Alle inzendingen

Sterrenbeelden schietend uit de dierenriem - Weegschaal uit balans, ascendant: Sextant - en tussen aardgordels de koers bijster. De hemel was een valkuil in de wolken. Overleven? Een werk van lange adem. Nood brak wet en lente vorst, de dronken boot de klip. De rekening volgde op het bordje dat ik zelf te berde had gebracht. Van één kwamen…

er was veel potentie dat is er nog steeds het ging aan de wandel om doelen verlegen achter feiten aan en op zaken vooruit de dauw in de wind geslagen het gras in de kou gezet nu de zaken voorop en de feiten achteraan er was veel potentie dat is er nog steeds het ging aan de wandel nu bel je gelegen heb ik…

ik zie de zwaluwen zwoegen over de lage daken gewichtig blauw van de hemel donkert haar verknipte woorden verpakt als mijn witte zinnen ‘is het goud waard als zijn gasten is het glas groot als zijn woorden’ gezet op de muur waar zij het wilde ik hoor een mug zuchtend haar ding doen zij denkt niet aan gisteren zoals ik niet aan…

Drie stuivers voor de opperkoning van de bedelaars Randfiguren onverbeterlijke erfzondaars Habbekratsers rarefratsers overlevenaars Verschoppelingen armoedzaaiers dakloos bij een kaars Hun toverlamp en glazen bol vertellen jou iets waars Voorspellen jou de toekomst voor drie stuivers, nooit iets naars Die gaan dan naar de opperkoning…

uiteindelijk heb ik mijn kans verkeken al had het me zo onbezorgd geleken om vroeg te pieken lang te contempleren hoe ik die vloek had weten te doorbreken nu voelt er iets in mij zich onbeschreven na al die jaren op de spits gedreven zo lang gepiekerd om nog door te leren dat ik toen op de valreep pas ging leven mijn zegeningen dan maar…

Het schilderij geschapen door kunstenaar Louis van Lint toont nevel vol blaaskracht waarin verlate sneeuw en voort waaiende bloesems druk om elkaar heen dansen schimmige boomstammen vluchten naar de leegte.…

De roeping van de vrouw is anno 2025 volgens de Staatkundig Gereformeerden mannenbroeders het aanrecht en dat is haar enige recht binnen de dienende natuurlijke keukenrol Nou aan die keukenrol veeg ik mijn gat aan af vanwege hevige diarree door hun mannen die zo de huidige maatschappelijk ordening ontwrichten in de naam van hun mannelijke…

...dan nodig ik die kleine benjamin in mijn konijnenleger, ondergronds voor een een-tweetje, een kort onderons en vraag 'wat heeft jouw leven nog voor zin?' dan vraag ik als egidius 'hoor 'ns even du coors die doot, maer wien liets du tleven?'…

Gejoel uit mijn schoenen Daaronder luid geknik Een zaadloze appel Met een klap Na een tik Wat een aandacht Wat een aandacht God die mij bekijkt Een zachte aanloop Mijn veters los En de vloer die stijgt…

ick nehme nieht deel aan ‘t rennen der Ratten om dat stumpfe Idee dat man erst moet lij’en voor man leben mag (of alles op magst geben) voor iets of iemand kommt om man te bevrij’en eten en drinken en schlapen moet al ‘t andere ist Kultuur, zo onnodig Gedoe (iets met IJdelheid en de Jacht van Winnetou of dat was de winderige Tao van Pooh)…

Ik zag de kleuren van het leven in de tijd veranderen, al was niets ooit zwart-wit; wat zich voor mijn ogen volbracht kan niet slechts gebracht, als men zich aan geschiedvervalsing niet wil branden, als weldoordachte esthetiek worden; het bewijs voor wat zich afspeelde [hier wordt gehint op de waarheid] in ieder afzonderlijk, of in elkaar…

Als mijn verlangen moe wordt, begint mijn hoop -- het te verzorgen.…

Een tam konijn sprak tot de boze wolf: ‘Je mag van mij geen schapen meer vermoorden, of hen verdrijven uit hun eigen oorden, dus maak een einde aan die slachtingsgolf. Ik laat het deze keer nog bij verwijten, maar sluit niet uit dat ik een keer ga bijten.’…

Je hebt te stellen met zo'n huisvriend. Aarde en slijm, nagels door de posten. Onteer zijn ontwerp. De spade steekt dieper naargelang zijn kunde verkiest. Al ben je buikziek, je navel is in al. Zijn toon ook zo vaderlijk aangeblazen. Granaatappelen sieren de tuin, een bord van tufsteen. Je gaat maar ga je dan. De ingang is aan een veiligheidsspeld…

Buitengewoon ook binnen fijne plekkies ook op een hoge bank in het doorloopgangetje even lekker brassen, smullen met een voortje en een naatje met een alcoholvrij biertje in hoog glas TOP en de bediening?: dienend met de allervriendelijkste service 'oogies' hebben ze ook 'logiesies'? dan blijf ik slapen! want ontbijt en lunch…

jij werd wakker alsof iets je naam beetfluisterde je lag stil maar binnenin bonkte oud verdriet de droom kroop terug langs je ruggengraat niemand zag hoe donker jij werd jij was weer toen en dat was echt…

