Alle inzendingen over vrucht

slaap maar door in mijn gerijpte vrucht, droom je los uit de tentakels van het mos, anker je gevoelens waarin je zeker staat laat je kristallen zaad nippen van het licht, kiemend in het fundament van een eeuwenoud gedicht.…

Maar immer vrucht'loos streeft het naar zijn buit En wekt de god niet uit zijn mijmer-rust, Wiens heil'ge droom in vage verten ziet....…

Soms mag het druk beramende heden zichzelf verliezen, afwachten _ lui en loom, is dan toeven onder een pruimenboom vol zoete vruchten; schaduw koelt tevreden. Binnen de wortels huist het verleden, verschijnt telkens als een springbron van stoom: door het lover ruist een natte luchtstroom, herinnert aan eens genoten, geleden...…

Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta. De voorbije vitaliteit is nu aan het sterven, maar ik weet er gloort een groene toekomst hierna. Oktober stemt mij niet verdrietig om een afscheid. Met haar verder te moeten leven is mij niet de eer te na.…

Afgelopen zomer dronk ik sangria met Heather koel en boordevol vruchten omdat we een weekje Madrid deden en we niet alsmaar konden bomen over de hoe's en waarom's van onze lievelingsdichters in het Parque del Retiro hebben we op een bank de poëzie van Federico García Lorca geanalyseerd (ondertussen bestudeerde ik haar ronde vormen…

Aan de horizon voor die voeding van de verboden vrucht zonder het spel van deurtje open deurtje dicht als in een klucht.…

Daar hangt de vrucht’. ------------------------------------------------------- uit: 'Waar de burchten stonden en de snoek zwom', 1979.…

als achterblijver sta ik de dood te dirigeren langs de balans van schaduw en inteeltige vruchten er is niets dat mij nog bindt tegen het besef, al spreek ik in eigen woord dat nonchalant zicht keert van roem naar duiker waar wallen over oevers zijn gelegd en tochtige streken zijn gedempt met daden zonder pragmatisme doch hoe ik…

Met een vrucht in de schoot en een tas in haar hand stak ze weifelend de Weichsel over. Want de Rus naderde 't Kasjoebenland, die primaat, die hongerige rover. Weg uit Pommeren, verstoken van brood, wie had er in zo'n eind van de oorlog geloofd? Een brave bakker deelde haar nood, ze treinden naar 't Waasland, berooid en beroofd.…

Moederliefde is immers de overgave voetstoots slechts gewijd aan de vruchten harer schoots en ontbrak het soms in de rauwe werkelijkheid, de dichters willen de slagroomtaart niet kwijt. Zien we op tien mei een breed poëtisch banket, vele dichters voelen zich ineens ertoe aangezet mee te surfen op de golven van de moedermaagd.…

Het zijn die momenten die zoeken naar de vrucht, die rente geven op de voorpret na de koude van een winterse lucht; zoals ze in het leven een gouden zege na de regen kunnen geven. Gouden zegen vaak een verfraaiing na een verduisterende spijt, die te laat kwam omdat de verleiding in het leven soms als een mes aan twee kanten snijdt.…

bezit en vluchtig geweld dat dankbaarheid doet verdorren waar het plezier en vreugde brengen moet koester daarom na gisteren en vandaag ook morgen de passie voor leren die gelijk een ceder hoger rijst blijvend jou door het leven groeien doet aan de waarden van het leven die van binnenuit gloriëren gelijk de mooiste bloemen tot sappige vruchten…

aan de stroom van krachten in hun baan van blijdschap te bewenen in het literaire landschap maar herschept zichzelf weer tot faam macht in rijm, wel of niet verjaard in strikt of los verband, een golvend stem die haar ziel raakt, het kleedt het naakt het voedt, herschept als uit een oud getij scheurt de bolster van de vrucht…

Huivert de schaduw van een kaars waarvan de hoop blijft branden, symboliek van de vertraagde werkelijkheid, waarvan niet te winnen of te verliezen valt, plukt de zoetste vrucht uit de bron van acceptatie in een herwonnen stilte, voer voor psychologen, maar het blijft wrang en zuur, ik vlucht weer in mijn mooiste uur.…

Perzikstad las ik Een sprookjesstad als Babylon Hingen daar tuinen Met bloeiende bloesem En sappige vruchten Melbabylon Droomprinses Roxannexander Tussen muren van paleizen Bijtend gif Van salamander En doodse poelen Waar Narcissus Egozoekend Stilt de tijd Achter zijn rug Loert mee de dood Zag hij die tuinman Dan niet staan…

