Alle inzendingen

Renure mag de kunstmest gaan vervangen Besloot het Europese comité Dit dient, zegt Femke van de BBB, Ontzaglijk veel agrarische belangen Ook voor de PVV is het een gunst Want die haat immers elke vorm van kunst…

Open en gesloten deuren ramen luiken burchten afdelingen winkels steden wegen grenzen. Volg je weg als dat kan, waar het kan Open en gesloten tuinen luchten ventielen kranen riolen sluizen kluizen doodkisten graven. Kijk en ruik waar je bent, waar je gaat Open en gesloten kloosters verenigingen vizieren brieven bloemen blikken lippen ogen…

Ergens, tussen de schemer van geest en kosmos, ontspringt een vonk die wij psychose noemen. De een zegt: ziekte, een breuk in het denken, een val uit de werkelijkheid. De ander ziet: een opening, een oude deur naar mythen en stemmen die ooit profeten, sjamanen, zieners heette. In de waan gloeit soms wijsheid, een ander soort weten,…

Grijze mist beperkt het zijn, Wat eer was, ging heen, Eerst was de last nog klein, Tot steeds meer zijn verdween. De wereld werd een notendop, Tijd en ruimte, Verdwenen uit ’t hier en nu, Eerst schoorvoetend, dan in galop. Nu heden en verleden verdween, Toekomst niet meer is, Sluipt het zijn steeds meer heen. Het zijn nu nog maar…

Toen elke zonde tot het eind vervuld was, Toen er geen teer geheim te schennen bleef, Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was, Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.' -------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Hoe vlinderlicht het licht over het nauwelijks groen zo pril als ik waartussen ik begon aan mijn seizoen De toon van 't groen werd diep de tuin kwam vol geluid want wat mij riep bedrieglijk riep liep met de knoppen uit Hoe kort o argeloze voel je de zon maar branden nog tuimelen rozen over rozen ze roesten aan de randen Straks…

Tijdloze middag Klusjes uitstellen Administratie wegleggen Met jou naar bed gaan Mijn hart klopt in mijn buik precies waar ik explodeer met jou - vuurwerkvonken en zoete loomheid in elke cel Mijn lichaam overal aangeraakt door de tover- spreuk van hormonale liefde naglanzend van aandacht en zweet elk plekje gewekt en verwend doezelend…

In gedachten teken ik jou uit, Kom je tot leven als mijn bruid, Vieren we het leven in liefde, Tot de realiteit 't beeld kliefde. Vergeefs tracht ik ’t te herstellen, Het verlies bleef me kwellen, Heb d’poging moeten staken, Kan jouw beeld nooit weer maken. Ga nu alleen zonder jou voort, In een eindeloze leegte, Niemand jou ooit weer…

Die taal, ik heb hem nooit goed kunnen leren. ‘Il fume une pipe.’ ‘Maman verse le thé.’ Heel mooi misschien, ik kon er weinig mee toen ik met een Niçoise ging dineren Plus tard, na driekwart liter rode wijn bleek Frans toch best gemakkelijk te zijn.…

Het is niet langer meer historie dat het afwijkend vrije woord in strenge wetten wordt vermoord het populisme kraait victorie onwelgevallig zijn de feiten en de zelfdenkende lieden die de leider wil verbieden ooit zal het de kiezer spijten onder banier vaandel en vlag voor de vorst het volk en vaderland ontsteekt de vrijheid in…

Het oude herenhuis Staat deftig aan de gracht Het ziet mensen wandelen En een kind dat vrolijk lacht Dromerig kijkt het huis Naar de bomen aan de waterkant Het beschouwt ze als zijn vrienden Ze zijn lang geleden hier geplant Het huis staat er al eeuwen Iets verzakt en iets versleten Heel vaak gerestaureerd De laatste keer is hij vergeten…

Waar ga je heen als je geen gebroken been hebt maar een gebroken hart vol andermans pijn? Ik draag stemmingen als ongewenste gasten in mijn borst, ze fluisteren, razen, en ik dacht lang dat ze van mij waren. Tot een zachte stem vroeg: “Is dit jouw wantrouwen?” En ik wist: nee. Het kwam van de ander, zijn last, zijn koorts, zijn vermoeidheid…

Zie je de zon en zie je de maan? Zie je je vader en moeder daar staan? Zij wachten op jou tot je weet wie je bent. Zij hopen dat jij straks de wereld kent. Zie je de sterren en voel je de wind? Iedereen hoopt dat jij wel iets vindt. Iets dat verstopt is, dat niemand kan zien, Enkel wie jong is die vindt het misschien. Heeft het te maken…

Onder mijn handen krijgen, In zachte klei verborgen, Haar vormen vorm, Vanuit mijn geheugenspiegel. De verhitting in de oven Maakt de beeltenis bestendig, Tot het valt uiteen In onherkenbare brokken, Zoals oude beelden verdwijnen Als in ’t geheugen, D’herinneringen langzaamaan Vervagen in de mist.…

