Alle inzendingen

In de witte kamer der verbeelding spelen wij het spel zonder begin of einde. In iedere hoek slaat weer een klok en aan de zoldering gloeien duizend witte lampen. Geen deur, geen venster sluit ons in alleen de witte spin van allerzuiverste verbeelding. Toch heb ik je nog lief maar doorheen de witte schittering doorheen de witte kamer der…

Wie kent het niet het spel PIMPAMPETTEN maar nu op de politieke markt PIMPAMJETTEN niet met letters, woorden,  de naam is bekend HET KABINET JETTEN minderheiskabinet van D66, VVD en CDA pimpamjetten maar dan met cijfers duurt het nog 66 dagen tot het bordes zitten ze dan 66 dagen of 660 dagen ik gok op 2027 de donkere dagen voor Kerst dan…

meer dan een classicus als oppaspapa en een ondoorgrondelijke snarengod als pseudopater familias had ik nooit moeder moet een loeder zijn geweest een kleintje onbeschermd in de berm bij een duivels kruispunt achterlatend ‘vers uit de struik’ bleef het adagium terwijl de doornwonden nog heelden vonden kwelende dichters mijn naam door…

in de bermen van de begaande paden waar de kantjes al vanaf gelopen zijn vind je de mooiste bloemen net wat verderop bij die heldere bron vind je de mooiste narcissen ze liep in het bos met een roos en een kruik witte mistslierten dreven in het struweel een verre echo klonk gegrom de tanden waren wit als eierschalen het speeksel kwijlde…

De schemer valt over het einde van het jaar, we zoeken de warmte, we zoeken elkaar. In een wereld die soms zo haastig en luid is, waar het nieuws vaak vol zorgen en grijsheid en strijd is, staan we vanavond heel even stil, omdat iedereen vrede en tederheid wil. Het gaat niet om pracht of de rijkdom aan tafel, niet om de glans of een feestelijk…

Ik zag hem toen gaan, Oek die als veel te boek stond, nooit zuiver geduid werd, bedroefd: ‘Een droom kan afstanden verkleinen, het kwijnen stoppen; ik wil dat lied wel zingen!’ Ik zie hem nog staan, met zijn tenen over de rand, de boeg als springplank, zingend: ‘Met zand kun je kastelen maken, met water wolken; we gaan dit land bevolken…

Ogen volgen lijn stilte spreekt zonder woorden wat is echt, wat niet In de diepte van het doek, waar een hoed boven een gezicht zweeft dat zichzelf niet kent, een appel beweegt door lucht zonder zwaarte, en een raam opent naar niets en alles tegelijk. Wereld verschuift teder, en ik ervaar dat zien niet afsluit maar uitnodigt om te verdwalen…

Loop me niet voorbij nu de dagen korter worden en kerst al nadert als iets dat niet voor mij is. Ik sta hier waar niemand blijft staan, met kou die vragen stelt en een naam die niemand uitspreekt. Jij kijkt vooruit, ik raak los van jouw tempo, laat mij hier hulpeloos staan alsof ik er nooit geweest was.…

- KUNSTMAAN KERSTQUIZ - NOG MAX.15 UUR, STELLETJE UILSKUIKENS! Als je alle aanzetten der veertien versies overziet het mirakel, het enigma der kerstwoordraadselpuzzelquiz dan zijn ze zienderogen haast verschrompeld tot een gatenkaas een oliebollenkraam met poedersneeuw een schiettent waar elk kind de was doet en a.i. de winnaar…

Ik duur doek in doodstil duister zou willen zeggen dat ik zo ontluister dus houd op met dat blind beleggen je moet me hangen zodat ik licht en zicht kan vangen en straal in mijn picturaal verhaal het mag zelfs op de kop maar stop met dat oliedom verrijken ga nu eindelijk eens naar mij kijken.…

hoe ze me noemen kan me gestolen worden het gaat om de akkoorden de melodische lijnen de bekoring van het oor niet om die lamme duinmannen noch om blij wuivende wijven doch voor zuinige bierzuipers gebruikte servettenschrijvers benarde-situatie-verblijvers bezorg ik mijn liederen bekorend in diepere lagen van overspoelende klanken als…

Geluk en geld Veel mensen denken alleen maar aan geluk en geld Maar dat is heus niet het enige wat telt Waarom groter willen zijn dan je bent Zonder dat ben je ook een aardige vent Al heb je geen cent blijf wie je bent Wat ze ook van je vinden Wees trots op je Familie En Leef met elkaar Kies je levensdoel Met een grote smoel Maar…

Broederliefde heeft een mes in de hand, soms steekt ze anderen, vaker steekt ze jou met teleurstelling, met boos weglopen en je in leegte achterlaten, vergeefs te laten zoeken naar sporen die je al lang zelf vertrapt hebt Dus moet ik wachten Wachten of jij je ooit nog eens naar mij toe zult keren Na uitstel op uitstel durf ik een…