Mijn trip advisor ried mij een piknick Op curaçao of bali's palmenstrand Als tijdlijk pied à terre pieds noirs wit zand Daar klinkt son mieux veel beter dan mijn ik Een vrucht met minitattoos I want you Pink lady reine claude cox d'orange A clockwork orange kanzi jazz mélange En royal gala elstar winnetou Corona popscene tour de pandémie…

revoluties De punten van een molenwiek: tienduizend revoluties Als zwart gerande langspeelplaat draai ik mezelf spleen ‘t Is niet dat ik de mensen haat of iets aan hun gebeuren Of dat ik geen geliefde wil om alles mee te delen De sterren flonk’ren onvervaard, de maan baant zich zijn banen De rozen geuren in de lucht en in de bodem sterft de vrucht…

zuchtje in al mijn naakte verzen voel ik me als een gelaarsde windjammer, groots en bovenmaats en gemodelleerd naar tijd en evenwicht het ballast werkt als een anker, het vertraagt mijn schreden in een briesje en verjaagt de wind met mijn bezielde en bezegelde lot soms zoek ik de wind als de bladeren zonder ritselen mij de vrucht…

Oud vermaak mag menselijk brein verluchten: kinderlijk verleden bewaart zijn vruchten: allerlei speelgoed geniet knus tehuis. Milde schemer overhuift fraaie kasten vol wagens, zangdozen en danspoppen, die jonge handjes eens dol betastten.…

wij voelen zoekend Vaders handen De vrucht betasten in ons trillend loof.…

In 's Heren Lusthof zal hij staan Vol vruchten die de ziel verzaen. Zijn loof geneest de kranken Wijd boven alle dranken. Gods waarheid zal zijn wortel zijn, Gods hete liefd' zijn zonne-schijn, De grote Geest een reine En levende fonteine.…

De lieve, rijke gastvrouw Geeft uit haar overvloed Het kindje daaglijks bloemen En vruchten, rijp en zoet. Ze geeft haar kostbaar speelgoed, Daar speelt het kindje mee, Vertelt haar mooie sprookjes Van reus en toverfee.…

Voller geluid komt vanuit binnenkanten, Zoals de vrucht in de pit. Maak van mijn moeder twee kameleons zonder ogen: Groen gokte hij en hij streelde haar buik, Die zij dieprood naar hem toe had gebogen, Waarna iets mooiers ontluikt. Maak van mijn moeder een lichtkathedraal in een kistje.…

vingerafdruk Daaromheen de schil Tegen verderf bestand Leidt hem honderd eeuwen verder Tot de vorser hem vindt -Verzonken in een turflaag- De levensloop van de plant voorspelt Aan de meeldraad ontsproten Zoekt hij de smalle zuil die omhoogwijst Hecht zich aan de lijm, de stempel Boort zijn lid door de stijl naar beneden Waar de trage vrucht…

liefde die door de distels groeit de aanhouder, die ondanks alles blijkt te winnen nieuw: de eerste vlinder op de schouder van een kind een man en vrouw, als één verweven de eerste stapjes in het leven nieuw is ook de lente die alweer begint nieuw is: hij kwam, hij zag, hij overwon uit het niets; een melodie, een klank onverwachte vruchten…

Te vaak zag ik door zelfzucht de grootste liefde afgebroken en elke gedachte, onbesproken, sterven als een ongeboren vrucht; verloren wat had moeten binden om het nooit meer te hervinden wordt leven tot een solovlucht.…

Ook de gelukkige worden droever, Want zij zijn voorgoed voorbij: Kussen, weelden, woorden van vroeger Zijn als een dode vrucht in mij.…

niks en dat is al want wat u leest, alhier is de vrucht van mijn verval.…

toen ik als kind een eikel vond heb ik die meegenomen omdat ik wist dat uit zo'n vrucht een eikenboom kon komen ik plantte en verzorgde hem waardoor hij goed ging groeien doch toen mijn eik wat groter werd vergat ik hem te snoeien zodat mijn boompje ongeremd snel hoger wist te komen en hoger groeide dan mijn huis en alle andere bomen…

Als in de herfst de kastanjelaars langs de laan naar school hun vruchten losten stekelige bolsters glanzend gladde paardenkastanjes, vulde je je zakken. Op de speelplaats gooien en stampen tot de surveillant op je afstevende en je streng berispte je hele voorraad afhandig maakte.…