spinozistisch terpsitonenritueel
god behoeft geen naturatie daar:
de band loopt, de indruk valt en
in het vage werpt een lijf gestalten.
vaste toon maakt schijnbaar elk gebaar.
een vlak vermeerdert niet de vouw,
de leegte wordt in klank niet opgesplitst,
dus waar beweging niets beslist
danst naakt en mysterieus een vrouw.
het heeft weerom met geld en lust
te maken, grote ogen die daartoe in
ogenblikken haken. Baruch zou het
laken: inzicht dat in zich zo fel
tot spraak verplicht, wordt even snel
door eigen licht weer toegedicht.
... voor HEMELNETLYRIEK 2.0, lyrische teksten vanop vilt.skynetblogs.be 2004-2007 die momenteel worden herwerkt voor 2023 en erger. ...
Zie ook: http://dirkvekemans.be
Schrijver: Dirk Vekemans, 5 maart 2023
yahoo.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: muziek
ritueel 3.0 met 2 stemmen 
70
70
Geef je reactie op deze inzending:
Het eerste wat mij als lezer resp. schrijver dezes opviel was de welgekozen titel, een composiet van filosofie en mythologie. Door de dichtkunstmuze Terpsichore op het verkeerde been gezet las ik namelijk met een schuin oog cursief 'toneel' in plaats van ritueel. En toch past ook dit weer in het geheel, immers de uitgebreidheid van Spinoza ís niets anders dan de som der delen van rituelen van het panexisterend wereldtoneel...geheel anders overigens dan W.F. Hermans' sadistisch universum, maar dit geheel terzijde...