135 resultaten.
Stop medisch steno
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 285 Zo’n briefje kriebels was wel iets aparts
Voor stoere mannen of voor moederskindjes
Zij krijgen straks hun keurig nette printjes
In plaats van hanenpoten van de arts
Slechts één betrokken groep wordt angstig bleek
De cryptografen van de apotheek…
Rijpen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 204 we hebben het warme zomerse rijpen
en plukken nagenoeg achter ons gelaten
we mochten de zon in druiven vastgrijpen
opdat zij in hout en met veel geduld
al gistend tot een nobele drank kan geraken
en op een zeker moment het glas
naar eigen geaardheid toont en vult
zo laten de bomen hun blaren gaan
nadat de stam iets is uitgedijd
een ring…
duizendmaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 416 ik groet je duizendmaal
vanuit deze onherbergzame nacht
op het stampende, kreunende schip
waar het zwarte water
meedogenloos op me neerslaat.
ik groet je duizendmaal
vanuit deze onherbergzame woestijn
waar de zinderende zon
met verzengende tentakels
tergend het leven uit me perst
ik groet je duizendmaal…
Ballade van het schokkende nieuwsbericht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 245 De geruchten zijn naar buiten en ontkennen heeft geen zin
Niets verhindert nog de maalstroom die in korte tijd ontstaat
Het bericht slaat als een bomaanval op Hiroshima in
Waar het management het hoe of wat maar in het midden laat
Wat vergeefs en voor de vorm is, daar ze weten hoe het gaat:
Speculaties, analyses, ja, kopij in overvloed
Want het…
Wisselzang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 177 Het mooie
van de wisselzang
is wat het met je doet.
Zo luisterend naar
wat je broeders zingen
voel je de warmte Gods
over je uitgestraald,
landen Zijn woorden
in het diepste
van je hart.
Zo zegenend bezongen
beantwoord je Zijn roep
in klanken uit de hoge
neerdalende als dauw
over je toehorende broeder,
dan voelt het
of de Vader…
De kleuren van de avond.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 Het zijn de kleuren van de avond
die mij verwonderd stil doen staan.
Het langzaam doven van de zon,
dit stilzwijgend ondergaan.
Het zijn de geluiden van de avond.
Het zachte ruisen van de zee.
De stilte op de achtergrond.
Het late krijsen van een meeuw.
Het zijn de geuren van de avond.
De kamperfoelie, de jasmijn.
Het pas gemaaid gazon…
Uitgeversverdriet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 205 Wat doet het er nog toe
van het schrijven alleen al ben ik moe
soms denk ik te stoppen
wat moet een mens aan kritiek wel niet verkroppen
toch ga ik door
voor jouw lach
ja, daar doe ik het voor.…
Omdat het niet in je zit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Waar de schepping
De gave van het
Woord gegeven
Heeft aan hem
Die mens genoemd
Wordt, die met
De gekozen woorden
Evenveel de waarheid
Spreekt als de leugen
Snelheid verschaft,
Is jou die keuze
Niet gegeven -
Je bent die je
Bent, ogen die
Alleen de waarheid
Kunnen spreken
Omdat liegen je
Niet gegeven is,
Omdat het…
De wereld van Jeroen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 hij beschermt zichzelf
door elke dag te tekenen
de wereld is voor hem een oord
waar het slechts bij moeder veilig voelt
zijn oude krabbels met
eigen binnenwereld
verwerkt hij jaren later
in schilderijen
met kiekjes van toen…
Te licht bevonden.. ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 De geest is meeslepend
in zijn kwetsbare naaktheid,
behoeder van een onderhuids
en schuw geheim, dat zich in
tijden van ontroering – even -
haar grootse intimiteit blootgeeft.
Maar in sprakeloze wanhoop,
als het licht van de duisternis
herpakt in de seizoenen om een
herwaardering strijdt,
naar hogere ruimten stijgt
waar het – evenzo…
Bezieling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 103 zij verkleurt zich in de herfst
opdat de winter haar niet vangen zal
armen wijd gespreid geeft zij zich
over aan wat komen gaat
een blad dwarrelt z'n laatste gang
waar het tezamen met haar
een liefdevol tapijt vormt dat
de wereld kleurrijk omarmt…
lichtvoetig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 één voet raakt de grond
binnen hemelsblauw zweven
toch aarde vinden…
Weer rode appels
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 320 Hij tuurt naar
langzame takken in de wind
het blad kleurt aarzelend geel
en denkt, al weer een nieuw seizoen.
Bij de buren openbaart de
herfst zich rood in appelbomen.
't Lokt hem naar buiten
de fris ijle lucht verspreidt
een spoor van kruidige geuren
zo spreekt de herfst van tijdelijkheid
ook in zijn leven.
Melancholie overvalt hem…
't Puttertje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 538 De zomer voorbij; in vlagen
zo gezegd: bij tijd en wijle
neemt heel langzaam, maar zeker de herfst
het heft met zijn persoonlijke kleur
weer in eigen krachtige hand
alle dieren, zeker ook mensen
zijn zich aan het voorbereiden
tussendoor wat wensen
betreffende kou, regen. Wind
die aantrekt tot een zware storm
zeer divers gekleurde bladeren…
Het rijpen van stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 het is geen cel
waarin jij mantra’s prevelend
jezelf tracht vrij te pleiten
jouw buitenissigheid kent enkel
zelf gepermitteerde grenzen
door betutteling van het lot
geen brandhaarden
van energieën worden zichtbaar
als men jou de voeten wast
stigma’s uit
een vroeger leven zijn al
bij de eerste kruisiging vergeven
pas in het rijpen…
Droomrede
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 537 “De waarde daalde van uw eigen woning,
De schatkist van ons Koninkrijk is leeg,
En het werkloosheidspercentage steeg,”
Aldus de rede van de nieuwe koning.
