7383 resultaten.
Versteende Bomen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 755 Verontwaardiging sliep daar
waar eens verzadiging zich schaarde
in een veld versteende bomen
zat gevoerd - meer dan voldaan
Zonder te weten hoe de geur
het huis van kastelozen scheurde
en de nasmaak van de honger
naakt de machtelozen kleurde
hoe vernederd de vernederden
hun droom zagen vergaan
tezamen met de rechtelozen
die hun lege handen…
Door de eeuwen ingehaald
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Die ooit de
Kracht van leven
Had, groeide van
Oud hout naar nieuw,
Werd stilaan door
De eeuwen ingehaald,
Schoonheid die zich
Toont op ons pad,
Verrassing van leven
Gevat in steen
En wij die ons
Verbonden voelen
Met elkaar en met jou,
Liefde die doorgroeit
Door de eeuwen heen…
Beroofd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 ineengedoken zit ze daar
grijsheid te vroeg ingetreden
ze lijkt haast versteend
dromen bruut ontnomen
nu de zon is zwart gekleurd
vallen harten uit de bomen
hangen schommels roerloos
zij verstommen evenals
ijle stemmen die roepen in de wind…
Bezoekje op vrijdag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 824 mijn voeten kennen de weg
naar het graf van jullie
die mijn ouders waren
een zus pootte krokussen
die nu kleur geven tussen mos
versteend vogeltje houdt de wacht
grote eikels liggen verspreid
over het bospad en jullie plek
bomen temperen licht en regen…
ego's
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 458 Versteende stilte zo dichtbij
Zo veraf
Als er zulke mooie versteende momenten, successen
Zijn als ook de historie verstild, versteend
Zonder rustiek “zijn”, zonder universeel weten…
Energie als verlaten straten,
als verstilde dagen,
als verstilde …..
ego’s…
Raam bij nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 De einder
Is onderweg naar jou
Jij die denkt aan de vorm
De inhoud van niets
Dat nog op een'gerlei
Wijze er iets toe doet
Wat dit betreft beheerst
De leegte ons iets
Dat zij bedroefd om mij
Haar mooi' lach doet klinken
Daar versteende tranen
Als kogels hun weg
Banen door het verschil
Tussen ons; jou en mij
*Mijn geliefde…
Versteend verdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 De regen valt gestaag
druppels van pijn
slaan op het wegdek
gaten in mijn hart
Bleke zon van wanhoop
gevangen in een natte stilte
flarden van mist versnipperen
droefenis in de wind
Mijn poreuze steen
zacht en beschadigd
geurt naar ontzetting
en dode rozen op bruin mos…
versteend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 279 het zuivere water
weerspiegelt niet
het tegenbeeld blijft
zichzelf, soms vertroebeld
bij het vreemde waaien
van een bekende wind
ik neem de kiezel
op in mezelf, ik word
gepolijst van binnen
en houd mijn adem in
geen zuchtje verstoort nog
het uitdeinen aan de rand
een meerwezen noch
minder noch meer
ik ben rust
een steen
met een…
versteend
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 538 mijn maan staat in venus
liefde kruist het pad
van mijn tweede huis
met nummer zeven
mijn geluksgetal
ik stuur een kreeftje strandwaarts
vis een visje stroomopwaarts
pak de boogschutter zijn pijlen af
zie liefde op het pad
staan…
versteend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 ik wist natuurlijk wel dat een steen
geen zelfdodend karakter heeft
maar zo bevroren in tijd, bij wijze van
spreken, lijk je op een ingevangen,
samengebald universum waar geen
leven aan ontsnapt en onderga je
alle eeuwen onbewogen zodat je,
hoe klein ook, groter lijkt dan de
wereld om je heen, nou moeten we
het niet spannender maken…
VERSTEEND
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 246 Het zijn vrouwen
tezamen
dragen geen namen
'staan hun mannetje'
Ze staan
in het midden
van het dorp
te kijk
Nu pas
krijgen ze gelijk:
spil te zijn
in het dagelijks leven
Verweven
met het nu
met de toekomst:
het kindertal
Hun idealen
te vroeg versteend?…
versteend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 klompen leem
grijze brokken klei
persen samen
tot moddersteen
op de bodem
van de oceaan
als het leed
dat jou
ineengedrukt
tot een
versteende bloem
onbeweeglijk
achterliet…
Versteend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 Ik zit op kunststof
wit als tandpasta
warm noch koud
nietszeggend draagt het mij
lang staan valt mij zwaar
Als de zon schijnt
heb ik schaduw
bij regen zit ik droog
behalve als de wind
hard vanuit het westen waait
Ik ben niet thuis
heet niemand welkom
ik zit en kijk
naar ruggen
van mensen onderweg
In een wolk van diesel
stopt een…
ademtocht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 249 vogels vallen mee
ijzig striemend de wind
takken kraken hard
winterglinster spat
aarde als versteend
ijzig koud bevroren
sneeuw jaagt onvermoeid
alle kieren vol
bomen huilen helse koren
winter blaast z’n wangen bol…
Niet langer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.112 Lacht hij
om de vraag
hoe
het gaat
Als de zee
wiegend en zingend
zijn ogen kust
Voelt hij
de boom
versteend
in zijn buik
Als de zee
wiegend en zingend
tot kalmte sust
Zegt hij
niet
wat hij
niet zegt
Als de zee
wiegend en zingend
haar armen spreidt
Drinkt hij
het water
aan
zijn lippen
Als de zee
wiegend…
Gedicht bij foto
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 waar licht verschraalt
en dromen stollen
land tot welke macht
versteend platgetreden
dwaas van gedachten
de wind monddood
geen vogel vliegt nog
verwoest luchtkastelen
aarde stilzwijgend stil
veert onder voeten
schaduwen verloren
lijviger dan ooit
de stad onbebouwd
waait er een boom voorbij
ik was nimmer hier…
Klein stralend sprookje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 38 In het nachtelijk Zwarte Woud
zweeft tussen nevels een lichtschijnsel,
en geeft de bomen glanzende
gezichten als van versteende,
maar mild gestemde reuzegnomen.
