Alle inzendingen, met trefwoord ode

Vandaag is zondag; dat was Inges dag Mis jij haar ook? Haar humor, haar talent? Een troost dat jij daar niet alleen in bent. Ik weet dat ik erop vertrouwen mag Dat Inge door wat ze gegeven heeft In onze harten en gedachten leeft!…

Vrijwel volledig verdreven uit de verste vezels van haar lichaam haar gelaat een ernstig gekerfd vensterraam bijna afgestorven van geluk koestert onder het wollen gebint de moeder haar kleinood als een meer dan kostbaar kind. Kwetsbaarheid baart tederheid. Laten we stil zijn.…

Vorst der verschrikking! vol van bekommernis Ziet gij me treuren; daar ge mijne egâ, rooft; Haar wegvoert uit mijn liefdes armen, En ze laat leven in 't bevend harte. Doch niet meer bevend!.... 'k voel hare onsterflijkheid; Daar zij me toeroept: scheld deze slaaf toch niet! Hij paste slechts op Gods bevelen, Toen hij de kerker mij…

Veelkleurig grijs in wolkenluchten Waartegen meeuwen, zwaluwstaarten Verhalende van buigeruchten Trachtende schuilen aan te kaarten Ik voel ze al de eerste droppen Het stort binnen de kortste keren Ook ik ga me ervoor verstoppen De vogels veren, mensen- kleren Het najaar is nog niet geboren Augustus is acht maanden zwanger September…

een man dicht in broze tijd de weg halverwege van hier naar later hij kneedt de taal vult de scheuren in het schrijvend hart poëet van vuur en ijzer kenner van ogen van naald en storm meester van karmozijnen woorden van geheimen van het licht schilder van bloesemend verlangen in dichters handpalm geschreven en alleen maar dit…

Blauwe zee van ver gekomen Golven die zo lome dromen Dromen van een eeuwig leven Dromen van een eeuwig zijn Zacht zingt de zee Zangen van weemoed Zacht zingt de zee Zangen van wee Zingt de haring mee De haring is een vis Die zo verfrissend is Als men katterig is...…

Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich GEDICHT (mag noemen) & zich GEOPEND (wil laten lezen....!) Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich GESCHREVEN & GEPUBLICEERD (wil laten recenseren....!) Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich VERKOCHT…

Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk voor vakantie en vertier. Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen en ik ben haar passagier. Meid, waarom zo ver gereden, waarom blijven we niet hier, waarom blijven we niet in Vlaanderen met zijn duizend soorten bier? Hier zijn middeleeuwse steden, majesteitelijk en fier, hier schiep Breughel zijn taferelen…

verscheurde wolken een smalle strook van blauw glanst als een verlangen…

Ode aan de zee waarin ik mijn dank betuig Golven van leven. Wanneer mijn ogen sluiten hoor ik de stem van water kabbelen met allerlei door een wind voortstuwende klanken badend in onsterfelijk en tijdloos tegelijk laten de gedachten zich meestromen met de golven van waaruit rust zal ontspruiten; een kalmte nabij. Kijkend naar haar eeuwige…

Hoe vrij en onbelemmerd jij langskomend seizoen beantwoordt zodat je telkens in een nieuw jasje wordt gestoken Het begint allemaal in lente met knoppen van waaruit blad en bloem ontstaan terwijl de dagen worden gevuld met baden onder een (ont)wakende zon in licht en warmte. Zomer brengt vreugde terug waarbij ik een lach op het gezicht ontmoet…

hij is vol jeugd en kracht een trouw gevoelig vriend uitdagend, speels en wijs brutaal soms en toch lief overdag stoeien we wat beleven een simpel geluk hij loopt weg, keert terug met onschuld in zijn ogen zijn lichaam is in de nacht een warm, beschermend schild ik streel zijn zachte vacht waarin mijn tranen drogen ‘s ochtends wekt…

Taal is niet zomaar een bonte speeltuin Ze geeft gedachten en gevoelens vorm Ze is veel meer dan een kurkdroge norm Bouwt de wereld op, legt hem weer in puin Al vroeg verrukt door de lol van verwoorden Gaf je speels beeld en klank aan vreugde en pijn Creativiteit leidt naar helende oorden Talig zoeken en wroeten balsemt ons zijn Rijmen en…

De boel aan kant om ruimte te creëren, in ochtendstilte loopt een man, hij zucht en uit zijn mond ontsnapt een wolkje lucht, hij schudt zijn schouders los en schikt zijn kleren Nog gisteren werd op dit gras gespeeld, de noppen hebben veel geruïneerd, de man, hij bukt, bekijkt een pol en keert de sprietjes in zijn handen vol met eelt Vakkundig…

Benoem deze bloem en hij zal proper, krachtig ontkiemen achter een winterraam. Via zes donzen blaadjes zal hij, gekoesterd door wat leidingwater, zich met stip ontplooien tot de hoorn van een vintage-grammofoon. Waarna zes meeldraden de stamper in gebed omhoogstuwen... 'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt, echoot het door de woonkamer.…

