Alle inzendingen over zoekende

graaiend indringend door diepe duisternis omgeven slijpend sluipende voetstappen komen uit de kamer tenentrippelend trapwaards handen gaan tastend langs verstilde muren voor zijn pad door het donker de reeds lang vermolmde tree meldt de voortgang van de strooptocht flauw schemerlicht floept aan verlichtend de donkere doorgang zoekend…

vergaat mijn zwakte voor jou zieltogend in mistig allure vlucht jij weer ver weg naar woelige innerlijke oorden waar pijnlijke zuchten mij sturen en prille zachtheid vermoorden voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch die je wilde gerieven zo ga ik weer een stille weg zoekend naar mijn verloren deel struikelend over droge tranen…

Ik ben een zoekende, misschien niet, Of toch … kwam ik als stof tot rust. Het levensritme, het is niet meer strak, Maar klinkt bijna als zoete akkoorden. Mijn emoties de baas, ook het verdriet, Wandel ik zwijgend langs de kust. Misschien is het ooit slechter geweest, Of anders, ik kan het je niet goed zeggen.…

duchtig overmant en als de raakvlakken eigenlijk in elkander overgaan is de bodem zacht van aard ontdaan van vastigheid uit kwellend slib gebaard bij voortduring komend dan wel gaand stoeien zij om de zwaarste dracht die de weg al was het maar even naar meer bezitten baant zo is mijn lage land onvoorspelbaar beweeglijk aldoor zoekend…

Laat niet de moed zakken Het onaanvaardbare te aanvaarden brengt geen rust in 't eeuwig zoekend hart, De tijd was te lang dat wij elkander met verborgen verlangen zochten De weemoed van ’t niet zien gaf geen rust maar onuitspreek'lijke smart; ge kunt niet van 't hart verwachten dat het losliet wat het eerst heeft bevochten;…

Uw stem weerklinkt in 't zwaar geloei, bij vlagen Gestoten uit het stierlijf, in 't gekrijt Van al wat zoekend naar bevreed'ging schreit In 's nieuwe levens helderlichtig dagen. Gij zelf ligt uitgestrekt in 't koelgroen mos, Uw blanke lichaam warmend in de zon, Wier luwe hitte breekt door 't karig bos.…

Een oude vrouw, al in zichzelf gekrompen, half voorover, hoofd onder de takken door en kin vooruit geschoven alsof alles haar was overkomen, alles voor haar was gemaakt zo was dat ook, zo keek ze je aan als je langskwam met je gewrichten nog nauwelijks krakend, met blakend van gezondheid je kinderen met liedjes zoekend naar eenden en ze…

Ochtendnevel rijst uit boerensloten strekt witte grillige vingers uit belust om al zoekend te grijpen de verijlde zwevende dampen omvatten met zonneglans verblijd het gaarne bezochte dorp Grou strijken vluchtig langs strenge muren waarachter papieren en kunstwerken verhalen van de geschiedenis der beminde Friese grond begeven zich tussen…

.' Gij wist: - wij zwerven door dit vreemde leven Bij vreugdes dag, bij droefheids duistre nacht, Zoekend het woud waar liefdes klanken beven; Maar eens vermoeid van aller dingen pracht Vinden wij wat ons streven is gebléven: Stiltes vallei daar 't vredig is en zacht.…

Hij staat in 't zonlicht, in een vloed van bloemen, 't Verwarde kluwen van zijn kers te ontvlechten, En zorgzaam, wijl de hommels hem omzoemen, Helpt hij een stengel om zich vast te hechten, En iedre nieuwe, rood getroste slinger, Die hij bevrijdt van wie zijn bloei bedekten, Betast hij zoekend met voorzichtge vinger, En stoort de blinde…

Een gloedvolle passie is in mij ontwaakt sinds jouw ogen de mijne verslonden; jouw zoekende handen zich onomwonden en strelend al snel bij hun einddoel bevonden.…

Zoekend om te scheppen, daar waar God ophield. Deze onzichtbare geest wordt alleen opgemerkt dankzij de gevolgen van haar zijn. Zelfs tot in haar afwezigheid, als het applaus van de klaprozen langzaam verstomt in de akoestiek van het eeuwige niets.…

Wanneer ik je niet vinden kan scheren mijn ogen langs rotsen en dalen in adelaarsvlucht, zoekend naar je lach je ogen en zacht gelaat dat ik bedwelmen wil onder kersenbloesem in het roze noem ik je liefste Wanneer ik je verlaten vind zal ik strelen en zachte woorden prevelen waarin gevangen zonnestralen uw wangen verwarmen doen tot…

Als mijn laatste dag is aangebroken en de zon ophoudt mij te beschijnen Worden mij wat handen toegestoken gelijk in de potdichte mist de seinen Mijn ziel is warm, mijn lijf zo koud achter mij vervaagt wat ooit bestond Vergeefs zoekend naar enige inhoud zie ik de wereld dicht bij de afgrond Puur stil hangt als een deken om mij mij rest slechts…

