Alle inzendingen

Bewustzijn verlagen Vervaagt de wereld meer en meer Sedatief in de chaos Dalen dromen zachtjes neer…

De Pubquiz die gehouden werd in Glimmen Bleek zaterdag een uiterst leerzaam spel. Een heleboel wist ik meer niet dan wel, En nou zit ik hier dubbelop te simmen. Klaarblijkelijk verlies ik naast mijn haren Ook kennis met het klimmen van de jaren.…

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

altijd komt het moment waarop iemand het zoeken naar overlevenden staakt waarop de storm stilt waarop iemand met schrijven ophoudt om iets anders te beginnen, zich iets aan te schaffen, voedsel inkt, gereedschap altijd komt het moment waarop iemand het zoeken staakt, zoals en schip het anker licht en de richting opnieuw bepaalt daarnet…

Ik denk wanneer ik denk aan jou waar ben je toch, wat doe je nou en denk ik, als ik denk aan jou dat jij dat ook soms denken zou…

een zeer louche sujet een foute clown in de States Vladimir D. Trump man van pluche en praal een vileine miljardair botst glijdt uit loopt mis gewetenloos wreed zie zijn handlangers schreeuwen juichen en buigen alles is te koop the gods may throw a dice, toch? winners take it all imperialist sloper van het eerste uur Vladimir D…

van verlangen naar het voorjaar een foto gemaakt van allereerste sneeuwklokjes in februari als symboliek van het vasthouden van een gevoel waarvan ik dacht dat het kwijt was...…

Er was eens een man uit Coevorden  Die sinds kort piloot was geworden  En daar hoog in de lucht  Zag hij in vogelvlucht  Al zijn problemen kleiner worden …

Hoe oorlog in ons mensen zit hoe strijd ons zijn verteert. De mensheid lijkt Ares' bezit, die mensen oorlog leert... Die loont de wapenindustrie, miljarden sponsort hij. Met rijkdom, eer en euforie, maakt hij haviken blij... Met doden, destructie, geweld, zo wezen, weduwen maakt. Haviken overlaadt met geld, die het geweld niet raakt.…

Vertrouwend op papieren tijgers kwam ik voor jou over de brug je vluchtplan stond reeds in de steigers enkele reis - nooit meer terug! Van pegasus' mislukte reis zei jij ik kon er niks aan doen ik zie 't wel terug, zei ik, die poen nooit gaf jij mij sluitend bewijs Maar du moment dat ik dat dacht vroeg ik mij in gemoede af wie heeft…

Jouw ogen kijken, kijken naar mij, ze tellen mijn sproeten, spellen mijn stemming en verdrinken verdrinken in mij, in mij Jouw ogen voelen, kroelen door mijn haar, kussen mijn lippen, nestelen zich tegen mij aan en verlangen, verlangen naar mij Ik ben hier maar even maar ik heb jou gezien jouw liefde niet versmaad ook al moet ik gaan…

Op Slot Bommelstein zorgt heer Bommels trouwe huisknecht steeds voor een gedekte tafel bij behouden thuiskomst na wilde belevenis van zijn goede meester en diens vriend Tom Poes waarbij vaak wat gasten zijn de maaltijd is eenvoudig maar heeft alle voedingswaarden hoe mag de smaak wezen? sierlijke soepterrine en dampende schaal blinken…

Miljoenen minder voor televisie kopt het AD van vandaag donderdag 6 februari 2025 Publieke miljoenen dus minder voor de publieke televisie Dat weet RTL: Ranzige Televisie Lol wel vorstelijk in te vullen Commerciële miljoenen meer voor Rankings the Stars de werkelijke afspiegeling van de Nederlandse samenleving!…

langzaam en voorzichtig worden zij geschild geschoond en ontdaan van hun ruwe bolsters onbekende lagen zien het daglicht waar leven naar hen wuift en vraagt om ook uit te treden uit een levenlang verleden om ook de handschoen op te pakken in de veelal vocale strijd om het persoonlijk gelijk van recht op leven in eigen identiteit…

’t Was de eerste thuiskomst na haar sterven; Wij haalden hem van boord. Hij pakte en kuste ons honderd werven, Maar sprak geen enkel woord. Een tijdlang stond hij in gedachten, En zag ons zwijgend aan; Op eenmaal kreeg hij moed en krachten, En zeide “Laat ons gaan!“ Het kleine Stijntje werd gedragen, Ik bij de hand gevat; Opeens de Kerkstraat…

