Alle inzendingen

weer een nacht abominabel geslapen ik lag daar voor apegapen denkend aan ‘de zaak’ aan dat verse eelt op de toppen van zijn linker vingers hij moet vlak voor zijn dood nog hebben gespeeld ‘deinend als de zee’ in zijn laatste gedicht bekommert hij zich slechts om de melodie boven elke ritmiek en zelfs thematiek die amper ter zake…

Ik leef alleen Je bent er maar even Ooit ga je dood Dan zie je je ouders niet meer Zo is het leven Al kan een ander er niet tegen Leef altijd hoe jezelf wilt leven Je leeft maar 1 keer daar moet je van profiteren Een beetje alles doen De wereld en de meeste mensen zijn slecht Dat hoef ik je toch niet meer te leren Dan hoor je ze…

Het aanwijscomité der hoge heren het hoge comité der aanwijsheren bestaat uit nette mannen en meneren uit hoedenmannen netteklerenheren uit blauwepakken hoge hoed met veren als carrièretijgers die marcheren de boel met aanwijsstok graag dirigeren oraal en schriftelijk graag formuleren wie wel meedoet en wie zij mogen weren dat zwart op…

Kerst Op de koude kerst dit jaar Schijnen sterren als voorheen Zouden de sterren huilen Wanneer we niet herdenken En vieren waar kerst eigenlijk overgaat Om je heen bemerk je soms de warmte oplichten Van harten die openstaan en gloeien voor anderen Liefde is een gift Eén om naar te leven en door te geven In een tijd van samenzijn met…

je mag honderden keren vragen of een veelvoud daarvan klagen je mag verwachten tot je zweeft door lichtheid niets herinneren je mag vergeten waarvan je wist dat de vergissing niet gelogen is je mag blij kijken op feestdagen tussen kaarsen en gesprekslagen je mag vrij schrijven dat je leeft langs diepere kloverij bezinnen je mag onthouden…

De tocht der tochten doet het zonder bochten door 't heitelân met zijn vermaarde steden toch flitst hij in zwart wit weer naar het heden in boreale wind en sneeuw bevochten De jacht op kruis en eer lijkt nu begraven Geen Fries zal zich aan It Giet Oan nog wagen...…

So second Christmas day... I walked along the canal which was partly frozen with a red hat on my head with white letters It kept me warm. I saw a dozen ducks on ice, The oil, with which I oiled my legs kept cold aside I thought of yesterday how bright and nice the day and your surprise of presents But most of all that you succeeded…

Het is 2e Kerstdag Jezus is 2 dagen oud het verhaal 2025 jaar ik voeg er een 3e aan toe 3e Kerstdag maar dan in Zuid-Spanje voor de zon wens u allen vooral een goede jaarwisseling en maximale gezondheid…

Met het oog op morgen draaien dikke deuren weer op volle toeren op het flinterdunne in 't nachtlijk donker versgevroren puurnatuurlijk winterijs Vroege ijsvogels scheren over Winterswijk en Zeist en Ryptjerkstradille kamilledeel om de zonlicht bedervende masten te gebruiken als reclamezuilen met noodpakketten in noodkreetletters…

Het sneeuwt In mijn Aderen Witte Vlokjes Sneeuw Vallen Door mijn Aderen Zie hoe De hemel Bloedt…

Mijn kus, een zachte verzegeling van adem, een trilling die het zwijgen breekt, een vlam die, heel even, het donker verdringt. Geen woord kan zo waar zijn, geen gebed zo tastbaar, als de warmte die ik achterlaat, op de rand van jouw bestaan. Ik proef het voorbijgaan, het zout van tranen, het zoet van gemis, mijn lippen lezen, wat mijn…

zo nu en dan voelen wij dat ons de geest is gegeven dat de beesten die wij in wezen zijn liever hun daden lezen in verdichting dan de vreselijke bloedspetters uitgelicht in ochtendbladen ‘all over the place’ te moeten vrezen zie ons dan maar als gekke paarden ‘young’ en adellijk welteverstaan door muzen gedreven als ware Pegasussen…

dit is een nieuwjaarsgedicht het is geboren uit deze korte dagen naar ’t zuiden wil ik me niet wagen dan moet het maar met weinig licht het is gemaakt van wat me rest: vriendschap en hoop op betere tijden strijdlust ook in ’t onbestemde lijden geschreven op weg - van oost naar west weer een jaar om te lachen en te rouwen om bemind te kunnen…

Her-inneren is zacht terugkeren naar de kamer achter je ogen, waar gedachten hun schoenen uitdoen en het hart weer ademhaalt. Daar, achter het gedoe van de dag, ligt een stoel van stilte die altijd op je wacht. Je hoeft niets recht te zetten, niets te bewijzen, alleen maar even binnen te komen met lege handen. En als je dan zit,…

Hebben is geen werkwoord hebben is maar weinig leven, niet het ware Ja, ik wil ervaren, genieten, blijven bestaan, de wereld dus veiliger maken te beginnen bij mijzelf: dag spiegelbeeld vandaag wil ik liefde vandaag wil ik de twee…

