inloggen

Gedichten over overlijden

Hier vind je gedichten rond het thema overlijden en rouwverwerking. Een verzameling inzendingen die stil staan bij verlies, herinnering en het proces van afscheid nemen. Elk gedicht biedt een eigen perspectief op rouw, variërend van troost en acceptatie tot melancholie en reflectie. Deze gedichten nodigen uit om na te denken over de vergankelijkheid van het leven en bieden herkenning en steun aan iedereen die met verlies te maken heeft.

152 resultaten.

INSOMNIA

gedicht
4.3 met 133 stemmen aantal keer bekeken 69.453
Denkend aan de dood kan ik niet slapen, En niet slapend denk ik aan de dood, En het leven vliedt gelijk het vlood, En elk zijn is tot niet zijn geschapen. Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen', Waar de levenswil ten strijd mee noodt, Naast der doodsklaroenen schrille stoot, Die de grijsaards oproept met de knapen. Evenals een vrouw…

De droom van een dorpsjongen

gedicht
3.1 met 26 stemmen aantal keer bekeken 23.953
Nu ken ik alle kaden, alle stegen, En de Palazzo's. En ik voel me warm. Ik liet mijn hart hier achter, allerwegen. (En op de Academie-brug mijn arm, Mijn nier op de Rialto. En mijn lever, Die liet ik achter op het Arsenaal.) O, deze stad is boven spot verheven... Maar zelf een rarekiek en toverzaal. Hier kan men zeer voornaam de pijp…

De Veerman

gedicht
3.5 met 50 stemmen aantal keer bekeken 39.286
Ik stuurde de veerboot die van dood naar leven gaat heen en weer – zolang de klok het einde slaat. Ik vaar altijd bij schemering wanneer we lijken op elkaar – je wilt onder mijn kap kijken naar mijn donderend licht. Drink het water maar van vergetelheid – met de tijd doe ook jij je ogen dicht. En als je ze sluit tel ik de buit die…

Een grafschrift

gedicht
2.8 met 116 stemmen aantal keer bekeken 60.807
Geloof van mij, gij die mijn naam hier leest, ik heb de dood van kind af nooit gevreesd. Hij was vertrouwd. – Het ondoorgrondelijk leven is mij de donkere despoot geweest. --------------------------------------- uit 'De adelaarsvarens' (1988)…

Campa

gedicht
3.2 met 16 stemmen aantal keer bekeken 35.275
Ik trachtte jou te bellen, in de cel die je een uitzicht op het kerkhof biedt. De zon brak door. De stenen blonken wit. Cipressen. De verbinding lukte niet. Het ijzer van het hek ontsloot zich wel. De kindergrafjes liggen hier apart. Er waren een paar ééndagsvliegen bij. Geen omber* foto's in een blikken rand. Ik struikelde over zo'n klein…

Deïsme

gedicht
3.8 met 148 stemmen aantal keer bekeken 50.655
De mens is voor een tijd een plaats van God. Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen, dan wordt hij afgeschreven op een steen. De overeenkomst lijkt te lopen tot deze voleinding, dit abrupte slot. Want God gaat verder, zwenkend van hem heen in zijn miljoenen. God is nooit alleen. Voor gene kwam een ander weer aan bod. We zijn voor hem een…

Kanker

gedicht
3.5 met 388 stemmen aantal keer bekeken 68.134
is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…
Jan Arends30 september 2022Lees meer >

Begrafenis

gedicht
2.5 met 78 stemmen aantal keer bekeken 48.274
Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen. Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok? Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen. In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik roepen in de kist: god…

Prachtig

gedicht
2.7 met 63 stemmen aantal keer bekeken 47.987
Beroemd maar dood vroeg hij: en wat bleef er van mij over? Ik wees op een losse regel een uit zijn verband gerukt citaat meestal toegeschreven aan een ander. Voetafdruk op een verlaten strand vol lege, uitgewoonde schelpen. Prachtig is de onsterfelijkheid maar wat doen wij in de tussentijd? --------------------------------- uit: …
J. Bernlef9 september 2022Lees meer >

Op straat, op een transformatorhuisje

gedicht
3.7 met 46 stemmen aantal keer bekeken 36.258
Op straat, op een transformatorhuisje: ik zoek zieke, dode vogels, dank u wel ik woon in de Knollendamstraat. In de krant: als een zebra gaat liggen sterft hij In bed, ik zie weer mijn grootvader vlak voor hij sterft. Het was in het voorjaar, de paarden gingen van stal en hij leunde tegen het hek. Ik hoorde hem: geef me mijn bril, het…
Wim Brands6 september 2022Lees meer >

