Alle inzendingen over verheugen

genoeg om het gevoel weg te laten waaien geen gedicht is goed genoeg om de grootste kracht van de liefde te beschrijven om het afscheid normaal te laten verlopen het is moeilijk om je na al die tijd los te laten om nooit meer dichtbij je te kunnen zijn nooit meer van je aanwezigheid te kunnen genieten maar ik zal altijd uitkijken, me verheugen…

liefde laat zich niet verleiden tot het maken van een keuze van wie je houden mag of kunt liefde landt in roze wolk gehuld bij ieder die zich geborgen weet in de genegenheid van een ander liefde is een veilige haven die jij bij de ander vindt om wie en wat jij bent en betekent liefde reikt ieder een roze wolk die zich verlekkerd kan verheugen…

Eindelijk zomer, ik verheug me erop, want met de warmte komt ook de rust. De zon geeft ontspanning en een bruine kop. En geeft energie als je bent uitgeblust.…

Ik verheug me niet meer zo op feestdagen, maar hou van lekker eten en drinken. Mijn kleding is niet modieus, maar makkelijk en iets te ruim. Mijn tanden hebben de kleur van pijptabak en whisky. Ik zoek geen tekens in de hemel meer. Ik denk: het gaat wel over.…

Laat alles versmelten samenklinken gelijk het leegdrinken van het ooit zo volle glas - ad fundum tot op de bodem - met gulle teugen genieten, je verheugen uitzien naar meer naar een reprise "für Alle, nicht nur für Elise".…

Zelfs de mooiste meisjes houden onze zonen niet thuis ....Wij kennen maar de helft ....van hun dromen, niet de andere ....helft die niet uit zal komen Ach, meisjes (arme meisjes) nemen ze ginds wel ....Zonder verplichtingen ....en zonder weerstand ....Tegenstribbelen bloedt dood Ze spugen op hun werkhanden verheugen zich op slaande vuisten…

Ik verheug me weer op 't mama worden elke dag steeds meer. Straks 2 heerlijke schatten met z'n allen in bed.... Wat zullen we het gezellig krijgen dat wordt dolle pret Van alle opvoedkunde trek ik me weinig aan.... want gein,lol en lachen staat bij ons bovenaan…

Ik ruik de lente;) De sneeuwklokjes bloeien weer het gras wordt weer mooi groen mijn gedachten zijn bij de lente en wat ik allemaal ga doen Nog even, en er zijn weer madeliefjes verscholen tussen het groene gras ik droom alvast een stukje voorjaar en wou dat het al zover was 'k Maak al plannen voor dit jaargetij verheug me op wat…

Verheug je om de herfst, al zal ook die niet blijven duren.…

De tekenen van de naderende bestemming Doen mij verheugen Maar mede huiveren voor de liefdeloze muur Die haar toegankelijkheid in jouw bijzijn Zal doen versperren Zodat jij jouw einddoel zult bepalen … Aan de hand van emotie Die de tekenen hebben veranderd. De lach maakt plaats voor de strijdvlag.…

Dat ze willen kleuren en geuren ; de mensen verheugen met licht. Toch gaan de uren voorbij, de dagen waarop je aan weinig anders denkt dan dat het zomer is en dat je mag genieten. De zandloper is echter al omgedraaid en je weet het niet, of je doet alsof je het niet weet. De zomer- bloemen verwelken door de zon en de regen.…

Laat alles wat mooi is, maar grenzeloos vloeien om vrij en veerkrachtig te groeien en bloeien, om te verheugen en om te vervoeren, om ons te raken en ons te ontroeren, om andere waarheden zo te ontdekken om pijnen met zachtheid te kunnen bedekken... Laat schoonheid maar komen, altijd weer, gewoon maar genieten, zonder meer...…

Al heb je er nog één slechts die met je denkt en bidt, verheug je daar dan over. Dat is een rijk bezit!…

Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht, telt op z'n vingers, dit is pas het acht- ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…

weekenden rapen de gapende massa’s moed voor verplichte werkweekritten ontladen dan het onbehagen door zich stevig te beklagen vittend op verzuurde buren uren turend naar de buis veilig in het eigen van de bank geleende huis door de vensters gluren ze met bange blikken naar de jeugd waarvan toch niets kan deugen de jongere mag zich verheugen…

vogelkoren in ruisende bomen wiegen op frisse tegenwind klaprozen kleuren het groen achter water leliën drijven uitbundig in bloei het houten bankje voor even verlaten koeien begroeten de vrouw met de hond een tandje hoger de plassen omzeilend verheug ik me op de koffie, de post nog een klein eindje de kat spitst zijn oren genoeglijk…

