Alle inzendingen

Dit zien ze in The States steeds op tv: Trump smijt met leugens, slijk, beledigingen Insinuaties en vernederingen Zo krijgt hij daar nog altijd mensen mee! Zie ik die Dumbass één tel op mijn buis Dan voel ik me niet thuis meer, hier in huis…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode. Eén kijkt soms even of haar spiegelbeeld zich onder water net zo erg verveelt. ----------------------------…

Toen ik door het maanlicht liep En de paden meed, Bang, dat ik de tuin, die sliep, Wakkerschrikken deed Door het ritselend gerucht Van mijn kleed en voet - De oude bomen! die een zucht Wakkerschrikken doet. Toen ik naar de vijver ging Door het korte gras, Naar de boom die overhing In de vijverplas, Waar het water inkt geleek…

niets gaat voorbij alles blijft geweest…

Een vrouw die niemand kent Maar aan haar stem zijn vast gewend Van haar zachte inademing en uitademing Zit ze tussen ons, een treurige eenling Met de mistig duisternis buiten het raam En haar gezicht volledig erop nagedaan Ook al haar gevoelens werden gedeeld Haar zuiver hart blijft zonder naam en beeld En wanneer ze stopt, begint ze weer…

verlies je jezelf uit het oog dan heb je alles verloren...…

NETGEDICHTEN de plek voor poëmen van amateurpoëten Geachte niet-genomineerde dichters waar ook ter wereld op het wijde web u bent, als ik het goed begrepen heb verbaal begaafde onbetaalde zwichters Ook ik behoor tot de papieren tijgers die zich hier ophouden in 't legioen der hobbyisten die niets anders doen dan tegendeel te zijn…

Als kenner van sounds die het oor - dat muziekblad dat de tand des tijds destijds met recensies bestookte, de plaat poetsend in 't hemelrijk van music der progressieven - leg ik mijn oor als soundmixconnaisseur te luisteren in 't weemoedgetijde dat de zon daglichtslinkend langzaam doet verdwijnen en ruik ik in sporenplanten weer die…

Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ’t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, God, schrijf Gij alle namen in liefde weer tezamen en wees voorgoed hun thuis.…

Er zat een geheim in mij, ineens ken ik het -- zeg ik het hardop.…

Een airbus trekt een streep dwars door de wolken de golven van de stille oceaan omspoelen kringen zand in breekbaar lint Er gonst en galmt zo om de paar minuten een jet airliner - eiland in de zon de last van passagiers is tijdelijk een hier en nu van wereldse passanten Vanuit de lucht gezien is een atol een klein en tijdelijk eiland…

GLABELLA, MY ONLY MASK Geschiedenis is schoudersmal en manshoog, gestut door zand dat steen zal worden. Vogelvluchtig fluitend op de ademnood van een gemaskerde wind nadert het. Stapels zandzakken weren het niet, een lage streek: hij is uit velen genomineerd onder een druk bespikkelde hemel. Een mum. Een tel. Het wit van een doel…

Dus Lubach gaat met RTL in zee Hij groeide uit tot een der grote namen Maar Arjen onderbroken door reclame Is dat wel zo’n aantrekkelijk idee? Jack Spijkerman koos ooit voor commercieel Vergetelheid en hoon waren zijn deel…

zijn er nog plekjes te ontdekken die wij niet hebben gezien die zich omgeven hebben met een uiterst vage waas een stukje hemel waar je over struikelt zonder het gezien te hebben toen en nu zijn ze er ook nog als kind al op zoek en als volwassene ook op zoek naar schoonheid naar unieke volmaaktheid te bereiken eigenlijk pas…

daar staat ze in vuur en vlam om haar omgeving nog eenmaal op te laten bloeien ook al is het maar voor even ze straalt en perst het uit haar laatste restje leven een fraaie penseelstreek van amber met fluweel een laat zomerse kreet want zoals iedereen weet het is voorbij de herfst doet nu haar intree…