Uit partituren rijst een zwierend lint van blauwe inkt van de pen van zijn rechter in het Concert voor linkerhand eenmalig gebeeldhouwd in toonkunsttaal klinken Daphnis en Chloë hoogsensitief magistraal tot de donkere tinten in de diepten van hades Gaspard de la nuit beklemmend obscuur opzwepend duivelse septiemakkoorden…

Groene velden van ons eerste geluk zijn uit een andere geschiedenis in door verdriet vergeten verleden omringd door geschilderde geesten om het stille duister te verdrijven heb ik rode rozen, blauw zien blozen met mijn koffer op weg naar nergens onder angstaanjagend bewolkte luchten probeer ik werkelijkheid te ontvluchten langs herinneringen…

Hak op de tak tapdansen gevleugelde wezens de wind blaast begint te huilen uit één spatten in geluiden fladderen heen en wéér regenbogen 't hart doorkruisen niet langer alléén. Aantrekkingskracht op wandelwegen fluitconcerten zingende geluiden meisjes walsen bloemencorso's vol ruikers. De notenkraker Tsjaikovski Russisch…

kan het nog wezenlijker binnenskamers en buiten kaders als voorwereldlijke nachtschipper de omzoomde aarde te ronden een onzichtbare, roerloos denkbare gedachte uit te spreken waar grenzen beginnen en vrijheid eindigt ter plaatse maar ook in beperkte mate als hekwerkoverdenking een object, een lichaam in wezen…

Hoeveel verba niet meer manent, vervlieten in het eeuwig niets blijft voor immer een vraag voor niemand hooguit voer voor filologen, gepromoveerd in het sanskriet zich stukbijtend op raadsels in de enigma's van Rosetta maar ziedaar, ex nihilo dient zich un nez aan in het Frans herboren nazaat der Renaissance nieuwsgierig agend…

Vadertje Staat kneedt ons denken Het begon met een prep-advies voor 3 dagen gevulde magen Daarna 70 euro cash de man Maar dan Gaan de deuren van de Lidl niet open als ik een kratje Kordaat wil kopen Preppen gaat in fases Angst zaaien is de basis Het doel is uw geest te preppen voor verhoogde NAVO budgetten…

Lichte vleugelslag stil op mijn trillende huid zo breekbaar als ik Soms voelt de aarde als een storm onder mijn huid. Elke blik, elk woord — een echo die lang blijft hangen. Ik draag geen pantser; ik luister met mijn hele lichaam, en zelfs stilte kan soms te luid zijn om te dragen. In een ruimte vol stemmen zoek ik naar zachte, veilige…

Sporen en sokken, de schat ergens in het veld: stilaan verdwenen.…

hoeveel levens op ongetelde massa’s lippen doordrenkt deze vertwijfelde woorden onuitgesproken tot in de rook de drang breeduitgesponnen verwezenlijkt te zien bij leven onbetwist ongeslagen geliefd en gehoord worden…

Er zijn veel ballen: kleurrijk, groot en klein Voor pingpong, tennis, hockey, voet- en handbal Je kent ook de biljartbal en de strandbal Ik denk dat er wel duizend ballen zijn En na een uitje vol baldadig handwerk Heeft Groningen zelfs ballen met een brandmerk…

Willem opende de sluis destijds eigenhandig. Om zelf niet te hoeven graven, liet hij het onverzettelijk bloed stromen onder de laatste bruine laarzen. Geen verdediging, bleef altijd zijn verweer; hij werd veelvuldig geschopt en geslagen, zijn maag was leeg in de cel, in die dagen voor de uitspraak werd hij verkeerd behandeld. Onmiskenbaar…

Toen zei de man: ik ben moe; vijand laat van mij af; ik verweer mij niet meer; ik lig nog maar wat en wacht af of ik gehaald word vannacht. en de priester: ik breng u de Heer... maar hij met een laatste slag sloeg het kruisbeeld weg van zijn mond en krijste: ga weg – neem mijn laatste bezit mij niet af: MIJN zonden gaan mee in MIJN graf.…

De mensen sterven en zijn niet gelukkig wapper naas die deur van die skoenmaker op die hoek: muurskildering van ’s amateur in gangbare heelalverdriet. Die hobbelrige kinderskrif pryk maandelank: geen verfkwas waag om vonnis van ’s nihilis vol dampige ontnugteringsdrif of neo-transendentale angs met ruse hale weg te vaag. Hoewel nog nooit…

Ver na middernacht, het weekend niet Een REM-slaap zonder droom, zonder publiek In stilte, achter een geheime deur Waar dichters zweven met hun hoofd vol dromen Daar loog ook ik de waarheid in mijn lied *) Dat veel bezoekjes had gegenereerd En wel acht sterren geproduceerd Van musiclovers en anglofielen Doch die de redacteuren niet bevielen…