De zee is trots op haar duinen. Brekensgereed houdt zij de duinen bestendig. Zij heeft haar kusten lief en kust ze. De zee plant zich voort in het water. De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard. Zij is de moeder van de grootste sterren. De zee is een regen van goedheid, beken het maar, zij is onmisbaar. De zee blijft zoals altijd…

Zeeman en dichter, zwerver en piraat, Van 't aangebeden en vervloekte leven Wist je dat alles eenmaal moest begeven In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad, Uit ziekte was een opstand nagebleven, Maar niet de vrees die voor het eind doet beven; Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat. Veel…

Vandaag 30 juni 2021 Zou je 70 jaar zijn geworden Maar helaas heb jij die leeftijd Nooit mogen bereiken En dat doet mij als fan zijnde verdriet Maar jou geboortedag vergeet ik Van mijn levensdagen niet Persoonlijk heb ik je nooit gekend Maar toch speelde je een rol in mijn leven Daarom zal ik op deze dag even blijven stilstaan Op deze dag…

Gevangen zijn in vrijheid kan haar inwoners niet bevrijden de stad begroet, verdrinkt ons in verloren gewaande stromen.. adembenemend als je bent verstommen wij bij jouw oevers een overdaad aan dubbele glazen glanzen het water rafelig uiteen, zo stroomt de aloude Maas licht beneveld en gestaag verder, ons voorbij met weemoed naar het…

De route die ik nam was niet om zijn muziek gekozen, koffie en sigaren wachtten mij aan het einde van de straat. Van de versuffing. Zeker, het uur van de muziek als enige waarheid breekt ooit eens aan. Een man op straat, net uit zijn bed, is dan de ideale, van branie gezuiverde prooi. Maar nog dwingt muziek niet haar pijn in hem - de dag…

Ik dank dat ik de tuin, dat ik bukken mag, en dat ik plukken mag, mag snoeien, hoe alles opkomt me kan boeien, het trek en strekwerk, waardoor ik sterk Het zagen en het wagen iets zomaar zijn gang Het wingeren, 't zich slingeren om tak of boog, hoe hoog een boom, hoe vol met vrucht. Zij is één vrucht mijn tuin hoe zij zich tooit Naar…

Eeuwig avontuur – ieder zijns weegs gegaan, ontmoeten deze twee elkaar, monniken: de één prevelt zijn gebed, de ander wil gehoord worden, met luider stem. Zon en maan in alle getijden hun gids. Samen trekken zij verder, als één in hun doel, op weg naar het grote klooster in de zee en in de oksel van deze beken breekt zij mijn…

O Cardamine pratensis wat heb je een klankrijke naam maar treffender nog spreekt jouw lila waar je groeit, geeft die strofe jou faam O Pasen-en-Pinksteren-plantje wat…

als seizoenen veranderen van winterzilver wit naar lentemint het jaarsveld verschiet van kleur van zomers goud onder hemels blauw in de schakering van de herfstbont regenboog steeds weer jaargetij na jaargetij kleurt zich er dwars doorheen als vivaldi’s eerste tonen vier jaargetijden lang zijn gekwinkeleer het gesprek ontwapend gemeend…

de winter voorzichtig morrelt aan de poort hoogste tijd wordt het dus voor de echt stevige hap. want tegen oostenwind in deze koude maanden moeten wij ons wapenen. thuis op middelhoog vuur staat een grote pan soep waar in bouillon borrelend de bleek- en knolselderij met aardappels gaart vanzelfsprekend toegedekt met een toefje peterselie…

hoe ze er uitzag, soms weet ik het niet meer ik moet er enigszins naar gissen allicht zal ik me wat vergissen toch probeer ik het keer op keer mijn moeder, ik wil haar gedenken ze verdient die plaats in mijn gedachten en och, ze is er soms in slapeloze nachten dan weet een herinnering mij rust te schenken ze was zo knus, vol liefelijke zorgen…

Door haar is straks de grauwigheid geweken De maartse fee betovert heel ons land Dat doet ze gratis, stil, met zachte hand Haar aanraking is inniger dan spreken Wat groeien kan gaat knoppen, stuk voor stuk En schenkt ons het natuurlijkste geluk…

ik wil eerlijk zijn, ik zal de waarheid zeggen, ik weet het maakt mij klein, maar ik moet het jou uitleggen, jij bent alles wat ik wil, ik heb jou nodig, al zit er een beetje leeftijdsverschil, ik heb jou echt nodig, jij en ik horen gewoon samen, jij en ik horen bij elkaar, ik hoef mij niet te schamen, jij bent de betere helft dat is…

Ode aan de bomen. Ode aan het bos. De longen zullen schonen. Ze zullen zuurstof inzuigen op het mos. Ode aan de bomen. Ode aan de groene levensbron. Zuurstof voor stikstof zal ons goed bekomen als de bosreuzen levenskracht produceren onder de zon.…

voor Wim Brands hoe eenvoudig kan het zijn soms zoals bij die aftandse piano als grof vuil aan de straat gezet en die voorbijganger die vanuit een ooghoek de rammelkast ziet staan de deksel openslaat en vervolgens nog een aardige 'La valse d'Amelie´ van Yan Tiersen ten gehore brengt waardoor het leven plotseling toch in een ander…