Netgedichten

netgedicht (nr. 30.116):

ademtocht

vogels vallen mee
ijzig striemend de wind
takken kraken hard
winterglinster spat
aarde als versteend
ijzig koud bevroren
sneeuw jaagt onvermoeid
alle kieren vol

bomen huilen helse koren
winter blaast z’n wangen bol

Schrijver: Martien Montanus, 9 januari 2010

mamamolo

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: jaargetijden

winter

wind

kou

3.0 met 9 stemmen

344

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Inge Deconinck, 15 jaar geleden

Mooi beschreven de winterse kou en sneeuw.

LadyLove, 15 jaar geleden

Brrrrrrr hoe koud, en die vogels maar opzoek naar eten !!!

annabel, 15 jaar geleden

Lekker leesbaar en in-en-in-koud.

Geef je reactie op deze inzending: