Alle inzendingen

Bij voetbal vroeger waande ik me Stuy, de allerbeste keeper, onbetwist (of ik moet weer eens iets hebben gemist). Krokettenvanger in een gele trui: drie Champions Leaguefinales, geen gevist.…

Sint, mag ik even met u praten? Want ik heb ruzie met apparaten. Ze doen vaak niet wat ik wil en ‘t helpt niet of ik smeek of dat ik gil. Ik word dan verschrikkelijk kwaad op zo’n eigenwijs stom apparaat. En smijt ‘m dan het liefst naar buiten, met een grote zwaai, dwars door mijn ruiten. Zou u er misschien voor kunnen zorgen, dat…

haar entree was al een wonder want het licht van haar ogen weerkaatsten liefde en warmte uit het privé vermogen van iedereen want men herkende zichzelf zonder nare trekjes en eigenaardigheden dat samengaan voelde op een bepaalde manier zo buitengewoon prettig dat van heinde en ver men dit als een soort bedevaart mee wilden maken…

die vier partijtjes halen het dan niet maar sint en kerstman komen zeker wel zij zijn al eeuwenlang bij ons in tel het wordt dus wat ik noem een kabiniet een beetje vorst is heerlijk met de kerst en komt er sneeuw dan is die dús het verst * (Rijk rijm? Jawel, dat vind ik gewoon lekker!) (Liever rijk rijm dan arm rijm...) (Hoe je rijmt…

Toen ik vanmiddag je buik had geaaid Een beetje onnadenkend, liep meteen Een koud ontroerde rilling door me heen. De tijd werd vastgezet, toen teruggedraaid, Gestopt op dat moment, de eerste keer Dat ik je buik ooit zien of voelen mocht, De vrijgevochten zachtheid die ik zocht, Verlangend…

In d'ijskoude vroege morgen stapt een venus op 't trottoir; 't blonde kopje zonder zorgen als een ordeloos boudoir. Vroege werklui stappen dreunend op het grauwe makadam; hevig rinkelend rijdt, en kreunend op de rails, een vroege tram. Verder glijdt met korte stapjes 't blondje met wat moe gelaat, en ze hoort de vuile grapjes van…

Lucht en zee en strand verdwijnen in grijstinten. De man en de hond, zwarte stippen in front, zorgen voor de vaste grond.…

deze schemering maakt het zicht zacht. deze schemering zorgt dat het licht lacht. de heesters hebben hun hartslag verlaagd. de torenklok haar tijd vertraagd. in de lucht hangt een kristallen stilte. de coniferen zijn zichzelf genoeg. de boom is in zichzelf verzonken. alsof hier nooit geluid heeft geklonken en ook niemand daarom vroeg.…

Grote Vader die alle mensen Uw liefde toont. Ons hebt geschapen naar Uw wil en beeld Sinds Uw schepping in ons midden woont. Met tal van gunsten en gaven hebt bedeeld. U vraagt van ons geen zware boetedoenimg, U schept geen vreugde in ons leed. U schenkt ons vergiffenis, gena en verzoening. En bent vergeten wat de mens U misdeed. Niets…

op het plein van de gekoppelde liefde stort gietijzer geklodderd ineen alleen, als een bulldozer eenzaam op het strand weg, murw, uit zee gebrand vormt zijn stalen muur de golven van het zand dichtend in het bos de boulevard van het zijn ligt bedekt onder mos schoon is die schijn mijn schaduw wees alles wees iedereen een lantaarnpaal…

He torenvalkje fladdert in de kou, vergat zijn jaarlijkse trek.…

Ja, ja, alweer dit jaar, ‘k dacht eerst ik ben wel klaar met ‘t héle Zwarte Piet gedoe ‘k werd er zo moe van maar zij nog lang niet moe Dus, dan weer mijn mijter op, op mijn oude baarden kop ‘Kom op’, zeiden ze ‘we zijn goed gezind, Sint!’ En door de bomen scheen vannacht de maan en woei de wind Waarop dan nu gewacht? De kinderstemmen bij…

als trommels galmt jouw lach mij gul door het hart en hoofd vandaag hoor en zie ik jou weer in de zoete geluiden van de dag vandaag proef en ervaar ik weer de vriendschap die wij bouwden door naast lief ook leed te delen in dagen die ons samen brachten zo stilstaand bij jouw jaardag tuimelen het geluk en het verdriet zoals het weer…

Was november de maand van dood en duisternis in december gaan wij zoeken naar het nieuwe Licht de hoop op ‘n Kind dat nog in de schoot geborgen is was november de maand van dood en duisternis nu voelen wij meer dan ooit die leegte, het gemis en zoeken naar ‘n perspectief in dat Kleine Wicht was december de maand van dood en duisternis in december…

