Als ogen zoeken
je leest dit met kloppend hart
zo is te hopen
nog sterker
je leeft zeker in mijn gedicht
ik schenk je adem en ochtendlicht
mijn bezieling is in jou gekropen
het is wel zoeken geweest
naar het ritme van je bestaan
door luisteren, voelen en kijken
ogen vertellen het meest
zegt men vaak
maar juist die blik te vangen
in zijn fonkelende gedaante
herkent men pas onder gelijken
in een haast tijdloos verlangen
zonder enige verborgen schaamte
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 4 juni 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
- nog zonder gedachte,- een onbevangen moment. Mooi
neergezet.
Vensters van de ziel...
Prachtig!