2306 resultaten.
Morgenlied
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 ik ontwaak en wrijf de
slaap uit mijn ogen
open het venster en
kijk in het
prille ochtendblauw dat
het gebloemd kruid bevochtigd
zie hoe de
parelmoeren druppels
in de tere rozen kruipen
versmelten met elkaar
luistrend naar het vroege vogellied
hooglied dat de dag licht vrolijk
maakt
afscheid neemt
van droef en moe…
Blauw in witte wolkenogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 315 breide met
vleugjes wind het blauw
in witte wolkenogen
haakte een horizon
in roze rood de
lijnen zacht gebogen
punnikte de
staarten van buien
die hun regen laten
kantte af in
donker uitgevoerd
zigzagde de lange nacht
met alle draden die ik
over had is de zon begroet
voor weer een nieuwe dag…
- De wilde roos -
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 297 Mijn bleeke roze bloesem, mijn blad mijn liefdevolle blik...
wat zou ik ervoor over hebben..ooh rozenhout, ik vrees je felle prik.
In gloriegouden tijden wil jij mijn geven leiden, de pijn die liefde overwon?…
Pinksterretjes
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 433 Als Engelsen moeten blozen
dan weet je: pink is roze
Dus zie je ooit een roze ster
's nachts aan de hemel glinsteren
dan kan het zijn dat ergens er
een kind roept: het is pinksteren!…
tuiltje bloemen voor jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 als een bosje bloemen
is het leven van alledag
met een eigen kleur ook
voor iedere nieuwe dag
als boodschap of verslag
van door jou ervaren passie
met felle kleuren bedacht
in wit roze of rode rozen
naast ook sereen de lelies
voor de rust en reinheid
of tulpen misschien wel
die succes wensen of vieren
vermengd met gerbera’s
die met vrolijkheid…
voor eeuwig
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.988 dwaal als de wind
door de laan van het leven
omgeven door rozen
in jouw laatste reis
reik naar licht
dat schuilt in het duister
zoek naar dromen
waar de fluistering breekt
en hoor de stilte
in het ruisen der wind
laat jou leiden
op dit bloemenpad
door de stem
die jou liefde belooft
zachtjes bemint
de eeuwigheid door…
* Hart van glas *
hartenkreet
4.0 met 47 stemmen 1.959 Breekbaar van verlangen
Zacht glanzend en poreus
Door tederheid bevangen
Waterval vol van emoties
Helder gevuld tot de rand
Dromen zo oprecht mooi
Omgeven met zilverzand
Hart van tomeloze liefde
Vlinders met een roze jas
Kwetsbaar en zo weerloos
Jij hart van geblazen glas…
Ik mis je
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 4.062 lange roze mails. Ik denk jou toch
te mogen delen in mijn nachten,
mijn gedachten, weet je wel?
Ik voel een renaissance, lieve
France, ik hoor je niet! Smorend
wordt mijn souvenir... Mag ik morgen
op je wachten in een nieuwe dageraad?
Ik laat je nou, je wordt zo stil en grijs!
Schrijf me: ben ik met dit mailtje
hopeloos te laat?…
voorspel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 955 een vleugje van aroma
dat zich liefde noemen zal
drenkt zich over je lippen
die ik teder kussen wil
op je schouderblad
verschijnt een tatoeage
weet niet wat het is
maar het zit er stil
je huid is zijdezacht
en slechts licht bezweet
ik zie ons al verdergaan
al is het door mijn roze bril
wijn drenkelt op je navel
en spat er ook rond…
De geur van liefde
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.493 De geur van liefde
Onberispelijk zoet
Als een suikerspin
Prachtige roze gloed
Een strelend gevoel
Zacht en vederlicht
Wonderschone lach
Versiert mijn gezicht
Vlinders van fluweel
Kleuren mijn droom
Zo teder en kwetsbaar
Als duizendschoon…
Lopend op wolken
Begin ik te zweven
Stralend nieuw begin
Doet liefde herleven…
Valentijnmenu
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.157 valentijnmenu
vol delicatessen
°
blauwgroene oogappeltjes
in een sausje van guitigheid
°
verrukkelijke oorlellebelletjes
aan schelpjes van intimiteit
°
roze…
Als je de ogen sluit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 408 Als je de ogen sluit,
wordt het ego gedoofd,
wiegen witte rozen in de lentewind
en stijgt een glimlach naar je hoofd.
