Alle inzendingen

In deze wereld vol nimositeit is 't mensenlot de schuld van mygdala in zië is dat anders dan in frika en laska, rabië en merika waar mohikanen, sioux met de pachen de vredespijp rookten op de palachen en MLK nog 'men' zei in labama dat weerklank vond in de 'b' van obama…

Met plezier wens ik hem toe dat hij mag slagen in zijn opzet. Natuurlijk moet je haar nageven dat zij stevig heeft volgehouden. Ze heeft het grandioos verdiend: haar trawanten hadden het nakijken. Het feit dat ik hem nomineer, toont niet alleen mijn loyaliteit. Het zou buitengewoon gierig zijn hem zijn perspectief te ontzeggen. Na zware…

ik schilderde zachtjes een appel rond maar hij keek op, hij had een mond een lichaam viel in nat papier verdween in kleur, bleef niet bij hier een stem achter glas zei: verdriet is traag, maar nooit voorbij ik voelde hoe het adem nam als stilte die van buiten kwam een hoed dreef traag, een deur erin ik deed hem open, stapte in…

Afvallen: zeven draken bevechten, zeven -- soorten van honger.…

Wereld, Geloof niet in de leugen van een Palestijnse ministaat met een bevolking vol trauma’s en een buurman die hen haat Nu al overbevolkt, verhakkeld, afgesloten van de zee is zo’n staat een waanidee Palestijnen, Handel naar bevinden Laat de Westoever en Gaza zonder wrok aan Israël Emigreer naar broederlanden Denk en doe, verlaat de…

en ja hoor tis weer dinsdag een geweldige dag om te beginnen..en zeker zoals nu midden in de zomer na een verdwenen lente die nog moet komen.. waar we altijd over hebben lopen dromen zelfs in ons slaapdronken zijn rijkdom is dat.. en buiten wachten de stilstaande files tot jij instapt om dan het landschap in beweging voorbij…

Vervloekt de kankerdampenindustrie Van nicotine in de hipste smaken Om efficiënt de jeugd verslaafd te maken Ik wens de makers chemotherapie En denk je: Wat is Theo aan het razen Het spijt me, maar ik móet wat stoom afblazen…

Achter glazen muren het cirkelend zingen van duizendjarigen en laatstgeborenen; vanuit dieptezuchten een innerlijke keuring, wat zal verzinken in hoog biddend lijden.…

onder de wolken zonder goden kruip je niet door de modder leer je lezen en schrijven met ‘t vuur in je schenen en schoppen onder je hol dat stinkende beetje tegenwind of zo‘n vleugje rinkelend geraas van ‘n nitwit of ‘n hekjesnerd als je niet binnen lijntjes opfleurt verandert daar niks nie’ aan alleen ’n dwaas (‘caseum…

Stilte na de klap in kinderschoenen groeit weer iets wat niet verdwijnt De lucht stond stil die middag, ramen schreeuwden zonder stem, de straten hielden hun adem in. Een fonkeling van feest sloeg om in vuur, rook en ijzer, en ineens was alles verleden, terwijl de klok gewoon doorging. Speelgoed dreef tussen puin als gestrande herinnering…

Dit is haar graf, onder de jonge linden vergaan haar handen en haar zachte ogen. moet men geloven dat wie haar beminden haar eens hervinden en herkennen mogen? ----------------------------------------------- uit: Tweede periode (1929-1933) VII…

De koude tegels spreken geen troost, de afzuiging zoemt als een gedachte die niet wil zwijgen. Een grijze wasmand staat als een stille wachter. Dit is geen thuis. Tot het water stijgt. Tot ik me laat zakken, in schuim dat mijn lippen raakt. Een zucht. Lang, diep, alsof mijn rug het eerst ademhaalt. Mijn ogen sluiten zich voor alles…

Geleidelijk en onopgemerkt door de grenswachten zijn woorden binnengekomen waarin dood verscholen geen tranen of grote gebaren op een dag wakker worden en erkennen een onontwijkbare eigenschap van leven ------------------------------------------------------------------------------------------------ uit: 'Groeiende onwil om ooit nog ergens…

In de stilte van het stil gebed klinkt spontaan een kinderstem wees welkom, denk, bid en spreek ik zacht: "Hallo klein meisje, kleine jongen, wees welkom er wordt ook voor jou nu gebeden, gezongen" en vanzelfsprekend ook voor de volwassenkinderen die zich in ieder mens blijven, blijvend bevinden!!…

tussen dozen en dromen tussen spullen en verhalen pakt een gezin zijn leven in in karton voor transport achterlaten wat lief is de lach van buren, het ritselen bomen de geur van natte straten na regen mensen die vrienden geworden zijn straten die de weg naar huis werden nu lonkt het noorden waar de lucht ruimer ademt waar tijd vertraagt…

