152 resultaten.
Een zoon van niemendal
gedicht
2.5 met 81 stemmen
30.016 Sterven was het snelste wat je deed:
van zoveel vlees had ik verwacht
dat het kilo per kilo overleed
met veel vertoon en variété.
Een stuip volstond en dat was dat.
Je lichaam was je lievelingsplek.
Het kon heel stijlvol vadsig zijn.
Je ging alleen om te bewijzen
hoe het gelijk van vaders is
en hoe het ongelijk van lijken.
Voor afscheid…
Doodzelden
gedicht
3.4 met 72 stemmen
27.406 Doodzelden stopte bij het dorp de trein -
dat was als iemand uit dit leven wilde
en zo de rails was opgestapt.
Dan werd het overblijfsel weggehaald,
waar kracht en vorm uit was geweken.
En heel het dorp verlamde in de strop
die deze man of vrouw fataal geworden was.
Zo'n lijk begraven was al zwaar,
maar dan de ziel, die naar verlossing zocht…
Wadden
gedicht
3.0 met 1 stemmen
3.221 Na je dood werd ik
opnieuw verliefd op je.
Ik was met een vriend
op de Wadden, in het
hotel waar we dat voorjaar
samen ook geweest waren.
Je wist toen al dat de pijn
in je rug geen rugpijn was
maar gaf geen millimeter
toe aan dat weten.
Je weigerde de gifbeker
tot de laatste druppel.
In dat hotel met poëzie op de
deuren ontmoette…
Grafschrift
gedicht
2.6 met 83 stemmen
41.282 Als een komeet
verscheen hij
aan de hemel
En verdween
uit zicht
----------------------------
uit: 'Genadebrood', 1993.…
Levensloop
gedicht
2.2 met 136 stemmen
51.181 Zijn dagen vulde hij met ongedaan maken
meestal in de kou, want meestal was het winter.
Hij kende alle vogels, maar niet meer bij naam.
Toen hij bijna klaar was met ongedaan maken
is hij gaan liggen en dood geworden.
Ook bij de stroeve tulpen naast zijn bed
heeft een vrolijke rigor mortis ingezet.
--------------------------
uit: 'Beemdgras…
Uitvaart
gedicht
2.4 met 71 stemmen
38.200 De Here had deze keer weer eens genomen en
met grote droefenis hadden wij kennis gegeven
en vertrokken wij om 2 uur van het sterfhuis.
In de eerste volgauto's zwijgend de mannen:
iets van aartsvaders hadden ze - hoewel de meesten
toch maar gewoon kantoorbediende waren.
Daarna onder troosteloze hoeden de vrouwen,
in het volle ornaat van de…
Afspraak
gedicht
2.4 met 259 stemmen
49.073 Ik zou willen dat je niet wacht als mijn moment daar is.
Je mag me nog even onderstoppen, maar ook niets meer dan dat.
En als je tijdens dat mij onderstoppen ook nog heel lief lacht
zal ik jouw geveinsd geluk jou voor die keer toch wel vergeven.
Maar daarna moet je gaan, en de deur dichtdoen.
Ga niet naast bed de wisselvallige intervallen
van…
Leugens in bessentijd
gedicht
2.3 met 51 stemmen
33.685 Welke constructie is steviger, heeft langer
standgehouden. En hoe meer er wonen, hoe
minder je wegkomt. Waarheen. Het verlangen
is een zomerhuis zonder kookplaats en zonder
geschiedenis. Hier ben ik omdat ik hier ben.
Vannacht was ik wakker, het waaide, regen
striemde de kastanje terwijl het al licht werd,
de nacht had geen rust gebracht. Ik…
Hommage aan Patty Scholten
gedicht
3.0 met 7 stemmen
4.794 De stemming in het dierenrijk wordt grauw
nadat de trieste tijding is vernomen.
Geen vogel zingt een lied bij dag en dauw:
de door hen alle zo geliefde vrouw
ging heen. De schrijfster was ze van hun dromen.
Voor troost zijn apen bij elkaar gekomen.
De octopusinkt kleurt diepzwart van rouw
en leguanentranen blijven stromen.
Halfstok bevlaggen…
Gebed
gedicht
2.3 met 84 stemmen
32.475 Ik wil gezellig sterven zei ze
zonder drama glaasje in de hand
pinda’s pellen op een krant
een lied van vroeger zin voor zin
nog kunnen zingen en dan krak.
In beweging woensdagochtend
met de kracht van vijfentachtig
gymmen op een Weense wals
knieën krakend in de maat, een
twee drie en een twee en uit.
