136 resultaten.
Op reis
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 145 Een plekje zou ze krijgen,
in een mooi en nieuw tehuis.
Een grote ruime kamer,
met pantoffels voor de buis.
En ze zag de voorjaarsbloemen,
bloeien in de achtertuin.
En tijdens warme zomerdagen,
zat ze heerlijk op het duin.
Maar de herfst bracht lange dagen,
eenzaam lag ze in haar bed.
Zo nu en dan kwamen de kinderen,
en werd er even opgelet…
Brief aan de tuinman
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 216 Ik ben de wildgroei langs uw beukenhagen
Ik ben de slinkse kruiper in uw gras
Ik ben welhaast een onuitroeibaar ras
Ik ben uw diepe smart, uw jammerklagen
Ik blijf, al gaf u mij een giftig bad
Uw immer toegenegen zevenblad…
In de hemel
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 141 Eens hopen we in de hemel te komen
Wanneer ons werk op aarde is gedaan
Wij onze ogen naar God mogen opslaan
En Zijn liefde ons tegemoet zal stromen.
Hoe zal het in de hemel zijn bij God?
Zullen we onze geliefden weer ontmoeten
Daar elkaar met vreugde mogen begroeten
En eeuwig leven, met elkaar vol heilgenot?
Er zal geen ziekte en verdriet…
moederdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 379 Mama wat moet ik nog zeggen
Je doet alles voor mij.
Je kijkt zo liefkozend in mijn broze ogen,
als die een waterval hebben overwonnen.
Je aait mijn wang zo lieflijk,
als het vroegere babyhuidje.
Je streelt door mijn haren,
om mij sussend te laten bekomen.
Ik zou me geen betere mama kunnen dromen.…
Stippelberg
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 119 het bos kent alle
uitgewaaide geheimen
zijn schaduw verbergt
hoop en spijt
een stille heuvel
een loslopende hond
een dode boom
met ingekerfd verlangen…
gevallen dorp (1916-2016)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 184 op een open plek
in het bos
waar het dorp was
het cafe, de smederij en
de vele boerderijen
daar ligt de dood net
onder de oppervlakte
verbergt de aarde de vele
lichamen van de doden
onder de grond
in het dorp staat
geen boom overeind
de verwoeste bodem is een
maanlandschap met diepe kraters
waarin nu zeldzame padden leven
elke…
Verloren
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 219 Witte vleugels
breken het prille ochtendlicht
aan de einder
tussen wolken en zee
waar het opstijgt uit het nacht'lijk duister
Gedachten rapen schelpen
ranke vingers glijden door zand
en het zilte schuim vangt dromen
waarin alles verloren ging
tussen het wit en zwart van woorden
Daar buigt de wind zich in haar schoot
en zij buigt…
Ik zie haar graag gaan
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 507 Ik zie je zo graag gaan
zodat ik je billen kan
bekijken, hoe ze naar
me drillen, je mooie
ronde billen.
Met elke stap maken
ze een vreugde
sprongetje
en wenken me
dichterbij.
Nodigen uit tot
vlezig bijten
en soms willen
ze een
harde klap.
Sta me bij, oh god,
haar zalig, roze
kont deint en
wiegt tot ik
gretig hap.…
Ondanks de kaalslag glimlacht een kinderleven
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 194 Op ziekenhuiszalen, aan infuuspalen
op weg naar een nieuw onderzoek,
valt er voor een kinderziel weinig geluk
te halen; valt er soms over alle dromen
het laatste doek.
Het prille leven kent niet de regelmaat
van een blije lagere schooltijd,
maar slechts het verzuim van een bittere pil
in de gezondheid strijd. Waarin meer verpleegd
wordt…
wachten bij de boom
netgedicht
4.1 met 12 stemmen 303 het is hier dat ik wil kijken, 't klimmen
langs de stam
sterk zijn zoals het witte, diepe meer
dat herinnering draagt
tot op grote hoogte
mocht ik maar, kon ik maar
de taal van het water spreken
mij kleden in deze armen van stilte
wanneer alles lijkt te draaien
de nacht
uit mijn mond nemen, elke dag
in het donker
mocht ik maar…
opstanding
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 87 onder de oude herfst beweegt al
nieuwe lente, spaarzaam krijgt
gestorven blad een glinstering vol
kleur
dwars doorheen de broze nerven
verven bloempjes zacht het bruin tot goud met wit
hoe wrang toch deze winter is- ze zijn er al
en laten mensen glanzen
het geeft niet dat het koud is
de treurzin van de kortste dag
verlangt niet meer…
De ontdekking van het dagelijks leven
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 358 Alles wat ik elders zocht,
vind ik weer dichtbij huis.
