3053 resultaten.
Veluws voorjaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
258 Uitkijken over bloeiende akkervelden
Vlinders die zich aan je voorstelden
Lammetjes dartelen in de wei
Dit maakt je gevoel weer vrij !
Paardenbloemen in de wind zien wiegen
Composieten met de mooiste zweefvliegen
Te kust en te keur zie je Pinksterbloemen
Het voorjaar wil je roemen
Een veulen springend in de wei
Met haar moeder aan d’r zij…
Dat Fijne Gevoel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
230 ik voel me
besprongen
genomen
toen ik op knieën
de laatste bollen
in de grond pootte
overweldigd onder
timide aarzelend
natuurlijk gezang
een eerste vlinder fladdert
voorbij en ik verbeeld
me bedwelmende geuren
ze heeft m’n gemoed al flink
ingepakt nog voor ze er echt is
… die heerlijke lente...…
Lenteverwachting
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
317 Een ongeklede tak
Vogel droomt over lente
Prille zon komt op.
Nacht strijkt voorbij, er komt een nieuwe dag
waarop hemel schapenwit en voorjaarsblauw zal kleuren
Als het geheim van een zonsopgang begint te onthullen dan zullen
de roosjes en viooltjes binnen de kortste keren opnieuw bloeien als vanouds.
Wanneer prille geluiden vrij te horen…
Bomencentrum Nederland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
208 Inspirerende bomen nodigen ons uit.
Kom naar Bomencentrum Nederland!
Nederland wacht op groene ideeën.
Op groene innovatie.
Op ieders groene denken.
Met het oog op onze toekomst.
Maak al onze parken, tuinen en tehnieken groen.
Jardin d'Hiverre rekent op ons allen,
samen met het Groene Paviljoen.…
Geduld, geduld…
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
228 Eens zullen bloemen bloeien
en bomen in blad weer staan
jonge dieren in ’t veld stoeien
wij samen de paden op gaan.
Dan zal ook de zon weer stralen
met golven warmte en licht
dan zal ik niet talmen of dralen
te schrijven een kleurrijk gedicht.
Over liefde, genot in de natuur
klanken van menig vogelkoor
de heldere lucht als azuur,
maar…
Lente Elfjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
301 Speenkruid,
Slanke Sleutelbloem,
Fluitekruid en Bosanemoon,
groei, bloei, Flora floreert:
Lente!
Vogelzang
en nesteldrang,
de eerste vlinders,
Fauna barst van leven:
Lente!
Rokjesdag,
terrasje pikken,
goed glas bier;
laat maar komen die
Lente!…
Eerste zonwarmte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
259 Eerste zonwarmte –
het geduld met de winter
eindelijk beloond…
Winteravondlicht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
250 Een nieuwe schemer
Zij deelt tinten en tonen
Dat is ware kunst.
Gedurende de avond wanneer zon ondergaat
in het luchtledige waar het aantrekkelijk en mooi lichaam
zich schuil zal houden achter het groen glooiende landschap terwijl het
puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.
Het resultaat…
Binnenstebuiten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
238 als de lente voelbaar is
de lucht zacht
de zo gekoesterde tijd ons wacht
stemt ons goed gemoed
alsof Corona er niet meer toe doet
we willen rosé, geen associatie met bier
niet meer, nooit weer
want als de lente begint
het mooiste seizoen
als alles als toen
ooit eerder genoten
de lijven ontbloten
met zand overal
zon, zeebad, het…
De dag der kanteling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
252 Dit is de dag der kanteling.
Het wit is nog voor even.
De koude bijt niet meer.
Het ijs begint te kraken.
De wind ruimt naar het zuiden.
De zilverreiger is weer zichtbaar.
Schapen grazen het gras weer bloot.
De voederplank blijft leeg.
Sporen smelten weg.
De winter stopt ermee.
