Alle inzendingen over stemmen

tijd wel teruggezet, en de ijsbloemen voor het blinde raam gezet om de teruggang te kunnen meten, zou ik het eindig doel maar vergeten, wordt op de laatste adem – tocht de toon gezet om de ijsbloemen te herschikken in een veranderend boeket, vol ongeduld te wachten, rolt zich het verleden uit de herkomst van het heden, gaan er stemmen…

herfstavond gaat aan tafel snijdt de bleke maan aan legt sterren op de borden waar eerder de onrust van een stormachtig verleden op lag uitgestald het brengt de mensen buiten trotserend de koeienkoppen boven de mist zij waren nergens zo thuis geweest de stille herfstavond gaat van tafel boert een bescheiden bries en ruimt af stemmen…

het licht verflauwt ijle stemmen doven toonladders gedachten stom schreeuwen roestige filmrolblikken beelden verpulveren geuren walmen verdampen smaken zinken vallen flauw zinnen smelten schitterend tot een verpletterend niets het gevoel slijt de tijd ebt weg wist monumenten de ruimte dijt uit het heelal draait door dwaas…

Geboren om te gaan bevangen geesten wintermensen stijgt de nacht vlammend als donkere vuurbranden omhoog druïden willen de maan genadig stemmen uitgekozen donkerheid liet gaan de nacht was het kind.…

Achter de wolken slaapt in het bos ‘t droomproces een wijze les het voorjaar wint opnieuw aan kracht een ieder heeft hier lang op gewacht gordijnen waaien open winter is gelopen lentezon geeft vreugde aan kleine trage schaduwen werkelijkheid bekoort dromen er klinken stemmen in de natuur dit is een andere stad…

er klinkt een schreeuw om aandacht zonder geluid wanneer zij deuren en ramen sluit snakkend naar lucht, op zoek naar het licht liever doet zij de gordijnen dicht, een vlucht naar de veilige stilte binnen het buiten van angstig vergeten waar stemmen roepen, blikken doden en vingers wijzen naar bomen die krijsen...…

het dichtersfeest was in volle gang een waaier aan dranken klokte door de kelen de stemmen werden met de minuut luidruchtiger er hing die avond zoals dat heet beslist iets in de lucht B. ging aanvankelijk mee in de flow verzorgde onopvallend zijn aandeel in de roes maar toen de broeierigheid overkookte en een onnoembare spleen de poëten…

wanneer de mist het avondlicht verdoezelt in haar betovering gedompeld houdt wanneer vensters en bomen zo wonderlijk boven de aarde zweven, lantaarns meer dromen dan schijnen wanneer geluiden en stemmen in roerloze stilte verglijden, de wereld waziger wordt dan bekruipt ook mij het verlangen hierin te verdwijnen, dichter…

Soms komt er een engel zomaar op mijn pad zo onverwachts maar alsof zij daar te wachten zat geeft zij mij informatie door stemmen uit haar mond die ik van God hoor.…

Kan ik je tevreden stemmen... nu dat wij beiden weten nog steeds niet vergeten zijn wat we voor elkaar betekenen.. mag ik op jouw krachten rekenen ? Laat me dan nog geven, -iets van liefde- genoeg, voldoende laat mij jouw kloppen van het hart iets extra's meegeven... nu dat het nog kan !…

Voor ieder die in zwijgen staat Dit land in zuchten achter laat Waar windstil alles over slaat Een moederhart gebroken Wie kende er hun namen niet Hun toekomstdromen in verschiet Hun huis vol kamers levenslied Hun stemmen die verdoven Zo zijn wij in ons hart geraakt In bloemenzeeën allen naakt In sterven zijn wij pas ontwaakt Op vleugels…

was het Wessinghuizen of Ter Walslage waar wandelaars wonderlijks zagen een boerderij in vroeger dagen afgebroken er was alleen struiken en gras in de schemering kwamen stemmen schuurdeur die piepte rammelende emmer vrouwenstem riep de kinderen die speelden op de deel de dorsvlegelslagen knarsen van een wagen een blaffende hond boerderijgeluiden…

couvert van terughoudendheid was geen sprake vorm en kleuren vermaakten de smaak na een voorzichtig visueel strelen om de appetijt te helen volgde proeverij een met ogen die verrukt langs het hemelse gleden deelden wij de exquise smaak waar het gerinkel van servies en bestek een smaakvol decor initieerden zongen jonge stemmen…

verliest langzaamaan elke herinnering de muren bewegen onder het nieuwe gewicht van hedendaags licht en wat de tijd niet dragen kon wordt in aanwezigheid van de zon nagejaagd door de wind verhalen raken bekneld tussen puin en achterwege gebleven gesprekken 't huis maakt zich klaar voor vlinders om uit te breken en 't gelach van jonge stemmen…

in het begin las ik een weefsel van fragmenten een koor van stemmen het spectrum was te breed voor deze lezer ik legde je terzijde op een dag ik kan je niet laten liggen laat mijn ziel zich op jouw sleeptouw nemen stapvoets omdat het niet anders kan kuier ik met je op je draagt me door dalen van duisternis waar het kostbare…

heeft je gekleed mode warmt je strakke lijf dat alles van zijn handen weet je ging om te vergeten om even niets van alles meer te weten terug naar de bron om in de zon je eigen kleur weer te bepalen het afscheid moest sloot de woordenvloed waarin je niet kon zwemmen maar ook je laatste groet kon hem niet temmen hij sprak met te veel stemmen…

