Alle inzendingen

Baas Bulle Bas van Rommeldams politiemacht lacht vol bulderspot. Zijn bezoeker beeft; diens mond zakt open, terwijl de hoed hoog opspringt. Een geschiedenis wacht ongeduldig, of is reeds volop aan de gang. De verteller zelf wenste vast de boze boef hierin te spelen.…

Een woord als een routekaart vol belofte van orde, een bakensysteem in chaos, structuur in wanhoop— veilig klinkt het, maar soms wordt het een tunnel zonder einde, waar je alleen nog loopt op automatische piloot. Toch, als het samen gemaakt wordt, kan een protocol fluisteren: “Hier is houvast.” In het ochtendritueel…

Mijn avond begon nogal saai, ik stond daar tussen mensen die ik niet echt kende. Toen zag ik jou. Eerlijk, ik wou je eerst vermijden, ik luisterde naar mijn buikgevoel. Maar toen jouw aanraking, ons gesprek toen begon mijn avond pas echt. Mijn buikgevoel zei ineens iets anders, alsof ik je al jaren kende. Er was een klik, jij werd…

"Beauty still is in the eye  of the beholder, that looks," zei Di zij hield zich goed, doch viel haast flauw moest zich toen een wijle vertreden om vervolgens te zitten om bij te komen van het vloeiend eloquent exuberante gloeiend verbale vertoon   van verborgen zinsverlangen naar onthulling van 't gespannen overdreven ingesnoerd…

In mijn handen rust je, zo stevig en fijn, De snaren die zingen, een melodisch refrein. Je lichaam van hout, zo warm en zo puur, Met in elke aanslag, een muzikaal avontuur. Jouw klank is een wonder, zo helder en rijk, Je laat mijn ziel dansen, bij elke snarenstrijk. Mijn trouwe metgezel, in vreugde en pijn, O Fender, gitaarke, altijd zul…

Overal zie ik blote borsten, in marmer of steen uitgehouwen en op de schilderdoeken tussen de portretten van vorsten, ik ga er bijna van miauwen, de kuisheid is ver te zoeken, zelfs vlakbij het beroemde balkon, ik zie overal topless koninginnen, het lijkt wel een enorm bordeel, voor puriteinen is er geen pardon, want een bezoek prikkelt…

kon ik maar knielen voor de leegte van het kruis bidden voor ‘me, myself and I’ mijn lichaam als kluis een zuiver gewelf om mijn onbesuisde ik in te huizen daar waar mijn geest rondwaart tussen gezond verstand en menseigen gekte zal ik nooit zwijgend leven kunnen dus gooi ik mij tegen de steilste bergen op om de kop van elk…

Het verlangen naar de woorden voor optrekkende nevel op zo’n zonnige vroege herfstochtend en de vraag die hangen blijft welke het eerste kwam, dan; wat ik mijzelf gunde, voor mijzelf zitten zag, wat ik haalbaar achtte voor het leven als nevel in de blauwe lucht, dat zachte zuchtje, verdwijnen zou.…

Ze kwam bij me in de gedaante van een hond van onduidelijk ras, er was niemand thuis in dat dorp. Ze kwam zo sloom als honden eigenlijk niet kunnen naast me lopen, raakte me met geen haar aan, keek niet omhoog. Bij het korenveld zei ik ga weg en ze antwoordde niet maar liet haar tanden zien. Ik zal je niet zal je nooit verlaten. Bofkont…

Zingen, hoe de donkre wereld zijne ronde reize gaat; zingen ‘lijk de merel merelt ‘lijk de nachtegaal, die slaat; zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen ’t laaien van ’t onnozel licht; zinge’ als zon en maan, flambeeuwen aan het duisterst aangezicht; zingen: vreugde en smart, gesmeten al wat gloeit en al wat rijt,…

de bij en de blinde bij die zaten allebei op een paardenbloem in de wei de blinde bij zei tegen de bij was ik maar net als jij, bij dat een blinde bij geen steek voor ogen ziet is niet waar, maar steken kan hij niet…

Neonlichten flitsen fel, synths breken door nacht en hel, Ritmes strak, een stalen hart, dansend op een kunst van smart.…

Drempel van takken de stilte nodigt mij uit nieuw licht in de lucht Het pad opent zich stil onder mijn voeten, de aarde ademt in zachte geuren van mos en vocht, een fluistering van verbondenheid trekt door mijn lichaam en maakt mij lichter. Bomen buigen langzaam met hun kronen, hun wortels diep in de bodem verankerd, terwijl hun beschermende…

Wij willen hier beslist geen AZC Die lui moeten zichzelf maar zien te redden Zet liever in Ter Apel extra bedden Of sluit die gasten op in een moskee De kwestie lijkt ons niet gecompliceerd Want wíj́ zijn in de stad de baas, zegt Geert…

Ik hoef niet te dromen van keizers en draken ik ben zelf zo een brandpunt van energie die banen vindt waarheen ze verlangt te stromen of van weg te stromen Ik droom ervan om te vernieuwen wat is vastgelopen of ontspoord, orde door te geven aan het vuur het water, de aarde en de lucht van het leven…