Hier, waar ik niets meer zag,
dan het doodgewone leven.
In mijn saaie doorsnee huis,
dat lijkt op alle andere huizen.
Een rondgang door mijn eigen huis,
is een bijzondere ontdekkingsreis,
door een voorbijgelopen heden.
Wat ik er terugvind in oude kasten,
is in geen ander huis te vinden…
Van plek naar plek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 164 Soms ga je gewoon weg
omdat je ook gewoon
terug wilt komen
die plaats weer kunt zien
met nieuwe ogen
in glasheldere kleuren
het is gek
maar alle mensen zijn
ook ineens anders
bovendien hoor ik hen
in mijn dromen praten
ruik ik vertrouwde geuren
raak ik opgetogen
al reis ik van plek
naar plek
o ja dan weet ik zeker…
Troost
poëzie
3.7 met 3 stemmen 598 Troost u, want was ik in Holland gebleven,
't Verlangen naar dit Land liet mij geen rust.
In onrust geboren, word ik gedreven
Tot waar de Dood mij kust.…
NIKÈ
gedicht
3.3 met 12 stemmen 4.648 Kraanvogels met machtige slag,
kraanvogels in vliegende vlucht
boven Hellas, hoog aan de lucht,
de snavels in falanx gericht;
drie wiggen in splinterend licht,
met het scherp door de zeewind gewet.
En zij hebben triomf getrompet
waar in fonkeling Sounion lag,
waar ik stond en hen hoorde, hen zag
en hun paean vervaard heb vertaald:…
Winterse gedachten
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 132 nog sneeuwt het
winterse gedachten
haalt felle hagel
venijnig zijn gram
maar verdrinkt
in de milde regen
wij schaatsen op
het ijs dat niet kwam
ik zie lente
in je ogen kleuren
als je zacht
ontluikend lacht
de zon klimt
iedere dag iets hoger
in het subtiel
verkorten van de nacht
toch zal ochtendvorst
de ruiten rijpen
gelukkig…
Europa manoeuvreert
snelsonnet
3.8 met 6 stemmen 219 De Unie houdt met moeite haar balans:
men ruziet, bekvecht en delibereert,
terwijl er listig wordt gemanoeuvreerd.
Het schouwspel lijkt haast wel een stoelendans.
Ik gok erop dat Johnson na een Brexit
op de door hem zo zeer begeerde plek zit.…
Rijkgevulde kinderhand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 352 hoi lief
meisje wat
zoek jij
tussen dit
heerlijk geurend
groene gras
oh boterbloempjes
en madeliefjes
deze vond
mijn mammie
het allermooist
zij is
naar de
hemel ja
pas
pappie zei
als zij
ze ziet
lacht mijn
mammie door
de wolken
heen
straks als
ik weer
naar huis
ga druk
ik een
dikke kus
op haar
foto op
het vele
hartjes…
Limax redii
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Van ongewervelden wist jij veel
naaktslakken van hooguit 15 cm lang
zij komen voor in zuidelijk Zwitserland
in noordelijk Italië, stroomgebied van de Po
hoe zij hun lid kunnen uitklappen
tot wel een 90 cm lang en toch nog
elkaar kunnen vinden als spelers
uit een comedia del arte
als maskers met lange neuzen
Pinocchio´s met hun reukorgaan…
in de dependance
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 282 ik zie peuters
achter tralies
het is slechts
de dependance
van kinderopvang
'jong dynamisch'
maar goddank
de schijn bedriegt
ook al ogen ze
wat bang
hier krijgt niemand
levenslang…
Op de rand van de lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 In een zacht ritmisch bewegen
danst onzichtbare wind door
de nog naakte takken
van de bomen
maar toch al met een zweem van groen
steken ze af tegen een hemel
grijs en grauw
zon is verdwenen
nergens een stukje blauw
zo nemen we afscheid
van de laatste dagen
van de winter
afgewisseld
met regen en zon
wachtend
op een nieuw
lenteseizoen…
van groeiende naar bloeiende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 met de vermoeidheid achter de rug
en 't verdriet en rouw van jaren
kom ik mezelf hard tegen en ik sla terug
net zo lang, tot ik kom tot bedaren
wie verlost mij van de pijn
om nog van de wrijvingen te zwijgen
zit ik in bepaalde verwikkelingen
wie had ooit gedacht dat 't zo zou zijn
weg met de wanen, weg met de tranen
weg met 't diepe…
Pasen steeds mee?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 117 Omstreeks het blijde feest van Nieuw Leven
krijgen vogels verzorgende leglust,
worden door liefde én afgunst gekust
om naar bloeiende toekomst te streven.
