262 resultaten.
Van zoekvlucht naar vlucht zoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 velden
zwoegt hij voorwaarts
terwijl de felle stormwind
schurend gaten blaast
in de laatste ijdele dromen
die hem nog helpen door de dag
Die zoektocht naar troost
het verlangen naar iets nieuws
werden een vlucht om te vergeten
maar hij heeft zo lang gezocht
dat al is vergeten wat te vergeten
De grijze lucht laat steeds meer
haar witte vlokken…
nee zeg nee ja
netgedicht
2.0 met 41 stemmen 4.001 nee zeg nee ja
het sneeuwt het sneeuwt
het sneeuwt hier op amsterdam
de mensen praat me niet
van hun stiltes hun kijkers
voor vensters hun zwijgen
ze denken ze zwijgen
de mensen hier in amsterdam
het sneeuwt het sneeuwt
het sneeuwt hier op amsterdam
de straten worden nat
van de witte vlokken
brel zong van de neige
die bleef wit…
winterdag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 231 een eerste sneeuwvlok dwarrelt speels
als of het gaat naar een winterfeest
er volgt nog een vlok, meer en meer
ze komen samen op de aarde neer
met elkaar vormen ze een dikke grijze lucht
tot daar de wind komt met een zucht
hij jaagt de vlokken vooruit vanuit het westen
toch vallen ze allemaal ten langer leste
en op die dik bedekte winterlaag…
De soep verteerd
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 803 Talloze vlokken
zuigen en zuigen
totdat de soep
helemaal op is.…
Wintergevoel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 247 het werd ietsjes kouder
de hemel betrok
de herfst werd ouder
hier viel de eerste vlok
een wit tapijt
bedekte de aarde
zonder enig respijt
of de hemel opklaarde
sneeuw bedekt de grond
vriesman houdt de hand
wij gaan de seizoenen rond
biologisch zo gepland
sneeuw zal terug verdwijnen
herhaling valt ons te beurt
de zon zal wederom schijnen…
Daar rijden de soldaten
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.174 Daar rijden de soldaten
Betrest, verguld, gespoord,
Langs lindegroene straten
Als door een erepoort;
Zij dragen, licht-kapellen
Op lijfrok en schabrak,
De vlokken niet te tellen,
Waar zich de zon in brak.…
Lach gezocht
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.028 Hier buiten vallen vlokken
ik bibber van de kou
en zit te koffie-mokken
waar is mijn glimlach nou?
Mijn vers heeft koude voeten
van 't vriezen in mijn hart
kan jij wat vreugde brengen
een grimlach voor mijn part?
Kun jij een lach verpakken
en sturen met de post
dan is dat somber pruilen
weer even opgelost…
Hunkering
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 166 Licht als een donzen vlok,
jouw luisterende oren strelend,
dekken ze warm het broze hart toe
van een liefdevol mensenkind.
Dauwdruppels,
miniscuul, klaar, helder en zuiver,
glijden schuchter over de nerven
en pronken op het zonneochtendblad,
volgend elke levenslijn.…
Sneeuwnoten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 316 het hoofd buig ik nu
buiten in de kou
en voel de kleine
glinsterende vlokken
neerdalen met schroom
alsof ze zich bedenken
zich weifelend neer leggen
op mijn ruige trui
even kunnen ze bestaan
mijn warmte zal ze smelten
dra
zoals Mozart´s noten
neerdalen in mijn gehoor
even blijven liggen
en dan gaan teloor
gesmolten in mijn oor
druppelend…
weven een gordijn van stilte
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 353 vlokken zweven
traag voorbij weven
een gordijn uit stilte
aarde ligt er
winters bij slapend
in het wit van kilte
wind is guur en
strakke lucht belooft
weer vorst van lange duur
sloten gaan bevriezen
vogels moeten wakken
kiezen om te overleven
een sneeuwpop met
de bezem in de hand
is koning van dit land
kooltjes zijn…
de zwarte blik is zonder vuur
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.735 vlokken zweven
traag voorbij, weven
een gordijn uit stilte
de aarde ligt er
winters bij, slapend
in het wit van kilte
de wind is guur en
strakke lucht belooft
weer vorst van lange duur
sloten gaan bevriezen
vogels moeten wakken
kiezen om te overleven
een sneeuwpop met
de bezem in de hand
is koning van dit land
kooltjes zijn…
Vlokkenval...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 332 Als ik lang genoeg naar
de vlokkenval kijk
is het net alsof
de vlokken stilstaan
en ìk stijg alsmaar.
Meegevoerd op de wind
door de lucht suizen;
alle kanten op
rakelings langs huizen
ongedwongen als een kind
Hoe zou het zijn
om zo gewichtloos
te kunnen dwarrelen
zonder doel, smetteloos
mooi wit en klein?…
sneeuwstorm
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 315 vaak smelten de vlokken hier in hun val
soms klitten ze samen in de vuist van een kind
dat de bal kneedt, de stramme pop ziet groeien
met zijn grijns van kiezels, zijn krullenbol van twijgen
rond de middag al verzinkt hij
in een groezelige pap
vandaag volhardt de vorst
naalden van ijs driften rond
ik rijd met lichte voet over een spiegel…
Waterkering
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 499 Een beetje water in een spiegelplas
blauw overdreven met witte vlokken
die elkander op de vlakte lokken
een helder oog op hoe de situatie was
Een meer, een minder het maakt niet uit
natuurlijk, is geen vaststaand feit
dat blijkt bij het verdampen in de tijd
en hoe het meertje elders buit
Het evenwicht is niet te verstoren
de som van al…
In elementen verzonken
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 402 En dan, onverwacht
vlokken wolken wit, ongedacht
de wereld tot rust gebracht…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
Winter wortelt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 Vlokken vallen.