Jij was weg, ik was weg van jou en daar sta je ineens voor mijn deur met een matrasrol Ik kijk naar je Jij gooit een anker uit en wilt van alles laten zien en met je handen uitleggen en ik heb geen idee hoe dit ineens gebeurt Ik ben wel blij dat ik thuis was, thuis ben Ik maak soep Er is roggebrood We hebben honger oude honger…

er staat al vele jaren naast de grote stoel een staande schemerlamp met erg veel lichtgevoel   hij verspreidt een heel zacht licht maar met een knopje bij de kap wordt het licht veel feller en dat is reuze knap   je kan nu bij zijn licht lezen, breien of borduren hij vindt dat heel gezellig ook al duurt het soms wel uren   als het ’s…

Hoe vaak wordt van 'verval' gepredikt Maar ach, verval is het pas echt Wanneer een kind 'n kip ziet lopen En dan "Kijk daar gaat 'n Nugget!" zegt ---------------------------------------------- uit: 'Dichters in de Prinsentuin', 2005.…

Gelijk om 't woud daar bleke neevlen hangen, waart om mijn geest de mist van mijne dromen, en, dauwzwaar als de mijmerzieke bomen, zijn mijn gedachten loom nog en bevangen. Flus gaat de tintelende strale komen die 's nevels ziele zal in dropplen vangen: doet ooit de zon, in parelende zangen, mijn wazig mijmren vonkelen en stromen? Zie…

Vandaag ben ik op de hei mijn gewoonten uit gewandeld Ik keek om en zag achter hen boosheid en onmacht schuilen Angst die ik niet herkende keek weg, in mij roerden zich gevoelens Ze bonsden om hulp Alsjeblieft, keer niet terug in je gewoonten…

Morgen tikt de klok weer hetzelfde uur, de dag waarin jouw licht verdween — toch brandt dat licht nog steeds in onze harten een warme vlam die nooit helemaal dooft alleen misschien ons anders schijnt. Danny, in lentes nog jong, viel jouw stem stil viel maar jouw lach woont nog in de keuken en in kieren van de trap; je bent onuitgesproken de…

De hete adem Van de vlucht naar voren, Blijft achter In de hitte van de nacht. Er gaat geen tijd verloren, Wijl de hitte wacht Op weer geboren passie, In de nieuwe nacht. In de zinnelijke nachten, Zij op zijn wederkomst wacht, Blijft verborgen, Tot de passie weer ontbrandt.…

Weer is een Rotjeknorder doodgegaan Waar velen ons al eerder zijn ontvallen. Faas W., Coen M., Jules D., ja duizendtallen, Zij allen gingen al ver voor hem aan. Rebels, balorig, dwars, onorthodox, Dit rijmpje draag ik op aan Gerard Cox.…

Wie zaten er vanochtend in de bus behalve de chauffeur wiens roze wang zo vloekte met zijn mooie rooie haar. Een woeste oude boer met grijze ogen en zijn gezicht in aanslag, en een woelig kind doofstom, dat met zijn eigen dunne vingers praatte. Een vrouw van vijftig, een zigeunerin of zo ze stapte uit bij het woonwagenkamp ze had een luipaard-jasje…

Herfstzegen. Ver en heinde een stille pracht van bomen. Bewaasde weiden dromen, en donker wordt verwacht. In vromend zoet gebeuren verheimlijken de kleuren, vergroeien grond en gracht. En alle zoen is zacht: een vrede ver en heinde; de zomer voelt zijn einde, en de avond raakt de nacht. -------------------------------- uit: Uit de diepten…

God in de hemel Ik wil een gebed zonder gezemel, maar Eveneens zonder geweeklaag Laat mensen doen Doe mensen laten Misschien klinkt het Enigszins vreemd, maar Breng doodstraf terug in Ons rechtssysteem…

De frakken en de hoedjes zijn gedragen, De rede is gelezen op de troon, We kregen allen ons verdiende loon, Maar voor de rest bleef alles in het vage. In dit tot op het bot verdeelde land, Klonk machteloos een: ‘Reik elkaar de hand’.…

Geslachtsdriftstimulerend, A- phrodite De Godin van de seksualiteit Activiteit die zelden níet ver- blijdt Zeker als de coïtus is Expliciet Als Aphrodite het echter laat afweten Kunnen wij het en masse zéker vergeten…

Beneden in het duizendblad eten prinsen en prinsessen de groene, gele en rode appels (peuters krijgen appelmoes) De hele dag door delen leraren ze rond, ze stellen vragen en oefenen antwoorden, steeds iets nieuws onder de zon, en daarna slapen we onder de maan en de sterren Van jongs af aan hang ik mijn takken vol appels tot ze niet meer…

een vissersboot op zonbeschenen golven zijn vleugels uitgeslagen in gouden schittering ontvouwt de oude boot ons jeugdig hart…

(minutenwals) slechts één minuut om een gedichtje te schrijven dat is kort dag welhaast een schier onmogelijke opdracht maar toch zie hier het resultaat...…