Natuurlijk willen wij een AZC in iedere gemeente als het kan wij doen niet als Geert of Els' achterban wij, burgervaders van Best tot Maasbree Die blondie zat vast in z'n vuist te lachen bij 't zien van die oranje blanje vlaggen…

De mist in mijn hoofd, Wist mijn herinneringen, Kan ze niet meer bereiken, Voor altijd verbannen. Ik herken niets van ik zie, Begrijp niet wat ik hoor, Alles ik wist gaat teloor, Weet niet meer wie is wie. Ik beleef alles steeds opnieuw, Leef in verwondering, En ook in verwarring, Alles in een nieuwe dimensie.…

In de echo van oude woorden leeft nog altijd het beeld dat vlinders verbranden in de vlam van liefde, dat meisjes van veertien de volle maan zijn in de hemel van mannen. Ik was een vlinder. En toen ik vloog, wierp ik mij tussen nieuwe woorden, in het diepe, om te ontsnappen aan het vuur. De roes van het verleden trilt na in deze…

Wat je haat voedt, is ook wat je in angst doet leven. wat jou kwaad maakt, moet je niet teveel aandacht geven.…

de schroef maalt in diepte het eender koude donkere water dat zwaar en onverschillig woelt meegaand of log malend er valt geen staat op te maken de motoren stampen hard tot ze zich schikken in de lange trilling die de hulk van het schip verheft tot een goedmoedig besef onder de stenen van de kade zoekt het brosse schuim lange slikkige…

Ik kijk in prachtige ogen: grijs blauw groen, ze leggen een brug naar de groene ogen die ik me herinner uit het toen. Dwaal af naar de plek diep in mij waar ik zolang niet meer kon komen, voel een hartstocht die in de mist was meegenomen. Ik kies daarom voor het nu, voor het mooie dat er plots weer is, en zoek met haar naar wat wij zolang…

Woord, ik zoek je maar weet je naam niet meer. Je ligt hier voor me op het stoepje voor mijn deur. Het enige dat ik nog weet is dat je naam met de letter v- begint. Ik stamel vlinder maar het kind begint te lachen. Dan probeer ik vleugel maar het kind lacht al wéér. Nee Pap, het is ook geen vleugel, probeer het gewoon nòg…

ik had hoop en ja diep vanbinnen weet ik dat ik die had moet veranderen naar heb. ik heb nog elke dag hoop, hoop op dat het nog iets gaat worden of iets kleins. maar inplaats van het hoop gevoel ga ik dat moeten veranderen naar een gemis ook al is er niks echts te missen. en hoe vaak ik mij afvraag waarom nu nu die radio stilte en eerst al die dingen…

Windkracht 66 Misschien nog wel wat meer Mijn neushaar wappert vrolijk De beentjes doen geen zeer Ik werd zojuist getroffen Door een vliegend flatgebouw Ik zit fluitend op mijn racefiets Ik ben onderweg naar jou Ik ruik jouw feromonen Ik ben onderweg naar jou.…

dat we al zo lang horen als we luisteren wilden ons waagden te begeven op die spekgladde wegen zien we nu de bewijzen dat het basale motief is en zal zijn voor dat volk dat niet-blanken optieven of sterven rechtse armen zwaaien onheilspellende zinnen uit gemaskerde strotten en schaamteloze tronies in oranje rookgordijnen met vlagvertoon…

Er ligt gevoelige emotionele rijkdom in stadse eilanden vol duisternissen bij verlegen volkse mensen die hun eigen eenvoudige muze zijn geworden in de oude wijken dagelijkse armoede bespreekbaar omdat lauwe koffie voor wonderen zorgt praten nu het een simpele gewoonte is ze weten dat het hart door liefde slijt op de sleetse hoeken van…

Een leven is zo groot als een lichaam dat trager in bed zakt. Vlak boven de grond. I Ik wil voor haar een tekening maken. Wat zal ik tekenen, een zee? Hoe berekenend moet ik zijn. In de weigering van haar voet zie ik steeds meer dan traag bloed alleen. De aderen en de vaten vernauwen zich naarmate ik haar dichter nader. Een kind,…

Toen hij geglimlacht heeft, 't eerst van zijn leven, kwam hij uit verre, stille landen zweven. Daar had hij geen gehoor en geen gezicht, en leefde alleenlijk bij inwendig licht. Daar is het eenzaam en geen enkel ding wordt er verwacht of laat herinnering. Alles is daar zeer ernstig, en de nacht heeft er geen weemoed, en ook niets dat lacht…

Wie deed er wat op straat daarin den Haag Ze werden het tenslotte eens warempel "Extreem rechts" was het unanieme stempel Wat gaan we eraan doen is nu de vraag Dat was in het debat niet van belang Men plakt het liefst elkaar achter 't behang…

wat u ons voorgeschoteld heeft bij tv on is haat gezeten in uw Hart dit is waar het echt om gaat de oprechte liefde is een Korinthe 13 hierover niets in uw angstaanjagend betoog lees erover in de levenswandel van Jezus Hij die nergens over loog bid liever over vrede onderling in plaats van een boek te verbranden…