Een uil vliegt in dit licht als van een fee
in alle stilte mee,
met in de ogen zijn eigen gloed.…
Bijna kaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Of de wind 't doet of niet
't wordt steeds minder
zoals je ziet.
Bijna geen blaadje
meer te bekennen
ja, op de grond, daar:
zie je ze rondrennen.
Alsof ze een boodschap
brengen willen, je
hoort ze nog net niet
gillen.
Bijna kaal, roodbruin
op de grond, wie vindt
dat ze 't leuk vond:
heeft 't mis, zeker weten
Majestueus staan…
Zo apart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Kijkend naar buiten, in al haar pracht
staan daar stil maar ook vol kracht
witte bomen.
De vorst en rijp, maken takken wonderschoon
het is prachtig, heel gewoon
kale bruine takken, prachtig wit.
Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt,
snapt dat ik geniet als een klein kind
van dat prachtige fenomeen.…
de levende dood
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 403 boom
met één gebroken tak
als een verstarde loot…
Geen Carmen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 392 Doelloos zittend in het heden
Verlang ik smachtend naar de toekomst
Want de pijn uit het verleden
Is nu wel genoeg betreden
Vooruit gaat het pad dat ik lopen zal
Niet bang voor versteende spoken
Achter rechtgehouden schouders
Glimlachend naar de horizon
Daar plant ik dan mijn nieuwe boom
Verspreid mijn bladeren in de wind
De fluiten klinken…
Eiland tussen de bomen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 129 Alleen versteend verdriet
en stille angst.
De stolp gaat weg en
maakt plaats voor levend
verdriet en herkenbare angst.
Er is geen keuze meer.…
Grafdicht
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 918 Verstild, gelaten
Wacht een versteend dodenbos
Op begeestering…
haiku 19
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 144 versteende botten
brengen je weer tot leven
dinosauriër…
in woorden uit een leven
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 396 ik kijk naar buiten, zoek het antwoord
tussen de versteende kleuren
die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen
heimwee en dit beeld
dat ik niet beschrijven kan
vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid
waarin de dood het licht
laat opbranden
soms roerloos wacht en wensen breekt
in het niet willen schreien
een boom…
Haiku XV
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 478 versteende honing
beschermt een piepklein vliegje
de oertijd ontvlucht…
hoogzomer suite
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 637 gevallen
een nachtegaal zonder tak
stilte na de storm
de hond blijft blaffen
ik zou zo op zijn daktuin
kunnen gaan plassen
de kikkers kwaken
in de plas na de regens
de reiger doodstil
een witte reiger
en de versteende parapluie
buigen voor water
bladen doorzichtig
de bomen zijn verdwenen
watermerkziekte
oker en bloed roest…
Schelpen
gedicht
2.0 met 237 stemmen 22.367 En ongemerkt kwam regelmaat in maaltijden
wandelingen, lijn in gesprekken, herinneringen.
We kochten kaarten, maakten foto's en deze
vitrine met namen van schelpen op kaartjes
die het leven had moeten betrappen maar kansloos
liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder
stof; Bontemantel, Watermuiltje, Hartschelp.
----------------------------…
Huilende stenen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 248 Reikend naar de hemel
Visie van de meester
Aangespoord verdriet
Voor de verre toekomst
Vastgelegd in heden
Terwijl de rivier stroomt
Lengte van eeuwen
Het verdriet zich koestert
In warmte van rotsen
Dragen offers 't verdriet
Onder traan-gewelf
Immer terugkerend
Door huilende stenen
(China, 2001 en Egypte, 2003)
Jouw lach, even versteend…
Novalis
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.992 Niets wordt vernietigd, spoorloos verwoest;
Een geur, een toon die in de stilte zoemt,
Iets blijft - hoe ook verijld, versteend, verbloemd,
Leven moet alles tot in eeuwigheid.
Geen sluimring, geen min, geen dood verzoent
De kruistooht redeloos door ruimte en tijd.…