Alle inzendingen

teer en zacht ruizelen de duizend bladeren hun herfstige kleuren weg van het donkere laatste zomerse groen dat al droog klinkt in het ijle gewieg van de hoogste top vlakbij de hemel waar noten en tonen vaak voor het symfonisch samengaan nog uitgebreid dromen en de wind zijn kunsten laat dirigeren met kleur en ritmiek in de…

Zingende zusjes Zeven op rij Niet te geloven Dat zijn wij 'n Kwart eeuw geleden Kink in de rij Ons tweede zusje blijft ons bij Wij blijven zingen Zingen maakt blij Hoopvol verder Zo zijn wij…

Ik moest wel kiezen voor de rijkste Anders zouden ze gaan vechten om mij, waar is hun verstand? Ik huil om mijzelf vergeefse tranen die niets veranderen Nergens tussen de gordijnen in de binnenvertrekken is mijn schoonheid veilig Mijn ziel zoekt onwetend wat waar is, naar de liefde van mijn man in mijn schoot Niet lastig gevallen…

Om met deur en lekkere man binnen te komen vallen: ik houd er wel van een heilig huisje om te knallen, al laat mijn buitenkant niets zien wat niet binnen de veilige kaders van ‘een welopgevoed meisje’ past; jullie zullen verrast zijn, als ik de onderkant van mijn tong zou showen, -of walgen, dat hangt van je voorkeuren af. Het…

Hij maakt zich zorgen, Wijl hij piekert, Dat hij tobt, Over problemen, Hij tegen zal kunnen komen, Op ’t onbekende pad, Hij zich nog niet begeven had.…

waar ik naartoe wilde ben ik nooit geweest wat ik wilde zien heb ik nooit gezien wat ik wilde doen heb ik nooit gedaan minder piekeren is me nooit gelukt maar… honger heb ik nooit gehad oorlogsgeweld heb ik nooit meegemaakt een vluchteling ben ik nooit geweest ik woon in een vrij land en kan gaan en…

ik schrijf in het heden dat vertaalt zich beter in een vreemde taal hierdoor worden misverstanden vermeden ik wil geen onrust over mijn verhaal zo tracht ik beter te rijmen het is wel een vorm van uitproberen soms lijkt het op opzettelijk lijmen begrijp me goed, ik wil op deze wijze leren ik weet nu nog niet wat het gaat worden en vertel…

Het eenjarige kereltje maakt een reis naar Frankrijks kust zit behaaglijk op het zandstrand kijkt met vragende blik naar het eindeloze water terug in zijn huis te Breda kruipt hij in de rondte daarna steeds voort almaar vertrouwder wordt de knusse woning ook de wereld daarbuiten wenkt en belooft steeds meer in de speelzaal voor…

Je hebt weer die magische verwondering van het kind dat in zijn jeugd een vlinder werd spontaan, frivool in onbevangenheid fladderend tussen vele bonte bloemen op het bloemenveld we schrijven brieven over de danswereld van insecten die weten te ontsnappen aan de bizarre denkwereld van de mens we kiezen woorden om onze genegenheid te vieren…

21 augustus 2025 Een plotse windvlaag, een tapijt van bladeren. Mijn beukenboom sterft.…

Wees stil, praat niet ook geen woord ook geen gezang geen getik tok alleen stilte want stilte is ook muziek 'The sound of silence' klinkt als muziek in de oren ik hou van die stilte het liefste in gebed of meditatie en dan het liefste met vele mensen in stilte in kerken en concertzalen dan voel ik, dan hoop ik dat het beter mag,…

Rosa, grootse, eedle, machtige Vrouw, Met uw klaar verstand, uwe reine liefde Voor de arbeidersklasse, uwe Geliefde, Aan welke alleen gij uw leven trouw. Gij ging zoals een hoge klare ster De arbeidersklasse voor, uwe Geliefde, In de strijd, - en uwe klare liefde Lichtte voor hen uit, ver, alleen en ver. Gij stierf. Waardoor? Door 't kapitaal…

Waarom moet ik blijven kijken naar die ansichtkaart - een roeiboot hij ligt op de rimpelende spiegel van een avondhemel verankerd met een dunne lijn aan iets in de diepte het is een foto maar je ziet hoe de boot schommelt en rukt aan zijn anker zo moet het altijd te zien zijn geweest een boot wachtend op zijn roeier er is gedacht…

Golven fluisteren licht danst op de horizon stil in mij weerklinkt Langs de kust blijf ik stil, mijn gevoelige huid vangt de adem van de wind. De zee draagt een taal van duizend stemmen, elk geluid raakt iets zachts in mij, en ik word zelf een golf van voelen. Het licht van de toren draait, traag en helder, snijdt door de nacht en…

Natuurlijk komt er nog wel eens een vloek uit mijn mond dan klinkt het Godverdomme luid, klaar en duidelijk toch voel ik me dan gebeten zeg maar de gebeten hond ik kan me wel verbijten omdat ik weinig heb met God ik zie God als het zelfbeeld van de mens nou wat ieder individu van Hem maakt we gaan maar uit dat het een man is zo beledigend…

ongrijpbaar mooi bewegende schaduwen van de specerijen bomen ik herinner jou in tienduizend dingen van een vervlogen tijd een klaagzang traag en aandachtig over alles wat bij jou hoort in het maanlicht de nadagen van de binnenbaai…

