1717 resultaten.
                
luister
poëzie
 3.3 met 173 stemmen  72.900
 72.900 luister:
toen ik nog met hem 
leefde en wij de wereld samen
maakten, wevend en rafelend
toen ik zijn oog bij mij had
en zijn witte handen
toen heb ik de sneeuw gezegend
en in de regen gelachen.
toen ik de middagen in zijn kamer
doorbracht en in zijn lichaam
rondliep of neerzat, een boek las
of sliep, toen ik de weg van zijn oor 
kende…
Echo van een zielsverwant
netgedicht
 3.4 met 17 stemmen  143
 143 Wanneer ik afstand
met stilte kan overbruggen
is mijn zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar jouw aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
Omdat ik leef met jouw ratio
bestaan er geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
er is een verder weg dan hier
in de heuvels achter de oceaan
waar ik mijn…
Waar licht fluistert zacht
hartenkreet
 2.5 met 2 stemmen  103
 103 Daar zit ze weer, die lach van goud,
Laura, die nooit van stilte houdt.
Ze praat, ze zingt, ze klapt haar hand —
en overal breekt zonneschijn in het land.
Ze is het rumoer, de lach, het licht,
een vrolijk gezicht dat nooit verplicht.
Waar Laura komt, daar bloeit de tijd,
in geuren en kleuren van heerlijkheid.
De nacht kust zacht haar gouden…
Souplesse
netgedicht
 3.7 met 3 stemmen  96
 96 Dat je je niet los kunt maken 
van een fijne gebeurtenis 
Je telkens teruggaat in dezelfde film 
Alsof dat het belangrijkste was
Dat alles wat je nu doet 
daardoor gekleurd wordt 
Dat je niet naar politieke podcasts 
kijken kunt meer
Alleen maar die zon 
Die mooie weggetjes 
Alleen maar de grappen 
maar ook de ernst, met jou
Dat alles zo…
Soms mis ik mijn maten
hartenkreet
 3.8 met 4 stemmen  103
 103 Soms ben ik stil, een tikkeltje gemeen,
ik hoor hun lach nog in oude dromen,
herinneringen die blijven komen,
en zo voel ik mij niet echt alleen.
De tijd gaat door, maar niet voorbij,
ik draag hun woorden in mijn oren,
wat eens vertrouwd was, blijft geboren,
ze wonen nog altijd stil in mij.
En als de stilte wat harder slaat,
dan hoor…
Om mij tot woning te zijn
netgedicht
 2.7 met 3 stemmen  99
 99 In de keuken zet jij
water op, kopjes klaar
de ketel zingt, de thee geurt
en ik kijk wat rond, streel
het fluweel van de divan
denkend aan het gladde laken
op jouw bed, aan de zachtheid
van jouw matras en mijn lichaam
dat zich naakt als mijn hand
daarop uitstrekt
Als het dan maar niet zo is
dat jij verliefd op me wordt
en we ons gaan…
Hij mag
netgedicht
 2.7 met 3 stemmen  175
 175 Hij mag wel zeggen 
dat ik me heb laten meeslepen
aan mijn goudgele haren
door de bergen
voor het effectbejag.
Hij mag ook vertellen
wie van de goden mij wil
doden of beminnen
om die loden last
van zijn schouders te werpen.
