Alle inzendingen over dolfijn

Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden, wachter van de ivoren poorten en oogschaduw; aarde geworden zwijgen de vliegende mythen onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.…

Onweerlegbaar toont de essentie zijn ware aard in horizontale lijnen met trompetgeschal waarop men zich blind op staart, verlegd het de wegen van de taal en baart de strofen bloot in de poëzie als dolfijnen. die nimmer zwegen.…

Mijn adem wordt bevochtigd en beroert de wilde woorden, spelend als dolfijnen voor de boeg. Hun spel spreekt mij aan, vertelt van hun reis, hun verleden in het donker van jonge dagen toen de wereld nog een droom was, ongebonden ?…

het is geen vogelpest maar slechts de rest die overblijft als schone schijn al jaren aangepleisterd de bolle wangen vallen in en groeven tekenen verval dat was er altijd al werd even niet geteisterd pluimen waren niet echt in de kont geschoten van hen die vissen wilden zij werden stuk voor stuk door haaien opgevroten dolfijn…

Kon je maar als een dolfijn slapen met een hersenhelft, rondjes varen met de andere. ---------------------------------------------------------------- Jan Lauwereyns (1969) is neuropsycholoog en is sinds 1998 verbonden aan de Juntendo Universiteit in Tokyo; debuteerde in 1999 met de dichtbundel Nagelaten sonnetten; ander werk van hem verscheen…

wereld zijn volgeklad, onverschillig voor de dood en voor het “zijn”, onfeilbaarheid gedoopt in een oceaan van inkt door al de muzen die daarin verdronken waaruit die essentie de ware aard doorklinkt, in horizontale lijnen met hoorngeschal, verlegt het de wegen in de taal en baart z’n zinnen bloot in poëzie als dolfijnen…

brein en dat voelt zwaar en helemaal niet juist daar boven moet het kalm en vredig zijn niet hard, gelijk een strak gebalde vuist Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar en helemaal niet juist ’t Zou soepel moeten gaan als een dolfijn…

dit weet en leest dat ik van je hou voor altijd zoals de klok niet begrijpt wat morgen is maar zijn uren leven door in eigen tijd zoals wij leven samen één moet je weten , heus ik meen dat ik van je hou voor altijd totdat de regenboog de sterren ooit verbrandt…altijd totdat de golven teruggaan van het warme strand…altijd totdat dolfijnen…

Zweepslaglijnen van vuurgroen zeewier tappen de stroom flanellen dolfijnen af richting zijn krullend paleis Waterval prikt door een vlaag van regenbogen een vochtig kleurenpalet vast op zijn koralen voordeur Binnen dompelen de golven van zijn sonarinstallatie hem onder in een wereldvreemde trance Bij 't verder dansen van de tijd…

In dat Oord, Daar waar wij raken Staken steevast alle zonden, Tikt de tijd ’t bestaan Niet meer Meedogenloos kapot tot stonden, Maar geeft ons hart In één verbond De maat aan voor Een eeuwig dansen, Galant en sierlijk Als dolfijnen Lachend langs Een bodemloze, Dorstig gapende afgrond.…

Een organische geometrie van dolfijnen? 's Nachts beschenen door oranje bollen als een eregarde van barden in de lucht; zodat de volle maan verschoten lijkt, lijkbleek. C'era qulcosa de medioevale, questa scena. Wordt er iemand verwacht?…

(voor Liu Yu Xin) Ik loop door een bos met bomen van goud en de paden zijn bezaaid met anemonen twintig kabouters brengen een glas wijn en mijn naakte lichaam vindt een meer gevuld met het helderste blauwe water en zeemeerminnen strelen mijn lijf en van een dolfijn krijg ik meer wijn terwijl jij in de verte mij wuift betovert jouw lijf…

Steeds trap ik door om niet weg te kwijnen Het Moors paleis met eindeloze herhaling en regelmaat Vlakken Met gedreven liefde voor topstuk islamitische kunst wekte Escher wrevel; de Dolfijnen In een glorieuze harmonie met oceaan, het gewelf zee-rots Zeer zichtbaar en verborgen hebben zij toen Escher geleid tot werk, houdbaar tot in…

( voor Gabrielle Roth ) Diep is de dans, magisch de muziek die zij ons aanreikt, vrij en gracieus als de adelaar, krachtig en vrolijk als een dolfijn, snel en lenig als een panter. In haar ogen zie ik de vlammen van Moeder Aarde, de passies uit de eeuwigheid. Haar slanke, wilde benen bewegen vurig op de dansvloer van zand en gras.…

eens reist hij verder toch dan een dolfijn, 't oude kavalje dat slechts droomt van haver. Heer, geef een sterfbed koel en zonder pijn -zijn geel gelaat ligt diep dan in de klaver- aan de oude leugnaars die wij zullen zijn!…

