Alle inzendingen over verstaan

ik begrijp best dat je nu geen keuzes wil maken en dat je geen ruzie wil doen ontstaan maar meisje, laat je toch niet zo leiden door mensen die je manipuleren door mensen die je niet willen verstaan de wereld zit vol met enge mensen die jou willen lokken tot het kwaad, luister alsjeblief naar jezelf zodat je weet waar jij voor staat ik maak…

Wanneer onverwacht en plots kleuren van stilte het lichaam binnendringen waar ze langs het adernetwerk onderweg zijn naar mijn hart Ik probeer hen te begrijpen en verstaan laat staan oplossen in het luchtledige.…

of komt er dan een ommekeer, en ga je me dan eindelijk eens verstaan? Ooit... hadden wij elkaar beloofd, ervoor te waken, dat ons vuur zou blijven branden... wie had het ooit gedacht, het vuurtje dooft, en een breuk is al gauw voorhanden...…

Ek wil so graag klim, in jou komposisie, saam jou hartseer deurmaak, verstaan, jou uithaal, uit jou ongemaklike posisie. Ek voel hoe jou vingerpunte, die snare pluk, ‘n hartverskeurende gehuilsnik, onderdruk.…

, de bern, jildsaken dy wurdskat wurdt hieltyd grutter en folt in holte yn it hert at it wetter net klettert strûp ik my om nei binnen wa wit, wurde wy noch hommels telepatysk Telepathisch Wij staan aan stilstaand water tegenover elkaar en spreken niet sinds dat niet meer hoeft werd mijn zwijgen praten het geluid is wel te verstaan…

Als jongens wel te verstaan….Als man kwamen ze er vandaag weer uit. De goden waren goed voor hen geweest wist Lemok. Iedereen had de ingreep overleefd. Lemok wist dat hoewel hij veel bloed verloren had en hij af en toe buiten bewustzijn was geraakt, hij niet bang was geweest om te sterven.…

Maar moeder wel - ze bleef vaak even staan, zei wat en vroeg wat, nauwelijks te verstaan, en op een dag vertelde zij: ze vroeg of ze me moeder noemen mag. Je hebt toch zeker nee gezegd! Waarom? zei zij ik zei natuurlijk: graag. Ze was heel blij.…

pikzwart als dan spijt haar niet verliet Ze leefde in de wereld, groot in haar verlaten hoekje, klein Vaak verlangde ze zich dood blij kon ze immers nooit zijn Als ‘t duister stierf van licht week de smart van het toneel ‘t Masker sloot de deur dicht; en haar ziel scheen weer heel Het masker straalde dan lach doch hij die haar kon verstaan…

Een eenhoorn bij de Hondster, vergezeld van herten, brengen vreemde hunker naar verstaan en verten. Vanuit mijn opgebolde burcht van onweer, met eigen dichterlijke hand gekneed, daar flitst krakend bliksem van inzicht; melancholie verdwijnt nu zonder omkeer. Het is alsof de zon doorbreekt op een nevelige morgen, de zon in mijn hart.…

Een onverbloemde voor elk verstaanbare muziek, die aan het ademloos publiek ieder gevoel met name noemde. En even plots werd dit geklater gedempt, twee koopren kelen weenden...…

lichtreclames vlammen aan het gedruis van een feest vlaagt uit een raam donker en vlak stroomt water een kroonluchter plechtig traag rond de bocht dobberen toortsen na de rivier verzamelt het laatste leven op zijn baan stromend met een trage beweging waarin lampen zijn geregen los van een zwaar bestaan de donkere huizen kanten zich tegen het verstaan…

steden waar ze neerstreken op onze daken koninklijk en trots waar ze schreeuwden zoals alleen meeuwen dat kunnen hartstochtelijk klagelijk en huilend het snijdt door je ziel dat schreeuwen zoals een mes door boter ze stortten zich op ons afval scheurden de grijze zakken gretig aan flarden zochten resten van friet friet mét wel te verstaan…

Er is toch waarlijk geen besef om te verstaan. Een kort verhaal, een snelle groet. Het masker recht. En alles terug, bedekt. Ik loop weer verder. Steeds verder, door nieuwe lagen, vers gevallen sneeuw. Zoveel paden, zoveel wegen. Zoveel stukjes onbekendheid nog te gaan. Maar wie, o wie, kent mij nu echt.. -…

Verstond-je mijn tale zo 'k de uwe verstaan, gij kwaamt en gij liet mij... Wat baat het? Gij zingt, en mijn klachte ze en gaat u niet aan, gij zingt en al 't ander - gij laat het!... ------------------------------ Hemellawerke - Leeuwerik…

de mist van de komende jaren elk stipje zekerheid te sparen verlicht van ieder spoortje somberheid, wat zich in heerlijkheid laat baren, en met de dagelijkse kost verzoenen laat, niets is onmogelijk uit het vergaarde stof waarvan we zijn gemaakt en droogt het ziltste zout van ervaring op het gelaat, Kijk om je heen, zoals je bent verstaan…

Doe maar, we passen ons aan We volgen cursussen om straattaal te verstaan Werken mág maar hoeft niet persé Al zit je de hele dag aan de qat alleen jóuw geluk stemt ons tevree Een strafblad is geen belemmering Je kunt er zelfs het leger mee in!…

