3134 resultaten.
Nevel
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 686 Schimmige nevel boven zand
dempt het geluid van verheven gangen
op het door mens verlaten strand
stilt mijn drang naar ongeremd verlangen
Op de grens van zee en land
glanzende manen als met parels behangen
vloeit schuim als grof geweven kant
word ik door rijkdom bevangen…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.896 misschien is dít het wel,
heimelijk nog hechten
aan wat ooit verloren ging
aan vage schaduwen in de
schemering, een zacht geruis
een verre roep, een geur
een oude afdruk in het zand
iets van droeve leegte voelen
in een stille polder
terwijl er een zwalkende
dierbare vogel vluchtig
in het niets verdwijnt…
zelfbevlekking op het strand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 795 je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
hoe hoeks is de Hoek
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 3.344 mijn werkbezoek
aan Hoek van Holland
bracht onverwacht
verrassend resultaat
mijn werkhypothese
er was al hoek
voordat er sprake
was van De Hoek
nee dus
er was alleen
des graven zande
en wat klei in polder
de Burgemeester
van Rotterdam
is thans op de hoogte
van de antwoorden
op mijn vragen
tot zijn genoegen
ontving hij bericht…
Tien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 Lopend langs het strand
Trek jij sporen in het zand
De wind streelt zacht je haren
Ik streel zacht je hand
Jij wilt het niet zien
Houdt jou liefde ver misschien
De zon staat heel hoog boven
Maar ik dicht bij jou, Tien…
Dronken liefde
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 2.529 De zon brandde in het korennat
jij op zand volledig glad
ik vroeg een reden en kreeg een waarom
kwam het door de broeikassen
of was het Fortuna die zong?
De graden kolkten in mijn bloed
duivelse helse krachten in 't gemoed.
Van lichtgeel naar feloranje tot pikzwart:
er bestond geen gevolg voor jou
die daar maar
wat zat.…
Gedicht 4
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 Als onvruchtbaar baar ik woorden
Die niet bloeien en niet rijmen
Niet klinken als de akkoorden
Die leven van het eigen bestaan
Ik val in herhaling en kuil
En klauter dieper onvoldaan
Tot ik hele zinnen huil
Verdwaal in lettergrepen van zand
Ze waaien weg en spoelen aan
Maar zelfs niet naar een kant
Zelfs niet aan een enkel strand…
De avond zijgt als zegen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.199 De avond zijgt als zegen
Om heide, weide en zand.
Vaag worden al de wegen
Eéndonker met het land.
De grijze verte nadert
Onhoorbaar, kalm en zacht;
In 't blauwende gebladert
Daalt stille vredenacht.
De hemel heeft zich rustig
Om de aarde heengespreid
En zoent haar nu wellustig
In zwijgende eenzaamheid.…
020 op zijn plaats
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 504 Verrot vervallen en gezakt in de grond
stinkende door de regen weggespoelde stront
De zogenaamde hoofdstad van Nederland
zinkt van ellende en ouderdom weg in het zand
Arrogantie decadentie en borstklopperij
vol met stinkgrachten ergens aan het Ei
Eindelijk is het eerdaags einde verhaal
het dorp op palen in het rioleringskanaal…
Hart van Smarten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 ik verhaal u over de lengte
van de dagen
mijn barstensvol gemoed
spreekt tot mij
ik zeg u dat mijn ziel
bedroefd is
is het de wind, gestorven in
een dal vol zand
golven die vrijwillig
op de rotsen slaan
de zon die in
een zee van rood
ten onder is gegaan
of het beest
rondom mij
dat overal aan vreet
ik zeg u dat ik…
Hart van Smarten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 156 ik verhaal u over de lengte
van de dagen
mijn barstensvol gemoed
spreekt tot mij
ik zeg u dat mijn ziel
bedroefd is
is het de wind, gestorven in
een dal vol zand
golven die vrijwillig
op de rotsen slaan
de zon die in
een zee van rood
ten onder is gegaan
of het beest
rondom mij
dat overal aan vreet
ik zeg u dat ik…
Vakantie in eigen land
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.065 Om de crisis te bestrijden
houdt men het best vakantie's in eigen land
'k zie Jan Peter toch al rijden
paard en wagen, voeten in 't zand
want de crisis moet bestreden
vragen we ons toch wel af
wordt door 't kabinet ook zon vermeden
of is dit dan crisis- straf?…
Oogsten zonder oogst
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 217 Nog schraalt mijn oogst
het onrijpe koren
en staan schoven ongehuwd
tegen de wind te leunen
het kraken spreekt van
ergernis in een tijd die nooit
meer heelt, en zonden zonder
bouwwerk als los zand
zich ruwen in mijn stem
nog spreek ik volle dagen
en serveer mijn koele blik
in ogen die me vragen
waarom ik…
Elke volgende stap
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 415 fragmenten flitsen voorbij
als korreltjes zand tussen je tenen
waarin ik verstrengel
aan jou, aan mij
een bepaald proces
voltrekt zich
binnen de cirkel die nooit eindigt
het maakt me nieuwsgierig
het doet me beseffen
dat elke volgende stap
weer leidt tot volgende stappen
tussen jou en mij……
Afstand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 155 meeuwen lokken je mee
de verre horizon
het eindeloze zand
de diepte van de zee
maar die oneindigheid
ruikt soms naar eenzaamheid
en een mens van zout
zou er wel eens kunnen oplossen
het voelt echter goed
om hier de prikkelende pekel
van onder je huid te halen
en achter te laten aan de havenrand
vol van vluchtige bootjes…
WAAROM?
