Alle inzendingen over verbonden

Helaas lukte het hem niet om het me uit te leggen Hij gleed weg, langzaam snel In Rouen zag ik een schilderij met geel licht: twee jongens in een boot, een kaars aan hun voeten lamgesneden en verbonden Hun verhaal is een beeld van sterven geworden: de overtocht de geest verliest zijn scherpte vervluchtigt in nevels over het water…

iedere minuut één druppel, iedere druppel één leven, geschakeld, verbonden meer stil in de grot. Druppels blijven volgen, versmelten en toch hebben ze geen weet van elkaar, anders dan via water. Maan trekt aan het meer onder de rots, al zien ze elkaar nooit.…

Die vrede die nu wordt bezongen, die God door engelen bericht – de vreugde die thans ongedwongen kan stralen van een aangezicht, mocht die ons verder begeleiden het hele jaar dat komen gaat, dan kunnen wij in hoop verbeiden wat lukt, maar ook wat tegenslaat; dan zullen wij in vriendschap leven, met al wat groeit verbonden zijn, - dan…

Zie ons hier staan en reiken - direct verbonden met Daarboven. We worden gehoord. Zoals afgesproken. Mensen trekken zich aan ons op om richting te geven aan hun ambitie. Voortdurend wil men hogerop. Maar kijk eens hoe wij roerloos op éen plek de wereld becommentariëren: beduidend, wuivend onze kruinen bewegen...…

schenk me een droom in tot de rand van trage wandeling en samen klinken van onlosmakelijk je hand laten we wijn met weemoed genieten een klein slokje op z'n tijd dat we september strooilicht zien en ons hart zich vult en reikt laten we wijn met terugblik proosten uit het rek van toen en samen van glimlach tot oneindig troosten en zacht verbonden…

ik heb ze gezien de ondoden van deze wereld ze gegroet in de taal van elkaar niet meer delen fragmentarische stukjes wildgroei in de smurrie en verrotting waar stilte en stank het hoogste woord hebben omdat niemand meer luistert wat verbonden was rafelt en verteert stuurloos waar contact stagneert nog rest het incidenteel opvlammen…

een vlinder landt op een bloem voor zijn laatste rust hij is op.....verloren en helemaal uitgeblust maar die bloem is niet de plaats waar zijn rust is gevonden hij voelt zich meer thuis in een ander dorp waar hij langer was verbonden zijn geliefde neemt het besluit geeft hem een nieuwe bloem met kleuren dicht bij hen ....een warm gevoel dit…

Herfst met navelstreng verbonden, komt traag uit z,n barensnood, een vogel schelle welkoms schreeuw, bomen wachten stam aan stam. Weemoedsklank in zachte kleuren, 't is zomers afscheids symfonie, herfst kan nu zijn troon bestijgen, regeren in het nieuwe jaargetij.…

Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond. Het zand blijft aan mijn tranen kleven, ik wil de afstand niet weten tussen de leegte en het leven. Hoog in de lucht, blijft een laatste meeuw om een gouden wolk smeken.…

verschijning, glijdend over de groene bosbodem, vallend op de grond, Maar koud is nu de nacht, de winter is gevallen, mijn naakte stam en wortels, verlangen naar de rijke bosbodem, die enkel een tijd is heen gegaan, een tijd van sterfte, een tijd van dood, breng mijn lente terug, want mijn levenskracht, is immer met de uwe verbonden…

waterspiegel nog vriendelijk rimpelt begint de eerste confrontatie met de werkelijkheid zacht drijven golfjes in hun olie verpakte doorschijnende verblijven kleurend tegen oplopend zand jij hebt de gedachten niet bezworen zij werden geboren uit de eenheid denken en doen die de ziel graag gebruikt in het uiting geven aan verbondenheid…

jij zag het gebeuren hoe mensen zachte geuren kapot scheurden om hun kleuren juist daar waar niet weten geen kwestie is van vergeten maar een gebrek aan verbondenheid er is geen uitgewogen pakket dat als wijzer de maatschappelijke blauwdruk kan volgen of duidelijk zal uitlijnen wij leveren geen fijnheid van zinnen maar abstraheren…

zich zijn eerste feest nog heugen van dat hij neerstreek en mocht blijven liggen zijn stofjes waren een eerst verschijnen van zijn geest die in vele jaren volgens een subtiel aanwezig zijn er altijd al blijkt te zijn geweest wij zijn in de loop van het leven steeds meer drager geworden van onafscheidbaar goed zichtbaarder verbonden…

