 Ik dacht zojuist aan jou
net zoals gisteren
en elke dag sinds het gemis begon
hoe kon ik weten
dat verdriet de leegte dieper maakt
zoals het water traag
de bedding schuurt van een rivier
niemand heeft me ooit verteld
waarheen een zwarte zwaluw vliegt
als tijd de horizon vervaagt
zoals ook jij me niet vertellen kon waarheen
je zei…
Palazon
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 111 liggen
opklaart in windstil, voldaan is
uitgeraasd, hoe aarde zich uitstrekt
over velden, in moerassen
steden vol geruis van gezichten
sluitingstijden van ontrookte kroegen
denk aan de themadagen
competentie- en loopbaanontwikkeling
monden vol, tandenknarsend
hoe vragen zich ontwijken
liefdes verliezen uit zicht
de stroming in de rivier…
Brandende Stad.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 202 Het hart werd een gat,
Dat eens bruisend klopte tussen de rivieren.
Een transplantatie heeft ervoor gezorgd,
Dat het hart modern, weer weelderig kan tieren.…
Vogeltrek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Gedragen door de wind
In een bed van veren
Waar overzicht bezint
Navigeren
Contouren geven aan
Uitzichten geven
Lijnen die door een landschap gaan
De wind laat je zweven
Neem waar en overzie
Het kleine daar beneden
Rivieren, zeeën en bergen die je ziet
Drukte heb je vermeden
Je passeert grenzen
De zomer is gedaan
Er zijn andere wensen…
In de trein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 Een dampende rivier.
In de trein,
kijkend door het raam,
de rails het stampende klavier.
Over de weilanden,
doortrokken met een zilveren lint.
Een lint dat stroomt en golvend schittert,
dat stoomt en zich niet verbittert
het landschap afwindt.…
Schulp
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Je leeft omdat je denkt dat je uniek bent
dan komen er anderen die unieker zijn dan jij
om je uit te leggen dat je niet de enige bent
je werkt, je slaapt, eet en drinkt
om iets te zeggen over het leven
aan anderen met meer geluk
je voelt je onbegrepen
pijnlijker dan eenzaamheid
in de veilige omgeving
nu de stad aan de rivier ligt
en…
Tekenboek van liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 134 een lichaam te zonnen
een zomer straalt over zijn schouders
een zon tovert een lach op zijn gezicht
wolken kietelen hem met schaduw
ik kan zien dat hij van me houdt
hij tekent een boom naast mijn illusie
om de dromen in stilte te bewaren
nu de zon lager zinkt
en de maan een lach laat zien
wordt er gezongen aan de einder
waar ik een rivier…