Alle inzendingen over weerom

iedere keer wanneer ik mijn wijkje binnenkom weerom de confrontatie met gezichten van mensen die ik wantrouw maar straks op 2 maart a.s. maak ik met het rode potlood korte metten met de heren…

Dan wordt de wereld weerom blij want alles is in Hem geborgen. http://www.youtube.com/watch?v=xRDY2qFdEyg…

En toch wordt alles weerom groen, al zijn we thuis haast opgesloten. Corona heeft met ons te doen en er wordt veel ontsmet, gespoten, maar ééns komt toch de betere tijd en zullen we weer samen zingen.…

Sta eens stil en kijk weerom. Laat wat eens was het heden verrijken. Maak recht, wat was eens krom. Schipper zijt gij van uw eigen boot. Wandelaar van uw geboorte tot uw ... .…

Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde en keerde met bebloede kop weerom, gesjochtener dan Job? - Toch blijf ik mij mijn passie wijden, nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden. ---------------------------------------------------- Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…

voor het laatst hun schitterend lied op hun rustplaats aangekomen kunnen ze nu rustig dromen een vijand is er niet zo valt de avond voor een nacht met sterren rond de maan niet onverwacht ogen wennen er al aan in namaakgoud weerkaatst de zon in donkere uren stilte spreekt van langer duren maar de klok tikt toch het licht weerom…

Laat ook mijn ziel maar even dralen, genieten van het avondlicht en weten dat de tijd zal komen dat die weerom versneld zal stromen en niemand vraagt naar een gedicht... Waar zal ik dan de moed weer halen?…

De drift vervliegt als een rukwind, Het genot blijft nauwelijks heugen, Wat wellust heet, is een leugen, De schoonheid een ijdel mom; De mens, die nergens geluk vindt, Raakt vermoeid en afgezworven; Naar liefden, voorlang gestorven, Gaan dan zijn wegen weerom.…

30 jaar geleden stopte mijn hart en devalueerde mijn geheugen 3 decennia terug, ging ik er 2 weerom in tijd geenszins een leugen 20 jaar geleden weer alles op rails ontwikkelde zich, ongeneeslijk Polycythemia Vera met een veel teveel aan bloed ziekte onwezenlijk Een ziekte zonder hoop op ge- nezing Een ziekte met als gevolg gebrek…

jouw regen was mijn zegen de druppels in de plassen het spelen met geduld de schuld het is mij afgewassen verfrist maar met een rugzak vol problemen is deze nieuwe dag verschenen de regen en de zon die licht verbuigt tot kleurenboog zijn tijdelijk weerom de last heb ik verdeeld dat delen doe ik niet met velen het toeval…

Berend Botje ging uit varen, ik kan het ook niet echt verklaren, met zijn scheepje naar Zuidlaren, misschien om van ongein te bedaren, de weg was recht, de weg was krom, echt belabberd, wat ik je brom, nooit kwam Berend Botje weerom, maar hij was echt niet navigatiedom.…

Men moet niet van lieve dood zijn eisen, de dode bloemen komen niet weerom. Maar ik zal heerlijk in mijn andere wereld reizen.…

klaagserenade vreet hysterisch aan mijn monter hoofd Likt in striemen en verdiept de façade, totdat het geenszins meer word geloofd Want door deze verwante taalblokkade voel ik het schrijnen, niet meer verdoofd Laat me door het walgingwekkende waden als ik ruik wat er word bekokstoofd Het kwaad maakt zulke rare sprongen, komt onterecht weerom…

Wat niet meer weerom komen kan wat verdwenen is in ‘t grote niets wat vanzelfsprekend was, maar nu opgelost in: een enorme mist die niet meer optrekt. Ik heb heimwee en verlang naar: dat wat niet meer kan, er niet meer is dat is het, wat ‘k zo vreselijk mis!…

varkens tevreden Schone stal, verse stro voerbak met delicatessen de veearts komt bij elk vals knorretje; voor het vertier komt Big-Pig, de herinnering kleurt Piggy roze tot in haar krul Hoger doel van elk varken - voordat de huid rimpelt oud en grijs - is de reis naar het varkensparadijs waar 't hemels moet zijn want geen keert weerom…