De lente dringt zich op.…
dooi
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
208 langzaam slinken witte bergen
langs de bermen van de wegen
wanneer het geglazuurde dons
onder gestrooid zout krimpend
tergend traagzaam er vergrijst
mistig wollige nevelen nu luchten
over verkeer dat treuzelig rijdend
bruingrijs met pekelregen sproeit
naar de schuifelende wandelaars
op het spiegelgladde wandelpad
waar koning winter…
Dooi
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
236 Sneeuwpoppen,
Bewakers, zij hielden
Warmte binnen
Dooi. Gedachten
Kleuren doken op
Vogels stoven op…
Vijver
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
297 De vijver ligt er nu verlaten bij,
na een lange dag van vallen en weer opstaan.
Een gekraste ziel zie ik in de laatste zonnebanen,
het was slechts één dag
dat hij onze zorgen dragen kon.
Een zware last, maar alles voor een kinderlach.
De vijver zal zich nu ter ruste leggen
en morgen tranen huilen
om vergane winterpret.…
Voorjaar zingen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
227 Een ochtend geeuw
De laatste sneeuw
Het zonnetje mag komen
Tussen blauwe lucht met wolkjes wegdromen
De zon laat takjes pruilen
Knoppen die zich verschuilen
De winterse pret is gedaan
Het voorjaar komt er aan
Een glimlach wordt geboren
Vogels die elkaar weer horen
Het maakt de dagen opgewekt
De winter wordt genekt
Roel van Ekeris©…
Zoekend naar idealen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
228 De zon, de witte landerijen,
De eindeloze horizon
Dat is het land waar ik ben geboren
Mijn prille leven eens begon
De ruime velden bekleed in wit tenue
Waar, als straks de seizoenen wisselen,
Het nieuwe leven weer tevoorschijn komt
Mijn hart ligt daar in kleine dorpen
Ergens verspreid over het vlakke land
Niet opgesloten tussen vele muren…
Sneeuwjacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
221 Sneeuw duint zich op
opgejaagd vanuit 't oosten
door een snijdende wind.
Richels vormend,
waar het ijzig
sporen verjoeg,
groeit het wit aan
in een blauwende kou,
dekt toe en
slokt op.
Een eerste stap
knispert kristallig,
het is nog vroeg
en net licht,
als ik tussen haar passen
stukjes winterpret
vind.…
Winteravond
poëzie
3.0 met 19 stemmen
3.214 Tussen de nieuwe sneeuw en kille sterren
tintelt de winterstilte, maanlicht schijnt
eenzaam over het witte dorp; er deint
mensengesprek hoog en helder van verre.
Huizen, onregelmatig, blind verlicht,
rijzen de straat langs, bleek en schaduw-somber;
een kroeglantaren schijnselt op de dicht
gelegene sneeuw glinstering; - dan komt er
stil in…
Winter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
297 Korte dagen,
lange donk're nachten.
Kale bomen,
alles grauw en zwart.
Mensen gezichtsloos.
Weggedoken in muts en jas.
Huiverend, ploeterend
in weer en in wind.
Zoekend naar warmte
bij huis en bij haard.
Toch was het eens anders,
herinneringen blijven bewaard.
Om sleetje te glijden
een tocht op de schaats.
Daarvoor is alleen
in…
heerlijke winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
183 sneeuw stuift zich stapelend
uit het wit van katoenen wolken
tot witter dan het witste zand
de hoogste duinen in het land
voor een winterfrisse wandeling
een sneeuwballengevecht soms
of een ritje op een afgestofte slee
struinen jong en oud daartussen
buiten rennen kinderen spelend
rollen stapels sneeuw tot poppen
met hoge hoeden op…
Sneeuwwit
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
225 Nee heus... er is niets van gelogen
al dwarrelt het voor mijn ogen:
waarheen ik mij ook kantel
mijn zwarte, wollen winterjas
draagt vandaag een witte mantel…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen
524 De sneeuw valt zacht, op heg en struik,
de takken als met witte bloesem overdekkend.
Met glinsteringen in het witte winterlicht.
Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht.
Elk geluid klinkt nu gedempt.
Het ligt daar stil en koud te zijn.