Een stralende lach op je gezicht ogen die fel staan maar ook kunnen verwarmen 'n blik starend in de verte gericht Gedachten die heden en verleden omarmen Af en toe een rimpel op je voorhoofd 'n peinzende rimpel wel te verstaan eentje die je stralende lach verdoofd waardoor de blik somberder kan staan Maar dan komt er weer die glans die…

't viel af en toe echt niet mee In totaal zestien hele jaren kinderen volop in de pubertijd onzekerheid, lachen en huilen ik was soms zelf de weg kwijt Terugkijkend lijkt het een zucht met af en toe intens gemene gedachten bij weer zo'n "heerlijke" bui en vele slapeloze nachten Het dubbel liggen van de lach van mijn kant wel te verstaan…

Toch kunnen we het blijbaar niet aan, om elkaar dag in dag uit te verstaan. Het was steeds zo mooi en fijn, om gezellig en knus bij elkaar te zijn. Dagenlang konden we gewoon door te kijken, onze gevoelens voor elkaar laten blijken. Nu loopt het steeds verkeerd, worden we door onze emoties verteerd.…

Ik zong van dood en leven, Van liefdes rijke nood: Des harten tederste ademhaal, Hij werd verstaanbaar in uw taal. Al dieper zoeter wonder Fluistert uw stem mij voor... Laat mij niet sterven zonder Uw levenwekkend koor! De wind die in uw lover luwt, Is 't afscheid dat mijn hart niet schuwt.…

er wordt weer hard gedraafd naar de tap wel te verstaan buikschuddend, onvaste tred wie komt het eerste aan "drie bier, beste man" vier vingers gaan omhoog buiken schudden van het lachen was het de vinger die loog ?…

uitdelend en liters schuimend bier weten te hijsen wij zijn de mensen van de voorste lijn achterstevoren bekeken wel te verstaan op afstand strak in de houding achteraan vóór norm en waard’ en veiligheid zijn wij zijn de lui van de communis opinio wij verdedigen met kracht het vrije woord als het maar óns woord is dat wordt gehoord anders…

't gebouw aan de overkant Hij schreeuwt even heel hard hij loochent zijn verstand Hij waagt zich dichter bij de rand en denkt nog even na zou hij hier blijven kunnen of liever snel het einde kussen -weldra- Niemand die hem begrijpt waarom hij dit nu doet zich aan zichzelf vergrijpt mensen keuren dit niet goed Hoe kunnen zij nu toch verstaan…

Een heel nieuw jaar komt nu er aan opdat we met ons hart verstaan dat alle mensen evenwaardig en niemand minder, eigen-aardig elkanders broers en zussen zijn en al de rest is schone schijn. Een heel nieuw jaar wordt ons gegeven, een jaar van zingen en van beven, van lieflijkheid en morgenlicht, een jaar vol zoetheid en vol plicht.…

onder in den zachten grond het is echt van de gaaiensoep getrokken extract met gelijke zetting van de klokken Asterix helpe mij tegen de Gajes Mordicus Panoramix weet het al sinds twaalf eeuwen een schipper hoorde de Garrulus Glandarius op de Durme bij heldere hemel schreeuwen Kwek Kwek ‘k heim Hamme gezien heeft dat als Hamme is wuits verstaan…

hij wil vragen of ik kan horen wat hij zingt om mij goedmoedig uit te dagen met lange adem ratelt hij en gooit de dingen op een hoop het kan niet anders of hij laat zijn fantasie de vrije loop zijn liedjes tonen warme kleur bezorgen mij een goede nacht voor hem zijn alle dagen mooi door klanken en akkoordenpracht al kan ik dan geen woord verstaan…

en drukker in de warme druk- kerij ...mist en een scherpe zon vernielden ons uitzicht en we zagen toen overal vliegen maar dat deed helemaal niks af aan de gezelligheid en toen kwam er een fanfare-orkest en dat speelde met toeters en bellen ook een chaotisch liedje in de ruimte (in de ruimte boven de aarde tussen de sterren, wel te verstaan…

vraag me niet iets dat ik niet kan sparen het verleden is gewassen met tranen (dat liefde schiep) ik liet je gaan, tot mijn spijt tussen zee en sterren met open oren laat me gaan wat ik voel met alles wat ik kan, kan ik verstaan ik weet wat ik doe vanuit vrouwenogen laat mij maar gaan op nectardruppels van de vier seizoenen fris in…

Jongen, wat kijk je me snuggertjes aan, En toch kan je er geen woord van verstaan: Lieflijke naampjes, die ik je geef, Kindje, mijn kindje, waarvoor ik leef, Neen, je weet er geen sikkepit van, Kleine, gelukkige, lachende man!…

legt zij veer voor veer onze essentie bloot op vleugels van vertrouwen voel ik mij bevrijd van hindernissen - naar stapelwolken laat ik mij vervoeren waar ik in ander landschap in een nieuwe tijd jou weer ontmoet in duizend en een paarlemoeren daar waar het verleden lijnen trekt naar vederlichte momentele sferen waar wij in woorden ons verstaan…