Alle inzendingen

Gedachten zijn krachten en machten Ze brengen en brachten ons op momenten waarop we blij waren en lachten. Ook momenten dat we smachtten naar iets, dat we plachten te verwachten in sommige nachten Alles wat nooit uitkwam kan een gedachte verzachten! Wonderlijk dat èèn enkele gedachte bij machte is, die krachten heeft, terwijl…

de scheppingsdrang en kracht waaien even uit vier windstreken het is schrijven over wat mij beroert dat vooral uit het zuiden komt het omsluit het verleden of nog verder in afstand het spijt me dat ervaringen in de tijd verbleken, zo lijkt of ik duid in licht en zwarte kracht al dan niet flitsend of achter het klavier dan zie ik om heen…

ik heb mij onlangs in de bloemetjes gezet niet dat anderen dat mij ontzeggen maar het was een dag waarop ik traag opstond uit bed ik wilde dus liever nog even blijven "legge" deze ochtend geschiedde in een nieuw jaar een soort oud op nieuw. midden in de zomer een moment waarin tot mij doordrong, ik verjaar en zoals bekend, ben ik een zogeheten…

Jouw ogen zijn het maar meer nog jouw slapende lichaam voor of achter tegen mij aan de schoonstheid van jouw verlangen bij het opstaan jouw geur die er bijna niet is en het meest wel jouw handen die voor me zorgen tussendoor onopvallend onder mijn kleren laten voelen dat het waar is…

Jij bent te mooi om waar te zijn, Mooier dan het mooiste schilderij, Botticelli’s Venus valt bij jou in ’t niet, Neen, iets mooiers dan jij is er niet. Dat je mij naast jou tolereert, Dat jij mij met die plek vereert, Is voor mij nog steeds ’n wonder, Waar ik nimmer meer kan zonder. Dat jij ’s nachts zo dicht bij mij ligt, ’t Blijft…

Mag ik u even interbumperen mijn timmermansblik en het spitzengefühl mijner vingers vertellen u haast evenveel als een echo een pet- of een mri-scan hoe u eraan toe bent althans momenteel in uw status quo sanitatis qua maag darm en nieren hart longen en klieren uw pancreas alvlees en derma epitheel: wat ik voel is een stralend…

weer zijn we bezig de mooie dingen uit het verleden nu al te verdelen voordat het zijn echte waarde heeft laten zien opgediend in een bak vol kritiek liggen de losse gedachten gezegden en opvattingen als amputaties naast de al overleden normen en waarden uit een tijdperk dat zij nog een hecht fundament waren als draagvlak…

we moeten praten met elkaar over moeilijke zaken dit niet overlaten aan kwaadwillende rechtse onverlaten dat oude behoudende in nieuwe jasjes gestoken onvermogen eigenbelang en leugens worden verhullend tot waarheid omgedoopt geen bestrijdingsmiddelen klagend aandragen tegen symptomen van leven een mens is geen probleem…

Wie nieuwsgierig Taal tegemoet treedt, vindt na wat schermutseling de ware aard van zijn bedoelingen. Natuurlijk roert zich dan de Smaak. Om maar niet te hoeven proeven van wat haar overbodig maakt. Luidt voorlopig de Consensus: wie zijn stijl met taal bepaalt, wordt meestal literair reislustig...!…

Patiënt: “Ik hou zo van ze…., allemaal, Als ze het veld betreden…., al die namen, Hoe ze bewegen…., met hun sportlichamen, Dan gun ik elke speelster een bokaal.” Arts: “Hier, neem deze pillen voor uw kwalen, Zo houdt u het wel vol tot de finale.”…

Een vlieg die een toneelstuk speelt klopt aan en ja hoor hij mag binnen komen wordt door de butler opengedaan. Jaren ervaring van de vliegentemmer gaan hier in en niemand die het hoort of ziet wat het publiek betreft wàs hij er niet dat zou een grote kunst zijn vind je niet? ------------------------------- uit: 'Vliegen', 1994.…

Wanneer door 's werelds Licht de blindgeboren jongen Gezicht verkreeg, hij stond verwonderd en bedeesd. Beweging, verwe, stal van plant, van mens, van beest Verbluften zijn gedacht' en liefelijk besprongen. Voorts: sloten, torens, schier ten hemel hoog gesprongen, Het tijd-verdrijf van 's mensen onderwind-al-geest; Maar de zienlijke…

Attica, het broeinest van the Sea Of Thieves, rovend en stelend tussen Aegeïsche Sporaden speedkings op hun ijlings voorglijdende triremen waardige Punische zonen van Sidon, Byblos en Tyros Piraeus, haven der dieven, Delische schatkistveroveraars hegemonen der Cycladen waar ooit hun vloot het zeegat koos naar een kolonie,…

De breekbare bladzijden uit het boek der prille liefde lees ik voor in mijn gedachten het zijn eenvoudige feiten over de bloemen en het behang en het belang van aandacht geven ik vertel het niet aan iedereen dat ik je liefheb met mijn stilte door een verlangen in de nacht ik leg mijn eieren in de dakgoot bedek de toekomst met wat stro…

we kunnen het niet meer vragen want ze is in een vreselijke tijd geboren om haar mening te kunnen horen hoe nazaten zich thans gedragen Achterhuis of Gaza, er is geen onderscheid in universele medemenselijkheid…