De Kerst is koud dit jaar, Gelukkig brandt hier de haard, En dat is goud waard, In Oekraïne zaait Poetin kou. Geen oorlog maar burgerleed, Onnodig en verschrikkelijk wreed, Onmenselijk, door Trump gedoogd, Begrijp niet hij ermee beoogt. Daar heerst geen Kerstgevoel, Maar verdriet en kou, Kennelijk Poetins schandelijk doel. Europa schreeuwt…

'k Zou zoo graog is willen weten, Waorum toch bij nacht en kou 't Kiendje, ellendig en vergeten, Ien 'en kribke liggen wou: Beekje, gij die kabblend, hipplend Langs en deur de velden zwiert; Veugeltje, dâ fladdrend, tripplend Al oew deuntjes kwienkeliert; Wiendje, gij die 't gruune tekske As 'en snaortje trillen laot; Lemmeke, dat…

Ik weet toch, chick je kan mij niet verdragen Maar ik heb de cash dik kijk mijn dure wagen Die is een magneet dus jou heb ik beet Je kijkt wel, met side eye maar wij gaan op date En check mijn klok, ja die is 24 k Shout out naar je moeder ze dm’t in m’n insta Ik ben vet hc, toch dus jij weet waar ik sta Je gaat mijn foto’s likken mijn…

Hoe hij zigzagt over het ijs. Met zwartblauwe kop, zijn rug blauwgrijs. Hij is de keizer van het Zuidpoolijs. Hoe mooi is zijn blauwgrijze rug, zijn zwartblauwe kop, zijn lichtgeel verenkleed? En weet je dat hij sneller dan de orka is? Maar boven water waggelt hij als een heel klein kind de bek pal tegen de ijskoude wind. Onder water…

Verdorie weer geen witte Kerst dit jaar Ja wel een koude want we konden schaatsen Maar meer dan polsstokspringen of dan kaatsen Gaat het niet worden in het noorden daar De kruisjes zijn voorlopig van de baan Met Pasen gaan we er weer tegenaan…

De kaars is bijna opgebrand Het lijkt al aardedonker Geen weg te zien, geen overkant Waar bleef al het geflonker? Waar is de brug, waar is de dam De kaars dreigt uit te waaien Wat rest is nog een vage vlam Weet hij nog op te laaien? - Gelukkig lichten sterren nog volkomen En schijnt de maan…

Het gevoel zit veel te diep van binnen Wanneer kan ik weer gelukkig zijn Dit is de enige wedstrijd die ik niet kan winnen De sleutel heb ik nog niet gevonden in het leven Het gevoel zit veel te diep van binnen Ik moet opnieuw gaan beginnen Zoveel leed is aangedaan in je nog jonge leven Je hoopt op de zon maar nu is er alleen nog maar regen…

armen langs de rivier mijn lichaam stroomt waar ik vandaan kom zal alles anders wezen de hoofden in wolken verdwaasd vervlogen waar ik vandaan kom is ieder wezen anders op de verkregen benen heel kort als evenbeeld waar ik vandaan kom in wezen anders niets harten achter alle dijken tegen klotsende vloeden waar ik vandaan…

Sparren en daken glanzen vol witte poeder; kou warmt sprookjeshart.…

er gaat een zacht gefluister door de dorpen, door de steden in elke taal een eigen lied toch klinkt het unisoon: vijheid, vrijheid, voor alle mensen eerbied, liefde voor iedereen er klinkt een zacht gefluister in grote katedralen, in kleine kapellen, vanop de minaret, uit heilige tempels vijheid, vrijheid, voor alle mensen eerbied, liefde…

- na Eurydice- Hoe het begon blijft voor altijd geheim in de indirecte rede de oratio obliqua hield zij een speech over mortis initium was het eind van 't begin of begin van het eind? Onbestemd hapt' ik toe en zei adem mijn adem voel mij night en day o Alice in wolkenland Wild is de wind Night and day die begon als een…

Ik vraag me af: wat is dichten? Is dat gewoon er voor te zwichten woorden fraai te rangschikken om het geheel te laten klikken. Dat klinkt heel makkelijk niet waar? Daar is de dichter toch zo mee klaar? Of schuilt er een adder onder ‘t gras? Daar is de dichter niet mee in z’n sas. Zowaar heeft de dichter al twee strofen en dat zonder zich…

het lage zonlicht tekent zachte schaduwen van de fiere eik op de hoge, blinde muur…

'Als ik Hem maar kenne Hem de mijne weet' nou dat moet nog komen want als ik hen maar kenne zij kwamen met duizend en 1 voor Hem de geborene in de Kerstnacht de Westerkerk was helemaal vol kou en gure wind waren getrotseerd 'Duizend, duizend maal oh Heer zij u daarvoor dank en eer!'…

zij probeerde het grote binnenin de randen van miniaturen schilderend te vangen houd je pas één tel in als je me over het hoofd zal zien lees dan de poëet die met penselen-pen een ingeraamde queeste naar zinnen biedt de onpeilbare diepte van haar ziel niet vinden kan…