Zet stil die klokken

gedicht
3.3 met 74 stemmen aantal keer bekeken 47.468
Zet stil die klokken. Telefoon eruit. Verbied de honden hun banaal geluid. Sluit de piano's, roep met stille trom de laatste tocht van deze dode om. Laat een klein vliegtuig boven 't avondrood de witte boodschap krassen: Hij is Dood. Doe crêpepapier om elke duivenkraag en hul de landmacht in het zwart, vandaag. Hij was mijn Noord, mijn…

WILLEM

gedicht
4.1 met 94 stemmen aantal keer bekeken 39.891
Hij stierf niet zo bijzonder, heel gewoon. We maakten nog een paar mislukte grappen waarna ik zei dat ik weer op moest stappen, en ’s nachts om vijf uur ging de telefoon. Hij was aan ’t einde zo ontzettend licht nadat zijn bij elkaar gerookte kanker hem uitgedund had, elke week wat slanker. Maar zwaarte meet men niet aan het gewicht. Dat…

Ideeën over doodgaan

gedicht
2.6 met 42 stemmen aantal keer bekeken 37.278
Krijg ik de sleutel tot de tijd te pakken? word ik een door zwaartekracht krom gebogen straal op reis naar het ultieme wormgat, een zwart gat waarin ik word gezogen en aan de andere kant weer uitkom als licht dat in rechte lijn beweegt? grijpt er een verblindende schijn in mij plaats die mij inziet, mij encyclopedisch openbaart tot ik zonneklaar…

Geen griepje, nee liever steriele

gedicht
2.7 met 68 stemmen aantal keer bekeken 36.610
Geen griepje, nee liever steriele slangen door de neus, haperende symbolen op een schermpje, op de walkman die doorschreeuwt als ik niet meer hoor, My Favourite Things. Zo wil ik dat het gaat: weloverwogen en onopgemerkt. Anonymous, particulier verzekerd. --------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en onopgemerkt…

De god van negen levens

gedicht
4.0 met 260 stemmen aantal keer bekeken 2.513
Laten we het eens hebben over die ongenode kostganger, die gast in zijn zwarte pij met zijn capuchon en zijn oeroude bosmaaier. Die uitblinker in hinderlijk volgen met zijn salpeter en zijn klapperende tanden, zijn oogschaduw, zijn holle kassen en zijn voetafdruk die nooit wordt gevuld. Ik heb het volgende over hem te zeggen.…

In Memoriam Matris (Obiit 1.III.95)

gedicht
2.4 met 82 stemmen aantal keer bekeken 32.184
Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje: 'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei: 'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen in de sneeuw.' De lente kwam, een lente later zou ze sterven. Maar ze zei: 'Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door de regen, al die druppels op mijn gezicht.' De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei: 'Die appeltjes…

De twijfelaar

gedicht
2.1 met 187 stemmen aantal keer bekeken 46.562
Laat mij één keer in water met mosgladde keien waterwindsels om mijn middel Van een zwarte stoel van Thonet, het touw door keukenlicht, mijn spijt die kokt Klassiek in bad, met lemmet aan de pols, dressed to kill, mijn dood stinkt niet Alsjeblieft geen trein, zo mannelijk, niet klein genoeg Ik zou drie keer willen doden Een kind, een volwassene…
Sasja Janssen19 september 2021Lees meer >

Profetie

gedicht
2.8 met 73 stemmen aantal keer bekeken 42.445
deze mensen zij zullen zeventig jaar worden weer andere veertig daarna in hotelkamertjes ziekenhuizen op de heide als de zon schijnt zullen zij stuk voor stuk sterven zonder zich te realiseren dat ik het voorspeld heb ----------------------- uit: 'Zoals wij', 1965.…

Een droom

gedicht
2.5 met 108 stemmen aantal keer bekeken 30.898
I Ik ging voor ik vertrok door lege kamers die nog vol stemmen waren voor wie wilde horen. Ik zag de sporen: uitgesleten treden van een trap de wijde ramen. En mijn moeder die alleen gebleven toch nog zong. Voordat ik kon bedenken dat zoiets niet kon omdat wie dood is niet kan zingen, ging de muziek weer aan en speelde vader fluit. Daarna…

Taal en nog eens taal

gedicht
2.6 met 105 stemmen aantal keer bekeken 33.601
Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij. De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart…
Meer laden...