in de buien voor en na de dolstdriest denkbre dronkenschap schiep de dichter de meest onvergankelijke verzen en eenieder zal er zich terecht over verbazen hoe ook hier weer het hoogst verhevene met het laagst gezonkene hand in hand gaat als twee glazen aan een bril…

Men werd onthoofd daar. Bij wie geluk had lukte dat met één vlijmscherpe slag, waardoor het hoofd met slagader en al weer aangesloten worden kon. Dan leefde men weer door maar nooit meer onbevangen als daarvoor. Jij was de baas daar. Duider, durfal, directeur. ---------------------------- uit: 'Het vrolijkt', 2008.…

Je bent meer dan mijn eigen schaduw. Je blijft, ook als ik niet beweeg, als maanlicht verspringen van de ene droom in de andere in het theater van het verleden. Daar trek jij aan de touwtjes, spartel ik als een marionet als je tot slot de tekst opzegt: "Dit is gebeurd. Herinner je dat het nog niet afgelopen is je uit een molen die verdriet…

Geluk is terecht. Het was zoek en je kon het niet vinden. Na een ijstijd van striemende regen treedt lente tevoorschijn: helder en dwingend. Indringend blauw vernauwt zich tot stilte. Liefde ontluikt niet, maar toont zich, een tuin komt in bloei. Kale takken worden loodzware bloesems, de meidoorn gaat geuren. Op een leizachte zondag in mei…

Ze keren langzaam terug naar onbehouwen staat en in verwering brengt zich iets ontzaglijkers aan het licht, dat ook in het gezicht van doden over een verleden leven triomfeert. Grondstof door nietsziende kracht bewoond, als van goden, in de grootste tempels en in broze geest vereerd. -------------------------------------------- Uit: 'IJsgang…

wij schuurden de piek een weinig voorzichtig alvorens wij ons voortvluchtig voortbewogen waar we liepen de voetangels en het werd ons zelfs niet zwaar te moede, plaag en pijn om het even drukten hun stempel stevig, het voorwerk was sluitend geen fastfood gedachte met zout zouden ze komen prikkelen, wederom hoge ogen ware onze kramplach niet…

De jongen wachtte op de dingen die komen zouden. Zijn vader zette de kachel op tafel, zijn moeder bracht huisraad naar boven. Toen begon het wachten. Het wachten op het water. Het kwam als een groot grijs monster dat zich breed uitrolde over het bouwterrein over het braakland naar het huis waar hij woonde. Hij hoorde de kelder vollopen, de…

Waar ook je lief of vriend is omgekomen, je wilt dat er iets moois wordt neergezet. Een monument - hoe klein ook - dat jou redt en waar je regelmatig weg kunt dromen. Steeds vaker zien we langs ons wegennet (vaak in een bocht met akelige bomen) de plaats waar iemand wreed werd weggenomen: waxinelichtjes bij een nat portret... Al eeuwen…

Hoe zij zich voorbereidt op de thuiskomst van haar man: zij schuift een stoel tegen de zon, wrijft haar lichaam soepel, stemt haar inwendig orkest, legt onder haar korte zomerjurk een geur van naaktheid uit. Zij schudt haar hormonen op. Diep in zichzelf kijkt zij of de tijd haar niet teveel heeft aangetast. Zij droomt zich een pose, een opgetild…

Het schaap is de mal van het lam De schelp is de mal van de mossel De zee is de mal van het zout Marcel is de mal van het beeld De pijp is de mal van de rook De kunst is de mal van de vondst Het idee is de mal van Christopher Columbus is de mal van het ei Het ei is de mal van de kip De kip is de mal van het ei De mal is de mal van de mal is…

De dikste kloostermuren zijn bezeten En spitsen de oren naar ons veil rumoer, Ik ben op u, gij zijt op mij gebeten. Ik ben de duivel, en gij zijt zijn moer! Mijn liefde heb ik aan uw val gemeten. Ik sla de maat voor een soldatenhoer. De dikste kloostermuren zijn bezeten En spuwen kruis en krans en kralensnoer. Hoe vaak hebt gij mij ‘t zangersfeest…

Een atheïst met vloekverbod vroeg in gebed aan de Here God: 'Blasfemie, mag dat van U?' En Hij antwoordde zeggende: 'Nondeju, 't zal me m'n reet roesten, als je maar niet met me spot!' ----------------------- uit: Klapvee, 1991…

Het speelt het liefste ver weg op het strand, het kind dat nooit zijn eigen vader ziet, die overzee is in dat andere land. Het woont bij vreemden en het went er niet. Zij fluisteren erover met elkaar. Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar. En altijd denkt het dat hij komen zal: Vandaag niet meer; maar morgen, onverwacht - en droomt van…

Een gedicht maken dat groter is dan past tussen wat ik nu zie en wat ik zie als ik stil ben. Zeggen: dit is zo, zonder te zeggen: dit is dit. Met een gedicht proberen. Als ik het niet groter kan maken is het af. ------------------------------------ uit: 'Eerst dit dan dat', 2004.…

Kierkegaard: Ik ben een vork en zal jou steken Mulisch: Ik lepel soep het liefste met een vork Kafka: Ik wil het mes wezen dat in je wroet Ik dekte mijn tafel voor vier twee vorken een mes en een stier ---------------------------- uit: 'Dooier op drift', 2012.…

Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras? En weg! Ze wil niet weten welke soort Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag Schaamte voor het verlangen naar anonieme schoonheid een naakte man in de branding Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden is voorbij. Duinen geven geen antwoord het strand stuift, er staat een grijze zee…

De eerste mens ziet op het perron door gloeiende wolken de zon als Superman uit zijn overhemd breken Nog even en hij jaagt tussen de einders van het laagland met honderden reizigers naar een eindpunt Wat beweegt hen Wat laten ze achter Wie was de man die door gloeiende wolken de zon zag ------------------------------------------…

Het geblaf van honden weerklinkt tussen houten huizen in het gebergte brieven slingeren in zwaarbeladen vrachtwagens over de wegen in de bittere geur van het lange lijden groeide je schoonheid we verwachten je vroeg in de middag de stilte in de nacht is een voortzetting van de dagelijkse muziek. --------------------…

Prima bedenksel is het hoofd en verre van gevangenis: gedachten lopen in en uit, over de balustraden hangen oude en dierbare momenten, nu eens geprononceerd en geurig dan weer verzadigd achterover. Alles heel smaakvol ingericht met de geschiedenis der mensheid, en praktisch ook: opdrachten komen binnen en worden uitgevoerd, instincten stompen…

Is het nodig die hond te herkennen of te denken dat je die hond herkent? Ik dacht een stem te herkennen die lachte maar ook zweeg. Het was toen jij stopte en zei: er zijn er die een hond tegen de storm in gooien en tellen tot hij landt of terugkomt. Ik zag een jongen, dacht als hij landt is het om zijn vader en moeder te bewijzen om…