Hij mag mij zeker
aanspreken op openlijk dwepen
met zijn helblauwe ogen
waar hij mij hemeltergend 
mee bevredigt…
Oude vriend
netgedicht
 3.3 met 3 stemmen  90
 90 Elke tien jaar leef ik
in een andere wereld
met andere wensen
De oude zijn gepasseerd
door nieuwe omstandigheden
Herinneringen bleven achter
Tevreden met wat dichtbij is
koester ik van tijd tot tijd
wat was, de vriendschap
die we nog voelen, ook al
is er ongemak geslopen
in onze ontmoetingen
We wonen te ver van elkaar
en willen wel,…
Dies Renatalis
netgedicht
 2.7 met 6 stemmen  145
 145 Diep doordrongen van de waarheid
van het onomstotelijk feit
dat ons een beter en draaglijker 
Lot had moeten zijn beschoren
dat ons, als Alighieri, geen Hel 
in het vooruitzicht was gesteld
maar een werdegang door aardse dreven, donquichotcamino's
onontdekte terrae novae
nieuwe wegen, geen hinderlaag
van malicieuze omineuze
roversbenden…
Zomer in jouw woordenwoud
netgedicht
 3.8 met 10 stemmen  119
 119 Breekbare grauwwitte bladzijden
uit onze voelbare correspondentie
probeer ik kreukvrij te bewaren
terwijl ik stille gordijnen sluit
kom je terug in mijn herinnering
met die ondeugende feiten
het is zomer in jouw woordenwoud
we dansen tot de zon verdrinkt
in onze vijver van verlangen
ik heb je lief met al mijn tranen
we putten moed uit…
Stille kamervriend
netgedicht
 4.0 met 3 stemmen  91
 91 Vier wit gekalkte muren
begrenzen stille ratio
in serieuze eenzaamheid
voor allebei een onsje
de klok tikt tijd
voorbij de radio
geen woord, geluid
we zijn niet blij
we zijn een onsje
meer dan gisteren
gewicht verliest zwaartekracht
we zweven eenzaam
naar het bed van stille
in onbeslapen uren
is verlaten erotiek
zonder dimensie…
Zomerse kornuit
netgedicht
 3.7 met 9 stemmen  225
 225 Een voelbare melancholie
tussen mijn gevoelige oren
nu de zomer in de avond
is gaan dansen met de weemoed
tussen alle pracht en praal
ben je een opvallende schoonheid
in de schemering van boekenkasten
kan ik aan jouw tederheid wennen
in mijn oude lichaam bij de rivier
waarin ik een duik neem
om de zomer te vieren
alleen met de dieren…
Catfish
netgedicht
 1.8 met 4 stemmen  177
 177 Letternijen 
als krokant 
verbrande versnaperingen 
alcoholvrije delicatessen
vrij van oververzadiging 
in het antiperistaltische
maagdarmcomplex 
verzwolgen 
door blauwalg
in de koele meren des doods, 
en op zijn beurt door blaudzun 
te zijn geconsumeerd
en de aanlandige spinvis 
gedecimeerd 
en na bewezen diensten gereduceerd tot…
De kleine glimlach
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen  128
 128 Een helder blad, nog onbeschreven,
de lucht vol grauwe wolkendans,
een verre zon die niet kan stralen
en regen die als tranen valt,
maar toch is er de vriendschapsvreugde, 
verbondenheid, het kind, de goede buur..
en in de traagheid van dit uur
het weten dat het licht zal winnen;
de kleine glimlach naar de rozen,
het diep besef dat alles…
Zuurstofvriend
netgedicht
 4.0 met 12 stemmen  901
 901 Een oude boom met een knoestig lijf
een krom gebogen stam en eerbiedige takken
ben ik voor jou in dit voorheen verlaten bed
alsof mijn nieuwste wortels vochtig worden
door alles wat in tranen bij jou bleef
en ik buig voor jouw jeugdige schoonheid
jouw frêle handen aan de volumeknoppen
zuurstofvriend jij bent de vitale bron
voor mijn…
Kraaienvriend
netgedicht
 3.5 met 10 stemmen  217
 217 De heldere najaarszon 
slaapt achter sluimerwolken 
het is middag in de herfst
het oude seizoen
kent een jonge start
een zwarte kraai zit 
op een gebogen tak
bij het archaïsche graf 
dat je voorzichtig bezoekt
vanwege jouw krankzinnige moeder
je ziet er tamelijk gezond uit
op het geaccrediteerde najaarskerkhof
waar je de zwijgzame…
Aan mijn vriend Réne Victor
poëzie
 3.7 met 6 stemmen  3.008
 3.008 Op ’n plein –
’n Fris wijd-open
Plein, - waar kinders stoeien
En om hun spel verheugd zijn
En waar blije meisjes voorbij komen
Met knappe stap, -
Daar staat een boom die immer bloeien
Zal, door Winter en door wind:
De sterke, hoge boom
Van onze vriendschap,
Groot en vroom.
Door de tijden van onze primula-veris,
Als d’eerste bloesems bloeiden…
Je leven is een dans
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen  169
 169 Je leven is een dans
de muziek 
een briesje 
door het lover
de vogels zijn de muzikanten.
Ritme wordt aangedragen
door golven van de zee
en zacht ruist het graan
als zwaaien van je rôbe.
Je leven is een dans
met muziek door 't  lover.…
Zo graag
netgedicht
 3.0 met 4 stemmen  196
 196 Zo graag zou ik je laten weten
hoe dankbaar-blij mijn ziel nu is
maar ‘k vind niet gauw de juiste woorden
en vraag ook best vergiffenis
want ‘k twijfel soms nog aan je vriendschap
want zelden stuur jij een bericht
als ik niet eerst een mailtje stuurde
of woorden van een nieuw gedicht.