Als met een zachte deken toegedekt,
in zoete rust, nog ongerept en rein.
Een poes waagt zich naar buiten…
Winter
poëzie
4.2 met 8 stemmen
1.635 Och winter, barre winter,
Wat zijt ge bitter koud!
Ik wou, ik had een gulden,
Dan kocht ik turf en hout.
Een vuurtje zou ik bouwen
Als onze plaat zo groot,
En 'k vroeg mijn arme buurtjes
Op koffie en op brood.
Wat zouden ze dan smullen
In 't hoekje van de haard!
Voor mij wierd 's nachts een plaatsje
En ook wat brood bewaard:
Och had…
Bevroren woorden
gedicht
2.7 met 69 stemmen
25.054 In de strenge winter van '96
Was het zo koud
Zelfs de woorden bevroren
Zodra zij werden uitgesproken.
Ze lagen bij handenvol op straat
Als gekleurde kralen,
Sommige rood, sommige goud,
De meeste grauw als zand.
En toen het begon te dooien
Was het een onvoorstelbaar kabaal,
Hulpgeroep, gelach, ruzies, gefluister.
Jouw naam zat er ook…
[ Steeds sneeuw of regen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
184 Steeds sneeuw of regen,
steeds blijven de wolken grijs –
nog steeds geen lente.…
Sneeuw
gedicht
3.5 met 19 stemmen
9.127 Het wit.
Onhoorbaar is
het wit. Slechts
wat getrippel
van vogelpoten
heel omzichtig
in de bange
stilte van het
wit.
Onhoorbaar ligt
het wit in de
leeggeblazen ochtend.
Ik schrijf er
geen voetstappen
in.
------------------------
uit: 'Bladstil', 1977.…
Sneeuwballen
poëzie
3.4 met 18 stemmen
2.504 Sneeuw bedekt de landen:
Was de kille handen
Dat ze tintlend branden,
Kneed de sneeuwbal vast;
Krachtig d'arm geheven,
Fiks de bal gedreven:
Ha! dat is een leven,
Dat aan jongens past!
Koudkleum mag zich warmen
In zijn Moeders armen,
Schreien om erbarmen,
Als de bal hem raakt;
Laat de kachel gloeien,....
Ons zal door het stoeien
'…
winter
hartenkreet
4.2 met 24 stemmen
453 de kat en ik
voor het raam, gesetteld
in onze luie divan
met de haard die knettert.
het komt en komt
het dwarrelt en valt
het vlokt en kalkt
het schittert in het licht.
zo mooi, spiegelglad
'k vertel het mijn kat
ze kijkt op en ze geeuwt,
bah, ze miauwt "het sneeuwt"…
strandwandeling in mineur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
235 uit de stoel
jas aan
we gaan
wind tegen
soms mee
waterkoud
lippen zout
de zee, het strand
striemend zand
bepokte palen
huid open halen
drabbige plas
alg aan je jas
eb en vloed
natte voet
plastic zak
afvalbak
scheepsrook vuil
verlaten kuil
dooie meeuw, blauw pluis
genoeg zo
we gaan naar huis
even m'n bril poetsen…
Nestkastjesplezier
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
188 Waar de winter speelt
En sneeuwvlokken uit worden gedeeld
Zijn vogels al vroeg in de weer
Rond huis zie je er telkens meer
De nootjes in het bos zijn aan het op raken
En pinda’s uit de tuin die ook lekker smaken
Ze komen weer nestkastjes inspecteren
En jij ziet ze vrolijk jongleren
Ze weten je te raken
Zorgt voor voer wat extra zal smaken…
Een nieuwe winter
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen
213 Vanuit een droge lucht beginnen natte sneeuwvlokken
langzaam gestaag neer te dwarrelen tot wanneer haar witte vacht
vol glans, volume en zachtheid zich uitspreidt op de begane grond over het
glooiend landschap waar ongeklede kronen en kruinen voortaan een witte hoed dragen.
Schuif gordijnen open en staar verwonderlijk door het
raam waar kinderen…