Zo graag zou ik je laten weten hoe dankbaar-blij mijn ziel nu is maar ‘k vind niet gauw de juiste woorden en vraag ook best vergiffenis want ‘k twijfel soms nog aan je vriendschap want zelden stuur jij een bericht als ik niet eerst een mailtje stuurde of woorden van een nieuw gedicht. Je hebt het druk, dat weet ik echt wel en dagen gaan…

Een e.t. loze ufo draait aardewaarts ons iron dome binnen het hitteschild dat buitenaardse krachten moet weren astronomisch gezien zou het ons moeten beschermen twenty four seven rond twee uur hangt een parachute gelijk een mammon in de midzomernacht met helblauwe ribben doordringend transparant argeloze aardgebondenen…

'Zo erg, die dode kinderen op straat' Nou poeh, dat valt natuurlijk te betreuren Maar hoed je genocide af te keuren Straks word je nog beticht van Jodenhaat We blijven krokodillentranen droogdeppen En we gebruiken keppeltjes als oogkleppen…

Ik kwam haar tegen, Gewoon op straat. Ze sprak me aan, En vroeg: Vind je me leuk? Ik zei verbaasd: Wie, ik, hoezo? Ik ken je niet. Ken jij mij wel? Hoe, wanneer? Ze zei toen spontaan: Ik vind jou leuk! Vind jij mij ook leuk? Het lijkt mij fijn Om je vriendin te zijn! Ik was stupéfait, Stamelde nerveus: Meen je dat heus?…

Laat me mijn gewoonten Laat me, laat me binnen Geef me een schuilplaats Geef me een kus ... Neem mij ... Bescherm mij ... Geef me jouw magie ... Geef me wat ik nodig heb Dan geef ik jou mijn bloed Ik pomp het naar buiten Ik bloed op jouw buik Ik bloed in jouw mond ... Overal is gevaar ... een klap dichtbij ... Overal is liefde .…

Een trage buiging van blad naar zon, zonder haast de dag tilt zich op Tegen het ochtendlicht kantelt de zonnebloem zich langzaam open, als een lichaam dat weet waar het naartoe wil, ook zonder te weten waarom — een beweging geboren uit licht, niet uit wil. De dragende steel houdt zijn hoogte met ingetogen kracht, geen trots maar aanwezigheid…

ik was even beland in een wereld zonder contact geen ogen die spraken wel een donkere stem in een vreemde taal zonder gezichtsmimiek en geen duidelijk lichaam expressie het samen verstaan in emoties en lichaams- expressie zonder referenties en steun van de tijd uit een bijpassende wereld het leek en bleef gevoelsmatig heel…

Zo zacht Haar fijne lach Zo zacht Ging die heen In de herberg Vol van leven Klopte de dood aan Nam haar mee Zij, de waardin Nog een dans Nog een keer Dol van verdriet De ziel uit De zachtste melodie De herberg sluit Voor tijdig…

De lijster weer. Die was geen avond het spoor bijster: z'n soundtrack tussen de huizen liep feilloos synchroon met het in deze werkelijkheid on- ontkoombaar effekt van wolken, lucht en dalende zon, en terwijl ik me hield alsof ik voor dood lag, floot hij. Hij floot. ------------------------------------------------ uit: 'Om de…

Ik ben met mijn haat door het leven gegaan Een mantel van purper had zij aan En onder die mantel een kleed van rouw Als het slepend gewaad van een weduwvrouw En een kroon van robijn op haar lokken blond En een bittere lach om haar trotse mond En een levende slang om haar middel heen Als een goudgroene gordel van edelsteen Zij droeg in de rechter…

hoe de zeeën als thuis- komen voelen kunnen over de boeg slaande golven een verwachting van het volste leven de zeilen voor de strijd gehesen, voorbereid op wat het ergst te vrezen valt; kluizen van eilanden geroofd op ijkpuntjacht van eer voor ongepolijste en veelkleurige piraterijen met dubloenen en betovering gevulde galjoenen…

Ze, hij, zij moeten gewoon dit of dat doen, of niet doen, zeg je, mensen moeten gewoon gelukkig kunnen zijn en daarmee is het klaar. Zo ’n gewoon antwoord irriteert me meestal en ik wijs op een groter, ingewikkelder probleem Dan moeten overheden gewoon dit of dat En als ze dat niet? Gewoon ontslaan En als je sterft van verdriet…

soms denk ik de wereld zou mooier zijn als ik het voor het zeggen had Ik zou geen bommen kopen voor dat geld zou ik water kunnen geven aan de mensen die verdorsten ik denk de mensen laten het denken aan iemand anders over aan politici, generaals en denk dat ik slimmer ben, alles anders zou doen en ik, ik denk dat ik het wel allemaal weet…

Zomerse hitte; loom stappen mensen voort naar een vrij tafeltje op het drukke terras van hun gekoesterde stamkroeg. Onder de schaduw van een wijde eik komen tongen spoedig los, aangemoedigd door dranken met pit en verlangde spijs. Kinders genieten, smullen al krijsend vol pret. Die kleine speeltuin ligt er leeg, stil, troosteloos…

Oké, dat is dan genoteerd we laten het maar in het midden maar we mogen toch hopen en bidden dat je 'm niet voor die tijd bent gepeerd O, en mag ik bij dezen nog even een stuk van je kostbare tijd dat je er niet te zeer onder lijdt 'geen zandloper is als het leven' de berg die door 't oog van de naald langzaam leeg loopt heel rustig…