Je hebt het druk, dat weet ik echt wel
en dagen gaan…
Gekend
netgedicht
 2.3 met 3 stemmen  177
 177 Wij praten veel, kunnen het
over alles hebben, voorzichtig
wanneer het intiem wordt
en we aftasten hoe ver
we ons durven laten
kennen, hoe schaamteloos
nieuwsgierig we mogen zijn
naar wat schuilgaat
in onzekerheid
verlangend
naar de bevestiging
dat het goed is
en wij goed zijn
zoals we zijn
zoals we leven
in elkaars aandacht…
Stoere vrienden
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen  181
 181 Over de tong gaan en begluurd
worden door de mooiste meisjes
is het voordeel van jongens
die zich lachend opwerken
ten koste van de bekommernis
van hun voormalige vrienden
die het verraad niet begrijpen
en zich terugtrekken
in gekwetst verlangen
naar de vroegere intimiteit
(Sommige binken overdrijven
 hun stoerheid, ze schieten
 hun…
De stormen zijn voorbij
netgedicht
 3.2 met 4 stemmen  174
 174 De stormen zijn voorbij – het angstig jagen
van nood en drift, van zorg en pijn -
't Is warm op deze zomerdag, geen vragen,
gelukkig om jouw vriendschap zijn.
Een hond blaft in de verte, vogels fluiten
en 't zonlicht draagt wat vrede aan.
De kind’ren spelen zoals vroeger buiten
en buren blijven even staan.
‘'t Is alles heel eenvoudig heel…
In stilte gesmeekt
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen  195
 195 Je hebt me stil gekregen.
Dit is het moment dat ik iemand een knuffel geef.
Jouw hoofd rust op mijn schouder.
Tranen glijden door je haar.
Ik pak je gezicht vast.
Kijk je aan met doorgeweekte ogen.
Ik geef je een kus op je voorhoofd,
en leg mijn kin op jouw hoofd.
Kijkend naar boven,
smekend tot God.
Maar in stilte.
Pak mij.
Laat haar…
"Ik ben stervende"; maar we vierden het leven!!
hartenkreet
 3.0 met 1 stemmen  545
 545 We hadden elkander een tijd niet gezien
vrienden van oorsprong de 2e generatie
nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen
de jongste in z'n 60ste levensjaar
en de oudste op weg naar de 80
mijn verjaardag moest nog gevierd worden
die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2
maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden
in onze vriendengroep…
Vriend van de onbekende
netgedicht
 4.0 met 2 stemmen  334
 334 Waarom zou ik boos op jou zijn
we hebben niets meer dan onszelf
in ongeschreven woorden
onmisbare gesproken taal
troostend en zoekend
vriendschap, zielsverwantschap
en het zijn op zich geen wanen
omdat werkelijkheid anders toont
het begint bij de onuitputtelijke bron
op een plek tussen hemel en aarde
daar schat je alles op de juiste…
Vertrouweling
netgedicht
 4.2 met 6 stemmen  270
 270 Het wortelen van onze vriendschap 
kost de nodige moeite 
nu de weg naar dichterbij 
plaatsvindt via jouw hart 
maar op het dromerige slingerpad 
naar jouw vergeten niemandsland 
verbindt zelfs mijn 
meest eenzame stilte 
de eenvoud van jouw dromen 
met een nauwkeurige werkelijkheid 
die ik met mijn beladen verleden
als onbestaanbaar had…
Onverschillig heelal
netgedicht
 3.3 met 7 stemmen  220
 220 De voorzichtige inschatting dat je mij
vanwege jouw vaak grenzeloze
grapjes doet denken aan een clown
komt niet voort uit onverschilligheid
ik ben een fan van de vrolijkheid
van komieken, ze geven het leven bravoure
en zorgen menigmaal voor lachsalvo's
perfecte echo's voor het ego
het is meer dat ik jouw verdriet
nu beter begrijp door jouw…
Heel even
hartenkreet
 4.0 met 1 stemmen  354
 354 Even mijn armen om je heen
even samen en niet alleen
even mijn warmte aan je geven
in dit rommelige leven
heel even samen knus
en op je wang heel zacht een kus…
blauwe Brinta
netgedicht
 2.6 met 7 stemmen  273
 273 de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt
uit de gewraakte lichtvlekken 
wil hij zijn tong voor ’t laatst branden
aan de verleden schoonheid
gedienstig zal hij ’t beëindigen 
al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement
en de godverdomse grote bekken in de kerk
vallen verstandig stil
in ‘n oogwenk ‘n papaiea
fluisterend in haar oor
die hen…
Een omhelzing
hartenkreet
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 288
 288 Een uitwisseling van een omhelzing. Wat een prachtig gevoel van begrip geeft dat.…