Alle inzendingen over ware

Waar ooit de liefde heeft gewoond is evenzo de rancune gauw geboren Hij heeft al vaak de liefde onttroond waar eeuwig liefde werd gezworen Waar geliefden elkander zo minden dat ze wel door ‘t vuur konden gaan Lieden die elkaar konden verslinden om later op voet van oorlog te staan Waar monden woordeloos spraken; twee harten overvloeiden…

* Weet gij waar de wind geboren, waar de dauw geboren is? Weet gij kunstig op te sporen wat hierbij, hierboven is? Weet gij wat de sterren zijn, en wat de zon, de mane? Wat in de bergen, in de mijnen ligt, en in de zee bevat? Weet gij iets klaar uit te leggen van al ‘t geen men u vragen kan?…

Waar haalt god het lef vandaan ons telkens weer tot stof te vormen brandend in een zelfbedachte hel waar wij geen kant op kunnen Podium van tegenstrijdigheid godslasterlijke broedplaats van aardgebonden egotripperij en valsheid in gedachten Waar haalt god de moed vandaan ons telkens weer te laten zijn zoals we zijn…

----------------------------------- uit: 'Mama waar heb je het geluk gelaten', een nieuwe bundel van Ted van Lieshout, die in september 2005 zal verschijnen.…

is nabij ik hoef nog slechts een dijk te overbruggen verborgen achter wolken woeste muggen ligt daar het thuis van kruidkoek en stabij wat brengt mij in die kille negorij hoe is een stadsmens zo diep kunnen zinken in Moddergat een beerenburg te drinken de fierljep van huis naar woestenij hier trouwt mijn liefste Sjoukje met haar Tjerk waar…

boven de snelweg hangt in vurige letters werken in beersem…

Sprakeloos staar ik naar de plek waar jij zonet stond aangedaan door jouw schoonheid en je gracieuze manier van bewegen m'n verstand wordt beneveld wanneer ik denk aan de momenten die we samen zouden kunnen beleven…

Van waar jij woont komt soms heel even teken dat alle leven zal geborgen zijn.…

Is niet het woord van d' oude dichter waar, En heel deze aard' geen ongewiede tuin'?…

Al een paar dagen spoorloos verdwenen, niet meer compleet zijn wij… Mooie, lieve, zwart/witte kat met dat witte puntje op je staart waar ben jij?…

zinkende boot, kurk onttrokken aan de schoot van tijd, dan is er weer hoop, als die aanmeert zal ik je roepen, en het tij gekeerd om naar de juiste klank te gissen, blijven teksten voor de voeten lopen, jij houdt wegen open, verdriet om sommige woorden te vermijden, in het spoor dat ik moet missen kom jij weer tussenbeide, de pen kruipt, waar…

Zie meeuwen steltlopers over schorren scheren scholeksters boven slikken en kreken jongleren waar ‘t water blikkert tussen Zeeuwse zandbanken beluisteren wij stiller Westerschelde klanken.…

Ergens diep binnenin sterft een oude wereld waar wijzers van de tijd de wetten van geleende jaren slaan Laat mij bij jouw weelderige zachtheid knielen in een donkere hemel voorbij echoënde stemmen in een versteende zee zonder ziel waar vissen zwemmen als verborgen diamanten…

Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.…

Gelukkig alle plekken waar je wordt gezien de mensen leven op, hun ogen flakkeren hun lichamen zingen in de lichtende stad ze zinderen door jou, aan liefde verslingerd.…

Mijn diepste verlangen Gaat uit naar oud licht, Daar waar de dag Slapen gaat, en de Nacht op wil staan Laag, laat licht Zal het zijn Waar ik verder Wil leven, en me Warmen kan aan Het oude, rode licht Dat ik zo intens beleef Dat ik gewichtloos zweef En mijn eigen donker zwicht…

Glazen stad onder ijsblauwe hemel. Helder licht in de schaduw. En met grote gele ogen als die van een uil kijkt men naar fonkelende sterren in de nacht. Alles als kristal, glazen stad met open hart. Voor iedereen toegankelijk, geen angsten, vrees, noch pijn. Men baadt in het zuiverste water en alles voelt zacht als satijn.…

De tijd leek tergend langzaam te verstrijken Toen Facebook plotseling een storing had Men wist niet wat te doen. TV gaan kijken? Of in paniek naar Twitter uit gaan wijken? Het bleef nog lang onrustig in de stad Het lijkt inmiddels al zo lang geleden Dat dagdeel dat er niet werd facegebooked Het was een barre crisistijd. Maar heden FB't men…

Het dondert in de Hemel, God vloekt Zijn ze helemaal bedonderd, daar in Staphorst Tijdens dit wereldwijde waaiende Covid- virus Ze tarten die pandemie Ze tarten de overheid Ze tarten mij, God de Vader Jullie oefenen al honderden jaren Jullie lezen en bezingen mijn schrift Jullie bedoezelen deze ten zeerste Nooit gehoord, nooit gelezen…

in de spiegel van de tijd blijf je wie je bent zie je de dingen zoals jij bent altijd dezelfde in de spiegel van de tijd is verjaren dubbelzijdig kijken naar kaatsende beelden van de wereld waarvan jij houd in de spiegel van de tijd is verjaren duaal weerschijnen terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt…

daar waar zij stil lijkt te staan doet de tijd van het jaar ons even halteren wijlen wij terug naar voornemens en wensen die vervliegend vervagen in ons theater van tijd daar waar zij stil lijkt te staan spiegelt de tijd van weleer ons het weten tot begrijpen dat grenzen niet kunnen bestaan dat wij alleen kunnen sprankelen tot stallende…

LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren.…

bekijk die idioten als orbán of trumpje, poetin, bolsonaro, xi ’tis allemaal despotisch wat ik zie en dirkje ezel kan er ook wat van de clowns van deze wereld zijn perfide en vroeger mocht het echt, tirannicide…

Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt Zwijgt elk bezwaar; het mag geen liefde heten Als zij verkeert waar zij verandering vindt En willoos wijkt waar zij wordt heengedreven. O nee, zij is de ster aan ‘t firmament Die onbewogen neerziet op tempeesten.…

Vertel mij waar de grenzen van liefde liggen De lach en zang van ’t stille hart Waar geen kwaad, angst of spot kan binnendringen Geen vrede door haat of jaloezie wordt verward Vertel mij waar de mensen, mensen zijn Die elkaar in liefde groeten Waar geen woorden vol afgunst of venijn In menselijke gevoelens wroeten.…

Ware het niet dat oorlogslanden en de wereld Ware het niet dat dagenlange regenval Ware het niet dat ik en jij af en toe Ware dat niet ja dan misschien ofzo.…

De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen Ging hij heen Onder aversie of…

Waar is die hand? Waar is die schouder? Waar is het leven? Waar is iedereen?…

Is dit waar ik leef Daar waar de armen Armer worden En de rijken Rijker?…

Ik rijd nog vaak met de trein door het dorp waar we fijn keer op keer elkaar zagen voor enkele dagen waar de winterbries fijn was bij een toch op je fiets als verkoeling van oververhitte discussies om niets ik rijd nog vaak langs 't perron waar toen alles begon ik een fout heb gemaakt niet dat het me nog raakt waar de friettent zo…