inloggen

Alle inzendingen over woud-bezitter

722 resultaten.

Sorteren op:

Het groene woud

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 151
Het kronkelende bospad zoekt een weg in een rustieke natuur. Gezang komt van daarginder. De zoete lucht is geel. Voetstappen nauwelijks zichtbaar het sporadische water grauw, geknakte takken gedoemd te sterven. Het bedekte groen als een fluwelen mantel, en hier en daar een paddenstoel. Gebarsten wind blaast door opgeprikte bomen. Bijtende…
Ton Ruis2 februari 2015Lees meer…

Kilte van een woud.

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 625
doordringende snijdende koude in een gure oosten wind mijn voetstappen klinken wat dof op het met klei doorweven grind bomen zijn groen uitgeslagen mos stijgt op langs de stammen hun kruinen bewegen en ruisen zacht er wordt de komende dagen wat lichte sneeuw verwacht beklemmende intense stilte omringt me in 't hart van 't bladerloze…
Leonardo21 november 2015Lees meer…

het zwarte woud

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 129
hoog in de bergen ontdek ik wolken als zinnebeeld van mysterieuze sfeer en bijgeloof hoeder van oude waarheden waar mijn nostalgische eigenheid een romantische weerklank vindt een eeuwige voort vertelling…
verhavert22 februari 2016Lees meer…

WOUD-EENZAAMHEID.

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 348
Hier, tussen hoge heuv'len ingezonken, Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas, Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas, De hoogste loov'ren van de zon doorblonken. Hoe zacht wij naderde', onze stille pas Had storend in die eenzaamheid geklonken, De raven vloden op met luid gekras, Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken. Op…

in een koperkleurig woud

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 829
had me weggetrapt ineens was ik oud vuil te min om naar te kijken in blinde haat ging je agressie over lijken je ogen openden het weten niet vergeten hoe het was we spiegelden de uren en braken muren af liepen constant uit de pas we vlogen goud het zilver schitterde in bloemen, de nectar zong van warme zoenen in een koperkleurig woud…

Een woud van armen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 79
Door een woud van armen zoek je mijn mond en ik de jouwe, verdwaald in een oceaan van liefde, op zoek naar woorden in de ban van ondoorwaadbare vloed en overbruggende eb.…

Noordelijke wouden

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 127
Waar nieuwe wouden zijn. Waar vrije vogels zingen, als violen in een bos. Waar leven opnieuw begint. Ooit begon.…

Het oude woud

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 41
Het oude woud Stil en verlaten Slechts wild heeft je hier in de gaten Ze voelen zich vertrouwd Al eeuwen heeft er bos gestaan Men hakte voor het bestaan Oude wegen kronkelde door het bos Hessenkarren gingen met paard of os Het oude woud De zon spiegelt als bladgoud Oude stuifheuvels heb je beklommen Dood hout oogt verwrongen De tijd…

OCHTENDBEDE

poëzie
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.102
De nacht week in het woud, en, bij haar vluchten, Heeft ze op struweel en roos een dauw-kristal Geweend, dat glinstert in de zon, en zuchten Luwt ze uit het woud langs berg en beemd en dal. En dáar, op 't smalle pad, in hoger luchten, Ontwaar ik haar, die wuift, mijn ziel, mijn al...…

Compromis

poëzie
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.296
De berg der stilte kan ik niet bestijgen Door het verwarrend woud herinnering; Dus wil ik onder zeil van mijmering Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen.…

Mind over matter

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 251
Neem deze hand van dit papier om terug te gaan naar de oorsprong op een stille plek in het woud in een taal die geen woorden behoeft.…
Ellory Mace5 september 2008Lees meer…

Eerlijk delen.

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 319
Ik denk net: alles wat ik had heb ik al weggegeven, het is waar Soms viel het in gaten, soms in klauwen, maar gelukkig ook vaak in het hart En alles wat ik nog zal krijgen zal ik ook weer geven, ik ben niet het bezitterige type Zelfs wat ik wist heb ik vaak genoeg gedeeld. Hoe wil je het? klinkt het nu opnieuw. Ja, doe maar!…
Peterdw.27 september 2012Lees meer…

Eerlijk delen.

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 157
Ik denk net: alles wat ik had heb ik al weggegeven, het is waar Soms viel het in gaten, soms in klauwen, maar gelukkig ook vaak in het hart En alles wat ik nog zal krijgen zal ik ook weer geven, ik ben niet het bezitterige type Zelfs wat ik wist heb ik vaak genoeg gedeeld. Hoe wil je het? klinkt het nu opnieuw. Ja, doe maar!…
Peterdw.27 september 2012Lees meer…

dansende beuken

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 188
de grillige verstarring van dansende beuken reikt naar de hemel een dreigende storm het bladergoud verdoft de geur van de herfst warrelt door het woud raast over de bodem de wolken sluiten en verdonkeren deze plek een veluws mysterie woelt in de razernij vannacht zal de legende in ‘t zilveren maanlicht nahuiveren door dit woud in…

O lach naar mij, gij klein kalf

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 123
Ik ken het gif der schaduw Ik weet dat de noten der aarde geschikt zijn als voedsel Dus, wees niet bang We zullen uw vader vinden in 't woud Lach en speel, nu! Want in 't woud leven we voor eeuwig…