De Efteling telt zeventig jaren: in Sprookjesrijk verrijst een Alpenspijshuis, waar stemmen van wouden en rotsblokkengruis uit hoge bergen steeds omheen waren. Hier mogen zich alle smaken vergaren van het Jodelland, wiens klankengeruis fijntjes samenspeelt met oven en fornuis om kunstbeleving bij smullen te baren.…

Dit zijn dagen Van blijven duren Dit hier en nu Van zomer die zich niet gewonnen geeft Van sloomheid waarmee de uren Schuiven naar vroege schemering Dagen Waarin een zwijgen besloten ligt Om wat daarna Maar nu nog niet Dit zijn avonden Van late stemmen En ergens de echo van een lach Avonden Als een tableau vivant De droesem in een een…

Waarom mogen Vrouwen slechts leven, maar beperkt Opgeslo- ten met geurige kruiden, boodschappen, pannen en vuur Tussen vaak vier Lemen muren Onbemiddeld, arm Of rijker worstelen zij zich door dagen Die geenszins vrolijk stemmen, daar De zon figuurlijk zelden Licht geeft Licht geeft Summier: te allen tijde Vrouw ondergeschikt De Iraanse…

Hoe blij en is ‘t gedacht niet, als ik neerzitte ende peis, u volgend waar gij loopt op uw gezwinde wereldreis, dat, zondig en allendig als ik ben; geliefde kroost, uw stem, waarin geen zonde ‘n zit, misschien een ander troost; uw stemme kan verblijden, schoon hij droef zij die u miek; uw stemme kan genezen, zij uw Dichter nog zo ziek; uw…

De Hogepriester Hoekstra(437.240 stemmen) heeft 'gesproken' Omtzigt (342.472 stemmen)moet ‘functie elders’ krijgen!! Een waskom met water wordt hem aangereikt. Hij wast zijn lange handen in onschuld.…

Hoe blij en is 't gedacht niet, als ik neerzitte ende peis, u volgend waar gij loopt op uw gezwinde wereldreis, dat, zondig en ellendig als ik ben, geliefde kroost, uw stem, waarin geen zonde 'n zit, misschien een ander troost; uw stemme kan verblijden, schoon hij droef zij die u miek; uw stemme kan genezen, zij uw Dichter nog zo ziek;…

Ik stuur Camiel een kaart zodat hij ziet Dat ik graag met mijn caravan vooraan Wil rijden, enkel op de linkerbaan Want rechts wil ik niet zijn, dat trek ik niet Een ruk naar links en daar zie ik een gat Want rechts heeft tegenwoordig aanhang zat…

Een overwinning, dat was vast een grap Een charmeoffensief mocht ook niet baten Dat had ook Diederik dus in de gaten En nu heeft Lodewijk het leiderschap Oh Asscher, jij gehaaide kamerspin! Toch kroop je Samsoms rotte appel in.…

schor krakend zwaaiden monumentale kerkdeuren open voor in het zwart geklede mensen met hun hoge hoed die in stijf raffinement het publiek verstrakten tot het ultiem moment in bijdegronds donker murmelden talloze overleden stemmen over de pijn aan hun gemankeerde ziel beroetten walmende kaarsen het wit graniet van de zerken uit…

zie glazen bellen in felle kleuren met glitter glans en verse geuren tussen dennen dans wat katoen gepluis het sneeuwt er thuis een kinderwens in flinterdun glas flits, fliksem flonker lichten aan en uit pinken in de donkerste nacht als de nachtwacht galmt met glazen dronken stemmen 't papier geritsel met scheuren frutsel en flits…

In het water van de Nieuwe Rijn kijken de karkassen van fietsen tellen vandalisme vanaf de Boterbrug Op het water kapen takjes en piepschuim gedachten van de oeverkant stemmen kiezen het ruime zog om over de Westerzee te verdwijnen achter de steeds nieuwe horizon Ook hier is geen rust in blijven twee duiven klapwieken in de lucht…

Zandloper Stemmen zijn in de schemering verstomd, de handen die hem keerden zijn vergeten: woestijnen tijd in zandkorrels gemeten. Het uurglas in zijn onaantastbaar weten mat fluisterend hun laatste maten rond.…

Signalen van de schepen klinken schel De lucht is zwanger van ontstegen geuren Er valt geen dierlijk leven te bespeuren Dit is het voorgeborchte van de hel De duivel kon geen beter woonoord wensen Hij voert al jarenlang zijn schrikbewind De hoogste tol wordt hier door hem geïnd Zijn wreedheid kent geen einde en geen grenzen Je schrikt van stemmen…

De meiden worden met geschreeuw aanbeden door rauwe stemmen vol verbaal misbaar. Door dromers werd, en wordt nog steeds, geleden: de jungle-wet geldt hier als destijds daar, en met de wijsheid van zijn zestien jaar trapt men de softie honend naar beneden.…