Zoekend naar de Scheppershanden die zo groot, genieus en sterk en voelen Zijn nauwe, dichte banden al is Hij onzichtbaar aan ’t werk! Dankend voor de zomerweelde, de zonnedagen voor de zachte regen als groeikracht om roze bloesems als vruchten te dragen doorheen het blauwe van de zomernacht!…

Wij gingen samen, verlangens verbergend Nog niet beleden, niet meer geheim, Los van elkander, toch gedurig Toenaadring zoekend - uit de wijde Onzekerheid ontstond geen vurige Plotslinge ontroering die ons bevrijdde; Ingenomen bij 't gaan in de nevel Door een vege betovering Die onvervuld bleef en overging In een verzwegen, verbeten…

dat blijft ademen tussen pilaren van een slalom het licht blijft je raken zo er honger blijft naar verlangen en liefde; wat dat ook moge zijn, en ergens naar blijft smaken maar toch word ik vaker gevuld, en door herinneringen ingehaald danwel door een traagheid in aanlengende leegte wordt bevangen gelukkig is de geest nog zoekende…

Zerken schuiven door de steden zonder rede of geluid, zerken die geen ziel beschermen, zonder termen, zonder buit, zoekend, zoekend slechts een dode want een dode is van node, slechts een dode, niets dan dat!…

Verlangend om te voelen dat ik er zijn mocht deed ik mijn best om te presteren want ieder kind wil immers toch zijn bestaansrecht niet negeren Mijn gevoel mocht er niet zijn geplaagd door vernedering, was ik radeloos, maar voor de buitenwereld een schone schijn inwendig gekrenkt, kwetsbaar en broos Vragend om liefde en aandacht zoekend…

Eindeloos lijken we verder te gaan voorzichtig tastend en later overmoedig als pelgrims op weg naar weer een nieuwe maan kil en koeltjes zoekend naar een warmbloedig bestaan in de striemde regens van verdriet met vage vergezichten in het verschiet Achter de kale trede een steile klim naar een wijde blik achter de horizonnen waar geleden…

Haar blote voeten vlijen zich zoekend een houvast op natte keien die het steile pad bedekken dat leidt naar onderaardse vertrekken waar zwarte kelken welig gedijen Glimlachend plukt zij de bloeiende dood en legt ze in haar schoot terwijl haar ogen in vergane dromen woeste haatrivieren stromen in golvende vlagen donkerrood Zijn afwijzing liet…

Zoekende lopen de gedachten rond Op 't eng bewustzijnsplein, en keren om, Elk de eigen weg, of zij de waarheid vond; En ontzaggelijk rijst op de achtergrond Van ied're ziel afkeurend, wachtend, stom, Het angstig donk're blok van 't christendom. ------------------------------------------------- dit sonnet is het 2e sonnet in de cyclus:…

Elk zoekt Geluk; maar talloos zijn de paden, Waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan. De zucht naar Goud, naar Weeld', naar Macht, naar Lauwerbladen, Kiest onderscheiden baan. Op ónze weg zweeft, lokkend, voor ons henen Der Kunsten en der Muzen Koor. Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot, verenen - Houdt Vriendschap 't eigen spoor.…

Dan ga ik weer zoekende wroeten In mijnen van ruimte en tijd; Ik vrees dat van ’t eindlijk begroeten Dier reinheid de dóód mij scheidt.…

vingers die me pletten maar niet hardhandig de handen zijn lief ik wil ze zoenen kleine kusjes geven op elke vingertop ontelbaar veel en dan handen die beschermen stevig om me heen gekruist achter m'n rug zoekend naar mijn billen maar niet brutaal hoogstens ietwat eigenwijs en dan lieve, zachte vingers met ongelakte nagels voelend aan…

De kou en leegte Als van een grijze winterdag In een lichaam geslopen Heeft een hart bevroren Bevroren tranen Aan dit huilend hart Tranen die veel zeggen Laten het hart spreken Een lichaam vol eenzaamheid Aangetast door de tijd alleen Verslagen door de haat Zoekende naar kracht om terug te vechten Deze pijnlijke woorden Een tijd…

we moeten weg van Watou naar ons werk, onze sokkels overlatend aan doden en vogels, zoekend naar auto's, Antwerpen, woorden. --------------------------------------- uit: 'De Schipbreukeling', 1996.…

de schaduw de windvaan op de toren glinstert goud steekt uit boven de schaduw van het Kruytschip dit is het Leiden waar ik zo van houd het Park heeft buiten mij nog geen bezoekers ik hoor mijn voetstappen op de bevroren grond een zonnestraal strijkt tussen de gebouwen tot hij blijft rusten op mijn kleine zwarte hond een merel scharrelt zoekend…

verstaan, omvatten zijn mensenwoorden toch blijkt u in alles en iets zoekend naar uw zelf en niets niets is alles, blijkt ook nog alom en durend te zijn hoe kennen wij dan uw zijnde, vaak vertwijfeld bij ons einde liefde zou u zijn, dragend zou u zijn bij onze pijn ik , mens, die erken, zeggenschap heb ik niet: de zogenaamde…

Een uitgemergelde figuur sleept zich door de woestijn, een bewegende sculptuur van Giacometti, zoekend naar genade en een koele teug water, maar aan de einder wacht azijn, een zweepslag en het oordeel van een kronkelende made.…