Betekenis

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 111
Ik heb de graten gegeten Van de vissen uit ’t water In een schelp heb ik gehoord Wat de zee had te vertellen Het woud met vele geluiden Vertelde ‘t verhaal van de wind De waterval sprak van de stilte In storm liet donder zich horen En overstemde het water De zee en het woud Toen sprak stilte in vele vogelkoren Over het schoon van de…

Ziel

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 125
In het woud der scherpzieners loopt de rivier der rivieren ze weeft het lot van mens en dier van plant en steen bijeen en brengt het naar bewustheid het zijn…

Met lichte ogen

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 94
zij donkerde in het woud sprak takken toe met lichte ogen stond lang gebogen bij het kleurenonderscheid in paddenstoelentijd haar handen vol met draadjes wol uit gebruikte nesten voor hun nieuwe rol zij kende stroom en tegenstand in de balans van het natuurlijk gebeuren schaafde bij als er iets haperde aan levensbelang…

Het weten

hartenkreet
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.206
Door het woud aan twijfels heen bereikte ik het zeggen, mijn lief: ‘de antwoorden heb je al’.…

Dageraad

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 796
Zo voorzichtig, zo schuchter is het nog nooit dag geworden alsof op duizend schaakborden een volgende zet, nuchter en toch vol passie gedaan moet worden een nieuw spel met onzichtbare horden Aarzelend tikt de schemer op de velden vanuit het woud dampt het eerste gekrakeel en onder de wieken stuift het jongste meel een vredig krieken…
kees keizer10 februari 2005Lees meer…

Woudzang

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.060
Door 't woud der pijnen* zucht en kreunt de wind, En machtig wuiven de gepluimde toppen En strooien rond de zwarte schilferknoppen, Die stuiven over 't knerpend naaldengrint. En uit het hemelgroen dier ruige koppen, Die schudden : ja, en neen, van woede ontzind...…

Slipping away

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 920
Ergens te midden het beklemmende woud van z'n geest verdampte de euforie z'n passie Trompetgeschal kondigde voorheen 'n overhaast vertrek tegenstrijdig aan 'n schaduw is het tastbaarst van zo'n weggeblazen herinnering 'n Klaterende golf van gestolde chemie barst middendoor op z'n slippende verstomming en al lachend beschreit…

Dat zwart oogt

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 108
in het meervoud van soorten door elkaar in hun reiken naar licht voortdurend te raken nog stillen wortels in het ondergronds communiceren zij netwerken vruchtbare tijd groeien het woud naar eeuwigheid…
wil melker12 september 2017Lees meer…

Avondlaan

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.676
'k Loop in de koele lafenis der laan, De tarwe wiegelt langzaam 't bruin-geel goud, Er waren fluisteringen door het woud, Geruis van vogeltjes, die huistoe gaan. Koel-ruiz'lig schuif'len siddert door de blaân, Waar wind zijn lichte tenten heeft gebouwd; En sterrelend doorblinkt de hemelblauwt' Der hoge kruinen langgestrekte paân.…

De vleermuis dol van woede

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 164
er is een boze kracht die mij mijn eigenheid wil ontnemen hij volgt mij dag en nacht wat niet bevrijd is houdt gevangen omringd door wereldse belangen zon valt op kruinen van de bomen de vleermuis dol van woede verscholen in 't hol hondsdol het woud vervult van klagen rondom haar plagen zon schijnt op onze kruinen terwijl…

De weg in 't woud

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.881
Indien gij weet wat leven is en lijden, en welk een zee van weedom in een traan ligt, laat mij die holle weg in ’t woud vermijden, verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt! Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden, een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.…

Dansende Grootmoeders

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 202
Het hout is niet ver weg daar wachten zeven wachters om moeder op te halen, de draagster van het woud. De dansers rond het vuur zij hoorden oude woorden die hen de kern doorboorden ze wisten wie zij was. De moeder van het woud omringt door zeven dochters met rechte sterke stammen het beste timmerhout…
Chatfant29 augustus 2009Lees meer…

grenzeloos licht

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 374
ik droom vandaag een tropisch regenwoud waar uit de zwarte aarde paddestoelen ontkiemen en wat wortelwormen woelen op zoek naar lucht waarvan de ochtend dauwt het bladerdak weerhoudt geen straaltje goud het water wil langs groene oevers spoelen en elke bloemenknop de warmte voelen totdat zij zich vol weelde open vouwt dan zingen vogels elk…
klaasje30 januari 2010Lees meer…

- Ochtendlicht -

netgedicht
4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 255
kuste het ochtendlicht, de zoute slikgronden de vloedbossen en de herinneringen die wijselijk boven het dichte bladerendak uitstaken aan het einde van het bos, aan het einde van het Griekse latijn schijnt liefde gereserveerd en ongehinderd op alle bladeren, en herinnert de romantiek mij aan jouw aanwezigheid de dichte kruinen van het woud…

Revelatie

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 228
Terwijl de talisman echo-lacht in haar oor ontwaakt ze met een nieuwe besef dat zij geluk in ’t woud van gouden bergen niet vinden en verwachten kan, maar ook verrijkt met de gedachte dat zij toch iets gevonden had wat er uiteindelijk op lijkt.…
Meer laden...