Ontluikende voorjaarspracht mag zich geven,
fier, kunstzinnig beeldend of onbewust,
aan ieders gedachten- en gevoelsrust:
sterk maar ingetogen geloofsbeleven.
Een ei, groen als jong, ontwakend…
Haar tijd gaat zo ongemerkt voorbij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Het is februari en er ligt sneeuw
aan de einder. Teruggekeerd is
de winter en zij belaagt, mijn hart
dat onwennig maar steeds gewender
Zijn schrikkel kwellingen met
zich draagt.
Alleen op mijzelf verlaten
heeft februari in mij moeite
met zijn eigen gezicht. Doet zij
dagdienst onder haar fletse
winterschijnsel, kort en kleurloos
is…
nu
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 83 alleen dit moment
hebben we
een handje sneeuw
in je hand
reis mee op de golf
van het ogenblik
kijk langzaam
in je hart
geniet van de glinstering
van vandaag…
Zoetgevooisd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 Zo zou het leven moeten zijn,
koortsig zoetgevooisd
dat langs muren
omhoog kruipt.
Als een verlangen
dat zich groter brandt,
in je hoofd vastzet
en zich ontvouwt.
Met het water op
rotsen uiteen spat,
in een klaterfeest,
en het licht diffuus
in regenbogen breekt,
waarvan het rozig
groen toch wel
het allermooist.…
zin
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 413 de zin van het leven
de zin van de dood
te moeten aanvaarden
probleem levensgroot
ik zie de natuur
als normaal proces
dit aardse bestaan
vormt mijn levensles
de dood niet ontlopen
hij woont in mijn stad
ik zie hem als vriend
op mijn levenspad
ik maak me niet druk
om het naderend eind
onvoorspelbaar blijft het
‘t wordt nooit omlijnd…
Litteken-Nederlands
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Je staat voor me
Getekend door de tijd
Je littekens helder
En overduidelijk
In je armen gekrast -
Was het de tijd
Of toch je zielenpijn
Die ze daarin heeft gekerfd,
Zichtbaar bewijs van je lijdenslast?
'k Probeer je tekens
Te ontcijferen - maar het
Lezen lukt me niet,
Zelfs in spiegelschrift
Verbergen ze een geheim,…
Visioen van Hoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Eeuwige
Leer mij er achter te komen
wat mijn hoop is in dit leven
dat is toch wel het minste
wat ik met uw hulp kan doen
misschien zullen dan spontaan
mijn dromen werkelijkheid worden
Heer
gun mij dat visioen
als is het maar voor even
dat ik in die hoop mag staan
dan is dat voor mij al
het meeste wat ik
in mijn leven…
Chinese Happy Ending
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 477 Tijdens mijn verblijf in Hong Kong
had de sambal mij zo in vuur en vlam
gezet, dat ik als een dansende draak
naar een geisha vluchtte en klam
van het zweet 'China girl' zong,
David Bowie en een beetje uit wraak.
De opgedofte geisha streelde mijn lijf
en tijdens roerbewegingen voerde ze mij
met grote garnalen en gebakken banaan,
tussen mijn…