gebald gesloten ogen openen met scherpe tong en keiharde lip geperste lucht opeenhopen Zijn zinnen op een noot gezet waar adem gaat ontladen spettert meteen de juiste toon die zijn stemming heeft verraden Vlugge vingers zoeken een weg om een droom te ventileren volle teugen, een spraakwaterval het gaat hem nooit irriteren Een dolfijn…

inkt, bevaren door gekozen muzen die daarin verdronken onweerlegbaar toont de tijd zijn ware aard de essentie, in het alles of het niets, de zingeving bewaart in oude en nieuwe dromen tot de dood ons de maat neemt waarop men zich blind op staart, verlegd het de wegen van de taal en baart de beleving bloot in de poëzie als dolfijnen…

je zweeft boven dagen en oceanen dolfijnen springen uit het water je zwerft door de Melkweg in de nacht zie je de groene golven van het poollicht? opgetild uit onze wieg reizen we met je mee Vaya con Dios…

Lichtgrijs, dolfijn grijs, beton grijs. Je geraakt gemakkelijk aan 100 op een doordeweekse dag. Alleen wie de schoonheid van grijs in al die termen weet te appreciëren heeft aan de Noordzee iets te zoeken.…

hoop ik dat je dit weet en leest dat ik van je hou voor altijd zoals de klok niet begrijpt wat morgen is maar zijn uren leven door in eigen tijd zoals wij leven samen één moet je weten, heus ik meen dat ik van je hou voor altijd totdat de regenboog de sterren ooit verbrandt totdat de golven teruggaan van het warme strand totdat dolfijnen…

de ochtend staat niet meer fluitend op met leeuwerikken het gloren rekt zich zwijgend uit over zwartgeblakerde regels leeg is leeg gevuld met kringelende opstijgende rook bevolkt de lucht wranger alleen met het oranjerood een neervallende avondzon er leeft een vraag waarom dragen boeren blauwe kielen zwemmen er haaien en geen dolfijnen…

Vandaag twee potvissen naar zee gestuurd toch beantwoordt niets de echte vragen was het heimwee of straf raken dieren verdwaald waarom leren we water trappelen SOS Dolfijn signaleert potvisfuiken de Noordzee is een verkeerde afslag maar iedereen verslikt zich wel eens op reis hoe lang kunnen we dit nog vakantie noemen wasmachines…

mochten er echt zeven hemelen zijn dan is er vast en zeker weten een bij voor de honden – zij zijn vol liefde en de meesten zonder zonden ook eentje met heel veel schoon water graag een beetje ruim bemeten voor de dolfijnen, wal – en de vele andere prachtige vissen eentje met heel veel bloemen en bedwelmende geuren zodat de vlinders…

Temperamentvol, woest en rustig Reikend aan emoties Leven gevend, leven nemend cyclisch ritmisch Instrument beroerd door velen met verschillende composities Koppen snellen, schuim opwekkend volgend als dolfijnen. soms buitelend als een kinderspel, soms vlak als stoicijnen.…

Geketend aan het prisma van voortschrijdend inzicht,uit de plooien van het bewustzijn stromen tranen naar de horizon, worden residuen van eigenwaarde uit het duistere slib gezeefd, gebleekte schuim van de blauwe oceanen en de dartele dolfijnen van de dromen.…

niet meer mogelijk is schuilt 't gevaar Kunstlicht vloekt met daglicht - men zegt - ze zijn afgeweken Als bloemen treurig en slap die in dorre aarde vallen Gelijk een boom met kale takken waaraan geen twijgje Groeien openbloeien kan rondom kanonnen en knallen Schommelen de papieren bootjes tussen de glazen ballen Op blauw water met een dolfijn…

(voor Hans Plomp) Hij zwom ver de droomzee in, zonder om te kijken (of even),hij dook diep,tot de bodem,zonder omhoog te kijken (pijlsnel),hij nestelde zich voor lange tijd bij zoenende zeemeerminnen met jonge,stevige borsten en felgroene staarten,bij speelse roggen, krachtige haaien en kalme walvissen in trance, bij verliefde dolfijnen met…

Bruinvissen lijken op gevonden land, vliegende vis springt boven golven mee en een dolfijn verheft zich boven zee. Het is teveel voor een gewoon verstand.…

Plomp ) Hij zwom ver de droomzee in zonder om te kijken, hij dook diep, tot de schattenbodem, zonder omhoog te kijken, hij nestelde zich voor lange tijd bij zoenende zeemeerminnen met jonge, stevige borsten, felgroene staarten en altijd stijve reuzetepels, bij speelse roggen, krachtige haaien en kalme walvissen in trance, bij verliefde dolfijnen…

't Zijn allen haters van het vinkentouw de vloeraanvegers en de handenschudders blinde politieke aardverschuivers steeds dieper dompelen ze ons in rouw De zeemeermin draagt haar met paardestaarten uilen dragen water naar athene alweer marcheert napoleon naar wenen dolfijnen dragen zeemeerminnenstaarten Een radar pikt een drone,…