Alle inzendingen, jaar 2010, week 22

ben ik op mijn plaats of onderweg juist onderweg ben ik op mijn plaats…

creëert verwijdering in plaats van begrip mensen kleuren zichtbaar blind onttrekken zich van het luisteren naar daar de voile het uitzicht troebleert laven zij zich aan gefingeerde waarheden tot in het avondrood…

de kaarsen van de jonge kastanje ze doven al…

door wie ik nu ben ben ik wie ik was vergeten gebonden aan oude gebreken schrijf ik woorden die liefde vermoorden dit zegt alleen wie ik nu ben en vergeet wie ik was als je de woorden anders las anders zou zien zou je het begrijpen misschien als je echt naar me keek zou je mij zien zoals ik was zou je weten waarom ik zoals…

Geen regenbui, kan me storen ook al laat de wind zich horen de natuur doet wat hij dan wil het is zonder jou, koud en stil. Dingen, die men dan zoal hoort iets wat een ander vaak stoort dat, houdt de natuur niet tegen het bewandelen van de moeilijke wegen! Ken jij die wegen dan heb je geluk vriendschap, waarom ging dat stuk jij lachte,…

Wel honderd keren trokken verwarrende teksten door mijn verloren hart en hoofd, als een rivier van fijn zwart lavazand, dat mijlenver overstroomt in eindeloze liefde. Het was als vulde de geest zich met lucht, omdat ik even wilde zweven, op duizend onbeduidende melodieuze teksten, eenzame grappen een miljoen keer bekeken elk eenzaam woord…

Na mijn dood zal je begrijpen hoe het is om jong te zijn dit besef zal langzaam rijpen in kalenders van karmijn ver voorbij de blauwe luchten die ik voor jou achterlaat hoor ik je in tijd verzuchten dat het leven lijzig gaat eer je toekomt aan beleven van de dood als hoogverraad is jouw wade al geweven vanuit onze rode draad.…

Geef mij de energieke kracht van moeder aarde, die ik met intense zuinigheid als een schat bewaarde De overweldigende warmte van de gouden zon, die ik makkelijk in mijn gevoelens los maken kon. Geef mij maar twee mooie volle vleugels, niks geen regels of gebonden aan teugels. zodat ik op de wind mezelf mee kan laten drijven. en heerlijk…

ogen strooien zich nieuwsgierig de wereld in ademend leven senryu…

Pak zachtjes mijn handen, en laat me niet los. Laat me niet branden en blijf hier bij mij. Zachtjes wandelen we samen naar het einde ik en jij. Ver weg.. naar plekje waar niemand ons stoort, daar komen we er achter dat jou hart bij de mijne hoort. Kijk me aan in m'n ogen, en voel mijn zachte stem. Nu weet jij dat ik de enige voor je ben.…

wanneer woorden tijdloos lijken zich warm weken op witte rotsgrond lente als oogst wordt binnengehaald met helderblauw en hoog plafond dichtbij en in de vertevloed van de ochtendmeeuw die zilver, haast als licht, uit mijn ziel tevoorschijn komt begraaf me dan en alleen dan in het geluid van de zee hoorbaar tot in vele andere levens…

Jij geeft me alle smaken van het leven Mijn luchtigheid, opgewektheid, onbezorgdheid, frisheid, lichtheid en losheid. Overal waar ik ben, kijk ik naar je uit. Jij zit bij mij aan het roer. Jij bent mijn verlangen in mijn hart. O laat me toch lang van je genieten. Laat me nog lang je maatje zijn.…

De blauwe hemel spreidt zich uit over de mens die dromerig geniet. De ligstoel horizon gericht ontspringt het verticale dat weerklank vindt in een gedicht waar mens en Schepper elkaar kruisen. Het licht te fel om in te kijken straalt warme gloed. Een straaljager doorbreekt het hemels blauw met witte strepen. Opeens verschijnt een…

elke avond komt hij hier op het strand waar ritmische rijmen schuimen in innerlijke beroering van golven in schittering met blote voeten schrijft hij over liefde in het zand waar zinnen nader komen tussen eb en vloed diep in het opgejaagde schuim waarin naaktheid losbreekt druppel voor druppel het geluk vloeiend in haar hart die…

Jij, de vraagbaak, jij de luisterpaal jij ’t vangnet, jij die niets banaal vindt Jij de naaste, jij de zoon, jij mijn eega die alles heel gewoon vindt. Jij de vriend, jij die de plek naast mij, met alles wat erbij hoort verdient Jij.…

