Ruisende bossen

Gedichten zijn geen fluistergalerijen
Waar enkel stilte heerst en
zoete dromen
Slechts bossen ruisen, als zoemende bijen
Doch wie goed luistert hoort
soms meer dan bomen

De moerbeitoppen ruischten;’
God ging voorbij;
Neen, niet voorbij, hij toefde;
wist wat ik behoefde,
sprak tot mij
den stillen nacht;
Gedachten die mij kwelden,
Vervolgden en ontstelden,
Verdreef hij zacht

Een merel deed mijn ziel
's ochtends verkwikken
Lyriek in vogelzang deed mijn
hart goed
Tiramisu voor mijn gekweld
gemoed
Geen woorden woog ik meer -
maar liet ze wikken

... .. Met een hele dikke vette knipoog (voor de nitwits) naar Nicolaas Beets

Afb.: Vincent van Gogh, Moerbeiboom, Saint-Rémy, oktober 1889 (collectie Norton Simon Museum) ... ...

Netgedichten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 98