Zij voelde ’t vlindren in d’r buik, Toen ze hem d’eerste keer zag. En daar bleef ‘t dus niet bij, En dát bemerkte dus ook hij. Toen zij dat opmerkte bij hem, Ging bij haar alles van de rem, In ’n welhaast sneltreinvaart, Dat zette haar wens op d’kaart. Nu ze ’t wisten van malkander, Zette dat veel in gang, En kwam van ’t één, ’t ander…

vader waarom heb je mij verlaten jij bent de zon waar alles om draait maar draai het nu eens om om mij geef je paardenkrachten aan mij voor één dag ik ben de zoon ik ben de zon ik ben je vader maar dat wordt je ondergang je stort neer en spat uiteen in stukken en scherven en sporen je vlees uiteengereten je bloed verspetterd…

Iemand zegt dat het leven niet meer lukt. Geen lijst, geen vakje, geen score vangt dat. We zitten, ademen, luisteren. Het verhaal komt, met haperingen en stiltes, met tranen en zuchten — en precies dáár leeft iets van hoop. Hoop is geen belofte. Het is blijven, ook als de ander niet meer kan. “Dan draag ik…

Een nieuwbakken hulp-Kerstman uit de Jordaan zit op zijn slee te twijfelen of hij nog door zal gaan, een ijzige kou doet, via zijn billen, zijn hele lijf hartgrondig rillen, hij had toch beter zijn thermo-ondergoed aangedaan ...…

Ik hoop dat je over me waakt Dat je dicht bij me bent Als ik de weg kwijt raak, ‘t Zal niet makkelijk zijn Zo hier alleen Een hart vervult van gemis en pijn Maar ik blijf vasthouden Aan de kleine dingen En zo krijgt de dag misschien een gouden Rand, En heb ik mezelf iets meer in de hand…

Daar gaan ze, man en hond, over het plein; en menselijke vrijheid blijkt weer schijn, want beiden zijn ze evenzeer gebonden, elk aan hun eigen einde van de lijn. -------------------------------- uit: De volle mep (1987)…

Een 'hoofd der school' stortte in het water En wilde een noodkreet slaken ook, Maar was in twijfel wàt te roepen, Terwijl hij al meer onderdook. Zou ’t 'Help!' zijn? Of, was ’t meer taalkundig, Te roepen 'Hulp!? – Een moeilijk iets. En midder’lerwijl verdronk de meester; Want door die twijfel riep hij niets. --------------------------…

De ochtend ontwaakte met een wakkerende zon door koele wind van zee die een strandvlag liet deinen op de voorbije seconden van de dag En klimmend door het steile zand besloop ik het moment waarop ik zag hoe het golvende water de duintop dan plots leek te raken, waarmee de dag begon die langer moest duren door de nacht te willen stuiten waarin…

Buiten is het koud en donker in het park de wind steekt op, er komt een bui, je huivert en versnelt je pas je doet je sjaal over je jas En dan opeens hoor je wat flarden oude dixielandmuziek je luistert, blijf heel even staan en krijgt een warm gevoel dat zegt, kom laat ik daar naar binnen gaan Het is er vol, niet teveel licht, geen…

Vandaag is er taart met een perfecte bite, en applaus dat precies op tempo blijft. Geen hol geklap, geen valse noot — dit is feest in zuiver stereo-geluid. Michael, zoon van Ton, erfgenaam van toon, opgegroeid tussen kabel en microfoon. Waar stilte al muziek voor je bleek, hoorde jij toekomst in elke piek. Pa legde ooit de basis, strak en…

In groei gesnoeid bijna geknakt herpakt en opgebloeid een heus artiest die niet meer in verdriet verliest maar zijn demonen hem laat belonen alsof ze zijn zijn zonen.…

O tempora mores O fratres, sorores O laus stultitiae O lof der zotheid O tijd zonder sores O wintertale carols O dessa o Dickens O vidius Orfeus O sancta Odilia O hora est, Zeus! O ja, de O krijg je gratis voor niks O heeft niet gezondigd was in zichzelf gekeerd liep met een grote boog om het jaar heen kon niets anders…

drijven doe ik op de melodie van toonaangevend zwart wit het zijn mijn vingers en voeten die bewegen zij volgen mijn ziel, waar die ook zit in de atmosfeer van denken, voelen en niet denken kan ook zo zijn dat ik een herinnering bespeel die buiten mijzelf is gelegen ik ben een met de klavieren en pedalen dat gaat vanzelf, hoef niet te…

er vinden knuffelingen plaats met bovengemiddeld gangbare tred waarbij het blikveld zich opent in een moment dat gewaarwording markeert door het oog van de naald over de schouder meegekeken zonder te kunnen weten in het openbaar ooit te weerzien…

Ik draag een zonnebril, niet tegen het licht, maar tegen blikken die snijden zonder je het merkt. Achter het donkere glas vervaag ik langzaam, een schim die niemand volgt— een schuilplaats voor alles wat te fel brandt. Ze denken dat ik afstand zoek, maar de wereld kruipt te dicht op mijn huid, raakt aan wat ik niet prijs, eist wat ik…

majestatisch glijdt een reuzenduikboot door de zee geen drones aan boord…

Nog altijd kent de PVV geen leden, ondemocratisch, niet van deze tijd. Gelukkig worden wetten voorbereid om tegen egotrippers op te treden. Geert Wilders zal zo’n wet nooit onderschrijven: hij hoopt nog heel lang Kim Jong-un te blijven.…