Een Engel had er van gehoord, van zijn smartelijk lijden, en van de behandeling die hij onderging, en van haar sadistische gedrag. De Engel kon haar mond niet houden en informeerde bij hem en vroeg wat de reden kon zijn van haar toorn. Ze begreep hem, haar levenswijsheid zei haar, dat hij oprecht was en de waarheid sprak. Ze was bereid hem…

Soms wanneer ik tussen de mensen ben een vreemde in iedere zin bang en alleen dan mis ik de engelen die bij mij toch ver zijn. Vaak terwijl ik lijd aan zelfbedrog waar ik ook ga loop ik verblinding achterna zorg goed voor mij tranen die mij volgen overval mij met voorspoed verstop mij aan de binnenkant van jullie frivole bustehouders…

Er is niemand die zich voor kan stellen hoe de tijd verloopt er is niemand die kan zeggen, hoe het leven kabbelt, er is niemand die voorspellingen kan doen er is domweg niemand die het scenario van het leven in een draaiboek samen kan vatten, immers, geen enkel leven verloopt volgens plan.…

wie ben ik - is de vraag die hopeloos mijn buik bevolkt navel-diep daal ik af naar die plek aan het water waar mijn bron ontspringt het rijk van genoeg en vervulling daar waar ik mij verloren heb roep ik mij terug fluisterend waaieren lichtgroene bladeren in kronen van zacht wiegende bomen mijn naam die ontspringt uit de diepte en…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

Als ik wik en weeg, kan ik dan afwegen, voordat het gewicht me te zwaar wordt? Of wordt er gewikt en vervolgens over mijn lot beschikt?…

Er verschijnt gelatenheid op haar gezicht uitgeblust mat zal ze weer alles doen wat wordt verlangd zoals een klimplant strengelt ze zich om iedere man tot haar leven gesnoeid wordt net te ver veel te jong…

langs overbekende paden woelen mieren in mijn hoofd een vertrouwd gevoel in draaimaardoor nacht mallemolen, die maalt en maalt wirwarrend zwenken de wieken alles wordt fijngewreven op de steen van rond en rond kommerkorrels waaien weg als ik eindelijk inslaap…

je leest dit met kloppend hart zo is te hopen nog sterker je leeft zeker in mijn gedicht ik schenk je adem en ochtendlicht mijn bezieling is in jou gekropen het is wel zoeken geweest naar het ritme van je bestaan door luisteren, voelen en kijken ogen vertellen het meest zegt men vaak maar juist die blik te vangen in zijn fonkelende…

je wenkte naar me op een berg van glas herkende vaag je lach maar je ogen reflecteerden kleuren ik wist dat jij het was in glinsteringen onbereikbaar een koele schoonheid zonder scherf of barst heb me toch aan jou gesneden je glazen huis was nog niet af mijn woorden braken glas het warme rood heeft eindelijk kunnen zeggen hoeveel…

'K liep gisteren met Gerard op de hei. Hij heeft een zoon waar hij niet over praat. Van zijn vriendin vernam ik hoe het er mee staat. In kort bestek: daarvan word je niet blij. "Zie jij je kleinkind wel eens?" vroeg ik hem kordaat, waarop hij mij volledig informeerde en schouderophalend beweerde, dat het nu eenmaal gaat zoals het gaat.…

Vol ambitie en overgave ging ze elke dag weer naar het werk binnen een half jaar alle benodigde certificaten behaald, elk certificaat,maakte haar weer een stukje sterk Ze was werkzaam bij de grootste energieleverancier, elke dag ging ze weer naar de klantenservice met heel veel plezier Alleen omdat ze qua omvang niet de standaardmaten had kwam…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

Ze was een kleine koningin En gaf met gracielijke zin Haar mooiste siertjes en haar pronkjes Haar liefste lachjes en haar lonkjes En waar zij liep ging ook gedwee Een hele stoet van minnaars mee Maar zij, ze dacht van allen: och Wat 'n dwazen zijn dat toch La-la Ze was een lach, een lied Meer niet Ze ging van 'n bar naar een souper En…

Ik vlucht in stroken lucht omdat ik even niet wil dat men mij ziet met tranen op en zonder lach. Ik vlucht in iets maar niet voor niets ik laat een ander in waarde en schep een lach al is het niet op het gezicht maar wel in het hart het is het waard ook voor mij. Ik vlucht in iets maar niet voor niets.…