Als je de ogen sluit
beademt je buik het warme ei
en verdwijnt het gemier in een zachte gloed
van een avond in mei.…
Verlangen naar een nieuwe morgen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 853 De lavendel bloeit niet meer
en overal
liggen rozeblaadjes verdwaald
door de wind
die met mijn haren speelt
mijn huid streelt
als duizend zachte vingers
in herinnering
aan de zomer die laat verscheen
in gekleurde vensters
wensen in vervulling nam
van de donkerzwarte nacht
waarin ik wacht
tot de monsters verdwijnen
rozen weer verschijnen…
Opa Willem
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.630 rotte appels
dorre takken
onder herfstig
bladerdek
nieuwe noten
doodgevallen
in natte aarde
bij het hek
vele kleuren
kiezelstenen
roggebrood
met katenspek
keukentafel
vogelkooi
en aan humor
geen gebrek
bergen sla
rode rozen
ouderwets
cassettedeck
langgeleden
nooit vergeten
warme deken
stapelgek…
Vuurwerk voor een heilige
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 511 Sterrenlicht daalt neer en schroeit
het haar van Catharina
ze snikt en legt vernederd
haar roze dijen bloot.
Dan rolt als een passievrucht
het hoofd van Catharina
het plein is wit, de wolken rood
de Griekse maagd is dood.…
Het licht is nog niet geworden
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.482 Maar van af de wolken gaat
een warmte, en doet blozen
van uit het hart, wie eenzaam staat
en voelt, zoals de roze,
dat ook voor hem dit schijnsel schijnt -
en de morgenzinnen
zweren: zolang 't leven schijnt,
't hoogste te beginnen.…
Paradijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 rozen die spraken
zonneschijn gelezen
ze dronken de regenboog
niets bleef onbesproken
wolken werden gevangen
veilig verborgen binnenin
de regen kleurde oranje
sterren lachten zilverachtig
harten die smolten
openden ramen van de ziel
om de schoonheid te absorberen
geborgen in 'n zee van goud
©LadyLove…
kinderkoppen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 227 het is warm de fontein spuit
haar zilveren stadse sappen
uit over de kinderkoppen
een kind huilt in een wagen
een fanfare sproeit noten
platanen verwachten lente
een bruiloft verandert levens
het gemeentehuis uit roze
bakstenen opgetrokken
waakt over dit bruisend plein
als een stenen mensenwaker
een kind huilt in een wagen
het weet…
Jouw dood
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 608 Nu mijn leeftijd zacht
bij jou aan aanschuift
en ik de rozen zie verwelken
in de vaas die jouw herinnering is
verbijt ik me in miskleunde uren
en graaf een tunnel naar ’t begin
in jouw geborgen hand
slechts een pad vol knarsende schelpen
loopt voor me uit en ik zie de pas ontgonnen aarde
voor altijd jouw leegte vullen…
toch weer, lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 211 sneeuwklokjes
schuchter de kopjes
scheefweg geloken
witwassend een zee
tussen de bomen, en
daarna de anemonen,
vaak wit en soms roze
akoniet, geilend geel gillend
om aandacht, schiet uit de grond
krokussen, Japanners flitsen
foto's wereldoverstekend
naar het Lange Voorhout
de lente naakt
en smaakt
naar zoveel meer…
Warenmarkt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 grauwig staat hij daar
de kassa telt zijn jaren
hij is zo vreselijk moe
al bijna eenenzestig
hij doet niet meer aan Sint
laat staan een Kerst vol sfeer
al zijn illusies verdwenen
in pakpapier voor klanten
met gebogen droeve schouders
zijn zijn dagen zonder vreugde
week na week krijgt zijn vrouw