U die erudiet is en belezen met uw goed gevulde boeken kast alles keurig op getast op last van critici bij een gezocht bij een firma bol punt com gekocht: Heeft u die van a tot z gelezen of staan ze stom en in de waan daar maar mooi te wezen?…

Gezichten die in mijn kamer hangen van mij, van hem, van haar, ze geven weer wat er genoten en geleden is, wat er gedacht, vergeten is, verborgen angsten, boosheid, wijsheid, mededogen, familiebanden, houdingen, ze leven en met hun ogen vertellen ze me dagelijks hun verhaal van onuitgesproken dingen dat zonder hen niet wezen zou.…

hulpeloze handen ongrijpbaar reikend smartelijke gezichten verliezend verlies beschuldigende ogen wijzend naar het kwaad gestorte tranen de leegte vullend verwoestende adem strijkt over de aarde losgeslagen zwiepend verandert verwerpt vernietigt smijt ontroostbare aarde bedreigd verkwist verwaarloosd gekwetst beschadigd geschonden…

Ik ben mezelf kwijt, Gisteren had ik mij nog, Daarna heb ik mij verloren, Ik heb geen idee, waar, Noch wanneer! Iedereen ziet het, En vraagt ernaar, Niemand weet, hoe, Noch waarom! Samen hebben we gezocht, In alle hoeken en gaten, Nergens ’n spoor te zien, Niet hier, noch daar! Ik heb de moed opgegeven, Ga zonder mezelf voort…

als casus de wereld heeft het voorgedaan hoe je met broers zusters en familie om moet gaan want de een zijn brood is de ander zijn dood volgens Kain en Abel van samen is nog geen spat terecht gekomen alleen maar ruzie en de dood is snel tussenbeide gekomen nog voordat dit voorval als casus is genomen de evolutie van goed naar…

Op dragende tonen trekt de stoffelijke wereld uit een fles die scheef aan zijn navelstreng hangt en leegloopt over de blauwe mat van het bewustzijn van iedereen die erbij is in sierlijke lussen een spoor - een pendelende gedachte Er schijnt steeds meer licht door de fles en de wind in onze zintuigen wist de patronen uit die we herhaald…

De ene wil veel liever solo zingen, De andere dringt aan op een duet, Het is al uitgegroeid tot een octet, Op dit toneel verlopen zo die dingen. Het is de vraag of zij, na al dit vitten, Nu eindelijk een triootje zien zitten.…

Hou me vast, geduld, ook nu we samengaan Als gaan en hurken, strelen en kapotte handen. Als je kunt zal ik mij ook vanavond kuilen Voor de nacht, en dromen, dromen dat ik slaap, En dat ik slaap door alles heen en iedereen. Als je me wekt zal ik me morgenochtend buigen, En buigen opnieuw, over mijn bord, een vrouw, het lot Dat mij aan tafel…

Wat geloei werd daar vernomen? 't Is de koe die huiswaart gaat, Uit de groene wei gekomen, Van het malse kruid verzaad. Onze buurman wacht zijn koeien, Zingend, af; de lekkre melk Zal weldra in d'emmer vloeien, Tot verzadiging van elk. Hoe kan 't weigras, dat ze scheren En dat haar zo weeldig voedt, In die…

Mijn oude goudvis dreef dood in de visbokaal. Ik vergeet hem niet.…

De zee omringt me Doordringt me Kom, zegt ze Laat me je omarmen Kom hier, liefje Verdrink in me Laat me je verwarmen…

BERGSTESGADEN, 4 KERKEN OP 1 DAG, ZONDAG 17 AUGUSTUS 2025 Kerkgebouwen spreken mij aan en toe, laten mijn pen schrijven, laten mijn geest vrij!! de 1ste PAPST FRANZIS-KUS ONTMOET MARIA IN HET ECHIE! Hij kon geen pap meer zeggen de Papst, the Pope, de Paus in ademnood aan de hemelpoort de poort werd opengeduwd en hij als nieuwe dooie…

Tere bloem ontvouwt stilte buigt zich naar het licht wortels zingen zacht In het buigen van het licht opent zich een tere kelk haar kleuren langs mijn huid, een brug tussen stilte en aanraking waar onzichtbaar en zichtbaar elkaar raken. Ranke stengel reikt omhoog met zachte zekerheid een rode draad van aarde naar lucht, en ik herken…

De zomerzon schijnt fel op verplichtingen die liggen te wachten op mijn bureau, terwijl mijn haren nog naar rook ruiken van een vakantieland dat in brand stond. Het vuur in mijn hart wat die smart verdrijft, blijft gedurende deze wegglijdende werkuren mijn denken in de luren leggen: het schenkt jou, en wat jij te zeggen hebt, als een toverbrouwsel…