Zonder fantasie stelt doodgaan niets voor, anders -- gaat het om alles.…

je ogen schitterden in de heldere zon benen maakten tempo om en om de bosrand langs en dwars over de open vlaktes zonder enige angst met in het struikgewas het verborgen in stilte wachten op een veilige oversteek met als correctie op snelheid moeders felle liefdesbeet de beek klaterde opstandig als begeleider geen verkeerslawaai…

Sint, moet u nou toch eens horen Ik heb ergens mijn tijd verloren Ik heb hem lang lopen zoeken Heb gekeken in alle gaten en hoeken Maar mijn tijd is gewoon verdwenen En er is niemand die mij uren wil lenen Nergens kan ik een beetje tijd kopen Heb er stad en land voor afgelopen Het is namelijk een vaststaand feit Ik heb veel en veel te…

Ieder mens heeft een grens Ik ben er wel eens over gegaan Ik zie mezelf nog staan Juist door dat te beseffen Kan ik het nu weerleggen En het belichten Door te dichten Ieder mens kan fouten maken Juist dat kan ook je gedachten kraken En het later relativeren Dat kun je ook leren…

zoals een hondje of een poesje zichzelf in de spiegel ziet verbaasd verdwaasd zo denk ook ik weleens ik ben dat wel maar eigenlijk ook niet…

Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom toen werd het langzaam weer te mooi om waar te…

Wij die onze eenzaamheid Droegen als goden, Wij kunnen minnen Eindeloos. . . Zie welk een huis ons Verlangen gebouwd heeft: Landen en zeeën Plaveien zijn vloeren, Zonlicht en maanschijn Zoldren de kameren, Achter de sterren Wijken de tinnen - Wij kunnen minnen Eindeloos. . . Lief, dat gij mijn zijt, Lief, dat ik uw ben, Wat is het…

De rechter stuurt me één maand naar de cel Vier weken lang hoef ik dan niet te koken Ik houd geld over, ik hoef niet te stoken Een maand totale rust, net een hotel Helaas blijkt nu, ik ben niet welkom hier Men heeft een cel voor mij maar geen cipier…

Als een kolonie werd Massilia zo'n 2600 jaar geleden gesticht door 't volk van Attische Hellenen en Zeusvereerders van Olympia Thans doet een Liga hen met ons verenen verbond van volken op het continent die strijden om de eer en elke cent waar zij zich in 't miljoenenbal voor lenen Olympiërs, gezonden door de goden bestreden…

De holle weg weerklonk haar woorden, over wat goed brood is en over echte liefde Toen zei ze: 'Zelfs als de passie weg is, blijft de liefde' De twijgen begonnen wild te schudden Ze zei iets over samen wandelen, over samen eten prepareren, en ook iets over wijn Ze klonk verward Dat dacht ik althans Iets over als alles wegvalt…

op 44-jarige leeftijd man van kracht weet je het leven is een uitdaging met zowel goede als mindere dagen met drie prachtig uitdagende kinderen adolescent, puber en donderstraal is elke dag weer een boeiend avontuur in de dans van die verantwoordelijkheid vragen de dagen jou een plan en tijd die niet altijd eenvoudig te vinden is Sparta…

laat je los, ga voorbij net als eerder weet te overzien, gemak jezelf keer om en deel alle twijfel laat je bevloeien met twinkelend water laat je verwaaien om lichter te zijn dan lucht en wolken keer terug naar de handpalm van het kind reis door een vergeelde atlas of herken hen die niemand meer kent ontleed de som der delen maar wacht…

muren lijken te krimpen licht omarmt het licht ontsluit de deuren en laat me gaan ik zal de sleutels bewaren in al mijn handen geen schimmenspel meer ik durf weer op de hoge ladder de buurman maakt zich zorgen misschien bereik ik vandaag de hemel of de zon het is goed zo het zijn geen leugens er zijn veel ruimtes te vullen en de muziek…

Van het verleden eet je slechts wat halal is: het bloedeloze.…

Uw blijk van waardering voor de eeuwige terugkeer van de schittering in mijn oogopslag voor alles wat leeft en bloeit doet mijn hart juichen gelijk een dolgedraaide springbalsemien! Edoch, ik raad u evenwel ervoor te waken dat uw hooggestemd gemoed niet een loopje neemt met uw hart het slot van uw poëem slaat op hol in 't zenit…

in je oogopslag blinkt altijd een kleine glinstering van geluk als zichtbare bode voor je komende lach met een finale die jouw handen tot applaus brengen in een schitterend sterk gespeeld slotakkoord in jouw verschijnen zitten vanzelfsprekend stukjes geluk te wachten tot ook zij met hun eigen verrassingen mogen meedoen…