Netgedichten

netgedicht (nr. 8.734):

Veranderende tijden

De kou en leegte
Als van een grijze winterdag
In een lichaam geslopen
Heeft een hart bevroren

Bevroren tranen
Aan dit huilend hart
Tranen die veel zeggen
Laten het hart spreken

Een lichaam vol eenzaamheid
Aangetast door de tijd alleen
Verslagen door de haat
Zoekende naar kracht om terug te vechten

Deze pijnlijke woorden
Een tijd geleden overwonnen
Haat verdwenen
Het hart ontdooid

Ontdooid door veranderde tijden
Eenzaamheid is niet meer
Het hart begint iets te voelen
Vriendschappen ontstaan

Een vriendschap uitgegroeid tot liefde
Kan alle pijn verbannen
Alles is over
Overnieuw begonnen

Het hart dat weer lacht
Niet bang is
Het geluk aan zijn zijde
Een sterk hart

De stralende zon
Als van een warme zomerdag
In een lichaam geslopen
Heeft een hart veroverd.