Gerieflijk in de leunstoel
de laatste…
Dag en nacht
gedicht
2.8 met 120 stemmen
46.822 Ik wist het, maar had me gezegd
dat je zo vroeg vertrekken zou
in het donker, ik sliep nog.
Ik wilde nog iets kwijt
over de pretogen van mijn broertjes
verjaardagshond,
kamperen in de tuin, stilzitten,
kauwen op gras en klaver,
de maan uitzwaaien
in een warme slaapzak naast jou.
Aan jou werd niets gevraagd;
ik heb je uitstel gezien,…
Urnenvelden; hazenhemelen
gedicht
2.5 met 40 stemmen
36.135 Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit
hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen
grauw als de vergleden en naderende eeuwen
boven nederzettingen, rechthoekig, met
twee ingangen in de lange zijden; middenin
die hoeven één rij dragende palen: dat is wat
wij vonden en dat hun bewoners de as van hun
doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten…
Nog raarder dan dat
gedicht
5.0 met 1 stemmen
11.125 Nog raarder dan dat
we niet meer kunnen lachen
praten elkaar aanraken
is dat ik je portret
heb neergezet en dat je
nu al bent veranderd
in verhalen.
Dat je over nog wat jaren
via de prullenmand
bij oud papier belandt
vergeeld, een beau
van oma, geen één
van je opeens extravagante
gepassioneerde onberedeneerde
jongehonderigheden heel.…
Aarde, wees niet streng
gedicht
3.0 met 1 stemmen
9.813 Aarde, hier komt een eenzaam lichaam aan
waarin een koninklijke zon is opgegaan.
Achter de ogen scheen een zomermaand,
het middenrif liep vol zacht avondlicht
en bij de hartstreek rees een tovermaan.
De handen voelden water, streelden dieren,
de voeten kusten stranden, kusten steen. Inzicht,
er sloop een vreemd inzicht in het hoofd, de tong…
Typologie van de drenkeling
gedicht
3.0 met 4 stemmen
5.949 Ze klimmen aan de uitgestoken hand de kant
op, kijken langs je heen; op weg weer, als zij
waren toen ze in dit nat abuis verzeilden. Dank-
bare schimmen die zich sluiten als het water zelf.
Soms brengt de dreg sereen en willoos materiaal
in vreemd geplooide stof. De dood als regisseur
van stilstaand beeld drapeert het water dat
vibreert boven…
Inwoner
gedicht
2.2 met 4 stemmen
6.030 Beschouw hem als je gast,
verzorg hem als was je hemzelf.
Je kamt toch 's morgens nauwgezet je haar
en scheert je zorgvuldig?
Hij woont al lang bij je in,
in alle kamers nog wel.
Vult hoeken, gaten en kasten,
laatjes en plinten zelfs.
Als ik je ook nog eens een keer
een goede raad mag geven:
trek met hem op,
leef met hem mee.
Begint…
Uit mijn leven
gedicht
5.0 met 2 stemmen
5.099 Een vrouw van Duitse afkomst
die in Friesland schreeuwen heeft geleerd,
is tegen het begraven met het oog op schijndood.
Zij wil mij een boek in drie delen lenen
waarin staat hoe alles ontstaan is.
In verre droom verschijnt mij snachts
de Glorievolle Maagd,
die ik beloof ter bedevaart te gaan naar Lourdes.
Een datum heb ik niet genoemd…
Langs de wegkant
gedicht
5.0 met 1 stemmen
5.666 Langs de wegkant de sporen van je banden,
het verhaal afgesloten, de fotograaf wil
plaatjes als beloning voor de dag, zijn licht
spiegelt in de ruiten, draaft maar door,
je komt het tegen in de plassen op het hek,
de dood te lezen in de trekken op je gezicht.
Morgen vers in de krant:hoe Jackson Pollock
de nacht doorsneed, dat hij heeft geleefd…
Kadaver
gedicht
3.0 met 4 stemmen
4.903 Een afgedankte autoband
rechtop in het water
blijkt dichterbij te zijn
de rug van een hond,
drijvend in een vloot
van voorbehoedmiddelen
met zijn poten naar beneden,
met de andere boten mee,
langzaam naar de sluis waar hij
wacht, rustig op en neer
zolang het nog niet gaat
in fase met de zee.…
Roofbouw op het ijle
gedicht
4.2 met 4 stemmen
4.668 Nu ik nog ben wil ik de dood beleven
te meer daar hij als waarde niet bestaat,
ik pleeg geen roofbouw op een later staat
waar ik als ziel of schim subtiel zou zweven.
Niet eens een lokkend omgekeerd verleden
is het hiernamaals met zijn eeuwigheid,
die dwaze som van korte stukjes tijd
waaraan wij, mens na mens, ons bloed besteden.…