Verheug je, wees voor even blij. Je bent weer verder, de adem ingetogen, de reis nog niet voorbij. Het jaart een nieuwe dag, je mag, er zijn. - Leg de sluiers van je af, zie wat alles, jou weer gaf. Verwonder in je eigen loop, het mooist wat men kon geven, was houvast in je eigen hoop..…

Kijk, dan verheug ik mij, verwelk ik niet voor niets ---------------------------------------------------- uit: 'Het Liegend Konijn', jrg. 7 nr 1, 2009.…

De vogeltjes in de tuin tsjilpen maar door Zij verheugen zich ook in deze tijd En zingen hun lied uit dankbaarheid Zo met elkaar is het een geweldig koor. Voorjaar, een bijzonder mooi jaargetij Alles in de natuur gaat nu snel ontwaken Zie de lammetjes in de wei zich vermaken Iedereen wordt hier vrolijk van en blij.…

Het regent nu, maar morgen komt weer de zon en verheugen we ons in het blije licht, in de groet van de buurman, de warmte van de koffie, het brood dat verkwikt en voedt, al is er nog heel veel honger. Laat ons ook dat blijven zien en er iets tegen doen.…

Ik moet mijn eigen persoonlijkheid verzaken Geen enkele uitzondering daargelaten Wetende dat in mij geen enkel element schuilt Dat uiterlijke omstandigheden kan vernietigen Ik aanvaard het Ik verheug me erover dat het zo is. Uw wilde geschiede Heer. Zeg ik met heel mijn ziel. En om die reden kan ik mijn schuldenaren vergeven.…

JP en Bush verheugen zich erop. Saddam Hussein z'n vonnis is de strop. Uitmuntend is JP in hielen likken. De doodstraf, die door velen wordt gelaakt, is voor Saddam een veel te lichte straf: zo komt-ie snel van al z'n sores af. Waarom wordt die niet extra zwaar gemaakt?…

Ik verheug me op deze vracht Mijn blik valt op haar lippen Straks zal ik ze openen, mijn Loon nemen Als ik de aanlegsteiger nader, Doemt hij op uit de mist, de Bourgondiër alias schout alias Matroos, regent, schoenlapper En kruisridder Ze wordt verwacht, de dame Alias marketentster, alias Jonkvrouw, alias boerenmeid En bloemenventster…

Hoe het wintert En kraakt zo helder Strakblauwe luchten Boven witte daken De vogels, zij vluchten Weg van nog flinter Dun ijs op 't water Mensen verzuchten En de zucht Die zij slaken Spreekt verlangen Naar behaaglijk Ooit, ja en later Zij wetten de schaats Een blij verheugen Op wolkig dampende adem Rode neuzen en oren Blozend warme…

Kijk, dan verheug ik mij, verwelk ik niet voor niets -------------------------------------------- ‘Bermtoeriste’ verscheen in het eerste nummer van de 7de jaargang van Het Liegend Konijn, dat op 19 april 2009 in Oostende is gepresenteerd.…

Priemgetallen is voor anderen weer een tak van sport die zoeken naar alles deelbaar door zichzelf en door één en verheugen zich op verjaardagen met die leeftijd het lijkt jarig zijn in een schrikkeljaar, maar dan anders.…

We hoeven daar niet altijd bij stil te staan Laten we ons maar verheugen in het leven Dat door God de Heer ons is gegeven En dankbaar met Hem door het leven gaan. De dood heeft niet het laatste woord Want we mogen geloven in een eeuwig leven Zoals dat in de Bijbel staat omschreven En hopen in te gaan door de hemelpoort.…

Wilders spreekt van ordinaire heksenjacht Verheug je Geert, het journaille zij geloofd Vaak hebben heksen doekjes om het hoofd Ik zou dus stoppen met die jammerklacht Je kunt weer rustig slapen hoor, vannacht Ze worden van hun hoofdtooi snel beroofd Je hebt je weer voor niets zo uitgesloofd en alle PVV’ers houden trouw de wacht Ze letten…

Een lekker warme tijd breekt weer aan De bittere kou is eindelijk uit de lucht De lange strenge winter is op de vlucht Die heeft wel goed zijn best gedaan De vogeltjes in de tuin tsjilpen maar door Zij verheugen zich ook in deze tijd En zingen hun lied uit dankbaarheid Zo met elkaar is het een geweldig koor.…

Laten we ons verheugen in de Heer Hij gaat ons voor en maakt ruim baan Wij kunnen nu veilig verder gaan Want God ziet in gunst op ons terneer. (Woorden uit Psalm 32)…