Vertraagde ijskristallen
wervelen wollig en woelig langs mijn raam,
Ik gaap, in winterslaap.
Koning winter geeuwt,
totdat het overtollig uit haar keelgat sneeuwt
en alle kids vinden dit wits ontzettend lollig.…
winterlicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 154 ik voel me licht in ‘t hoofd
zonder verwijten over en weer
het verleden gedoofd
getuigenis van onmeetbaar vermogen
(de hele hemel hoog)
om mijn lichaam te gedogen
- ‘n koele vlok in ‘t oog…
Koning Winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Hoe sterk was hij eens al die eeuwen weleer
als hij streng regeerde in die donkere lucht
die boven een star bevroren wereld lag,
op zijn witte paard onstuimig en zo wild,
het regenvocht wit blies tot dikke vlokken
en het sneeuwen liet dagenlang.…
Eindig jaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Een eindig jaar
Korte dagen, lange nachten
Menig mens z’n energie spaart
Het ochtendlicht blijft afwachten
Wolken hangen stil in de lucht
De wind slaakt menig zucht
Een koude wandeling bezorgt rode wangen
Het oude jaar wil zich met nieuw jasje behangen
Het thuis zitten voor de buis
Gedachten hebben het jaar uitgepluisd
Witte vlokken die…
Doodlopend spoor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 61 Het dwarrelend bewegen
nam snel toe,
de natuur sloot
mij onontkoombaar in,
het pad sneeuwde
met dikke vlokken dicht,
het spoor liep dood.…
Huidbarrière
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 83 Als ik mijn nachthemd uittrok na ontwaken
En met de spiegel werd geconfronteerd
Kon ik volledig in vervoering raken
Sneeuwde ik vlokken, leek geobsedeerd
De rode vegen op katoen en laken-
Schandvlekken die dat razendsnel bemorsten
Waarom kon ik niet van gezondheid blaken
Moest ik aan schilfers pulken en aan korsten?…
geluid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 353 terwijl er grote vlokken vallen
in eindeloze stilte
beweegt het in mijn oor
de stemmen van een broos gesprek
met spatten glasgerinkel
en kletterend servies
in kleren wil ik ze wel hullen
de vreemde schelpen aan mijn hoofd
beschermend koesteren tegen de golven
die ongevraagd en onverwacht
soms zacht soms ongenadig
mij willen overspoelen…
Schoolplein in de winter
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.750 Jij zit de dooie school te overleven
daar op dat bankje op dat doodleeg plein;
er komen vlokken op je haren sneeuwen
als word je zienderogen oud.…
Winter beelden
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 873 witte strepen tuimelen vlokken
snijden de lucht en de wolken nijd
klitten samen tot het wit tapijt
git alomvattend wit getooid
met zwart dat contrasteert
totdat de zon het heeft ontdooid
en alles weer opnieuw onteerd
kraaien kreten schor vergeten
spreuken in de natte westenwind
hongerig in kliek getroept bezeten
de naakten worden wit…
Eenzame tranen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.228 In het eenzaam stille duister
slaat een trieste donkere klok
wijl ik zachtjes om haar fluister
dwarrelt ook een enkele vlok
Over het koele donkere stille
ligt een bleek en stervend licht
Geheel versleten is al het prille
zelfs ‘n traan op haar gezicht
Langs de stilte van de oever
klinkt het fluister door het riet
en het stille wordt nog…
Sneeuwblind
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.034 Verblind door sneeuw als ik soms was
zocht ik de randen van het pad
met witte vlokken op mijn jas
die zoveel winters had verslagen
maar gekregen van mijn vader
die hem niet meer nodig had
kroop ik nu dicht tegen hem aan
me schuilend voor de witte vlagen
En zo liep ik wat vooruit
terwijl ik in mezelf bad
dat het met jou nu beter ging
sinds…
Nestelend in de schepping
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 237 ik nestel mij in de schepping
de luwte van de morgenzon
waarin ik voel, hoe ook zij
worstelt in het oneindige
zo tussen het grauw
wil stralen in het blauw
boomtakken zwiepen in kaalheid
gelijk een opgevoerd dansstuk
strooien bladeren rond als confetti
grote bonte vlokken
een kleurig herfstfeest
toch raakt de glans mij nog het meest…
Pirouetten
gedicht
2.0 met 3 stemmen 110 Een ribbelstrook zand en zonlicht
schitterde in een geul oude vloed
die ging toen een slingerpad het zicht
op het strand openbrak, de gloed
van de dag jou beetnam, je streelde
met een wind vol kinderstemmen
een kluwen vogels jou verlokte
met hun wit van het blauw breken
dartel als jij die van mij rende
naar de zee die vlokken sneeuwde…
Sneeuw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 155 Op zijn weg in vrije val
dwarrelt daar een ijskristal
samen vormen zij een vlok
toen de wind hen samentrok
Vlokkenspel dat binnentreedt
vormen straks het witte kleed
kinderen met een hoop geschreeuw
spelen buiten in de sneeuw
Aarde ligt in ’t witte bed
om me heen een silhouet
van bomen in serene rust
dieren zijn in slaap gesust
Op…