Zo nodig kom ik weer weerom.…

te staren op het duin waar water en licht de einder voedt en in ritme van een eeuwige zang de getijden naar de kusten voeren de stem van het verlangen droom van vele eeuwen een lokkende roep tot het licht ook nu in vlammend schijnsel langzaam dooft achter de horizon in schittering van vele kleuren en haar echo keert in golven weerom…

telkens als ik wolken veradem smaakt lucht naar grondig water klinkt tijd tussen vroeger en later in cadans van lijdzaam metrum dan voel ik weemoed wellen fijne druppels door poriën gaan blijf ik achter alle bomen staan om drentelloos te versnellen tranen keren tot condens weerom met zilveren sluiers die 't gezicht verhullen, want alleen…

het heeft weerom met geld en lust te maken, grote ogen die daartoe in ogenblikken haken. Baruch zou het laken: inzicht dat in zich zo fel tot spraak verplicht, wordt even snel door eigen licht weer toegedicht.…

Een druk op de knop en ik ben er, toch keer ik weerom. De rollator begrijpt dat, en rolt met me mee. Hij luistert geduldig, doet alles gedwee. En als ik terugloop mijn ogen vol water Dan fluistert hij zachtjes: “ Huil nou maar niet, want lukt het vandaag niet, dan rollen we later.”…

Ik ga dan stil, tevreden en gedwee, En neem geen ding uit al dat Leven mee Dan dees gedachte, gonzende in mij om: Men moet niet van het lieve Dood-zijn ijzen: De dode bloemen komen niet weerom, Maar IK zal heerlijk in mijn Vers herrijzen.…

ijsbeer op de vlakte verloren tijd valt als in een dierentuin van de schans in een tijdverdrijf dat leven op wil sieren er is niets meer te doen met de nood zo hoog ik voel me als een aasgier nee een condor leef van lijken ben zelf bijna uitgestorven o bedenk tijd laat me alsjeblieft voorlopig geen elegiën meer schrijven elke keer ga ook ik weerom…

Stilaan gaan de harde dingen weerom wijken en komt het tere licht en groen eraan; de zoete klanken in de zomereiken, ze doen de harten andere wegen gaan. Zo graag wil ik met open handen leven, maar 'k sluit ze telkens weer om wat kwaad geld; wat is het toch dat onze ziel doet beven alsof de beste dingen zijn geteld?…

Rimpels verdwijnen, kleuren gaan doelloos om, vluchtende lijnen Keren weerom. En van al ´t Zijnde, drijvend Verdwijning in, zie ik geen einde of geen begin.…

Aarzelend met spanning in mijn lijf nader ik het graf van Lucebert, ik kan alleen maar kijken, mijn ogen sluiten en weerom keren. Dag plek. Dag ooievaarsnest. Wat hij in de dood nog maakt, dat weten wij niet, zo zijn er ook anonieme kunstenaars van een onvoorstelbaar kaliber.…

Ze vloog toen naar de horizon, verdween achter de bomen en komt nooit weerom. Gistermiddag, kwart voor vier. Vliegend op haar trage vleugelslag naar een land hier ver vandaan vloog ze, vastberaden, als een prachtig mooie zwaan.…

En is die kus weerom licht leed, leed, dat alles is, - Ik ben Die is, - o, laat deze zoen niet verloren gaan want elke zoen is gloên van goed. Nooit wassen dode vruchten aan de bomen. De pijnen snikken eeuwig en laten hun lange tranen als vingers vallen. Weet dit, mijn zoon: wanneer alle leed leven wordt, houdt op het leven leed te zijn.…

Sint kom 5 dec, maar niet langs bij mij je maakt me daarmee echt niet blij 't zal met sint wel snel gedaan wezen voor je 't nou weet zitten we te snezen Met 't suikerfeest, wat ik je brom en dan: komen sint en zwarte piet, dus nooit weerom…

Maar al laat ik me geredelijk verzengen, tastend tederheid met manie mengen als ik die gloed weerom gespiegeld bied; ‘t handschrift dat me ter vervoering richtte ziet me uit noodzaak zalig zwichten.…

Heer Muzeman, ge zegt het goed Uw klankdicht klinkt heel licht en zoet Ik dicht nooit echt omdat het moet Maar 't zit nu eenmaal in het bloed Al doen ze soms oubollig aan De nescio'tjes van titaan Of omgekeerd, vergeet dik trom Dat is passé, komt nooit weerom Tenzij de helden van weleer De nooit vermoede wederkeer Beleven in een sprookjesland…