Het leven is een feest Leef van dag tot dag Voordat je het weet ben je er geweest Het leven is een feest Je moet genieten van het leven Het duurt allemaal maar even…

weer klapt iets open geen deur geen dag geen meisje de wereld misschien of iets wat er op lijkt straat schuift uit witte verte arbeiders bouwen met handen die te licht zijn aan een huis dat niks zegt trappen piano’s geen ramen geen einde populieren wiegen niet van wind maar van iets dat ze weten gooien stemmen naar elkaar vogeltaal…

Enige jaren geleden kijken, verwonderen, veranderende normen, bassen blaffen overheersen, inkijken, luisteren, herkennen, het Eurovisiesongfestival , in zijn verzanden, politieke voorwendsels, censuur veel slaginstrumenten. Klassieke warme noten hoor je er niet meer. Ruis die overheerst, de piano begeeft, Obstructie in de…

fantasie strijdt met de werkelijkheid als alles goed is als alles goed is vechten vijanden en hebben wij lief de kosmos zingt als water kletteren kan zoals dat gaat zoals dat gaat schijnen de sterren in verband te staan waren het alleen mijn vingers die de hemel betasten konden was het slechts mijn tong die hangen bleef zijn het enkel…

Waar liggen de oevers der elyseese geneugten in wiens handen ligt des mensen lot? Een antwoord op deze binnen rijm gebedde, oorverdovende overvloed aan klankwoorden van duivels prangende vragen laat zich na tienduizend jaar wijsgerige wijsheid lastig in één puntige plooi van een kristalhelder oogverblindende solarplexus voor eeuwig vastpinnen…

Alle seizoenen vervlogen toen B honderdduizend chansons had gezongen Alle wouden huilden toen honderdduizend bomen braken van verdriet Alle mensen woonden op aarde toen zij verstomden in het laatste lied Alle honderdduizend vogels vlogen tegen ramen toen oceanen verkruimelden tot niets Alle cent mille chansons van Frida waren gezongen…

Kom in mijn armen, verlaat je lichaam, ontdek -- de ziel van je ziel.…

waarom zou ik spreken over iets anders dan de oevers en de rivier de beken en de dalen van ‘t verdriet ’t vertier dat ook daar gepaard gaat met de hemeltergende wolken en de zon of de volgeschreven maan en die ellendige sterren? waarom zou ik spreken over iets anders dan de geneugten van de liefde de pijn en de schade door de jaren en ’t…

De man zonder geschiedenis heeft niet veel woorden nodig; de man met een sterk geloof zal bidden te midden van oorlog; de man die op de weg blijft, de strijd van het leven afslaat; de man die het zonder moeder als de meeste verweesden vergaat; de man die de onbekende is en dit voor immer blijven zal; de man die zijn naam vergeet…

Geestdodend is het in zo’n AZC, ze zitten met z’n allen op een kluitje, minister Faber gunt ze zelfs geen uitje, wel kunnen wij als burgers daar iets mee. Steun Vluchtelingenwerk op deze maandag, en trek het af van uw belastingaanslag.…

Nu is ook, als een laatste Mohikaan, M'n laatste vriend verder gegaan. Zo stierf die schone, schitterende schaar,- Over de stad glimden d'elektrieke globen klaar, Spijts mist rondom de klaarte hing, Toen m'n vriend henen ging.- Grijs was de gestorven straat, Waar stierf ons vriendschap, midden mist; Maar zijn afscheidstap klonk laat Nog…

Je bent een geurige meneer. Ik heb je geroken toen je naast me zat. Je was als een theedoos van Van Nelle met heel veel verschillende smaakjes erin. Al ik naast je zou liggen zou ik je afsnuffelen zou mijn neus in je haar mijn neus in spleten hier en daar. Ik zou me in een geuren-dromenland wanen, met jou geurig als iemand maar kan…

al die goden stijgen soms naar alle honderd koppen tegelijk en dat alleen om ’n stel nimfen te helpen bij ’t kwijten van hun taak de delicieuze onsterfelijkheid onbereikbaar te houden voor gewone stervelingen en andere sneue godelingen die zo nu en dan rondjagen in mytherse verhalen of sagen Herakles moest helemaal uit Almelo komen…

Vandaag moederdag zondag 11 mei 2025 gaan 'De Tonen van Giulia' spreken en zeggen met blijdschap en vreugde vandaag is het zondag 11 mei 2025 MAMA-RIUS 11 MEI BOOM-DAG maar ipv een boom een roos rode rozen voor groep rood een kunstige rode roos want mama zijn voor mij en mijn huisgenoten is een kunst apART en zo bijzonder prettig dus…

In de woeste wildernis, de volheid van de leegte, is er, si lux exivit, geenszins in vino veritas, doch wel de ledigheid des duivels zijn oorkussen laat evenwel zich nooit het zwijgen of de wil opleggen door wemelende sterren van het hemelfirmament het hiernamaals heeft zich als onwennige viator karmatisch in edens heden genesteld…