hetzelfde bosje rode rozen…
Het licht is nog niet geworden
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.337 Maar van af de wolken gaat
een warmte, en doet blozen
van uit het hart, wie eenzaam staat
en voelt, zoals de roze,
dat ook voor hem dit schijnsel schijnt –
en de morgenzinnen
zweren: zolang ’t leven schijnt,
’t hoogste te beginnen.…
't is altijd daar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 261 rechts van de zeeschelp
troost een lippenpaar
dit brengt mij bij haar kleine wil
die door de ether ruist
(wat was, wat is,
wat komt)
juist dààrom
van mij tot jou, ik ademzucht
achter raadselige rozen
die hebben meer kracht dan elders
dit is geen einde nog
vergeet dat niet op onze mond
't is altijd daar
zal altijd in mij zijn
die…
na de barbecue
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 419 het leek, zei je met zoveel woorden
alsof ik in het landschap
opgegaan zou zijn
verbaasd als je nu bent
over het frisse groen
je hoorde mij met zoveel woorden
maar luisterde slechts
naar een toekomstlied
terwijl ik van dichtbij
de mooiste melodie liet horen
het leven bij mijn dag
is niet meer dan verwachten
dat na het rozen water geven…
Geest alleen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 245 Omringd door geschilderde geesten
om het duister te verdrijven
heb ik rode rozen, blauw zien blozen
in mijn koffer op weg naar nergens
onder angstaanjagend bewolkte luchten
probeer ik werkelijkheid te ontvluchten
langs herinneringen, met jou in de nacht
blijf ik met mijn geest alleen, niemand wacht
tijd raast voort, vaak ongehoord.…
Zomersprookje
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.017 een sprookje ontwaakt
in late schemering
elfen kleuren hun vleugels
kabouters spelen met eekhoorns
een prins dwaalt door het bos
op zoek naar sneeuwwitje
misschien wordt het wel assepoes
glimwormen verlichten zijn weg
een oehoe schudt zijn hoofd
herkauwt rustig zijn prooi
een doornenhaag doemt op
achter de rozen slaapt een prinses…
In vergeten dozen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 nog is er
het tastbaar samen zijn
de kist en rode rozen
pas later kleurt
en spreekt herinnering
uit foto’s in vergeten dozen
er komt zeker een ontmoeten
als vlinder zal jij ons
op eigen wijs begroeten
gaat ons de wegen tonen
als wij verdwalen
in vroegere verhalen
er is een warme lijn
die ons verbonden houdt
ook al ben je nu zo…
Gevogelte van divers pluimage
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 Allerlei verschillende
onder andere:
'waarondermeer'
was iets speciaals
dat veel te raden overliet
zwarte
en ook vliegende
welke de lucht ingingen
bij heftige rukwinden
oorschelpen
bloempotten met boemen:
madeliefjes
zonnebloemen
rozen
orchideeën
er waren volières
met pauwen en paradijssoorten
vreemde vogels met hanenkammen…
Bed van sneeuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 731 ik leg je neer in een bed van sneeuw
dat ons omarmen zal, verwarmen zal
vlei me lieflijk naast je neer
wrijf de haren uit jouw gezicht
kleuren ogen lichter, hou je dichter
vinden zachte lippen elkaar
drijven we op roze wolken
opgaand in elkaar, ons moment daar
zijn we voor even één…
Pad der liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Paden gaan niet altijd over rozen
wegen niet steeds door maneschijn
niet altijd wordt het pad gekozen
waar alle bloemen welriekend zijn.
Ik wil kiezen voor effen velden
lopend door het fluwelen gras
tussen madelieven waar zelden
een doornig roosje was.…