Rust in vrede, rust in vrede, gij die, wandlend, zijt van hier voorwaards- en voorbijgetreden, onder Christi kruisbanier; die naar 't land zijt, het verdoken, waar de koninklijke staf ligt bij 't naamloos stof gebroken, van 't onedel werkmansgraf; waar geleerdheid niets kan baten, weet men Christi lessen niet, waar men geld en…

vroeger vond ik de herfst een droevig seizoen en liep ik vaak moe en eenzaam door regen of nevel te druilen. En soms was ik weemoedig om ik weet niet wat. maar nu - toch zoveel ouder - midden in een grijze stad geniet ik van het najaar daar - dank zij oliestook - mijn vrouw vaak in bikini door het huis heen deint waar het binnen zomer…

"Want wat weet de paus van seks?" Het is koud en kil achter de deuren van het Vaticaan Ja, wat verwacht je, er heerst huidhonger, stil verlangen maar een lichte aanraking is al een zwaar vergrijp om over seksualiteit, sensualiteit, intimiteit maar te zwijgen Er heerst ook een zwijgcultuur over de verboden ze zijn bekend, maar niet bemind…

De hoofdattractie in de herfstvakantie is holland op z'n smalst onder de zon de grote grijze namaak grabbelton madurodam biedt daarvoor geen garantie Wordt walibi een sprookjeswonderland en 't ponypark een dinosaurusland? pas op! In mini mundi beekse bergen veranderen de kinderen in dwergen...…

MOONIE, A GRIN SMILE Stardate met de tijd. Het oog van de maan knipt aan. Een windklok schilfert in haar licht. Tijd verglijdt als een trage wolk. Een zee krabbelt even terug; vulkanen rochelen – vurig ijs in een kelk die kolkt. Geruchten over een vervaldatum doen de ronde onder aardgenoten – gefladder van opgespelde vlinders…

Mevrouw paling glijdt over de modderbodem voelt kriebels in haar buik de vaart waarin ze woont geeft benauwenis oevers komen op haar af ontspruitend liefdesverlangen jaagt de rusteloze aal naar onbekende verte waar in eindeloos water wijder dan de wereld vele minnaars wachten eens het heftige spel met haar mogen uitvoeren verder steeds…

Graag wil ik eenieder bij dezen ja ook jou, mijn nieuwsgierige aag! bij dezen dus hierbij heel graag in eerste instantie heel even erop wijzen dat ik sinds vandaag op de kop af tien jaren geleden een bijzondere band in mij draag van mysterieuze geneugten in de vorm van late night conversatie delicate tele-conversatie waar ik mij heel…

Graag wil ik eenieder bij dezen ja ook jou, mijn nieuwsgierige aag! bij dezen dus hierbij heel graag in eerste instantie heel even erop wijzen dat ik sinds vandaag op de kop af tien jaren geleden een bijzondere band in mij draag van mysterieuze geneugten Al draag ik haar niet in mijn hart zij is overal en altijd bij me zij weet alles…

De Danse Macabre trekt heel veel publiek Men staat geduldig op zijn beurt te wachten De voorpret doet het wachtleed iets verzachten Het spookhuis zorgt voor een bezoekerspiek Na 3 minuten is het feest voorbij Je stond er ruim vier uur voor in de rij…

Kon je de wereld maar beetpakken en alles -- op zijn plaats schudden...…

Mijn liefje, het is bijna middernacht ik lig in bed, met jouw sweetface en hotlips voor mijn neus ik denk aan je en stel me voor  hoe jij er nu aan toe bent als ik kon toveren zou ik als de weerlicht als een fakir op zijn vliegende tapijt voortgedreven door de wind naar jou toe snellen windekind en kruipen, onder jouw donsbed je warme…

kleine angsten een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer…

een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer terug bent…

Gedoemd om droevig te leven Wordt ieder die te veel liefheeft; Nog nooit hield mijn hart het tegen, De liefde die groot verdriet geeft. Weer zocht tevergeefs aan jouw borst Mijn gemartelde hart zijn rust, Dat wil troost voor brandende dorst En wordt niet gelest door lust. En altijd lijden en boeten Moet men voor iedere daad, Tot de wellust…

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar kalere kruinen achteloos door. En deze vreemde droefheid: ook bij bomen hoort ze blijkbaar bij de kleine dood want zo kwistig wordt leven zelden rondgestrooid. Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt en knapt. Al die geduldig opgeblonken minuskule houten kistjes met binnenin rantsoen voor onderweg…