Netgedichten

netgedicht (nr. 13.845):

Onze plek

Ik rijd nog vaak met de trein
door het dorp waar we fijn
keer op keer elkaar zagen
voor enkele dagen
waar de winterbries fijn was
bij een toch op je fiets
als verkoeling van oververhitte discussies
om niets

ik rijd nog vaak langs 't perron
waar toen alles begon
ik een fout heb gemaakt
niet dat het me nog raakt
waar de friettent zo duur is
en dromen vergaan
en toch kijk ik steeds uit het raam