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.681 Spelend in de open vlakte
vlaagjes wind
het zand verstuift
staat zij
met gesloten ogen
peinzend
eenzaam heel ver weg
denkend aan die mooie dagen
het kinderspel
die vreugd van toen
levend verder
onbegrijpend
in de ruimte van het verstand
zal zij stilstaan
in niet kunnen
smekend vragen
ach, waarom…
zie
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 499 de waarheid
kan zij verdraaien
tot de echtheid
die ik zie
duizend woorden
kan ze fluisteren
tegen de maan
maar wie, zeg me wie
zal er luisteren
naar haar pijn
als zinnen vervliegen
woorden versterven
en sterren verwaaien
over de golven
van onze dode zee
de wind neemt ze mee
wie voelt nog de pijn
als al haar gedachten
onder zand…
De fietsen staan al buiten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Op het brakke akkerland
Liggen keien in het zand
De groene schuur, het witte huis
Niemand was hier ooit echt thuis
De herinneringen zacht en zoet
Maar niemand weet waarom en hoe
Geroep vanuit het voorhuis
Deze vriend ken je niet
De fietsen staan al buiten
Laten we gaan…
Op een perron
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 774 Jubel-weer,
regenbui
en tegels die wippen in het zand.
Een stem roept,
iets over tien minuten,
en mijn voeten
draaien als kompas
weer naar jouw kant.
Kaasbroodje,
kaasbroodje,
honger heb ik niet.
Maar sherry en lusten, lief,
maken mij als het perron zo leeg.…
Onvruchtbaar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 200 uit het niets strooi je zand in mijn ogen
onheilspellend niet minder pijnlijk
werp je barricades op waarachter
je veilig toekijkt, was je jouw handen
in onschuld om jezelf van iedere blaam
te zuiveren, veranderen korrels ineens in wijsheid
daar jij uit de leer citeert die niet de mijne is
blijkt het geheel gestoeld op drijfzand…
In een duinpan
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.849 Hier klinkt
de belofte dat het gloeiende zand
een waterplas wordt en ik veranderen
zal in een bron van inspiratie
-------------------------------------
uit: 'Ode aan de ooievaar', 2003…
Boekt historie als woestijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 312 wind speelt met geluiden
zucht en fluistert giert en brult
vervaagt en wakkert aan
zijn stem verschilt
in streekgebondenheid
tornado mistral of orkaan
hij legt verhalen neer
in zand en wegloopduinen
boekt historie als woestijn
wij lezen in de sedimenten
wat hij ons heeft gebracht
koelt ook mij als bries vannacht…
Wolkers' wereld
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 453 Hollands paradijs op zand.
Boerderijen, mooie luchten
meeuwen schreeuwen, lange kust.
Wolkers' wereld: niets te duchten
dan de vrijheid en de rust.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
de lengte van een magnolia
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 93 nu nadagen naken, koud
onzeker tastend naar een vlaag
van warme wind
zie ik een kind, het speelt met zand en water
waar het slechts zijn handen vindt
herinnerend aan later
daar zal hij op wasdom stuiten
doorgeleefd in zijn ballon
rood, geel, goud
de dag is oud
nog voor zijn ogen sluiten…
Mijn schaduw langer wordt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 ben ik verdwaald
in golven van de zee
als duinen naar me wuiven
mijn schaduw
langer wordt en
wegspoelt in het schuimen
zand onder mijn voeten
voel verdwijnen als
strand de vloed weerstaat
niemand ziet
hoe ik te gronde ga
iedereen ontkent dat ik besta
ben gegaan
heb geen banden door te snijden
daaraan lijden was mijn enige bestaan…
vader
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 687 Geschuifel van voeten door
nat zand, watermunt geurt
langs de waterkant.
We staren naar de bijna lege lucht.
De sperwer speelt een spel met
een hulpeloze prooi.
In deze stilte gevuld met iets
- iets dat lijkt op gelukzaligheid -
vergeten we de tijd.…
Kalverliefde zonder cement
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Zo velen van ons
Heeft de verliefdheid
Al in bezit genomen
Alle redelijkheid
Aan de kant geschoven
Voor kinderlijke kalverliefde
Van broos, ondeugdelijk geluk -
Alle stukjes van
Onze liefdesmozaiek
Waaraan het cement
Ontbrak vielen als
Los zand uit elkaar
Boden geen enkele
Structuur meer waarop
De liefde zich vestigen kan…
verwant
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 155 en de zee
zij zeilde voort
toen in mijn arm gelegen
een droom werd vermoord
nu ligt langs mij het zand
in dichte, witte vlokken
't treurt om eb en vloed
de dagen zo verwant
in mij loopt nu verloren
het kind dat speelt met meeuwen
waar kan zij dan nog tekenen
't hart met zilverzachte rand…
Soms ruikt de aarde naar de hemel.....
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 179 Soms zweemt het onvolmaakte naar volmaaktheid
Soms is het triviale goddelijk
Soms is een korrel zand een strand
Soms betekent de glans in blauwe ogen een hemel
Soms is een handgebaar een omhelzing
Soms is een waterdruppel een oceaan
Soms ruikt de aarde naar de hemel
Soms is een blik een kus…