Een kunstheup en een bypass had ik al, Inwendig zit ik vol met kunststof slangen. De wereld is er al bij mij vervangen, Van alles haalt de wetenschap van stal. Maar dat ze nou zo doorslaan is bizar, Wie stopt er anders plastic in mijn knar?…

Men kwam en ging. Men was en bleef die nam en gaf. Die bad en at. Bezat. Bedreef. Men las. Men schreef. Men nam en ging. Vernam. Vergat. Je kwam en ging. Je was en bleef die nam wie nam. Die gaf wie gaf. Het was te geef. Ik las. Ik schreef. Je ging. Je gaf. Gaaf en onaf. ------------------------------------------ uit: 'In een mum van taal…

Een schrale zon schijnt. Temperaturen voelen laag. Een wind meldt zich present. Kleding is zichtbaar winters. Lijfelijk contact blijft schaars. Voorkeur gaat naar protectie. Verlangens zijn er naar beter. Warmte wordt sterk gewenst, evenals genoeglijk aanraken.…

ik bouw dan in mijn huis een kleiner, houten huis met een huid van nikkelstaal en fluwelen binnenwanden daar bereid ik volgens vaste regel de spijs en waan ik me voor even buitengewoon wijs ik zet er mijn stoel en wik mijn mijmeringen om mijn dierbare demonen te bedwingen dan leer ik ze een andere, schrandere taal om hun zo vaak…

van opzij, zie ik haar aldoor opdat de schaduw ver van mij blijft oh, het is ook wel zo dat ik haar hart niet verstoor als de pose maar niet wegdrijft ik nog tot haar uitzicht behoor woorden drijven dan vooruit beheersen de intensiteit van een luit ja, de schoonheid van liefde kent grenzen binnen dat verzicht heb ik ze zwijgend geuit met…

Hij pakte haar hand ze wilde iets zeggen maar woorden kwamen niet wist ze nog, kon ze nog? ze hoefde niets uit te leggen Ze voelden, en dat was genoeg ze pakte zijn hand zielsverbonden keek ze hem aan weet je nog, kun je nog? Is wat ze vroeg ze wisten twee zielen in volle betekenis van lijfelijke eindigheid door warme handen verstrengeld…

het verleden als een rugzak met 't gewicht van vergankelijkheid al het geluk van weleer de vreugde pijn verdriet en oude tranen die ik bewaarde voor later leggen beslag op mijn gemoed doch met iets van zelfkastijding draag ik het als boetedoening op mijn rug en troost mezelf met de diepere gedachten dat schuldgevoel ook een gevoel is…

Hoe snel schrijdt de tijd Een foto van vroeger Verjaardag was thuis Daarna nog de kroeg in Arm om mijn nek Vriend liep te brallen Met gesloten ogen vierde ik mijn rijbewijs…

In de regen Door de sneeuw In de kou Het geeft niet Want ik ben op weg Naar jou…

Van ik naar WIJ Dat is waar de wereld op wacht; WEDERZIJDSE LIEFDE Jij als deel van Mij…

Vrolijk zal ik wandelen tot de horizon luid en goed gemutst zingend mijn ochtendlied helaas is de lucht bewokt en grauw zonder zon maar de natuur is schoon dus dat hindert niet. Luid klinkt mijn zang door veld en woud de wereld rond een stralende zon zal vast wel weer gaan schijnen al dolend loop ik langs die plek waar jij toen stond zie in…

een man een vrouw aan zee alleen hij ziet de zee kijkt naar de zon die er niet is zij ziet de storm die aantrekt in het westen hij kijkt naar haar zij kijkt naar hem een vrouw een man op een bank aan zee…

in haar voorgevormde lijf, strak gehuld in een vluchtig bollend avondjapon met haar huid als zwoel soepel aangevuld om een theatraal karakter met in het aangezicht een glimlachende zon om haar rijkgevulde lippen . schreed ze de trap af, tree voor tree geen pauw kon aan haar wijze van gaan maar enigszins tippen en ontving zichzelf in een brede…

Pas op met mannen, want ze willen maar één ding: je volle aandacht.…

Vonk in het duister een fluistering leidt mijn pen woorden vinden vuur Soms is het een fluistering in stilte van de ochtend, een gedachte die zweeft als stof in een gouden lichtstraal, een woord dat zich vastklampt aan de rand van het bewustzijn, wachtend om geboren te worden in inkt en adem. Soms is het een golf die breekt en zwelt…