Ze hebben zich in vaste dienst verbonden, zodat het kijkgenot heel lang kan duren. Een gat is in de voetbalmarkt gevonden. Entreebiljetten worden grif gekocht. Voor vroege dienst bestaat een vacature: er wordt nog naar een ochtendspits gezocht.…

zijn stoel was leeg het was nog zo pas dat hij daar in zeeg in zijn wereld met het zijden kussen; tot op de draad toe versleten en aftands met zijn zetel nog slechts verbonden door twee lussen zacht met verloren glans ik voel, hij is niet weg ruik de geur van zijn huid zijn ongewassen haren deel het verdriet van zijn verloren bruid…

nacht en luister naar de zachte fluister van je ademhaling huid aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren nog levend naast elkaar, maar niet verbonden…

Leg mij nu naakt op deze naakte grond, besprenkel mij met stof en as en merk mij met de Tau van Israëls verbond. Hier, waar de levensdeur geopend werd, waar alles ooit begon en wij als broeders in liefde leefden, wil ik overgaan in Hem. 'En met mijn stem heb ik de Heer geroepen, ik heb tot Hem gebeden met mijn stem.'…

Verbonden door 3 kinderen, jouw stem die 'k soms nog hoor. Kan nog moeilijk accepteren, dat het is zoals het is. Eerlijk moet ik je bekennen, dat ik jou soms heel erg mis.…

aangekondigd ogenblik mijn draaiboek miste wat luttele seconden voordat ik mij had hervonden na een kleine fysieke test de voorhoofdsbuil en het nog niet goed te traceren blauw maakte zijn opwachting in een ongekend snel gauw mijn aangezicht is geschonden maar het corona mondkapje heeft het bijna onzichtbaar keurig verbonden…

het regende gedachten in het droge land van talloze wijsneuzen die constant wezen naar steeds dezelfde kant de aarde was gebarsten toonde haar dorheid in tal van scheuren door een immens verlies van kracht in verbondenheid daar waar het laatste groen verbrandde aan boom en struik vocht men zelfs om schaduw voor ieder stukje onbeschermde…

om me heen raakte steen en cement maar voelde op dat moment geen enkele vibratie zag wolken en zon in hun herfstig gaan de wereld vluchtig passeren alleen ik bleef daar staan tot een beweging mij riep in het verstoren van stilte door een paar ogen met de soepele gang van geniep een jagende kat bracht mij godzijdank terug naar verbondenheid…

Voetstappen verdwijnen in het hoogpolige tapijt met geluiddempende onderlaag Zacht gaan ze met elkaars zwijgen om en koesteren het gevoel van verbondenheid bij geloof in een bewegende schemerlamp welke licht van de schaduw afleidt Rond acht uur knarsen twee zilveren lepels over suikerklontjes in de sennapeulenthee naast de trommel…

als een struisvogel, bedreigd zie ik alles beter, mooier zinspelende vlinders maken zich meester van een onontgonnen gebied betoverd blijf ik zwijgend naar je kijken in strijd tussen schaamte en verlangen liefde van mijn leven ik wil niet kwijtraken wat we niet mogen vinden de onzichtbare brug twee mensen, uniek verbonden wij zijn elkaar…

Zo verbonden, en toch zo vrij, leef jij je bruisend leven, en heb je ook nog tijd voor mij, door mij telkens een kijkje in je hart te geven...…

Kussens donszacht Lelieblanke mond Licht van kaarsen Warme roze gloed Nevelig van drank Tongen suikerzoet Dromerige klanken Vingers die spelen Over huid van zijde Bedekt met juwelen Ogen die schitteren Glanzend kleurspel Weerkaatst de lust Bezorgen kippenvel Trillend golft adem Hitsig opgewonden Wonder van extase In liefde verbonden…

stil trek aan de draadjes van de werkelijkheid maar die doen niet wat ik graag wil natuurlijk spreken ogen en lacht je mond hoor ik hoe je stem in een warme echo bij mij binnen komt ik reik naar jou maar voel je niet de haartjes op je huid spelen met de wind waar mijn zachte strelen geen enkele reactie vindt jij bent met mij verbonden…

Het zijn mijn vingers Die jouw ringen dragen en Voor altijd verbonden blijven.…

Alle gehuwden, krijgen voor de ambtenaar deze tekst te horen, vooraleer ze in de ‘echt worden 'verbonden’ Maar geen mens verwacht dat die tijd van bovenaf wordt bepaald, nog minder dat je in tijd van oorlog en ziekte door de klok kan worden ingehaald.…

De simpelheid van woorden gevoel zacht omschreven Diep vanuit het warme hart waar liefde steeds zal zweven De simpelheid van woorden over tederheid en verlangen Beelden verbonden met letters momenten die blijven hangen De simpelheid van woorden door innige emoties gedreven Het stilstaan en het verdergaan zomaar een stukje van je leven…

zoals ik ben, wat wil het opnieuw en opnieuw is niets perfect, is er geen garantie maar navigeer je het hart weet leef je, leef je in de wereld pak je de trein van het leven stappen mensen op en stappen mensen af volgen hun hart de dag zal altijd duren in het ritme van dag en nacht adem je toekomst in stroomt de hartfontein door verbonden…