Maar over één ding kan men monter wezen:
Heeft hij het niet gewéldig voorgelezen?…
Minnelied
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.969 Al droevet die tijt ende die vogheline,
Dan darf niet doen die harte fine:
Die dore minne wilt doghen pine
Hi sal weten ende kinnen al
-Suete ende wreet,
Lief ende leet-
Wat men ter minnen pleghen sal.
Die fiere, die daer toe sijn ghedeghen
Datsi onghecuster minnen pleghen,
Si selen in allen weghen daer jeghen
Stout…
Over pastales
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 228 Als ouder blijf je toch proberen
Je kinderen nog wat nieuws te leren.
Het zijn vaak de kleine dingen,
die later bewondering afdwingen
en veel effect sorteren.
Ik kreeg nooit pastales,
Wel in Aristoteles.…
voor J.C. Bloem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 219 P.S.
November, november
en het is pas september…
Herinnering
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 443 Als mijn vader zijn Droomland zong
kreeg mijn moeder een brok in haar keel
het was een lied dat iedereen tot natte ogen dwong
en het werd vaak een ieder te veel
een mooie herinnering
altijd een mooi moment
in het leven van een pracht vent
en hij staat naast me als ik mijn Droomland zing.…
De bal.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 250 Eenzaam ligt'íe op de middenstip,
rond en zwart met wit.
Door kleine kindertjes gemaakt,
maar niemand die dat raakt.
Een gezicht,
twee holle ogen.
Een kinderlichaam,
uitgeteerd,
weggestopt.
"Het is gelogen",
zegt men
als je dat beweert.
Een gezicht dat vraagt om eten,
dat graag een kind wil zijn.
Maar wij hebben even geen geweten…
...culturen andere van invloed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 259 lees voren naar
achteren van
krant de
ik ook dat
erop
mezelf ik
betrap soms…
Dat het anders is
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 Honderd keer per dag
Vertel ik mezelf
Dat wat er achter
Me ligt toch zo
Langzamerhand wel
Een keer verwerkt
Moet zijn - tijd
Die alle wonden heelt
Zegt mijn verstand
Tegen de mens die
In mijn lichaam
Woont - zo praat
Mijn verstand tegen
Me aan - maar 's nachts
Als de slaap mij in
Haar greep houdt
Schreeuwt heel mijn…
Tussen de buien door
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Weet toch hoe
Het hier is -
Soms wat zon,
Meestal wat
Bewolking en
Zoals zo vaak
Hier en daar
Een bui -
Vaak hier,
Soms daar,
En toch de oerdrift
Om te overleven,
Om tussen mijn buien
Door iets van
Dit leven te maken…
Timbre
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 150 muisstil komen stemmen
de cirkel binnen geslopen
van de man en de vrouw
die chillen in zomerloomte
geen bod op hun bloed
niet op hun blauwe kont
signorita van de nacht,
seigneur van de morgenstond
timbre parlevinkt langs
drift en hart, het is als vier
mei acht uur in de avond,
alleen een merel zingt zacht…
Engelse dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Mijn buur maait
ijverig zijn gazon
de stilte stuift uiteen
en decibels doen mij
als een krekel
uit zijn zomerdromen
springen voor de mier.
Alles kortgewiekt vliegen
de laatste zonneresten
als gefnuikte bloemen
verstrooid in het rond.
Aangestoken start mijn
overbuur zijn machine
met vermanende vinger
de laatste droge dag.
Een mens…
Wachten
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 192 Als het leven bestaat uit wachten,
en het wachten slechts wachten is,
hóe moeten we dan wachten?
Als wachten … wachten betekent tot de dood zijn intrede doet,
hoe kunnen we dan wachten?!
Als wachten het enige is wat gegeven is,
zijn er dan vensters waarop we uit kunnen zien naar wat ooit komt?
Als wachten rijpen betekent, is dan de tijd…
toen u viel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 183 u was mijn alles
u en ik samen ontwakend
op een warme zomermorgen
wist u dat ik lief had?
u die me moest leren wat
liefde inhield
u die ik hoger achtte dan wie
ook
u die me verzorgde bij ziekte
vasthield in de nacht
u die mijn alles was
weggevaagd…
u viel van uw troon en oh,
u bent zo diep gevallen
de pijn liet u mij…
PRINSJESDAG?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 225 geijkte dag voor vorstelijke praal
de gouden koets rolt door de Haagse dreven
acht Friese paarden glanzen bij het leven
en hoedjes vullen al de Ridderzaal
o daar komt Maxima, hoe wonderschoon:
zij is de echte parel aan de kroon!…
ongezien
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 224 men zegt
dat ik zwart schrijf
en zo is het ook
hoe lang nog, vraagt
een ander
de woorden slaan
mij koud om het hart
ik ledig het hoofd
om het zichtbare niet te verwarren
met het onzichtbare
zwart op wit
ergens middenin houd ik
een regenboog tussen vingers
voor wie dichter wil komen
op te droge grond…